บทที่ 251 การตอบแทนของยูลาเอีย【ฟรี】

จงเซินรู้สึกตกใจมาก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นมอนสเตอร์ที่มีระดับสูงขนาดนี้

เลเวล 55 และไม่สามารถดูคุณสมบัติได้เลย!

เหมือนตอนที่เจอคนแคระลุง ทุกอย่างเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม

ระดับและคุณสมบัติไม่สามารถมองเห็นได้ จากคำแนะนำของคู่มือทำให้รู้ว่ามันมีความเป็นมาที่ไม่ธรรมดา

เป็นหัวหน้ากองอัศวินที่มีอายุหนึ่งหมื่นปี แม้เขาจะสูญเสียความทรงจำไปทั้งหมด แต่มีพลังทางจิตวิญญาณลึกลับที่เป็นสัญชาตญาณของเขา เหลืออยู่ในโครงกระดูกของเขา

นั่นคือสิ่งที่เรียกว่าจิตวิญญาณของอัศวิน

พลังจิตวิญญาณนี้ช่วยต่อต้านสัญชาตญาณในการฆ่า

จงเซินไม่แน่ใจว่าจะต่อสู้หรือหนีดี

เขาแค่นำลูน่า, ฟาเวส, มิรานี่, ทาเซีย และไอเซียมาเท่านั้น

หากต้องต่อสู้กับอัศวินโครงกระดูกนี้จริงๆ ก็ยังไม่แน่ใจว่าจะสู้ไหวหรือไม่

ความแตกต่างของระดับมากเกินไป แม้ว่าจงเซินจะเข้าสู่สถานะปีศาจก็ไม่มีความมั่นใจว่าจะชนะ

หากไม่เรียกกองกำลังใหญ่หรือใช้ประโยชน์จากภูมิประเทศ การต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่มีระดับต่างกันมากเป็นการกระทำที่เสี่ยงมาก

ขณะที่จงเซินลังเล อัศวินโครงกระดูกสิงโตริชาร์ดสันก็กำลังตัดสินใจเช่นกัน

หลังจากผ่านไปสักพัก ดวงตาของริชาร์ดสันก็ลุกเป็นไฟสีแดง ส่องสว่างจนรอบๆ แสงสีแดงเริ่มสั่นไหว

ริชาร์ดสันยกสายบังเหียน ม้าของเขาหันหลังกลับและวิ่งหนีไปทางทิศเหนือ ที่นั่นมีเทือกเขาที่ทอดยาว ไม่มีใครรู้ว่าเขาจะไปที่ไหน

ทางทิศเหนือมีทางเข้าหุบเขาหลายแห่ง ผ่านเทือกเขานี้ก็จะเข้าสู่ดินแดนของอาณาจักรนอร์ด

จงเซินและพวกเขาไม่ขัดขวางการจากไปของริชาร์ดสัน วิญญาณระดับนี้ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็จะมีอำนาจในตัวเอง ไม่มีเหตุผลที่จะขัดขวางเขา

หลังจากริชาร์ดสันจากไป จงเซินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก โชคดีที่วิญญาณตัวนี้ไม่ได้มีความคิดร้าย ไม่เช่นนั้นคงต้องสู้กันอีกครั้ง ชนะหรือแพ้ก็ยังไม่รู้ คืนนี้ภารกิจคงจะล่าช้า

แม้ว่าจะเสียเวลาไปไม่กี่นาที แต่เด็กวิญญาณกิมยังมีเวลาอยู่สิบกว่านาที

ถ้าทำเร็วพอ ก็น่าจะพอขุดถึงห้องใต้ดินที่ซ่อนอยู่

กล่องที่เด็กวิญญาณกิมพูดถึงอยู่ในห้องใต้ดิน

ไม่รู้ว่าใครอยู่ในกล่องนั้น

เวลาจำกัด จงเซินไม่รอช้า เขาถือจอบและกระโดดกลับไปในหลุมที่ขุดไว้ก่อนหน้านี้ เนื่องจากการปรากฏตัวของอัศวินโครงกระดูกสิงโต พื้นดินที่อยู่ใต้ก็หลวมลงมาก จงเซินเพียงแค่ขุดดินที่หลวมออกก็พอ

ด้วยวิธีนี้ การขุดดินจึงมีประสิทธิภาพมากขึ้น สองนาทีต่อมาจงเซินก็มาถึงกำแพงหินที่มีการสร้างด้วยอิฐหิน ซึ่งถูกปกคลุมด้วยชั้นหนาของดิน

จงเซินใช้จอบขุดอิฐหินออก จนเจาะเข้าไปในกำแพงหิน

ห้องใต้ดินที่ถูกปิดมานานนับพันปีไม่มีออกซิเจนเลย เมื่อเจาะกำแพงออก อากาศจากภายนอกก็ไหลเข้าไป

จงเซินรอให้อากาศภายในและภายนอกหมุนเวียนเล็กน้อย แล้วเปิดไฟฉายเวทมนตร์ระดับที่สองขึ้นเพื่อสำรวจ

เขาประเมินความสูงของห้องใต้ดินประมาณสองเมตร จากนั้นจึงกระโดดลงไป

เขาลงมายืนบนพื้นอย่างมั่นคง รอบๆ มีแต่เศษหินดินที่ขุดออกมา

รอบๆ มีชั้นวางของสองแถว ที่เต็มไปด้วยขวดโหลและกล่องต่างๆ จงเซินเดินเข้าไปใกล้ แต่ก่อนที่เขาจะได้แตะชั้นวางของ มันก็พังทลายลงเพราะกระแสลมที่เขาสร้างขึ้น

ในมุมห้องใต้ดินมีกล่องไม้ขนาดใหญ่อยู่ใต้กำแพงที่พังทลาย

สิ่งที่แปลกคือกล่องไม้นี้ดูใหม่มาก ไม่มีร่องรอยของกาลเวลาและไม่มีฝุ่นหรือสิ่งสกปรก เหมือนไม่เคยผ่านกาลเวลามาเลย

ขณะที่จงเซินกำลังสำรวจ ทาเซียก็กระโดดลงมาด้วย

“ท่าน, เด็กวิญญาณหายไปแล้ว!”

จงเซินยกนิ้วขึ้นทำสัญญาณให้เงียบและชี้ไปที่กล่องไม้ ในขณะนั้นเด็กวิญญาณกิมก็ยืนอยู่ข้างกล่อง

จ้องมองกล่องนั้น ปากพูดซ้ำๆ ว่า

“เขายังอยู่ในกล่อง…”

จงเซินถามตรงๆ

“ใครอยู่ในกล่อง?”

ครั้งนี้เด็กวิญญาณกิมตอบ

“ยูลาเอียยังอยู่ในกล่อง…”

“เขายังรอให้เราหาเขาเจอ…”

“แต่…เขามาแล้ว…”

จงเซินหรี่ตา ยูลาเอีย?

เหมือนจะคุ้นๆ…

เด็กวิญญาณกิมสูญเสียความทรงจำไปมาก สิ่งที่เหลืออยู่คือความยึดมั่นในใจของเขา

จงเซินมาที่กล่องไม้ ถือจอบแตะกล่องนั้น

ตามคาด มีพลังลึกลับทำงาน กล่องไม้นี้ไม่มีร่องรอยการผุพัง

จงเซินไม่รอช้า ใช้จอบขุดอิฐที่กดทับกล่องออก

“ปัง!”

ก้อนอิฐที่กดทับกล่องถูกขุดออก จงเซินยกฝาเปิดกล่องขึ้น

เขาตกตะลึงในทันที!

ในกล่องนั้นมีซากศพเล็กๆ

ร่างกายหดเกร็ง ผิวหนังและเนื้อหดแห้ง มองไม่เห็นรูปร่างเดิม

แต่จงเซินเห็นว่าหูของซากศพเล็กนั้นเป็นหูแหลมของเอลฟ์

เป็นเด็กเอลฟ์ ภาพที่เห็นน่าสะพรึงมาก

ทำให้จงเซินขมวดคิ้ว

ทาเซียที่อยู่ข้างๆ ก็ขมวดคิ้ว ไม่ใช่เพราะความโหดร้าย แต่เพราะเธอรู้สึกถึงพลังวิญญาณ ในฐานะนักเวทมนตร์มืดเธอเห็นศพเป็นเรื่องปกติ

เด็กวิญญาณกิมยืนอยู่ข้างกล่อง ยื่นมือแตะหน้าซากศพ

“ยูลาเอีย, ข้าจะพากลับบ้าน…”

กิมยิ้มครั้งแรก

“ปัง!”

เหมือนมีพันธนาการที่มองไม่เห็นถูกเปิดออก

เด็กวิญญาณกิมกลายเป็น【ตุ๊กตาต้องคำสาป】อีกครั้งและตกลงพื้น

แสงสีเทาล้อมรอบศีรษะของจงเซิน

【การยึดมั่นของกิมถูกปลดปล่อย, ได้รับการชี้นำจากวิญญาณ】

【ภารกิจ: การแก้แค้นของกิม】

【ข้อกำหนด: ตามคำชี้นำ เอาชนะวิญญาณที่เหลือของพ่อมดเย็บปะต่อโซลของบานาซาร์ที่เป็นสุนัขรับใช้ เขาเป็นตัวการที่ทำให้กิมกลายเป็นเช่นนี้】

【รางวัลที่แน่นอน: 【ตุ๊กตาฝันร้าย (สีม่วง)】, หนังสือทักษะการอัญเชิญวิญญาณระดับสี่ 【อัญเชิญนรกไฟ】, ค่าชื่อเสียง 500 แต้ม】

(การบุกโจมตีครั้งแรกของกองทัพปีศาจเลือดเดือดคือการอัญเชิญนรกไฟ ฝนดาวตกที่ลุกเป็นไฟสีเขียวตกลงมาจากฟ้า ผู้พิทักษ์โบราณภายในและภายนอกเมืองไม่สามารถรับมือได้ ดาวตกเหล่านี้เมื่อสัมผัสพื้นจะกลายเป็นยักษ์นรกไฟที่ทำลายล้างด้วยไฟบูชายัญร้ายแรง

เพื่อหลบหนีจากภัยพิบัติ เมื่อยักษ์นรกไฟใกล้เข้ามา แม่ของยูลาเอียเลือกที่จะซ่อนเขาไว้ในกล่องไม้ในห้องใต้ดิน หวังว่าจะไม่ถูกพบ หลังจากนั้นไม่นานแม่ของยูลาเอียก็ถูกฆ่าตายโดยยักษ์นรกไฟ เพราะแผ่นดินไหว กำแพงห้องใต้ดินบางส่วนพังทลายกดทับกล่อง ยูลาเอียจึงไม่ถูกพบและถูกลืมไปตลอดกาล

ตอนนี้ สำหรับคนอื่นๆ นี่คือภารกิจที่ยากเย็น แต่สำหรับคุณนี่คือพรหมลิขิต โปรดนำสมุดภาพไปมอบให้วิญญาณยูลาเอียเพื่อตอบสนองความยึดมั่นของเขา และหากคุณไม่สามารถไปกำจัดวิญญาณของพ่อมดเย็บปะต่อโซลได้ก่อนเวลาแปดโมงเช้า อาจมีคนแย่งชิงไปก่อน ที่นั่นคุณจะได้รับเบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับราชาปีศาจบานาซาร์)

ภารกิจนี้สำหรับจงเซินถือว่าเป็นพรหมลิขิตนั่นเอง ตอนที่เขาพบ【สมุดภาพแห่งความรัก】ในเหมือง คู่มือก็ได้บอกไว้แล้วว่ามันเกี่ยวข้องกับ【ตุ๊กตาต้องคำสาป】

จงเซินถือ【ตุ๊กตาฝันร้ายที่ต้องคำสาป】ในมือหนึ่ง และหยิบสมุดภาพออกมาอีกมือหนึ่ง

สมุดภาพขนาดเท่าฝ่ามือ หน้าปกมีภาพพ่อเอลฟ์กับลูกชายขี่ม้าเหยี่ยวในท้องฟ้า

เขายิ้มอย่างอบอุ่น และย่อตัวลงตรงหน้าวิญญาณยูลาเอีย

“ยูลาเอีย นี่คือของขวัญวันเกิดจากพ่อของเจ้า”

“เขากำลังรอเจ้าอยู่…”

จงเซินมอบสมุดภาพให้ วิญญาณยูลาเอียยิ้มด้วยความสุข

ยื่นมือรับสมุดภาพและเริ่มเปิดดู

ทุกครั้งที่เปิดหน้าใหม่ น้ำตาจะไหลออกมาหนึ่งหยด

“ปะ...ปะ...”

น้ำตาหยดลงบนสมุดภาพ ของขวัญวันเกิดที่มาช้า เป็นการอวยพรวันเกิดที่ไม่มีวันมาถึง

หนึ่งหมื่นปี ความโหดร้ายของสงครามในตอนนั้นถูกลบเลือน

แต่ความรักและการรอคอยไม่เคยเสื่อมสลาย

วิญญาณยูลาเอียยิ้มอย่างบริสุทธิ์และไร้เดียงสา

ในเวลาที่เขาตาย เขายังเป็นเด็กที่บริสุทธิ์อยู่

แต่ถูกขังอยู่ในกล่อง ถูกลืมและตายอย่างทรมาน

ฝาโลงเต็มไปด้วยรอยข่วนเล็กๆ หลายรอยลึก

จินตนาการได้ว่าเขาต้องเผชิญกับความกลัว ความสิ้นหวัง และความเจ็บปวดขนาดไหนก่อนตาย

แม้ว่าเขาจะไม่ตายจากยักษ์นรกไฟ แต่เขาต้องเผชิญกับความตายที่โหดร้ายกว่า

จงเซินส่ายศีรษะด้วยความเสียใจ ความโหดร้ายของสงครามข้ามมิติที่เกิดขึ้นหมื่นปีก่อนเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก

การบุกรุกของปีศาจเลือดเดือดมีเป้าหมายเดียวคือทำลายโลกนี้

ยักษ์นรกไฟทำลายทุกสิ่ง ปีศาจที่แข็งแกร่งเกือบจะไม่มีผู้ต่อกร

ความโหดร้ายและความรุนแรงไม่สามารถบรรยายได้

และอาเซร่าเป็นเพียงสนามรบหนึ่งในร้อย สนามรบใหญ่อีกหลายร้อยแห่งทั่วแผ่นดิน สงครามครั้งนี้ไม่ได้ถูกบันทึกในประวัติศาสตร์ของแผ่นดิน ดูเหมือนจะมีความลับสูงสุดเกี่ยวกับโลกนี้และการมาถึงของเหล่าผู้นำ

คู่มือยังไม่ยอมบอกจงเซินเกี่ยวกับสาเหตุของสงครามครั้งนี้

หลังจากสงครามครั้งนี้ ตัวละครหลักของยุคก่อนหน้าถูกแทนที่ มนุษย์เริ่มเติบโตขึ้น ภายในหนึ่งหมื่นปีพวกเขาผ่านการต่อสู้ภายในและกลายเป็นจักรวรรดิขนาดใหญ่หลายแห่ง

ในขณะที่จงเซินคิดถึงเรื่องนี้ ยูลาเอียก็เปิดดูสมุดภาพจนจบ

เขาปิดสมุดภาพ กอดมันไว้ที่อก และโค้งคำนับจงเซิน

“ขอบคุณมากพี่ชาย”

“ข้าจะไปหาพ่อแม่ของข้าแล้ว”

“ข้าจะอวยพรให้ท่าน…”

ยูลาเอียยิ้มอย่างผ่อนคลาย น้ำตายังคงอยู่ที่มุมตา โบกมือให้จงเซิน

จากนั้นเขาก็กลายเป็นแสงสีเงินกระจายจากช่องโหว่ในห้องใต้ดิน ลอยออกไปข้างนอกและขึ้นสู่ท้องฟ้า

พร้อมกันนั้นแสงสีเงินส่วนหนึ่งกลายเป็นภาพลวงตาของยูลาเอียที่เล็กๆ และซึมเข้าสู่ร่างกายของจงเซิน

【ภารกิจสำเร็จ】

【ได้รับผลตอบแทน: การตอบแทนของยูลาเอีย】

【การตอบแทนของยูลาเอีย (ยูลาเอียจะปกป้องคุณ เมื่อคุณได้รับบาดเจ็บที่ร้ายแรงหรืออันตราย ค่าผลตอบแทนนี้จะเปิดใช้งาน วิญญาณที่เหลือของยูลาเอียจะช่วยคุณป้องกันการโจมตีที่มีความเสียหายสูงสุด 2000 แต้ม ผลนี้จะเกิดขึ้นได้ครั้งเดียวเท่านั้น)】