บทที่ 4 หัวใจเทพปิศาจเจ็ดช่อง

หนิงเสี่ยวชวนฝึกฝนตลอดทั้งคืน เลือดไหลเวียนในร่างกายครบ 240 รอบ พลังวรยุทธ์ในหัวใจแห่งวรยุทธ์เพิ่มขึ้นมาก กำลังจะทะลุเข้าสู่ระดับสี่ของพลังวิเศษ ความเร็วในการฝึกนี้น่ากลัวมาก

หลังจากตื่นนอน หนิงเสี่ยวชวนก็ถือหนังสือสามเล่มที่ยืมมาเมื่อคืน ตั้งใจจะคืนหอสมุดและอ่านหนังสือเพิ่มเติม นี่เป็นนิสัยที่ติดมาจากการเรียนแพทย์ ที่รู้สึกว่าตนเองมีความรู้ไม่พอเสมอ

ตอนนี้มาถึงโลกที่ไม่รู้จักอะไรเลย เขารู้สึกว่าตนเองเหมือนคนโง่ ต้องอ่านหนังสือมากขึ้นถึงจะรู้มากขึ้น

เช้าตรู่ หมอกหนาปกคลุม

บ้านขุนนางดาบถูกคลุมด้วยหมอกขาว ผนังสีแดง กระเบื้องเขียว และหลังคาที่โค้งมน ดูเหมือนบ้านของเทพเจ้า

หนิงเสี่ยวชวนถือหนังสือสามเล่ม เดินผ่านทางเดินหินสีเขียว ผ่านสนามฝึกกลางของบ้านขุนนางดาบ หยุดเล็กน้อย

ในสนามฝึก มีเด็กหนุ่มกว่า 400 คนกำลังฝึกดาบ ใส่ชุดคลุมสีขาว บางคนอายุเพียง 5-6 ขวบ บางคนอายุเกิน 20 ปี

หนิงซินเอ๋อก็อยู่ในกลุ่มนั้น ใส่ชุดวรยุทธ์สีขาว คาดเข็มขัดสีดำ มือถือดาบยาวสามฟุต เมื่อดาบขยับ พลังดาบก็ระเบิดออกมา ทำให้เกิดเสียงระเบิดในอากาศ

ทั้งตัวเธอถูกห่อหุ้มด้วยพลังวรยุทธ์ ด้านบนลอยอยู่เงาของเตาหลอมสีแดงขนาดใหญ่ สีเตาเหมือนเลือด สลักลายมังกรและหงส์

นี่คือทักษะที่เธอฝึกถึงระดับหนึ่งในระดับเทพวิญญาณ “เงาเลือดดาบเตา”

พลังดาบของเธอครอบคลุมสิบจั้ง ดาบเหมือนมังกร พลังดาบกลายเป็นแผนภาพไท่เก๊ก ทุกสิ่งที่อยู่ในระยะสิบจั้งรอบตัวเธอ หินบินจะกลายเป็นผง

เด็กหนุ่มในบ้านขุนนางดาบถอยห่าง ไม่กล้าเข้าใกล้กลัวว่าจะถูกพลังดาบทำร้าย

“น้องหนิงซินเอ๋อมีพรสวรรค์สูงมาก อายุเพียง 14 ปีก็ถึงระดับเทพวิญญาณ ทักษะดาบแรกของเธอเกือบจะสำเร็จแล้ว! พรสวรรค์เช่นนี้ ในรุ่นที่สี่ของบ้านขุนนางดาบ ไม่มีใครเทียบได้”

“หนิงเซียวเจี้ยน นักสู้ที่เก่งที่สุดในรุ่นที่สี่ของบ้านขุนนางดาบ ก็ฝึกทักษะดาบสำเร็จตอนอายุ 20 ปี”

หนิงฮั่นพูดด้วยเสียงเย้ยหยัน “แต่เสียดายที่พี่ชายของเธอเป็นขยะ สองวันก่อนเขาไปที่หอหยกกับหวังหยุนชง ทายาทของขุนนางแห่งท้องฟ้า แข่งขันแย่งนางโลม แต่แพ้จนหมดสติ ถูกโสเภณีส่งกลับบ้าน นี่เป็นเรื่องน่าขำในหมู่บ้านขุนนาง”

“ได้ยินว่าโสเภณีที่ส่งเขากลับมา สวยมาก และร้องไห้เพราะเขาด้วย”

หนิงฮั่นกล่าว “สวยแค่ไหนก็แค่โสเภณีต่ำต้อย โสเภณีและขยะเกิดมาเป็นคู่กัน แต่ร่างกายของหนิงผู้ป่วยอ่อนแอมาก แม้มีสาวสวยอยู่ข้างหน้า เขาก็คงทำอะไรไม่ได้ ฮ่าๆ!”

รอบๆ มีเสียงหัวเราะดังขึ้น

หนิงฮั่นเห็นหนิงเสี่ยวชวนอยู่ที่ขอบสนามฝึก จึงหัวเราะเสียงดังเหมือนกลัวว่าเขาจะไม่ได้ยิน

“หนิงฮั่น พูดอีกคำสิ” หนิงซินเอ๋อตะโกนเสียงแหลม

แสงดาบพุ่งมา ปลายดาบชี้ไปที่คอของหนิงฮั่น

หนิงฮั่นมีพรสวรรค์ระดับกลาง แค่ระดับห้าของพลังวิเศษ ไม่กล้าทำอะไรหนิงซินเอ๋อ ถอยไปอย่างเสียหน้า มองหนิงเสี่ยวชวนด้วยความเหยียดหยาม “เจ้าขี้ขลาดที่ซ่อนหลังผู้หญิง”

“พี่ อย่าถือคำพูดของพวกเขาไว้ในใจ พวกเขาตั้งใจยั่วโมโห เป็นพวกหนุ่มเจ้าสำราญที่...” หนิงซินเอ๋อกลัวว่าพี่ชายจะป่วยเพราะโกรธ น้ำตาเกือบไหล อยากจะทำลายพวกหนุ่มเจ้าสำราญเหล่านั้นให้พิการ

หนิงเสี่ยวชวนถือหนังสือสามเล่ม ยิ้มเล็กน้อย “ไม่เป็นไร เจ้าฝึกดาบต่อไป ข้าไปหอสมุด”

หนิงซินเอ๋อมองแผ่นหลังของพี่ชาย รู้สึกว่าพี่ชายเปลี่ยนไป เมื่อก่อนเจอเรื่องแบบนี้เขาจะไม่สงบแบบนี้

หนิงเสี่ยวชวนไม่รู้จักหนิงฮั่นมาก และไม่เข้าใจเรื่องที่เขาพูด จึงไม่ใส่ใจ เดินเข้าหอสมุด หาอ่านหนังสือต่อ

หนิงฮั่นโกรธ “เจ้าผู้ป่วยกล้าไม่สนใจข้า?”

“มีหนิงซินเอ๋อคุ้มครอง เขากล้า แต่ถ้าหนิงซินเอ๋อไม่อยู่ ข้าตบหน้าเขา เขาก็ไม่กล้าสู้” ลูกหลานหนิงที่อยู่ข้างๆ พูด

หนิงฮั่นหัวเราะเยาะ “สองคืนก่อนที่หอหยก เขาเกือบตายเพราะโกรธ ยังทนความอัปยศ ไม่กล้าพูดอะไร เจ้าขี้ขลาดแบบนี้ทำให้บ้านขุนนางดาบอับอาย”

“ได้ยินว่าหัวหน้านางโลมที่หอหยก ‘หยกหนิงเซิง’ สวยมาก มีพรสวรรค์ สูงสุดในสามสาวงามของเมืองหลวง หนิงผู้ป่วยแข่งขันกับหวังหยุนชงเพื่อเธอ?”

หนิงฮั่นแสดงสีหน้าเหยียดหยาม “โสเภณีต่ำต้อย แต่หยกหนิงเซิงเป็นข้อยกเว้น เธอเหมือนเทพธิดาในวังเจ้า แต่หนิงผู้ป่วยไม่มีคุณสมบัติพบเธอ คืนนี้เขาแย่งแค่นางโลมระดับเงิน!”

เมื่อคิดถึงนางโลมระดับเงิน หนิงฮั่นมีความโกรธ เธอรู้เรื่องนี้ เป็นคนส่งหนิงเสี่ยวชวนกลับบ้าน ขู่เธอคงไม่พอ ต้องทำให้เธอเงียบตลอดกาล

หนิงฮั่นตั้งใจไปที่หอหยกหลังฝึกเช้า เพื่อจัดการเรื่องนี้!

ในหอสมุด

หนิงเสี่ยวชวนนั่งใต้ชั้นหนังสือ ถือหนังสือเก่า ๆ อ่านอย่างสนุกสนาน

“หัวใจประหลาดในร่างข้าคือ ‘หัวใจเทพปิศาจเจ็ดช่อง’ ในตำนาน”

หนิงเสี่ยวชวนสนใจหัวใจประหลาดในร่าง จึงหาอ่านเกี่ยวกับหัวใจวิเศษในหอสมุด และเจอข้อมูล

หนังสือเล่มนี้บันทึกเกี่ยวกับ “หัวใจเทพปิศาจเจ็ดช่อง” เพียงสั้นๆ — “เจ็ดช่อง: สองห้องใจ สองห้องเลือด หนึ่งห้องวรยุทธ์ หนึ่งช่องใจ หนึ่งช่องเลือด ช่องใจคือเทพ ช่องเลือดคือปิศาจ เลือดใจเชื่อมพลัง เทพปิศาจเกิด”

หนิงเสี่ยวชวนลูบคาง พูดกับตัวเอง “นักวรยุทธ์ทั่วไปมีสองห้องใจ สองห้องเลือด หนึ่งห้องวรยุทธ์ ข้ามีสองห้องเพิ่มคือช่องเลือดและช่องใจ ช่องเลือดเป็นปิศาจ ดาบสีเลือดในช่องเลือดเป็นดาบปิศาจ!”

หนิงเสี่ยวชวนลูบหัวใจ รู้สึกหนาวสั่น แล้วถอนหายใจ “ฝึกวรยุทธ์ อย่าฝึกจนเป็นปิศาจใหญ่ ข้าต้องหาหนังสือแพทย์บ้าง”

หน

ิงเสี่ยวชวนไวต่อคำว่า “ปิศาจ” กลัวจะกลายเป็นฆาตกรโหด จึงท่องคำปฏิญาณของนักศึกษาแพทย์ และตั้งใจจะท่องทุกวัน

ตรวจสอบตนเองสามครั้งต่อวัน

“ข้าจะอุทิศตนให้แพทย์ รักษาจรรยาบรรณ เคารพครู ปฏิบัติตามกฎ ขยันเรียน ไม่หยุดพัฒนา มุ่งมั่นปรับปรุง รักษาความบริสุทธิ์และเกียรติของการแพทย์ รักษาชีวิตผู้ป่วย ไม่ท้อถอย…”

ท่องคำปฏิญาณเหมือนสวดมนต์หาความสงบ พร้อมค้นหาหนังสือแพทย์ในหอสมุด

“คนธรรมดาป่วยหรือบาดเจ็บ ไปหานักวรยุทธ์ พลังวรยุทธ์รักษาได้ทั้งป่วย บาดเจ็บ พลังวรยุทธ์รักษาโรค โอ้! โลกนี้ไม่ต้องการหมอ พลังวรยุทธ์รักษาได้ทุกอย่าง นักวรยุทธ์เป็นหมอที่ดีที่สุด”

นี่คือคำตอบที่เขาพบ

หนิงเสี่ยวชวนผิดหวัง ทักษะแพทย์ในโลกนี้ไม่มีความซับซ้อนใด ๆ นักวรยุทธ์ที่มีพลังวรยุทธ์ในร่างกายก็เปิดคลินิกได้แล้ว

พลังวรยุทธ์ไม่เพียงฆ่าได้ ยังรักษาโรค เพิ่มปัญญา ยืดอายุ นักวรยุทธ์มีสถานะสูงสุดในโลกนี้ ไม่แปลกใจเลย!

“คนธรรมดาป่วยหรือบาดเจ็บ ไปหานักวรยุทธ์ แต่นักวรยุทธ์บาดเจ็บทำไง?”

หนิงเสี่ยวชวนพบอาชีพที่น่าสนใจ คล้ายหมอแต่แตกต่าง เพราะรักษาเฉพาะนักวรยุทธ์

นักรักษาหัวใจ!

นักวรยุทธ์สำคัญที่สุดคืออะไร?

หัวใจและหลอดเลือด

หัวใจและหลอดเลือดของนักวรยุทธ์บาดเจ็บ พลังวรยุทธ์ในตัวไม่สามารถรักษาได้ ต้องพึ่งนักรักษาหัวใจ

นักรักษาหัวใจสามารถทำยา ช่วยรักษา ขยายหัวใจวรยุทธ์ เพิ่มพลัง อาจารย์รักษาหัวใจที่แข็งแกร่งสามารถช่วยคนธรรมดาเปิดหัวใจวรยุทธ์ได้ ช่วยนักวรยุทธ์ฟื้นจากความตาย

คนธรรมดาป่วยหานักวรยุทธ์ แต่นักวรยุทธ์บาดเจ็บหานักรักษาหัวใจ

นักรักษาหัวใจมีสถานะสูงกว่านักวรยุทธ์ และหายากกว่า หนึ่งพันนักวรยุทธ์อาจไม่มีนักรักษาหัวใจเลย

แม้แต่นักรักษาหัวใจระดับต้นก็ได้รับความเคารพจากนักวรยุทธ์

ของที่นักรักษาหัวใจขายก็มีราคาแพงมาก นักรักษาหัวใจระดับต้นทำยารักษาหัวใจ หยดหนึ่งมีค่า 8,000 เหรียญเงิน

100 เหรียญเงิน = 1 เหรียญทอง

100 เหรียญทอง = 1 ชั่งหยก

8,000 เหรียญเงิน เพียงพอสำหรับครอบครัวสามคนใช้ครึ่งปี

นักรักษาหัวใจทุกคนร่ำรวย บางคนสร้างเมืองเอง ร่ำรวยเทียบเท่าประเทศ

“น่าสนใจ หากข้าเป็นนักรักษาหัวใจ แม้ต้องออกจากบ้านขุนนางดาบ ข้าก็ไม่กลัวอด แต่การเป็นนักรักษาหัวใจยากมาก ต้องฝึกหัวใจวรยุทธ์เป็น ‘เตาหลอมใจ’ ใช้สมุนไพรมาก และนักวรยุทธ์ 99% ล้มเหลว”

“ยังไม่ทันหาเงิน ก็ต้องใช้เงินมากแล้ว!”

หนิงเสี่ยวชวนเป็นคนมีความตั้งใจแน่วแน่ เมื่อตัดสินใจจะทำสิ่งใด ก็ไม่ลังเล

เขากลับไปสนามฝึก ฝึกเช้าเสร็จแล้ว เด็กหนุ่มในบ้านขุนนางดาบลงไปพัก หนิงซินเอ๋อยังฝึกดาบอยู่

“ซินเอ๋อ ยืมข้า 30,000 เหรียญเงิน” หนิงเสี่ยวชวนพูด

“30,000 เหรียญเงิน! พี่ชาย ท่านต้องการเงินมากขนาดนั้นทำไม?” หนิงซินเอ๋อเก็บดาบ ร่างบางเหมือนพระจันทร์เสี้ยว เคลื่อนไหวรวดเร็วเหมือนเงา ปรากฏตัวข้างหน้าหนิงเสี่ยวชวนทันที มองด้วยความสงสัย