ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 585 ผู้ติดตามชั่วคราว

ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 585 ผู้ติดตามชั่วคราว

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ใบไม้แห่งเต๋าสวรรค์ปฐมโกลาหล โชคชะตา มิติและกาลเวลา และความพินาศตรงหน้า... จะมีค่ามากมายมหาศาล แต่กู่หยางก็ยังไม่อาจดูดซับได้

เพราะมหาเต๋า... นั้นเป็นพลังที่อยู่เหนือเต๋าสวรรค์

แน่นอนว่า ถึงแม้จะไม่อาจดูดซับได้โดยตรง แต่กู่หยางก็สามารถสังเกตเจตจำนงแท้แห่งมหาเต๋าที่อยู่ภายใน เพิ่มพูนตนเอง ได้รับความเข้าใจต่าง ๆ

คิดถึงตรงนี้ กู่หยางจึงใช้พลังของตนเอง สร้างพื้นที่ว่างเปล่าขึ้นภายในมิติเก็บของ จากนั้นก็จัดวางค่ายกลต่าง ๆ เพื่อปกปิดมันเอาไว้

ต่อมา กู่หยางก็หยิบกระบี่ตัดสวรรค์ของเขาออกมา

ตอนที่อยู่ในโลกเบื้องล่าง ไม่มีวัสดุเพียงพอ เขาเองก็ยังไม่ได้เข้าใจกฎ ดังนั้น กระบี่ตัดสวรรค์จึงบรรลุเพียงแค่ระดับทรราชเทียม

แต่ภายในทวีปเซียนโบราณแห่งนี้ เต็มไปด้วยโอกาสต่าง ๆ

กู่หยางมั่นใจว่าสามารถยกระดับกระบี่ตัดสวรรค์ไปยังระดับอาวุธทรราช หรือแม้กระทั่งระดับอาวุธกึ่งจอมจักรพรรดิได้

แน่นอนว่า ตอนนี้กู่หยางหยิบกระบี่ตัดสวรรค์ออกมา ก็เพียงแค่คิดถึงมัน อยากจะใช้มันอีกครั้ง

ในระดับของเขาตอนนี้ อาวุธเทพขั้นสูงสุดไม่อาจรองรับพลังของเขาได้ กระบี่ตัดสวรรค์ที่อยู่ในระดับทรราชเทียม นับว่าเหมาะสมที่สุด

คิดถึงตรงนี้ กู่หยางก็ลองแกว่งกระบี่ตัดสวรรค์ดู

ทันใดนั้น กระบี่ตัดสวรรค์ก็สั่นสะเทือน ราวกับกำลังดีใจ

"สหายเก่า ดูเหมือนว่าเจ้าก็คาดหวังเช่นกัน ก็ถูกแล้ว ข้าไม่ได้ใช้เจ้ามานานมากแล้ว"

กู่หยางยกกระบี่ขึ้น ยิ้มเบา ๆ

กระบี่ตัดสวรรค์เป็นกระบี่ที่อยู่เคียงข้างเขาเติบโตมา เขาจึงมีความรู้สึกที่ลึกซึ้งต่อมัน

จากนั้น กู่หยางก็ไม่รีรอ ปลดปล่อยค่ายกล เตรียมตัวจะออกไปแย่งชิงโอกาสภายในทวีปเซียนโบราณ

เพียงแต่... พอเขาปลดปล่อยค่ายกล ก็เห็นหญิงสาวผมดำ ดวงตาสีดำคนหนึ่งยืนอยู่ข้างนอก จ้องมองเขาด้วยสายตาที่แปลกประหลาด

เห็นดังนั้น กู่หยางก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ใช้พลังโชคชะตาทันที

"มู่จิ่วอิน จ้าวตำหนักน้อยแห่งตำหนักมารฟ้า ฐานการบำเพ็ญเพียรขอบเขตเทพระดับหนึ่ง มีกายาเก้าหยินโดยกำเนิด สามารถควบคุมพลังเก้าหยินได้อย่างง่ายดาย..."

"ตำหนักมารฟ้า มู่จิ่วอิน เจ้ารอข้าอยู่ที่นี่ มีจุดประสงค์อะไร"

กู่หยางมองหญิงสาวตรงหน้า พูดอย่างใจเย็น

"ฮ่า ฮ่า ไม่มีอะไรมาก แค่อยากจะเห็นว่าพลังของมหาจอมจักรพรรดิรุ่นเยาว์ที่แข็งแกร่งที่สุดในยุคปัจจุบัน... อยู่ในระดับใด"

มู่จิ่วอินเลียริมฝีปากแดงของนาง พูดอย่างมีเสน่ห์

พูดจบ มู่จิ่วอินก็ลงมือทันที

การลงมือครั้งนี้ เป็นการสังหารอย่างรวดเร็ว เต็มไปด้วยพลังเก้าหยินอันน่ากลัว โถมเข้าใส่กู่หยาง

พลังเก้าหยินอันน่าสะพรึงกลัว ปกคลุมทั่วท้องฟ้า ทำให้คนรู้สึกหนาวไปทั้งตัว

การโจมตีครั้งนี้ เต็มไปด้วยกลิ่นอายของวิชาระดับทรราช รวมถึงกฎเทียมเก้าหยินสมบูรณ์ขั้นเล็กน้อย ถึงแม้จะเป็นยอดฝีมือขอบเขตเทพขั้นสูงสุด หากสัมผัสพลังเก้าหยินนี้เพียงเล็กน้อย ก็จะละลายในทันที ตายอย่างน่าอนาถ

เห็นดังนั้น กู่หยางกลับมีสีหน้าสงบนิ่ง ไม่อยากลงมือด้วยซ้ำ เพียงแค่กระตุ้นปราณโลหิตภายในร่างกาย

ทันใดนั้น ปราณโลหิตอันยิ่งใหญ่ก็คำราม ทำลายพลังเก้าหยินที่โถมเข้ามา ทำให้ท้องฟ้าที่มืดครึ้มกลับมาสว่างไสวอีกครั้ง

ส่วนมู่จิ่วอิน ภายใต้ปราณโลหิตอันยิ่งใหญ่นี้ ก็รู้สึกถึงแรงกดดันมหาศาล หัวใจเต้นรัว พ่นโลหิตสดออกมา ราวกับถูกฟ้าผ่า บินถอยหลังไป ชนเข้ากับภูเขาหินที่อยู่ไม่ไกล

"เป็นไปได้อย่างไร... แข็งแกร่งเช่นนี้เชียวหรือ!"

มู่จิ่วอินจ้องมองกู่หยาง ความมีเสน่ห์ทั้งหมดหายไปอย่างไร้ร่องรอย เหลือเพียงความตกใจในดวงตา

นางเป็นถึงขอบเขตเทพ ส่วนกู่หยางเป็นเพียงแค่ขอบเขตจักรพรรดิ

ผลลัพธ์... กู่หยางที่อยู่ในขอบเขตจักรพรรดิ เพียงแค่กระตุ้นปราณโลหิต ไม่อยากลงมือด้วยซ้ำ ก็สามารถทำลายการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของนาง ทำให้นางบาดเจ็บสาหัส

นี่เป็นสิ่งที่มหาจอมจักรพรรดิรุ่นเยาว์สามารถทำได้จริง ๆ หรือ

ไม่ถูกต้อง ระดับปราณโลหิตเช่นนี้ของกู่หยาง แม้แต่ยอดฝีมือระดับทรราชบางคนก็ยังเทียบไม่ได้ ไม่อาจตัดสินด้วยเหตุผลทั่วไป

"คนพวกนั้นดูถูกเจ้าจริง ๆ พรสวรรค์และพลังของเจ้า... แข็งแกร่งกว่าที่แสดงออกมา พวกเขาถูกขอบเขตของเจ้าหลอก ร่างกายแข็งแกร่งถึงขนาดนี้... นับว่าเป็นผู้บำเพ็ญกายาได้แล้ว"

"เจ้า... แข็งแกร่งขึ้น"

มู่จิ่วอินสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ พูดอย่างช้า ๆ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความร้อนรุ่ม

"หากอยากจะติดตามข้า ก็อย่าใช้วิธีการแบบนี้มาทดสอบข้า ไม่เช่นนั้น หากข้าควบคุมพลังไม่ได้ หรือไม่ชอบใจเจ้า... อาจจะเผลอบดขยี้เจ้าจนตายได้"

กู่หยางยืนกอดอก มองมู่จิ่วอินพูดอย่างใจเย็น

ตอนที่เขาใช้พลังโชคชะตา เขาก็มองเห็นที่มาและจุดประสงค์ของมู่จิ่วอินแล้ว

อีกฝ่าย ตั้งใจจะมาติดตามเขา หรือแม้กระทั่งสนใจเขาในเชิงชู้สาว

เพียงแต่... อีกฝ่ายเลือกที่จะทดสอบเขาอย่างเปิดเผย

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ กู่หยางก็ไม่คิดจะเกรงใจ สั่งสอนนางสักหน่อย

ส่วนเรื่องที่มู่จิ่วอินเป็นหญิงงาม แถมยังมีเสน่ห์... กู่หยางไม่ได้สนใจ

ถึงแม้ว่าต่อหน้าเขา... เล่ห์เหลี่ยมใด ๆ ก็ไร้ประโยชน์ แต่เขาก็ยังคงไม่ชอบผู้หญิงที่มีเล่ห์เหลี่ยมมากเกินไป

เขาชอบหญิงสาวที่มีจิตใจบริสุทธิ์ หรือหญิงสาวเย็นชา อย่างสามพี่น้องแซ่หวงที่ใสซื่อ เย่ชิงเฉิง ฉู่หลิงเอ้อร์ หรือมู่หรงเฉียนเสวี่ยมากกว่า

"เผลอบดขยี้ข้าจนตาย..."

มู่จิ่วอินมีสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย

หากเป็นคนอื่นพูดเช่นนี้ นางคงจะเมินเฉย

หากกู่หยางพูดเช่นนี้ก่อนที่พวกเขาจะลงมือ นางก็คงจะเมินเฉย

แต่... หลังจากพ่ายแพ้ให้กับกู่หยางอย่างง่ายดายเช่นนี้ นางกลับไม่อาจโต้แย้งได้

"จิ่วอิน ขออภัยที่ทดสอบพลังของท่าน ข้า... ยินดีที่จะติดตามท่าน หวังว่าท่านจะยอมรับข้า"

มู่จิ่วอินเป็นหญิงสาวที่ฉลาด

สาเหตุที่นางเลือกกู่หยาง ไม่เพียงแค่กู่หยางหล่อเหลา และมีพรสวรรค์ที่น่าตกใจเท่านั้น

นางกำลังคิดถึง... ตัวเอง รวมถึงตำหนักมารฟ้า

หากในอนาคต นางสามารถกลายเป็นผู้หญิงของมหาจอมจักรพรรดิ นางก็จะมีโอกาสกลายเป็นกึ่งจอมจักรพรรดิในอนาคต

ตำหนักมารฟ้าก็จะได้รับประโยชน์เช่นกัน

ท้ายที่สุดแล้ว... ตำหนักมารฟ้าในช่วงหลายปีมานี้ ก็เสื่อมถอยลง

ตำหนักมารฟ้าในอดีตนั้นเทียบเท่าตำหนักเต๋าเซียนสวรรค์ เป็นขุมอำนาจที่มหาจอมจักรพรรดิสร้างขึ้น

เพียงแต่... ระยะเวลานั้นยาวนานกว่าตำหนักเต๋าเซียนสวรรค์

อย่างไรก็ตาม เพราะตำหนักมารฟ้ามีนิสัยที่แข็งกร้าว หลังจากที่มหาจอมจักรพรรดิเดินทางไปยังต่างมิติ พวกเขาก็ถูกขุมอำนาจอื่น ๆ กดดัน ค่อย ๆ เสื่อมถอยลง

สุดท้าย... ไม่อาจต้านทานได้ จึงต้องย้ายออกจากดินแดนสวรรค์กลาง มาเก็บตัวอยู่ในดินแดนชั้นใน สถานการณ์... เลวร้ายกว่าตำหนักเต๋าเซียนสวรรค์

ตำหนักเต๋าเซียนสวรรค์อย่างน้อยก็ได้รับโอกาส มู่หรงเฉียนเสวี่ยปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้ตำหนักเต๋าเซียนสวรรค์กลับมารุ่งเรือง ถึงแม้จะไม่สามารถกลับไปยังจุดสูงสุด แต่ก็กำลังพัฒนาขึ้นอย่างช้า ๆ

ส่วนตำหนักมารฟ้านั้นน่าอนาถ ตอนนี้เหลือเพียงยอดฝีมือระดับทรราชแรกเริ่มเพียงแค่หนึ่งหรือสองคนเท่านั้น

หากไม่ใช่อาวุธจอมจักรพรรดิเต๋าสูงสุดคอยปราบปราม คงจะถูกคนอื่น ๆ แย่งชิงไปแล้ว

"ข้าสามารถรับเจ้าเป็นผู้ติดตามได้ แต่... วิชาระดับทรราช รวมถึงวิชาระดับจอมจักรพรรดิของตำหนักมารฟ้า ข้าอยากจะอ่าน เพิ่มพูนรากฐานของตนเอง"

กู่หยางมองมู่จิ่วอิน พูดอย่างช้า ๆ

"เรื่องนี้..."

สีหน้าของมู่จิ่วอินดูแปลก ๆ

มรดกของสำนักนั้นสำคัญอย่างยิ่ง หากถูกคนนอกอ่าน ก็จะถูกเผยแพร่ออกไป ผลกระทบนั้นร้ายแรงมาก

แต่... คำขอของกู่หยาง ถึงแม้จะดูเกินไป แต่ก็นับว่าปกติ

สำหรับคนที่เดินบนวิถีของตนเองอย่างกู่หยาง มีเพียงวิธีนี้เท่านั้นจึงจะสามารถเพิ่มพูนรากฐานได้

ยิ่งไปกว่านั้น ตำหนักมารฟ้าก็ไม่มีสิ่งใดที่น่าดึงดูดใจสำหรับกู่หยาง การที่นางจะกลายเป็นผู้ติดตามของกู่หยางหรือไม่ ก็ไม่ได้ส่งผลต่อเส้นทางการแย่งชิงบัลลังก์จอมจักรพรรดิของกู่หยาง

นั่นก็คือ... นาง หรือตำหนักมารฟ้า... ไม่มีความสำคัญต่อกู่หยาง

"ข้ายินยอม แต่... ข้าตัดสินใจเรื่องนี้ไม่ได้ ต้องกลับไปรายงานผู้อาวุโสใหญ่ก่อน..."

มู่จิ่วอินยิ้มอย่างขมขื่น

"เช่นนั้นก็ทำตามนั้น ก่อนที่พวกเขาจะยินยอม เจ้า... ก็เป็นเพียงแค่ผู้ติดตามชั่วคราว หากคำขอของข้าสำเร็จ ก็จะยอมรับเจ้าอย่างเป็นทางการ"

กู่หยางพยักหน้าอย่างใจเย็น

มู่จิ่วอินมีสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย ไม่รู้จะพูดอะไร

นางเป็นถึงทรราชรุ่นเยาว์ชั้นยอด การที่นางมาติดตามมหาจอมจักรพรรดิรุ่นเยาว์... ก็ควรจะได้รับการปฏิบัติที่ดี

ผลลัพธ์... พอมาถึงกู่หยาง กลับไม่มีเกียรติเช่นนี้ แม้แต่ผู้ติดตามก็ยังเป็นแบบชั่วคราว... ไม่มีใครเป็นแบบนี้