บทที่ 8 : ตลาดมืด!

บทที่ 8 : ตลาดมืด!

"ไม่มีแล้วล่ะ!"

"ช่วงนี้ไม่ค่อยมีคนมาขายโควตาวิชาเลย" ชายชราหลังเคาน์เตอร์พูดอย่างตรงไปตรงมา

"สามารถ​จองได้ไหมครับ?"

"ราคาไม่ใช่ปัญหา, ไม่ว่าจะเป็นวิชาการต่อสู้, วิชาบ่มเพาะพลัง หรือแม้แต่เคล็ดวิชาลับ….ถ้าซื้อได้, ​ ข้ารับ​หมด!"

หลินเสวียนพูดอย่างมั่นใจ

"ได้…ถ้ามีคนมาขาย, ข้าจะแจ้งลู่จื่อเยว่ให้" ชายชราหลังเคาน์เตอร์ตอบตกลงทันที

หลินเสวียนเผยรอยยิ้มพอใจ…จากนั้นก็หันไปถามลู่จื่อเยว่ว่า

"ศิษย์​พี่,​ ข้าขอรบกวนสอบถามหน่อยว่า”

“ท่านรู้ใหมว่าข้าจะสามารถ​หาสิ่งของที่มีเจตนา​ดาบบรรจุ​เอาไว้…ได้จากที่ไหนบ้าง?”

"สิ่งของที่มีเจตนาดาบบรรจุ​เอาไว้งั้นเหรอ?" ลู่จื่อเยว่ขมวดคิ้ว

คำถามนี้ของหลินเสวียนทำให้เขาจนปัญญาจริงๆ

เจตนาดาบ!

นี่คือขอบเขตที่ผู้ฝึกดาบหลอมรวมความเข้าใจของเขามีต่อดาบเข้าด้วยกัน

อย่างน้อยที่สุด, ก็ต้องเป็นถึงสิบอันดับแรกของศิษย์สายนอกถึงจะเริ่มสัมผัส​เจตนา​ดาบได้

ไม่ต้องพูดถึงสิ่งของที่บรรจุเจตนาดาบเอาไว้….นั่นยิ่งหายากเข้าไปใหญ่

"เจ้ากำลังหาสิ่งของที่มีเจตนาดาบบรรจุ​เอาไว้อยู่งั้นเหรอ?"

ชายชราหลังเคาน์เตอร์มองหลินเสวียนอย่างประหลาดใจ

"ท่านผู้อาวุโสพอจะมีวิธีบ้างหรือไม่?"

หลินเสวียนรู้สึกตื่นใจเล็กน้อย, จึงเอ่ยถามออกไป

"ไม่ใช่ว่าจะไม่มีวิธีนะ"

ชายชราหลังเคาน์เตอร์หรี่ตาลงพลางทำสีหน้ารู้กัน

ฟุ่บ!

หลินเสวียนไม่พูดอะไรให้มากความ

เขารีบหยิบธนบัตรเงินร้อยตำลึงออกมาวางบนเคาน์เตอร์ทันที

ชายชราเก็บธนบัตรเข้าลิ้นชักอย่างรวดเร็ว, จากนั้นก็พูดว่า

"ตลาดมืดของเหล่าศิษย์สายนอกไง!"

"นั่นสิ…ข้าลืมไปได้ไง,​ เจ้าลองไปหาที่ตลาดมืดของศิษย์สายนอกดูสิ!" ลู่จื่อเยว่เอ่ยขึ้นด้วยดวงตาที่เป็นประกาย

"ตลาดมืดของศิษย์สายนอก…มันคืออะไรหรือ?" หลินเสวียนถามด้วยความสงสัย

"เหล่าศิษย์ของสำนักเทียนเซียวทุกคนจะต้องลงจากเขาเพื่อไปฝึกฝนเป็นครั้งคราว"

"ระหว่างนั้น พวกเขาจะได้รับของดีๆ มามากมาย"

"ถึงแม้ว่าเหล่าศิษย์จะเลือกมอบของส่วนใหญ่ให้กับสำนักเพื่อแลกกับคะเเนน…แต่ก็มีบางคนที่ไม่พอใจกับราคาที่สำนักให้ หรือเป็นสิ่งของที่สำนักไม่ต้องการ"

"สิ่งของประเภทนี้ พวกเขาก็จะเอามาขายกันเองในหมู่ศิษย์ด้วยกัน"

"นานวันเข้า มันก็กลายเป็นตลาดมืด"

"ศิษย์สายนอกก็มีตลาดมืดของศิษย์สายนอก, ศิษย์สายในก็มีตลาดมืดของศิษย์สายใน!"

"ของในตลาดมืด ราคามักจะสูงกว่าปกติ…แต่ในขณะเดียวกัน ถ้าโชคดีก็อาจจะได้ของดีราคาถูกก็ได้"

"เคยมีคนได้วิชาบ่มเพาะพลังระดับเหลืองขั้นกลางจากตลาดมืดของศิษย์สายนอกมาแล้ว…เขาได้กำไรไปมหาศาล!"

"พูดง่ายๆก็คือ ราคาของที่นั่นไม่แน่นอน…ต้องดูของให้เป็น ถึงจะเอาตัวรอดในนั้นได้, เพราะคนที่ไปที่นั่นล้วนแต่เป็นพวกเจ้าเล่ห์ทั้งนั้น!" ลู่จื่อเยว่พูดด้วยสีหน้าจริงจัง

ตลาดมืดของศิษย์สายนอกนั้นลึกลับเกินไป!

แม้แต่ลู่จื่อเยว่เองก็ไม่เต็มใจที่จะไปยุ่งเกี่ยวด้วย…ดังนั้นเขาถึงไม่ได้นึกถึงมันขึ้นมา

"ตลาดมืดนี่…น่าสนใจดีนี่นา" หลินเสวียนเริ่มให้ความสนใจ

"เจ้าอยากจะไปที่นั่นก็ไปไม่ได้ง่ายๆ หรอกนะ…มันต้องมีคนแนะนำ!" ชายชราหลังเคาน์เตอร์พูดพร้อมกับหรี่ตาลง

"ในเมื่อท่านผู้อาวุโสพูดแบบนี้ แสดงว่าต้องช่วยแนะนำข้าได้แน่ๆ" หลินเสวียนพูดพร้อมกับยิ้มบางๆ

จากนั้นเขาก็วางธนบัตรเงินร้อยตำลึงลงบนเคาน์เตอร์อีกครั้ง!

"แน่นอนอยู่แล้ว!" ชายชราหลังเคาน์เตอร์หยิบธนบัตรขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นเขาก็หยิบป้ายหยกออกมาจากลิ้นชักแล้วพูดว่า

"เอาป้ายนี้ไป แล้วไปที่ตึกเก้าของเขตที่พักศิษย์สายนอก…จากนั้นแค่เอาป้ายนี้ออกมา เจ้าก็เข้าไปได้แล้ว!"

"ขอบคุณมากขอรับท่านผู้อาวุโส!"

หลินเสวียนรับป้ายหยกมาด้วยรอยยิ้ม, จากนั้นก็พาลู่จื่อเยว่ออกไป

………

ไม่นานนัก หลินเสวียนก็มาถึงเขตที่พักของเหล่าศิษย์สายนอก…และหาตึกเก้าเจออย่างง่ายดาย!

ตึกเก้า!

หมายความว่าคนที่อาศัยอยู่ที่นี่ คือศิษย์สายนอกอันดับที่เก้า, ซึ่งก็คือชายหนุ่มที่เคยตะคอกใส่ลู่จื่อเยว่นั่นเอง

เมื่อมาถึง…พวกเขา​ก็พบกับศิษย์สายนอกคนหนึ่งที่ยืนเฝ้าประตูอยู่

หลินเสวียนไม่รอให้ศิษย์ที่เฝ้าประตูพูด…เขารีบเอาป้ายหยกออกมาทันที!

"อ้อ ที่แท้ก็เป็นคนของท่านผู้อาวุโสกง,​ ตามกฎแล้วคนที่ท่านผู้อาวุโสกงแนะนำ สามารถพาคนเข้าไปได้หนึ่งคน"

ศิษย์ที่เฝ้าประตูมองหลินเสวียนอย่างประหลาดใจ…จากนั้นก็เปิดประตูให้

หลินเสวียนพาลู่จื่อเยว่เดินเข้าไปข้างในอย่างสบายใจ​!

ทันทีที่เข้ามา, หลินเสวียนก็เห็นโต๊ะมากมายวางเรียงรายอยู่เต็มโถงชั้นหนึ่ง

บนโต๊ะแต่ละตัวต่างก็วางข้าวของที่แตกต่างกันเอาไว้

"ที่นี่จะเป็นตลาดมืดตลอดเวลา ยกเว้นช่วงเวลาที่มีอาจารย์มาสอน…เเละมันเปิดตลอดทั้งวัน!"

"การซื้อของที่นี่ ถือว่าซื้อแล้วซื้อเลย …แม้แต่ผู้อาวุโสสายนอกก็ไม่สามารถเข้ามาแทรกแซงได้"

"ห้ามบังคับขู่เข็ญให้ซื้อขาย"

"บางอย่างที่พิเศษ เมื่อซื้อไปแล้วจะต้องเก็บเป็นความลับ!"

"พูดง่ายๆก็คือ ที่นี่มีกฎของมันเอง!"

ลู่จื่อเยว่กระซิบเตือน พร้อมกับชี้ไปด้านบน

ความหมายนั้นชัดเจนมาก!

ผู้ที่อยู่เบื้องหลังตลาดมืดแห่งนี้ แม้แต่ผู้อาวุโสสายนอกก็ไม่กล้าที่จะล่วงเกิน

หลินเสวียนพยักหน้ารับรู้…จากนั้นก็กวาดสายตามองไปที่โต๊ะแต่ละตัว

บนโต๊ะมีของมากมายหลายอย่าง

บางโต๊ะมีเพียงสองสามชิ้น บางโต๊ะก็วางเต็มไปหมด

หลินเสวียนมองไม่ออกเลยว่าพวกมันคืออะไรบ้าง

"ศิษย์น้องหลิน ถ้าเจ้ากำลังหาสิ่งของที่บรรจุเจตนาดาบเอาไว้…เจ้าก็ควรเน้นไปที่ดาบเป็นหลัก!"

"ดาบบางเล่มที่เคยถูกปรมาจารย์ใช้ อาจจะมีเจตนาดาบหลงเหลือ​อยู่บ้าง!" ลู่จื่อเยว่ให้คำแนะนำ

"พวกเจ้าอยากได้ดาบงั้นเหรอ? ที่ข้ามีอยู่!"

ทั้งสองไม่ได้ปิดบังบทสนทนา, ศิษย์สายนอกคนหนึ่งที่เฝ้าแผงขายของจึงพูดขึ้นอย่างกระตือรือร้น

พร้อมกันนั้น, เขาก็หยิบดาบยาวเล่มหนึ่งออกมาวางบนโต๊ะ!

"นี่คือดาบชั้นดี ถึงแม้จะยังไม่ถึงขั้นเป็นอาวุธวิญญาณ​ แต่ในบรรดาอาวุธของคนธรรมดานั้น…มันก็นับว่าเป็นของชั้นยอด!"

ศิษย์สายนอกคนนั้นพูดพลางกวัดแกว่งดาบยาวในมือเบาๆ

ภายใต้พลังปราณ แสงสีเงินเย็นยะเยือกก็แผ่ออกมาจากคมดาบ…ทำให้มันดูแหลมคมเป็นพิเศษ

"ไม่เลวเลยนี่นา!" ลู่จื่อเยว่พูดด้วยสายตาเป็นประกาย

ถึงแม้ดาบเล่มนี้จะยังไม่ถึงขั้นเป็นอาวุธวิญญาณ​ระดับต่ำ แต่ในมือของผู้ฝึกยุทธ​์….มันก็ถือว่าเป็นอาวุธที่สามารถตัดเหล็กได้เหมือนตัดโคลน!

หลินเสวียนก็สนใจเช่นกัน, เขาจึงยื่นมือออกไปรับดาบมาดู

"เจ้าพิโรธ​น้อย, มันมีเจตนาดาบอยู่ไหม?"

หลินเสวียนถามดาบคลั่งสามวิถีในใจ….ขณะที่มือของเขากำลังจับดาบอยู่

เรื่องเจตนาดาบอะไรนั่น เขาไม่รู้วิธีดูหรอก

ดังนั้น, ต้องให้ดาบคลั่งสามวิถีเป็นคนตัดสินใจเอง

[ไม่มี!]​

ดาบคลั่งสามวิถีตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว

"งั้นเหรอ"

เมื่อได้ยินดังนั้น หลินเสวียนก็หมดความสนใจในดาบเล่มนี้ทันที…จากนั้นก็วางมันกลับลงไปบนโต๊ะ

เนื่องจากดาบยาวเกินไป ตอนที่หลินเสวียนวางลง มือของเขาจึงไปโดนเศษเหล็กผุๆก้อนหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะโดยไม่ได้ตั้งใจ

[เศษเหล็กนี่!]​

[มีเจตนาดาบ!]​

ทันใดนั้น เสียงเย็นชาของดาบคลั่งสามวิถีก็ดังขึ้นในหัวของหลินเสวียน!

………………….