บทที่ 323 การข่มขู่จากไห่ซ่างเหลา

หลังจากออกจากบ้านของลู่เสวี่ยฉี เล่ยหมิงขับรถยนต์คอนิเซ็กซ์ที่แล่นผ่านถนน ด้วยเสียงคำรามอันเงียบสงบ

ตั้งแต่เมื่อคืนถึงวันนี้ เล่ยหมิงได้พบกับผู้หญิงหลายคนแล้ว

เล่ยหมิงได้ไปหาหยู่เจียวแล้วมอบนาฬิกาปาเต็ก ฟิลิปที่เตรียมไว้ให้เธอ

จากนั้นเล่ยหมิงก็ไปที่กลุ่มบริษัทหานเสวี่ย เจ้านายผู้ทรงอำนาจระดับขาอ่อน ที่เพียงพอทำให้เล่ยหมิงรู้สึกตื่นเต้น

ในห้องทำงาน เล่ยหมิงเข้ามาโดยไม่ให้เธอรู้ตัว

"มีอะไรหรือ?" เฉินเสวี่ยถามโดยไม่ยกหัวขึ้น คิดว่าเป็นลูกน้องของเธอ

แต่ไม่นานเธอก็รู้สึกผิดปกติ

ตาของเธอถูกปิดบัง และร่างกายของเธอถูกมัดไว้กับเก้าอี้

เล่ยหมิงพูดด้วยเสียงต่ำ "อย่าร้อง! ถ้าเธอไม่อยากเป็นอะไร ฟังฉันดีๆ"

"คุณบ้าแล้วเหรอ! นี่มันบริษัทของฉัน! คุณทำอะไรฉันที่นี่ไม่ได้หรอก คุณต้องการเงินหรืออะไร? ฉันสามารถจัดหาให้คุณได้! ฉันไม่ขาดเงิน สามีของฉันก็รวยมาก"

เฉินเสวี่ยซึ่งไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน รู้สึกตื่นตกใจ

เล่ยหมิงยิ้มกริ่มและมือของเขาก็เริ่มทำงาน ไม่รอช้า

"คุณต้องการอะไร ฉันสามารถจัดหาให้คุณได้! เอามือสกปรกของคุณออกไป ไม่งั้นฉันไม่ยอมคุณแน่!" เฉินเสวี่ยตะโกนด้วยความโกรธ

แล้วเธอก็ร้องออกมา

เล่ยหมิงตกใจเล็กน้อย

นิสัยของเธอไม่เหมือนใคร

ไม่นานนัก เฉินเสวี่ยก็สงบลงและพูดด้วยความโกรธ "คุณทำให้ฉันตกใจหมดเลย สามีกลับมาแล้วเหรอ? ยังเล่นเกมนี้อีก"

"อืม ทำไมถึงรู้ได้ล่ะ?" เล่ยหมิงสงสัย

"สัมผัสของคุณ ฉันยังจำได้ สิ่งแรกที่คุณทำคือ..." เฉินเสวี่ยพูดด้วยหน้าแดง

เล่ยหมิงเตรียมถอดผ้าปิดตาออกและแก้มัด

ทันใดนั้น เลขาฯ ของเธอก็พุ่งเข้ามา

"ประธานเฉิน... คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม! คุณทำอะไรอยู่!"

เลขาฯ ไม่กล้าที่จะประมาท เธอตะโกนด้วยความกังวล

"เสี่ยวหยุน นี่คือแฟนของฉันเอง"

เฉินเสวี่ยรู้สึกอายและแทบอยากหายตัวไป

"แล้วคุณสองคนทำอะไรกัน?"

เสี่ยวหยุนงงงวย

"เล่นบทบาทสมมติ!" เล่ยหมิงตอบ

เสี่ยวหยุนเข้าใจทันทีและรีบออกไป

เล่ยหมิงใช้เวทมนตร์ทำให้เธอรู้สึกดีใจด้วยการให้ของขวัญเป็นนาฬิกาปาเต็ก ฟิลิป

"อุ๊ย มีของขวัญให้ฉันด้วย!"

ผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่ง่ายต่อการยินดี

"ขอบคุณมาก ฉันต้องทำงานต่อ เดี๋ยวมีเวลาแล้วจะติดต่อคุณเอง!" หลังจากได้ใกล้ชิดกับเล่ยหมิงอยู่พักหนึ่ง เฉินเสวี่ยก็พูดด้วยความเสียดาย

เล่ยหมิงรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่มีผู้หญิงไล่เขาออกไป

หลังจากออกจากกลุ่มบริษัทหานเสวี่ย เล่ยหมิงคิดว่าจะไปหาถังหว่านซึ่งไม่ได้เจอมานาน

เล่ยหมิงจอดรถห่างจากร้านอาหารต้าถังเพื่อไม่ให้เป็นที่สังเกต

ร้านอาหารต้าถังตอนนี้อยู่ที่จุดสูงสุดของความนิยม มีลูกค้ามาไม่ขาดสาย

.......

ที่หน้าร้านอาหารต้าถังในขณะนี้ มีคนกลุ่มหนึ่งในชุดสูทกำลังยืนสำรวจร้านอยู่

“คุณถัง เรามาจากบริษัทไป่เซิ่ง เราสนใจร้านของคุณมาก และอยากสร้างแบรนด์ร้านอาหารแบบนี้ขึ้นมา

คุณจะขายร้านนี้หรือไม่?

เราเสนอราคา 3 ล้านหยวนเพื่อซื้อร้านของคุณพร้อมกับสูตรอาหาร!”

กลุ่มคนเหล่านี้กล่าวด้วยท่าทางดี

“ขอโทษนะคะ ฉันไม่ขายร้านนี้ค่ะ”

ถังหว่านตอบอย่างสงบ

หลังจากร้านนี้ถูกส่งมาให้เธอเป็นของขวัญ ถังหว่านไม่มีความกดดันเรื่องการเงิน และได้พัฒนาร้านนี้จนกลายเป็นที่นิยม

ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีผู้คนมากมายจากบริษัทต่างๆ มาที่นี่เพื่อขอซื้อร้านและสูตรอาหาร แต่ถังหว่านปฏิเสธทุกข้อเสนอ

หลังจากเห็นว่าถังหว่านยืนยันไม่ขาย กลุ่มคนเหล่านั้นก็รู้สึกผิดหวังและเตรียมตัวจะจากไป แต่ในขณะนั้น กลุ่มคนอีกกลุ่มหนึ่งก็เข้ามา

“พวกเขามาจากบริษัทไห่ซ่างเหลา?”

“พวกเขาก็จะเข้ามาในธุรกิจอาหารจานเดียวเหมือนกันเหรอ!”

“ไป่เซิ่งของเราเป็นที่รู้จักดีในเทียนจิน แต่บริษัทของเรายังไม่สามารถเทียบกับไห่ซ่างเหลาได้เลย พวกเขามีมูลค่าตลาดเกิน 50,000 ล้านหยวนแล้ว”

“ถ้าพวกเขาตั้งใจซื้อจริงๆ เราก็ไม่มีทางสู้ได้ เพราะไห่ซ่างเหลาสามารถทำให้บริษัทของเราเจ๊งได้เลย”

แบรนด์ใหญ่เช่นไห่ซ่างเหลาย่อมมีเงินทุนมากมาย!

กลุ่มคนจากไห่ซ่างเหลาจึงเดินตรงไปหาถังหว่านด้วยท่าทางหยิ่งยโส “คุณถัง เรามาจากไห่ซ่างเหลา เราเสนอราคา 5 ล้านหยวนเพื่อซื้อร้านของคุณพร้อมกับสูตรอาหาร คุณจะขายหรือไม่?”

ถังหว่านขมวดคิ้วเล็กน้อย

ห้าล้านหยวน ถ้าคุยกันดีๆ ก็อาจจะขายได้

แต่ท่าทางของพวกเขาทำให้ถังหว่านรู้สึกไม่พอใจ

“ถ้าฉันบอกว่าไม่ขายล่ะ?”

ถังหว่านพูดด้วยเสียงเย็น

ตอนนี้ร้านอาหารต้าถังมีรายได้ดีมาก แค่เดือนที่แล้วก็มีกำไรถึงหนึ่งล้านหยวนแล้ว!

พวกเขาคิดจะซื้อร้านนี้และสูตรอาหารด้วยราคาแค่ห้าล้านหยวน นั่นมันเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้

“ถ้าคุณไม่ขาย เราจะซื้อร้านข้างเคียงทั้งหมดและทำลายถนนการค้าแห่งนี้ แล้วเปิดร้านอาหารที่เหมือนกับของคุณและแจกอาหารฟรี! คุณจะสู้ไหวไหม?” คนจากไห่ซ่างเหลาขู่

พลังของบริษัทใหญ่คือการมีเงินทุนที่สามารถทำลายธุรกิจเล็กๆ ได้!

ถังหว่านรู้สึกหน้าซีดเผือด นี่คือการข่มขู่ชัดๆ!

เธอไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะทำจริงหรือไม่ แต่การแจกอาหารฟรีนั้นเป็นภัยใหญ่ และพวกเขามีเงินที่จะทำได้จริง

เธอเองเป็นเจ้าของร้านเล็กๆ การไม่มีลูกค้าจะทำให้เธอแบกรับค่าใช้จ่ายไม่ไหว

“คุณถัง คุณควรพิจารณาดีๆ ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากขาย” คนจากไห่ซ่างเหลาพูดอย่างมั่นใจ

ในขณะนั้นเอง มีเสียงเย้ยหยันดังขึ้น

“พวกคุณจากไห่ซ่างเหลาคิดจะรังแกคนอื่นเหรอ? พวกคุณกล้าก็ลองดูไหม?”

เสียงนั้นเป็นของเล่ยหมิง