บทที่ 9 หอประชุม

ยาที่นักต้มใจปรุงขึ้น แบ่งเป็นสี่คุณสมบัติ: ธาตุหยิน, ธาตุหยาง, ธาตุหยินหยาง, และธาตุผสม

กระแสเลือดของนักรบก็แบ่งเป็น: ธาตุหยิน, ธาตุหยาง, ธาตุหยินหยาง, และธาตุผสม

ยาที่มีธาตุผสมสามารถใช้งานได้กับนักรบทุกคน แต่ยาธาตุอื่นไม่สามารถใช้งานข้ามกันได้

นั่นหมายความว่า:

น้ำต้มใจธาตุหยิน สามารถให้นักรบที่มีกระแสเลือดเป็นธาตุหยินใช้ได้เท่านั้น

น้ำต้มใจธาตุหยาง สามารถให้นักรบที่มีกระแสเลือดเป็นธาตุหยางใช้ได้เท่านั้น

น้ำต้มใจธาตุหยินหยาง สามารถให้นักรบที่มีกระแสเลือดเป็นธาตุหยินหยางใช้ได้เท่านั้น

หนิงเสี่ยวชวนวิเคราะห์ปัญหานี้ พบว่ายาที่นักต้มใจปรุงขึ้นมีสี่คุณสมบัติ น่าจะมีผลมาจากกระแสเลือดของนักต้มใจเอง

ดังนั้นหนิงเสี่ยวชวนจึงคิดว่า คุณสมบัติของนักต้มใจทั้งสี่จริงๆ แล้วสอดคล้องกับกลุ่มเลือดของมนุษย์สี่ประเภท: A, B, AB, และ O

เหตุใดสมุนไพรปราณต้องผ่านการปรุงจากนักต้มใจเพื่อให้นักรบดูดซับได้?

ก็เพราะนักต้มใจใช้เลือดในหัวใจของตนปรุงสมุนไพรปราณ ขจัดคุณสมบัติที่ปฏิเสธสิ่งแปลกปลอมของสมุนไพร แต่กระบวนการนี้ทำให้ยาที่ปรุงขึ้นมีคุณสมบัติของกระแสเลือดของนักต้มใจ จึงสามารถให้นักรบที่มีกระแสเลือดเดียวกันใช้ได้เท่านั้น

ธาตุผสมหมายถึงกลุ่มเลือด O นักต้มใจธาตุผสมคือ "นักต้มใจอเนกประสงค์"

ดังนั้น นักต้มใจธาตุผสมมีค่าสูงสุดและมีสถานะสูงสุด

ส่วนนักต้มใจที่มีคุณสมบัติอีกสามอย่างมีข้อจำกัดมาก ส่วนใหญ่จะพึ่งพาหอสมุนไพร ไม่เหมือนนักต้มใจธาตุผสมที่สามารถไปได้ทุกที่และทำงานกับผู้แข็งแกร่งทุกคนได้

น้ำต้มใจธาตุผสมจึงมีราคาสูงกว่าน้ำต้มใจคุณสมบัติอื่นๆ

อวี่เซียนเซียนยินดีมากที่หอสมุนไพรมังกรทองได้ตัวนักต้มใจธาตุผสม ซึ่งเป็นทรัพย์สมบัติที่แท้จริง อีกทั้งเขายังอายุน้อย ครั้งแรกที่ต้มออกมาก็มีความบริสุทธิ์สูงสุด อนาคตมีศักยภาพไม่มีที่สิ้นสุด

อวี่เซียนเซียนใจป้ำ ซื้อหยดน้ำต้มใจสามหยดของหนิงเสี่ยวชวนในราคาหนึ่งหมื่นเหรียญเล็กต่อหยด รวมเป็นสามหมื่นเหรียญเล็ก

หนิงเสี่ยวชวนดีใจมากที่ได้กำไรกลับคืนมา

ขั้นต่อไปคือการทดสอบนักต้มใจระดับต้น เนื้อหาการทดสอบง่ายมาก: ต้มสมุนไพรหญ้าต้มใจหนึ่งต้น

สำหรับหนิงเสี่ยวชวนไม่มีปัญหา ผ่านการทดสอบได้อย่างง่ายดาย กลายเป็นนักต้มใจระดับต้นอย่างแท้จริง

เขาได้รับชุดนักต้มใจระดับต้น เหรียญนักต้มใจระดับต้น และเซ็นสัญญากับหอสมุนไพรมังกรทอง

เมื่อหนิงเสี่ยวชวนออกจากหอสมุนไพรมังกรทอง ฟ้าก็มืดแล้ว

ถนนในเมืองหลวงสว่างไสวด้วยแสงโคม มีผู้คนมากมายจากทุกสารทิศมารวมตัวกันที่นี่ เป็นโลกที่เต็มไปด้วยยอดฝีมือ ถ้ามีความสามารถก็สามารถขึ้นสู่จุดสูงสุดได้ ได้รับความเคารพจากคนมากมาย

"แด่ แด่!"

สิงโตทองตัวใหญ่ลากรถหอมไม้แดงวิ่งผ่านมา ใหญ่กว่าสิงโตทั่วไปห้าหกเท่า เหมือนช้างที่มีขนสีทอง แต่ดุร้ายกว่าช้างมาก ฟันในปากสิงโตยาวเท่าฝ่ามือ เหมือนดาบคม ทำให้คนทั่วไปหวาดกลัว

นี่คือสัตว์ปราณ "สิงโตทองคำเห่าจันทร์"

รถหอมไม้แดงหยุดอยู่หน้าหนิงเสี่ยวชวน มือหยกบางเปิดผ้าม่านเผยให้เห็นใบหน้าสวยงามของนางฟ้า ยิ้มแล้วพูดว่า "ท่านหนิง ท่านพักอยู่ที่ไหน? ให้เซียนเซียนส่งท่านไปดีไหม?"

หนิงเสี่ยวชวนยิ้ม "ไม่ต้อง ข้าพักอยู่ตรงนั้น"

อวี่เซียนเซียนมองไปที่ถนนข้างหน้า เห็นประตูคฤหาสน์เจี้ยนเก๋อ จึงเข้าใจและยิ้ม "ตกลง งั้นเจอกันครั้งหน้า"

ผ้าม่านปิดลง สิงโตทองคำเห่าจันทร์ลากรถหอมไม้แดงไป

อวี่เซียนเซียนนั่งในรถหอม ปากแดงระเรื่อยิ้ม มองไปข้างหน้า "คฤหาสน์เจี้ยนเก๋อมีคนเก่งเยอะจริงๆ!"

หนิงเสี่ยวชวนไม่รู้ว่าอวี่เซียนเซียนมีสถานะอะไร แต่เดาว่าต้องเป็นคนรวยหรือมีอำนาจ ในเมืองหลวงมีคนมีฐานะ มีอิทธิพล และมีเงินทองมากมาย ส่วนหนิงเสี่ยวชวนที่เป็นบุตรขุนนางที่ลำบากมีน้อย

ทำไมถึงลำบาก?

เพราะตอนนี้เขาไม่มีเงินอีกแล้ว

เงินเดือนห้าแสนเหรียญเล็กของหอสมุนไพรมังกรทองต้องรอเดือนหน้า แต่เงินสามหมื่นเหรียญเล็กที่ได้จากการขายน้ำต้มใจ ตอนนี้เขาใช้ซื้อสมุนไพรหญ้าต้มใจระดับหนึ่งสิบต้น และสมุนไพรบำรุงเลือดระดับหนึ่งสิบต้น

เพราะเขาเป็นนักต้มใจระดับต้นของหอสมุนไพรมังกรทอง จึงสามารถซื้อสมุนไพรปราณได้ในราคาต่ำ ไม่เช่นนั้นสามหมื่นเหรียญเล็กก็ไม่พอ

แต่หนิงเสี่ยวชวนยังมีความทะเยอทะยานมาก หากเขาต้มสมุนไพรหญ้าต้มใจและสมุนไพรบำรุงเลือดทั้งหมดเป็นน้ำต้มใจและน้ำบำรุงเลือดแล้วขายออกไป ก็จะเป็นทรัพย์สมบัติมหาศาล!

คิดเช่นนี้เขาก็ตื่นเต้น

“พี่ ท่านกลับมาแล้ว เกิดเรื่องใหญ่” หนิงซินเอ๋อเป็นห่วงมาก กำลังจะไปหาพี่ชายที่หอคณิกา แต่พอเดินถึงประตูคฤหาสน์ก็เห็นพี่ชายสะพายถุงกลับมา จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หนิงเสี่ยวชวนถาม “เกิดอะไรขึ้น?”

“หนิงฮั่นถูกฆ่า” หนิงซินเอ๋อมีสีหน้ากังวล

หนิงเสี่ยวชวนทำหน้าตกใจ “มีคนกล้าฆ่าบุตรของคฤหาสน์เจี้ยนเก๋อ?”

หนิงซินเอ๋อพยักหน้า “มีข้ารับใช้สองคนถูกฆ่าด้วย ศพถูกพบที่ริมแม่น้ำหยกลัน ถูกนำกลับมา หนิงฮั่นเป็นบุตรของลุงสี่ ตอนนี้คฤหาสน์ตื่นตระหนกมาก พี่ ท่านไม่ควรออกจากคฤหาสน์นะ หากเกิดอะไรขึ้น...”

มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น พร้อมกับเสียงเย็นชา

“ฮึ! เขาก็แค่คนป่วย คนไร้ค่า หากมีคนต้องการจัดการกับคฤหาสน์เจี้ยนเก๋อ คงไม่เลือกเขาเป็นเป้าหมาย”

ในความมืด ชายหนุ่มในชุดหรูอายุประมาณยี่สิบปีเดินออกมาพร้อมกับกลุ่มข้ารับใช้

หนิงเหิงชิงเป็นบุตรสายตรงของคฤหาสน์เจี้ยนเก๋อ มีพลังปราณระดับแปด

เขามีพลังสูง จึงหยิ่งยโส นอกจากหนิงซินเอ๋อและยอดฝีมือไม่กี่คน เขาไม่เห็น

ใครในสายตา

หนิงเหิงชิงมองหนิงเสี่ยวชวนด้วยความเหยียดหยาม “ลุงสี่และลุงใหญ่มีคำสั่งให้บุตรสายตรงของคฤหาสน์เจี้ยนเก๋อมารวมตัวที่หอประชุม หนิงผู้ป่วย เจ้าก็ต้องไปด้วย”

หนิงซินเอ๋อพูดเย็นชา “หนิงเหิงชิง กรุณาให้เกียรติพี่ชายข้าด้วย”

หนิงเหิงชิงหัวเราะเยาะ “การให้เกียรติคือท่าทีของคนอ่อนแอต่อคนแข็งแกร่ง พี่เจ้าคู่ควรหรือ? ฮ่าๆ! แม้แต่การให้เกียรติ ควรเป็นคนไร้ค่าที่ให้เกียรติคนแข็งแกร่ง เจ้ามองเขาสิ เขามองข้าอย่างเคารพหรือไม่? ฮ่าๆ!”

หนิงซินเอ๋อกำหมัดแน่น พลังปราณศิลปะการต่อสู้ล้นออกมา “เจ้าต้องการตาย!”

หนิงเสี่ยวชวนจับข้อมือหนิงซินเอ๋อ มองหนิงเหิงชิง “การให้เกียรติเป็นเรื่องที่ต้องมีทั้งสองฝ่าย ไม่มีเรื่องฐานะหรือพลังสูงต่ำ”

คำนี้ฟังดูเป็นคำพูดของผู้มีอำนาจ แต่เมื่อออกจากปากของคนป่วยที่ถูกเหยียดหยาม จึงฟังดูแปลกๆ

ทุกคนอึ้งไป รวมถึงหนิงซินเอ๋อ

แม้หนิงซินเอ๋ออยากจะทำร้ายหนิงเหิงชิง แต่เธอไม่สามารถปฏิเสธคำพูดของเขาได้ เพราะในโลกที่ผู้แข็งแกร่งคือทุกอย่าง คำว่า "การให้เกียรติ" มีอยู่ในท่าทีของคนอ่อนแอต่อคนแข็งแกร่งเท่านั้น ไม่เคยเห็นผู้แข็งแกร่งให้เกียรติคนอ่อนแอ

“เจ้ามีเกียรติต่อข้า ข้าก็มีเกียรติต่อเจ้า หากเจ้าไม่เคารพข้า ข้าจะเคารพเจ้าทำไม?” หนิงเสี่ยวชวนจับมือหนิงซินเอ๋อแล้วเดินผ่านหนิงเหิงชิงไปยังหอประชุม

หนิงเหิงชิงยืนอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะเยาะและเผยสีหน้าเหี้ยม “ตายแล้วฟื้นกลับมา มีความกล้ามากขึ้น ไม่ทำให้เขาอับอายต่อหน้าคนอื่น เขาคงจะเหยียบหัวข้า ฮึ! ไปที่หอประชุมกัน คืนนี้มีเรื่องดีให้ดู”

หอประชุมเป็นสถานที่สำคัญของคฤหาสน์เจี้ยนเก๋อ มีเพียงบุคคลสำคัญเท่านั้นที่มีสิทธิ์มาที่นี่

ขณะนี้หน้าหอประชุมมีศพสามศพ หนึ่งศพถูกแช่แข็ง สองศพเป็นมัมมี่

เมื่อหนิงเสี่ยวชวนและหนิงซินเอ๋อมาถึง มีบุตรหลานคฤหาสน์เจี้ยนเก๋อมากมายรวมตัวกันที่นี่ พูดคุยเกี่ยวกับศพทั้งสาม

รอบหอประชุมมีเสาทองแดง บรรจุน้ำมันไว้ภายใน เมื่อน้ำมันถูกจุดไฟ เปลวไฟทำให้ความมืดสว่าง มีคนกว่าพันคนรวมตัวกันที่นี่ ทั้งหมดเป็นบุตรสายตรงของคฤหาสน์เจี้ยนเก๋อ

บุตรสายตรงของคฤหาสน์เจี้ยนเก๋อมีแปดสาย บรรพบุรุษของคฤหาสน์เป็นเพียงหนึ่งในนั้น

ที่มารวมตัวกันที่นี่เป็นเพียงส่วนน้อย ยังมีบุตรสายตรงอีกมากที่ไม่ได้กลับมา บางคนอยู่ในสนามรบ บางคนเป็นข้าราชการ บางคนฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ บางคนดูแลธุรกิจของคฤหาสน์

“นี่แหละคฤหาสน์ของบุตรขุนนาง คนมากมาย หากรวมบุตรหลานสาขาย่อยคงมีหลายสิบหลายร้อยเท่า” หนิงเสี่ยวชวนคิดในใจด้วยความทึ่ง

ตอนนี้คฤหาสน์เจี้ยนเก๋อที่มีอำนาจเป็นยอดฝีมือรุ่นที่สองและสามที่อยู่ในหอประชุม ส่วนที่รวมตัวกันนอกหอประชุมเป็นบุตรหลานรุ่นที่สี่ ส่วนใหญ่เป็นคนหนุ่มสาว

“ดูนั่น หนิงผู้ป่วยมาด้วย ปกติการประชุมของบุตรสายตรงเขาไม่เคยได้รับเชิญ แต่ครั้งนี้แปลกจริงๆ”

“ไม่ให้เขาร่วมประชุมเพราะไม่อยากให้เขาทำให้อับอาย”

“เขาเป็นบุตรแท้ๆ ของท่านสามหรือเปล่า ทำไมน้องสาวถึงมีพรสวรรค์สูง ส่วนเขากลับไร้ค่า?”

“ใครจะรู้ ได้ยินว่าแม่ของเขาเป็นคนจากสำนักปีศาจ พวกเจ้าเข้าใจไหม? ฮ่าๆ!”

หลายคนมองหนิงเสี่ยวชวนด้วยความเหยียดหยาม

หนิงซินเอ๋อโกรธมาก โจมตีฝ่ามือออกไป ตบเด็กหนุ่มที่ดูหมิ่นแม่ของเธอจนกระเด็นไปสิบเมตร นอนกองกับพื้นและอาเจียนเลือด

หนิงเสี่ยวชวนไม่ได้ห้าม ครั้งนี้เขาก็แทบจะไม่ทนไหว แม้แต่คนที่ใจดีอย่างเขายังมีขีดจำกัด คนเหล่านี้ล้ำเส้นมากเกินไป

เมื่อถึงเวลาต้องจัดการ ก็ต้องทำให้ร้องออกมา!