บทที่ 255 ล่องลอยในต่างภพหกสิบปี
ศีรษะของอสูรกินซากศพกระแทกกำแพงหินอย่างแรง ดวงตาเบิกค้าง ร่วงลงพื้นอย่างอ่อนปวกเปียก เหยียนจิ่วก้าวข้ามสัตว์ประหลาดที่ล้มระเนระนาดบนพื้น จ้องมองไปข้างหน้า บนหลุมศพดำสามชั้น กะโหลกขนาดใหญ่สามอันมองมาที่เขาจากระยะไกล พวกมันโอบล้อมซึ่งกันและกัน ขากรรไกรบนล่างเคลื่อนไหว ส่งเสียงดังแกร๊กๆ อย่างแสบแก้วหู...
