บทที่ 847 มู่ฟู่เฉิง! เจ้ามันจาหนาน!
บทที่ 847 มู่ฟู่เฉิง! เจ้ามันจาหนาน! ในขณะที่หลู่ฉางเซินจากไป สายลมพัดผ่านเบาๆ พัดผ่านทะเลไร้สิ้นสุด ราวกับสายลมแห่งฤดูใบไม้ร่วงพัดใบไม้หล่น ร่องรอยการปรากฏตัวของหลู่ฉางเซิน หลิ่นอายหลังจากที่เขาลงมือ และมิติอวกาษที่แตกสลาย ล้วนถูกสายลมพัดหายไปในชั่วพริบตา... และในขณะนี้ ท้องฟ้าเหนือทะเลไร้สิ้นสุดก็...
