บทที่ 4 : พัฒนาวิชาฝึกปราณขั้นพื้นฐาน
บทที่ 4 : พัฒนาวิชาฝึกปราณขั้นพื้นฐาน
[เลื่อนระดับแล้ว….เยี่ยมไปเลย!]
[ความเร็วในการฝึกฝนแบบนี้มันช่างยอดเยี่ยมจริงๆ!]
วิชาฝึกปรานขั้นพื้นฐานร้องตะโกนด้วยความตื่นเต้น
หลินเสวียนเองก็พบว่าความเร็วในการดูดซับพลังปราณของเขาเพิ่มขึ้นถึงสองเท่าในพริบตา
พลังปราณในร่างกายของเขา เดิมทีมีขนาดเล็กเท่าเส้นผม…แต่ตอนนี้มันขยายใหญ่เป็นสองเท่าแล้ว
เเถมบางครั้งมันยังแผ่พลังเย็นออกมาอย่างเลือนลางระหว่างที่ไหลเวียน!
"เลื่อนระดับได้จริงๆด้วย!"
"เอาล่ะ, เจ้าลองบอกข้ามาหน่อยสิ ว่ามีวิธีอื่นอีกไหม…ที่จะช่วยให้เจ้าเลื่อนระดับได้อีก?"
เงินห้าตำลึง แลกกับการเลื่อนระดับของวิชาจากระดับพื้นฐานขั้นต้น, เป็นระดับพื้นฐานขั้นกลาง
สำหรับหลินเสวียนแล้ว…นี่เป็นการลงทุนที่คุ้มค่ามาก!
[ตอนนี้, ข้ายังไม่รู้เลยนายท่าน!]
[ข้ารู้แค่ว่า ยิ่งข้าฟังมาก…ข้ายิ่งเลื่อนระดับได้มาก!]
วิชาฝึกปรานขั้นพื้นฐานพูดอย่างมั่นใจ
"เข้าใจเเล้ว!"
"หึๆ….เงินห้าตำลึงนี้ คุ้มค่ามาก!"
หลินเสวียนพึมพำด้วยรอยยิ้ม
ตอนนี้เขากำลังคิดว่าจะไปหาลู่จื่อเยว่ เพื่อสมัครเรียนแบบรายเดือนดีหรือไม่
จากนั้นไม่นานนัก…เวลาครึ่งก้านธูปก็ผ่านไป!
ศิษย์สายนอกที่เป็นผู้ช่วยต่างก็เข้าเก็บป้ายเหล็กบนโต๊ะ…ส่วนศิษย์พี่หญิงรองก็เดินกลับขึ้นไปชั้นบน
[ทำไมจบเร็วจัง!]
[ข้ารู้สึกว่า อีกนิดเดียว…ข้าก็จะเลื่อนระดับได้แล้ว!]
วิชาฝึกปรานขั้นพื้นฐานบ่นพึมพำด้วยความเสียดาย
"ไม่เป็นไร, ไม่เป็นไร…เราก็แค่ไปสมัครเรียนแบบรายเดือนก็สิ้นเรื่อง”
“ถ้าแบบนั้นนะ…เจ้าก็จะได้ฟังถึงเดือนละ 15 ครั้งเลยทีเดียว!”
หลินเสวียนเดินออกจากอาคารเล็กๆ ของศิษย์พี่หญิงรอง, พลางพูดปลอบใจวิชาฝึกปรานขั้นพื้นฐาน
แค่ห้าสิบตำลึงเงินเท่านั้น!
สำหรับหลินเสวียนแล้ว มันไม่ใช่จำนวนเงินที่มากมายอะไร
[เย้! นายท่านใจดีที่สุด!]
วิชาฝึกปรานขั้นพื้นฐานพูดด้วยความตื่นเต้น
จากนั้น, หลินเสวียนก็กลับไปที่กระท่อมไม้ของเขาด้วยความพึงพอใจ
เดิมทีเขาอยากจะไปหาลู่จื่อเยว่ก่อน…แต่เมื่อเห็นว่าท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว เขาจึงกลัวว่าจะรบกวนลู่จื่อเยว่
ดังนั้น, เขาจึงตัดสินใจไปหาเขาในวันพรุ่งนี้
เเละคืนนี้…มันก็ผ่านไปอย่างสงบสุข
……….
[เมื่อคืนนี้, หลังจากที่วิชาฝึกปรานขั้นพื้นฐานได้ฟังคำบรรยาย เขาก็รู้สึกตื่นเต้นมากจนฝึกฝนอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งคืนโดยไม่หยุดพัก….ตอนนี้ระดับการฝึกยุทธ์ของท่านได้ทะลุผ่านขอบเขตหลอมรวมปราณขั้นที่หนึ่งแล้ว!]
เช้าวันรุ่งขึ้น, ข้อความโต้ตอบก็ปรากฏขึ้นในหัวของหลินเสวียนอีกครั้ง
"วูม!"
ร่างกายของหลินเสวียนสั่นสะท้าน
เขารู้สึกได้ถึงพลังอันยิ่งใหญ่ที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายจากทะเลพลังปราณของเขา!
"ข้ามาถึงขอบเขตหลอมรวมปราณขั้นที่หนึ่งแล้วงั้นเหรอ?" หลินเสวียนรีบลุกขึ้นนั่ง
เมื่อวาน, เขายังมองเห็นว่าพลังปราณในร่างกายของเขายังเล็กเท่าเส้นผมอยู่เลย
แต่ตอนนี้….หลังจากที่วิชาฝึกปรานขั้นพื้นฐานฝึกฝนอย่างหนักตลอดทั้งคืน
พลังปราณได้ไหลเวียนไปยังทะเลปราณ, และขยายมันให้ใหญ่ขึ้นเท่ากับถั่วปากอ้าแล้ว!
การชักนำพลังปราณเข้าสู่ร่างกาย!
คือจุดเริ่มต้นของการฝึกยุทธ์!
และขอบเขตหลอมรวมปราณขั้นที่หนึ่งคือระดับแรกของการฝึกยุทธ์
ขอบเขตหลอมรวมปราณ, เก้าขั้น!
ขอบเขตก่อกำเนิดแก่นแท้, เก้าขั้น!
ขอบเขตสร้างฐานราก, เก้าขั้น!
ขอบเขตเเก่นทองคำ, เก้าขั้น!
ขอบเขตทารกอมตะ, เก้าขั้น!
ขอบเขตหลุดพ้น, เก้าขั้น!
ขอบเขตแยกจิต, เก้าขั้น!
ขอบเขตกายาสวรรค์, เก้าขั้น!
ขอบเขตฝ่าวิบัติ, เก้าขั้น!
ขอบเขตนิพพาน, เก้าขั้น!
เเละเมื่อพลังปราณในร่างกายของผู้ฝึกตนในขอบเขตนิพพานเต็มเปี่ยม…ผู้ฝึกยุทธ์ก็สามารถทะลวงขึ้นไปยังขอบเขตเซียนได้!
เเละแม้ว่าขอบเขตหลอมรวมปราณขั้นที่หนึ่งจะเป็นเพียงขั้นแรกเริ่ม
แต่สำหรับคนธรรมดาอย่างหลินเสวียนแล้ว…มันคือการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่
ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยความแข็งแกร่งขอบเขตหลอมรวมปราณขั้นที่หนึ่ง
หลินเสวียนก็ถือว่าได้รับบัตรผ่านเข้าสู่สถานะศิษย์สายนอกแล้ว
เขาเพียงแค่รอวันประเมินมาถึงก็เท่านั้น
[ใช่แล้วนายท่าน ข้าเก่งไหมล่ะ!]
วิชาฝึกปรานขั้นพื้นฐานโอ้อวดอย่างภาคภูมิใจ
"เก่ง!"
"เก่งมาก!"
"เพื่อเป็นรางวัล ข้าจะไปสมัครฟังบรรยายแบบรายเดือนให้เจ้า”
“ไม่สิ ข้าจะสมัครแบบรายปีให้เลย!”
เมื่อหลินเสวียนสัมผัสได้ถึงผลลัพธ์ที่ดี…เขาจึงรีบวิ่งไปที่ที่พักของลู่จื่อเยว่ทันที
ด้วยความแข็งแกร่งขอบเขตหลอมรวมปราณขั้นที่หนึ่งทำให้ร่างกายของหลินเสวียนว่องไวและคล่องแคล่วมาก
ทุกย่างก้าว, พลังปราณขนาดเท่าถั่วปากอ้าในทะเลพลังปราณของเขาก็จะหลั่งไหลออกมา
มันทำให้ความเร็วของหลินเสวียนเร็วกว่าตอนที่เป็นคนธรรมดาหลายเท่าตัว
"ศิษย์พี่ลู่, ยุ่งแต่เช้าเลยนะครับ!"
เมื่อหลินเสวียนมาถึงที่พักของลู่จื่อเยว่, เขาก็เห็นลู่จื่อเยวกำลังขนชั้นวางออกมาจากห้อง
บนชั้นวางเต็มไปด้วยสมุนไพรที่จัดเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบ
"เป็นศิษย์น้องหลินนี่เอง!"
"รอสักครู่นะ, สมุนไพรพวกนี้ต้องตากแดดอีกวันก่อนจะส่งให้ผู้อาวุโสชั้นนอก!"
ลู่จื่อเยว่พูดอย่างกระตือรือร้น
"ศิษย์พี่ลู่, ท่านสนใจเรื่องสมุนไพรด้วยเหรอ?"
หลินเสวียนถามอย่างสงสัยพลางช่วยยกชั้นวาง
"เฮ้อ ก็ไม่เชิงว่าสนใจหรอก, มันแค่ช่วยหาเงินเพิ่มได้เล็กน้อย!" ลู่จื่อเยว่โบกมือ
"หาเงินเพิ่ม?" หลินเสวียนพูดอย่างประหลาดใจ
"อืม สมุนไพรพวกนี้ ใช้ปรุงยาขั้นต่ำได้"
"ข้ารับซื้อพวกมันมาจากคนธรรมดา แล้วนำไปขายให้กับผู้อาวุโสชั้นนอกที่ปรุงยาได้”
“ด้วยวิธีนี้ข้าก็จะได้เงินมาบ้าง, เเต่ถ้า โชคดีก็อาจจะได้ยาเป็นรางวัล ซึ่งยาเหล่านี้ดีกว่าการฝึกฝนอย่างหนักทั้งเดือนเสียอีก!” ลู่จื่อเยว่อธิบายพร้อมรอยยิ้ม
เขาไม่กลัวว่าหลินเสวียนจะมาแย่งธุรกิจของเขา
อย่างแรก ก่อนที่หลินเสวียนจะขึ้นเขามา….เสื้อผ้าของเขาดูหรูหราไม่เหมือนคนที่ขาดแคลนเงินทอง!
อย่างที่สอง, ธุรกิจในสำนักเทียนเซียว ไม่ใช่ว่าใครอยากจะทำก็ทำได้นะ
เรื่องนี้มันซับซ้อนกว่าที่คิด!
"ข้าเข้าใจแล้ว" หลินเสวียนพยักหน้า
ดูเหมือนว่าลู่จื่อเยว่ผู้นี้จะเชี่ยวชาญเรื่องเหล่านี้จริงๆ…เขาดูคุ้นเคยกับกฎระเบียบของชั้นนอกเป็นอย่างดี!
"ว่าแต่, ที่ศิษย์น้องหลินมาหาข้าเเบบนี้…คงจะมาสมัครฟังบรรยายแบบรายเดือนสินะ?"
"ข้าบอกเจ้าแล้ว ว่ามันคุ้มค่าอย่างแน่นอน!"
ลู่จื่อเยว่วางชั้นวางสมุนไพรอันสุดท้าย, จากนั้นก็ส่งสายตาให้หลินเสวียนอย่างรู้กัน
"ศิษย์พี่หญิงรอง ทั้งรูปร่างหน้าตา และส่วนสัด ล้วนแล้วแต่น่ามอง…แม้ว่าจะไม่ตั้งใจเรียน แค่ได้เห็นหน้านางบ่อยๆก็คุ้มแล้ว!"
"อีกอย่าง ศิษย์พี่หญิงรอง…กำลังจะได้เลื่อนขั้นเป็นศิษย์สายในแล้วด้วย!"
“ถึงแม้ว่าตอนนี้ จะยังอยู่ที่ชั้นนอก…แต่นางถูกผู้อาวุโสชั้นในหมายตาไว้แล้ว”
“หลังจากผ่านการประเมินในปีนี้…สถานะของนางก็จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป”
"ดังนั้นเจ้าจงตั้งใจเรียนกับศิษย์พี่หญิงรองให้ดี, ถ้าโชคดีได้รับความสนใจจากนาง…ชีวิตของเจ้าก็จะราบรื่นอย่างมาก"
ลู่จื่อเยว่อธิบายอย่างละเอียด
"ข้าเข้าใจแล้ว"
หลินเสวียนถึงบางอ้อ…ที่แท้ก็มีเรื่องแบบนี้อยู่ด้วย
แต่หลินเสวียนไม่สนใจเรื่องพวกนี้เลย, เขาสนใจแค่การเลื่อนระดับของวิชาฝึกปรานขั้นพื้นฐานเท่านั้น
"ศิษย์พี่ลู่, แบบรายเดือนมันน้อยไป ข้าขอสมัครแบบรายปีเลยแล้วกัน!"
หลินเสวียนพูดด้วยรอยยิ้ม
"แบบรายปี?" ดวงตาของลู่จื่อเยว่เป็นประกาย
"แบบรายปี ต้องจ่ายห้าร้อยตำลึงเงิน และต้องจ่ายเต็มจำนวนนะ!"
"ไม่มีปัญหา!"
หลินเสวียนส่ายหัว, จากนั้นก็หยิบธนบัตรใบละร้อยตำลึงออกมาหกใบ ยื่นให้ลู่จื่อเยว่
"ศิษย์พี่, ที่เหลืออีกหนึ่งร้อยตำลึง ถือว่าเป็นค่าน้ำร้อนน้ำชาให้ศิษย์พี่ก็แล้วกัน!"
"ได้เลย!"
"เดี๋ยวข้าจะไปบอกศิษย์พี่หญิงรองให้!"
ลู่จื่อเยว่รับธนบัตรมาด้วยท่าทางอารมณ์ดี
"ข้าจะให้ศิษย์พี่หญิงรองจัดที่นั่งที่ดีที่สุดให้เจ้า!"
"ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนั้นก็ได้ครับ!"
"วันนี้ ที่ข้ามาหาศิษย์พี่นั้นยังมีเรื่องอย่างอื่นอีก!" หลินเสวียนพูดด้วยรอยยิ้ม
"ศิษย์น้องหลิน มีอะไรก็บอกมาได้เลย….ตราบใดที่ข้าลู่จื่อเยว่ทำได้ , ข้าจะทำให้ทุกอย่าง!" ลู่จื่อเยว่พูดอย่างมั่นใจ
"ข้าอยากถามศิษย์พี่หน่อยว่า ก่อนที่จะได้เป็นศิษย์สายนอก, มีวิธีไหนบ้างที่ข้าจะได้วิชาฝึกยุทธ์…หรืออะไรทำนองนั้นมาครอบครอง?"
หลินเสวียนถามลู่จื่อเยว่ด้วยสายตาเป็นประกาย
………………………