บทที่ 6 : วิชาดาบคลั่งสามวิถี
บทที่ 6 : วิชาดาบคลั่งสามวิถี
“หลังประตูบานนั้นคือเขตที่เก็บตำราวิชาการต่อสู้ระดับพื้นฐานขั้นต้น!”
“หลังจากเลือกได้แล้วก็เข้าไปท่องจำข้างในได้เลย…เเล้วเมื่อท่องจำเสร็จแล้วก็จงนำกลับไปวางไว้ที่เดิม!”
“จำไว้ว่า…การจับเวลาจะเริ่มขึ้นทันที ที่เจ้าก้าวเท้าเข้าไปในประตูนั้น”
“เเละเมื่อครบหนึ่งชั่วยาม เจ้าก็ต้องออกมาทันที…หากออกมาล่าช้าจะถูกปรับเงินตามเวลา!”
ผู้อาวุโสลืมตาขึ้นและพูดอย่างเย็นชา
“เริ่มจับเวลาตั้งแต่เข้าประตูเลยหรือ?” หลินเสวียนขมวดคิ้วเล็กน้อย
“เอาน่าศิษย์น้องหลิน, นี่เป็นกฎ….ทุกคนก็เจอเเบบนี้เหมือนกัน”
“เเลพเมื่อเทียบกับวิชาบ่มเพาะพลังเเล้ว…วิชาการต่อสู้นั้นเรียนรู้ง่ายกว่ามาก”
“หากหนึ่งชั่วยามเจ้ายังท่องจำไม่ได้…เช่นนั้นก็ไม่จำเป็นต้องฝึกต่อแล้ว!”
ลู่จื่อเยว่พูดพร้อมรอยยิ้ม
“อืม…ข้าเข้าใจเเล้วศิษย์พี่!”
หลินเสวียนพยักหน้าโดยไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก
หลินเสวียน ค่อนข้างมั่นใจในความจำของตนเองอยู่เเล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น หากเกินเวลา…ก็แค่ถูกปรับเงินไม่ใช่หรือ? (จ้า…พ่อลูกคนรวย)
เมื่อคิดได้ดังนั้น หลินเสวียนก็ก้าวเข้าไปในเขตที่เก็บตำราวิชาการต่อสู้ระดับพื้นฐานขั้นต้นทันที!
ข้างในนี้มีศิษย์อยู่ไม่น้อย!
ศิษย์หลายคนต่างกำลังท่องจำวิชาการต่อสู้อย่างตั้งใจ, เเละในมือของพวกเขาทุกคนล้วนถือหนังสืออยู่
เมื่อเห็นเช่นนี้, หลินเสวียนก็เริ่มค้นหาเช่นกัน!
แม้ที่นี่จะมีเพียงวิชาการต่อสู้ระดับพื้นฐานขั้นต้น…แต่วิชาการต่อสู้ข้างใน กลับมีไม่น้อย
มันมีชั้นวางหนังสือมากถึงร้อยกว่าชั้นด้วยซ้ำ
ต้องบอกว่าปริมาณของวิชาการต่อสู้ขั้นพื้นฐานนั้นค่อนข้างมีจำนวนมาก
วิชาการต่อสู้เหล่านี้, บางวิชาฝึกฝนง่ายแต่มีพลังน้อย
ในขณะที่บางวิชาฝึกฝนยาก…แต่พลังมาก!
เเละสิ่งที่หลินเสวียนต้องการ…ก็คือการหาวิชาที่ฝึกฝนยาก
โดยทั่วไปแล้ว, ในระดับเดียวกัน วิชาที่ฝึกฝนยากย่อมมีพลังมากกว่าวิชาที่ฝึกฝนง่าย
ถ้าผู้ฝึกมีพรสวรรค์ไม่เพียงพอ, ก็ไม่สามารถฝึกฝนได้
แต่สำหรับหลินเสวียน
เขาเพียงแค่ท่องจำวิชา….เขาก็สามารถให้วิชาฝึกฝนตนเองได้แล้ว
วิชาฝึกฝนยากหรือไม่นั้นจึงไม่สำคัญ
สิ่งที่เขาต้องการคือวิชาที่แข็งแกร่ง!
อย่างไรก็ตาม สำหรับคนที่ไม่เคยมาที่นี่มาก่อนเเบบหลินเสวียน
การจะหาวิชาการต่อสู้ที่ฝึกฝนยาก และมีพลังมาก…ท่ามกลางวิชาการต่อสู้มากมายขนาดนี้, ด้วยเวลาเพียงหนึ่งชั่วยาม
เรื่องนี้มันยากมาก
อย่างไรก็ตาม, หลินเสวียนมีวิธีการของตนเอง!
นั่นก็คือการดูจากร่องรอยการใช้งานของตำรายุทธ์
ท้ายที่สุดแล้ว คนส่วนใหญ่ในโลกก็ เป็นแค่คนธรรมดาไม่ใช่อัจฉริยะ
เว้นแต่ จะเป็นคนที่มั่นใจในตัวเอง หรือ มั่นใจในตัวเองแบบไม่ลืมหูลืมตา….ถึงจะเลือกท้าทายขีดจำกัดด้วยการฝึกวิชานี้
วิชาการต่อสู้ที่ธรรมดาหรือฝึกไม่ยากมาก…ย่อมถูกคนหยิบมาอ่านมากที่สุด, เเละเเน่นอนว่าร่องรอยการใช้งานของตำราเล่มนั้นย่อมชัดเจนที่สุด
ส่วนวิชาการต่อสู้ที่ฝึกฝนยากก็จะยิ่งมีคนฝึกฝนน้อย…เเละร่องรอยการใช้งานย่อมน้อยตามไปด้วย
ดังนั้น, หลินเสวียนก็เพียงแค่ต้องคว้าตำราที่มีสภาพใหม่ๆมาดูก็พอ
"หืม….ตำราเล่มนี้ไม่เคยถูกเปิดดูมาก่อนเลยเหรอ?"
หลินเสวียนที่มีระดับการฝึกฝนอยู่ที่ขั้นแรก…สามารถกวาดสายตาผ่านชั้นหนังสือก็พอจะประเมินตำราบนชั้นได้คร่าวๆ
ไม่นานหลินเสวียนก็มาถึงชั้นหนังสือด้านในสุด
สิ่งที่ทำให้หลินเสวียนประหลาดใจก็คือบนชั้นหนังสือด้านในสุด…ตำราส่วนใหญ่ค่อนข้างใหม่, และยังมีเล่มหนึ่งที่แม้แต่ผนึกก็ยังไม่ถูกเปิดออก!
นอกจากนี้, ศิษย์สายนอกที่อ่านตำราอยู่เเถวๆนี้ก็มีน้อยกว่าที่อื่นมาก
"ต้องเป็นแกแน่ๆ!"
หลินเสวียนยื่นมือไปหยิบตำราเล่มใหม่เอี่ยมออกจากชั้นหนังสือ!
"วิชาดาบคลั่งสามวิถี!"
ทันทีที่ได้ตำรามา, หลินเสวียนก็เห็นตัวอักษรห้าตัวที่เต็มไปด้วยจิตสังหารอยู่บนหน้าตำรา
"ศิษย์น้อง, วิชาดาบคลั่งสามวิถีไม่ใช่สิ่งที่ศิษย์สายนอกจะฝึกได้นะ!"
ขณะที่หลินเสวียนกำลังพิจารณาดาบคลั่งสามวิถีอยู่นั้น…เสียงเย็นยะเยือกก็ดังขึ้นข้างหูของเขา
"ศิษย์พี่หญิงรอง?" หลินเสวียนเงยหน้าขึ้นมอง
ผู้ที่เอ่ยปากก็คือศิษย์พี่หญิงรองที่สอนเขาเมื่อวานนี้เอง
"ที่แท้ก็เป็นเจ้านี่เอง!" ศิษย์พี่หญิงรองก็จำหลินเสวียนได้เช่นกัน
เห็นได้ชัดว่าเธอค่อนข้างประทับใจเขาอยู่บ้าง
"ศิษย์พี่หญิงรองพึ่งจะบอกว่าวิชาดาบคลั่งสามวิถีนี้…ศิษย์สายนอกไม่สามารถฝึกฝนได้?"
หลินเสวียนเกิดความสนใจขึ้นมาทันที
"ใช่แล้ว!"
"ดาบคลั่งสามวิถีเป็นวิชาระดับพื้นฐานขั้นต้นที่ฝึกยากที่สุด, ความยากของมันนั้นเหนือกว่าวิชาระดับพื้นฐานขั้นสูงเสียอีก!"
"นอกจากนี้, วิชาดาบคลั่งสามวิถียังมีข้อเสียร้ายแรงอีกอย่างหนึ่ง”
“หากฝึกฝนล้มเหลว…มันจะส่งผลให้พลังปราณในร่างกายเสียหายจนถึงขั้นเสียชีวิตได้ เเละจนถึงวันนี้ยังไม่เคยมีใครในบรรดาศิษย์สายนอกฝึกสำเร็จเลย”
ถึงแม้ศิษย์พี่หญิงรองจะมีบุคลิกเย็นชา…แต่จิตใจของเธอดีมาก, เธอช่วยอธิบายให้หลินเสวียนฟังอย่างละเอียด
"แต่ศิษย์พี่หญิง, เคยมีคนฝึกสำเร็จหรือไม่?”
“มันทรงพลังมากแค่ไหน?”
หลินเสวียนถามคำถามที่เขาสนใจมากที่สุด
"เเน่นอนว่ามีคนฝึกสำเร็จ!"
"ศิษย์สายในคนหนึ่งเคยฝึกวิชานี้เล่นๆเเละพลังของมันก็ไม่เลว, ในบรรดาวิชาระดับพื้นฐาน มันถือว่าเป็นพลังโจมตีระดับสูงสุด!"
"แต่สำหรับศิษย์สายในแล้ว, พลังก็แค่ดีในระดับหนึ่งเท่านั้น"
"อย่างไรก็ตาม ตำราเล่มนี้อยู่ที่นี่มาหนึ่งปีแล้วหลังจากการจัดเรียงใหม่… เเต่ไม่เคยมีใครเลือกมันเลย"
"เธอเป็นศิษย์ฝึกหัด หากต้องการทำความเข้าใจวิชาเบื้องต้น”
“เเนะนำให้ไปที่ชั้นหนังสือแถวแรก เเละหาวิชาที่ชื่อว่า, ฝ่ามือสามสิบหกกระบวนท่า จะดีกว่า”
"ฝ่ามือสามสิบหกกระบวนท่า, นั้นครอบคลุมเเละง่ายต่อการเรียนรู้”
“มันเป็นวิชาที่ศิษย์สายนอกทุกคนที่เพิ่งเข้าสำนักจะเลือกฝึกฝน!”
ศิษย์พี่หญิงรองเตือนด้วยความหวังดี
เห็นได้ชัดว่าเธอมีความรู้ความเข้าใจอย่างมากเกี่ยวกับวิชาระดับพื้นฐานขั้นต้นรอบๆนี้
"อย่างนี้นี่เอง!"
"ขอบคุณศิษย์พี่หญิงรองที่เตือน!"
"แต่ถึงกระนั้น, ข้าก็ยังสนใจวิชาดาบคลั่งสามวิถีนี้อยู่…แม้ว่าจะเรียนไม่สำเร็จ ก็ถือว่าเป็นบทเรียนของข้าก็แล้วกัน"
หลินเสวียนยิ่งตัดสินใจแน่วแน่ที่จะเลือกดาบคลั่งสามวิถี!
เรียนไม่สำเร็จ?
หึ…ไม่มีทาง!
สิ่งที่เขาต้องการคือพลังที่แข็งแกร่งเท่านั้น!
เมื่อได้ยินดังนั้น, ศิษย์พี่หญิงรองก็ไม่ได้พูดอะไรอีก
บนโลกนี้ย่อมมีคนที่คิดว่าตัวเองพิเศษ…คิดว่าตัวเองสามารถทำในสิ่งที่คนอื่นทำไม่ได้
คนแบบนี้พอเจอกับกำแพง, เจอกับความล้มเหลวเข้าสองสามครั้ง…ก็จะรู้จักสำนึก!
เเน่นอนว่าหลินเสวียนไม่รู้ว่าศิษย์พี่หญิงรองกำลังคิดอะไรอยู่
ตอนนี้, เขาเริ่มท่องจำวิชาดาบคลั่งสามวิถีอย่างตั้งใจ
ไม่ถึงครึ่งชั่วยาม หลินเสวียนก็จดจำวิชาดาบคลั่งสามวิถีได้ทั้งหมดโดยไม่ตกหล่นแม้แต่คำเดียว
…….
[ฆ่า!]
[ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า!]
[สวรรค์สร้างสรรพสิ่งมีไว้เพื่อหล่อเลี้ยงมนุษย์…เเต่มนุษย์กลับไร้คุณธรรมที่จะตอบแทนฟ้าดิน!]
……
และแล้ว
เมื่อหลินเสวียนท่องจำบทสุดท้ายของวิชาได้
เสียงที่เขารอคอยก็ดังขึ้นในที่สุด
วิชาดาบคลั่งสามวิถีเริ่มพูดเเล้ว!
………………..
