ตอนที่แล้ว(ตอนชดเชย) บทที่ 94
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป(ตอนชดเชย) บทที่ 96

(ฟรี) (ตอนชดเชย) บทที่ 95 (ฟรี)


(ฟรี) (ตอนชดเชย) บทที่ 95 (ฟรี)

จู่ๆ ไป๋เซี่ยนเซี่ยนก็พูดเรื่องที่น่าตกใจออกมา

ยิ่งกว่านั้น ไม่ใช่แค่คำพูด เธอยังหยิบหนังสือทักษะออกมาด้วย

《ทักษะฟื้นฟู》!

หนังสือทักษะเล่มนี้ อู๋เทียนเคยเห็นข้อมูล เป็นหนังสือทักษะสายนักบวชที่ค่อนข้างหายาก ไม่มีขายในท้องตลาด!

ในตามความคิดของอู๋เทียน หนังสือทักษะหายากแบบนี้ คงไม่สามารถซื้อได้ง่ายๆ บนอินเทอร์เน็ต คงต้องไปที่งานประมูล หรือสถานที่พิเศษ ถึงจะซื้อได้

แน่นอน ถ้าโชคดี อาจจะเหยียบมดตายแล้วดรอปก็ได้.....

แต่จะยังไงก็ช่าง สิ่งที่มั่นใจได้เลยก็คือของสิ่งนี้ มีมูลค่ามหาศาล!

อู๋เทียนเบิกตากว้าง

พูดตามตรง เขาอยากได้หนังสือทักษะเล่มนี้มาก และตามหามันมาซักพักแล้ว!

ยังไม่ลืมกันใช่ไหม ว่าพ่อของอาลิเซียแขนขาด จำเป็นต้องใช้ 《ทักษะฟื้นฟู》 เพื่อซ่อมแซมร่างกาย!

แต่......นี่มันแปลกไปหน่อยไหม?

คนก็เพิ่งเจอกัน ได้คุยกันแค่ครั้งที่สอง แต่อยู่ดีๆ ก็มาตีสนิทแบบเกินจำเป็น?

ถึงเขาจะเพิ่งเอ่ยปากอนุญาตให้ไป๋เซี่ยนเซี่ยนสามารถเรียกชื่อเล่นกันได้ แต่อู๋เทียนก็ไม่ใช่คนโง่ ไม่มีทางคิดเข้าข้างตัวเองว่าที่อีกฝ่ายเอื้อเฟื้อเป็นเพราะการแค่เขายอมให้เรียกชื่อเล่น!

"ขอบคุณสำหรับความหวังดี แต่ขอโทษที ผมไม่เอาดีกว่า" อู๋เทียนปฏิเสธทันที

เขาก็เป็นผู้ชายปกติทั่วไป ที่เวลาเห็นสาวงามระดับไป๋เซี่ยนเซี่ยน ย่อมต้องมีหวั่นไหว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าในหัวเขาจะคิดแต่เรื่องอย่างว่า

"ทำไมล่ะ?" ไป๋เซี่ยนเซี่ยนประหลาดใจ แต่แล้วก็เหมือนจะคิดอะไรออก เธอยิ้มแล้วพูดว่า "นั่นสิ ฉันคงใจร้อนไปหน่อย พวกเราเพิ่งเจอกันครั้งสองครั้ง การมอบของขวัญให้นายยังเร็วไปจริงๆ"

"ถ้าอย่างงั้น ครั้งหน้าที่เจอกันฉันค่อยให้นะ~ ถึงตอนนั้นอย่าปฏิเสธล่ะ!" เธอถอนมือกลับพร้อมหนังสือทักษะ แต่ก็ไม่ลืมพูดทิ้งท้ายพร้อมขยิบตาให้อู๋เทียน

ท่าทางอ่อนช้อย บวกกับน้ำเสียงอ่อนหวาน ผู้ชายคนไหนได้ฟังเป็นต้องใจละลาย

แต่อู๋เทียนเพียงกระพริบตาปริบๆ แล้วพูดลอยๆตอบกลับไป "ไว้เจอกันครั้งหน้าค่อยว่ากัน"

จากนั้น ทั้งสองคนก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีก

จนกระทั่งจูหลิงสอนเสร็จ ถึงได้ปล่อยหยางอี้อี้ เธอหันมามองอู๋เทียน "อู๋เทียน นายเป็นนักบวชเลเวล 10 ทะลวงขีดจำกัดของผู้ฝึกหัดแล้วรึยัง"

"ทะลวงแล้วครับ!" อู๋เทียนพยักหน้า

จูหลิงกำลังหยิบแก่นแท้ธาตุออกมาจากช่องเก็บของ แต่พอเห็นอู๋เทียนพยักหน้า ก็เก็บมันกลับเข้าไป

"ทะลวงได้แล้วก็ดี แต่จำไว้นะ อีกครึ่งเดือนกว่าๆ จะถึงการสอบจำลองของโรงเรียนแล้ว รีบเตรียมตัวให้พร้อม อย่าลืมซะล่ะ!"

"ถ้าจะให้ดีที่สุด ช่วงนี้อย่าไปเก็บเลเวลหรือทำภารกิจในโลกอื่น!"

นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่จูหลิงพูดแบบนี้

อู๋เทียนยักไหล่ พูดด้วยรอยยิ้ม "คร้าบเมี ...  เอ่อ ผมหมายถึงครับครู วางใจได้เลย" เขาเกือบจะพูดผิด รีบแก้คำ

ก็ช่วยไม่ได้นี่

พอเห็นจูหลิงทีไร เขาก็มักนึกย้อนไปถึงคำลั่นสาบานตอนที่เพิ่งข้ามมิติครั้งแรกทุกที

------

จูหลิงไม่ถือสา อันที่จริงเรียกว่าทำหูทวนลมจะเหมาะกว่า เธอแค่พูดว่า "ไปเถอะ"

"งั้นพวกเราไปแล้วนะครับ สวัสดีครับครูจู" อู๋เทียนกับหยางอี้อี้ลุกขึ้น เดินออกจากลานประลองไป

มองตามแผ่นหลังของทั้งสองคนที่เดินจากไป

จูหลิงก็ถอนหายใจ หันมาคุยกับไป๋เซี่ยนเซี่ยน "เซี่ยนเซี่ยน เธอแน่ใจนะว่าจะทำแบบนี้?"

"เวลาไม่คอยท่า!" ไป๋เซี่ยนเซี่ยนกัดฟัน "ฉันไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว!"

..............

หลังจากออกจากลานประลอง ทั้งสองคนก็ไปที่บ้านครูของอาลิเซีย ครูของอาลิเซียชื่อจงลี่ เป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่อ่อนโยนมาก ตอนที่อู๋เทียนไปถึง อาลิเซียตัวน้อยกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ อู๋เทียนเดินเข้าไปเงียบๆ ใช้มือปิดตาเธอจากด้านหลัง

"ทายสิว่า ฉันเป็นใคร?"

"ฮี่ ฮี่ ก็ต้องเป็นพี่ชายอู๋เทียนอยู่แล้ว!" อาลิเซียตอบได้โดยไม่ต้องทาย

"นี่เธอเดาเก่งขนาดนี้เลย?" อู๋เทียนประหลาดใจมาก

อาลิเซียยิ้มเจ้าเล่ห์ "พี่ชาย ตอนที่พวกพี่มาถึงหน้าประตู หนูก็เห็นภาพที่พี่ชายถามหนูว่าทายสิฉันเป็นใครในหัว!"

"..... อย่างงี้นี่เอง" อู๋เทียนหน้าหมอง เกิดความรู้สึกว่าทำอะไรไม่ถูก พรสวรรค์พยากรณ์แบบนี้ บางครั้งก็น่ากลัวจริงๆ

"พี่ชายพี่มาพาหนูกลับบ้านใช่ไหม?" อาลิเซียเม้มปาก มองอู๋เทียนอย่างน่าสงสาร

"ไม่เจอกันแค่แปปเดียว ก็รู้จักทำตัวน่ารักออดอ้อนซะแล้ว" อู๋เทียนลูบหัวเธอ "แต่เดาได้ถูกต้อง ไปเถอะ กลับบ้านกัน!"

"เย้! ขอบคุณพี่ชาย!" อาลิเซียร้องไชโย โยนหนังสือเล่มหนาลงบนโต๊ะ กระโดดกอดอู๋เทียน

สัมผัสได้ถึงความยินดีของเด็กหญิงตัวน้อยในอ้อมแขน อู๋เทียนก็รู้สึกดีใจเช่นกัน  เขาอุ้มเธอเดินออกไป

ในห้องรับแขก หยางอี้อี้กำลังคุยกับจงลี่ พอเห็นอู๋เทียนอุ้มอาลิเซียออกมา จงลี่ก็ยิ้ม "หนูน้อยอาลิเซียฉลาดหลักแหลมมาก เธอเรียนรู้ความรู้พื้นฐานของอารยธรรมแห่งกฎ ได้อย่างรวดเร็วและจำเนื้อหาได้ไม่น้อยเลย"

"รบกวนคุณจงลี่แล้ว" อู๋เทียนกล่าวขอบคุณอย่างสุภาพ จากนั้นก็พาหยางอี้อี้ออกไป มุ่งหน้าเดินทางกลับบ้าน

วันรุ่งขึ้น หยางอี้อี้ออกจากบ้านแต่เช้า ไปเตรียมตัวสำหรับภารกิจเปลี่ยนอาชีพ ส่วนอู๋เทียน อยู่ที่ห้องกับอาลิเซีย ทำ...... บางอย่าง

บางอย่างที่ว่าไม่ใช่เรื่องลามก แต่เป็นการข้ามมิติ!

เขาหยิบธงออกมา

【ธงแห่งพันธมิตรมนุษย์】

จำนวนครั้งที่ใช้: 1/1

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด