บทที่ 8 นี่มันต่ำเกินไป

ศาลาอาวุธศักดิ์สิทธิ์ เป็นสถานที่ซื้ออาวุธในตลาดเมืองเฟิงหัว ที่นี่ไม่เพียงมีอาวุธธรรมดาสำหรับคนทั่วไป แต่ยังมีอาวุธวิเศษสำหรับนักรบด้วย

อาวุธวิเศษสร้างจากวัสดุล้ำค่า คมกริบ ตัดเหล็กเหมือนตัดโคลน แถมยังเพิ่มพลังให้นักรบ ดังนั้นอาวุธวิเศษจึงเป็นอาวุธที่ดีที่สุดสำหรับนักรบ เช่นดาบยาวที่บิดาของหลู่หมิงทิ้งไว้ และถูกหลู่ชวนแย่งไป ก็เป็นอาวุธวิเศษ

อาวุธวิเศษแบ่งเป็น 9 ระดับ แต่ละระดับยังแบ่งเป็นชั้นล่าง กลาง บน

ครั้งนี้ หลู่หมิงตั้งใจจะซื้ออาวุธวิเศษสักอย่างเพื่อใช้ฝึกวิชาดาบ

หลู่หมิงและชิวเยว่เดินเข้าไปในศาลาอาวุธศักดิ์สิทธิ์

ในศาลามีสาวสวยยืนเรียงแถวอยู่ เป็นพนักงานต้อนรับลูกค้า

แต่เมื่อหลู่หมิงและชิวเยว่เดินเข้าร้าน พนักงานสาวพวกนี้ต่างขมวดคิ้ว ไม่มีใครเดินมาต้อนรับ

หลู่หมิงและชิวเยว่แต่งตัวไม่ดีนัก หลู่หมิงสวมเสื้อผ้าผ้าหยาบธรรมดา ส่วนชิวเยว่สวมชุดสาวใช้ พนักงานพวกนี้มีประสบการณ์มาก มองปราดเดียวก็รู้ว่าทั้งสองคนไม่มีเงิน จึงไม่มีใครอยากต้อนรับทั้งสองคน

หลู่หมิงขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่สนใจ เริ่มดูของด้วยตัวเอง

ในศาลาอาวุธศักดิ์สิทธิ์ ส่วนใหญ่เป็นอาวุธธรรมดา อาวุธวิเศษระดับ 1 มีน้อยมาก และส่วนใหญ่ก็เป็นระดับ 1 ชั้นล่าง ชั้นกลางมีน้อย หลู่หมิงเดินดูรอบหนึ่ง เห็นอาวุธวิเศษชั้นกลางแค่สามอัน

หลู่หมิงไม่สนใจสักอัน ถ้าจะซื้อ เขาตั้งใจจะซื้ออันที่ดีกว่านี้

"คุณชาย มีอะไรให้ช่วยไหมคะ? ข้าช่วยแนะนำได้นะคะ" มีเสียงเขินอายดังขึ้น

หลู่หมิงหันไปมอง เป็นพนักงานสาวอายุน้อยคนหนึ่ง หน้ากลม หน้าแดงเล็กน้อย มองหลู่หมิง ดูลำบากใจ

เธอเป็นพนักงานใหม่ของร้านอาวุธนี้ ค่อนข้างขี้อาย ยอดขายก็แย่ เมื่อครู่เห็นว่าไม่มีใครต้อนรับหลู่หมิง จึงรวบรวมความกล้าเข้ามา

"เด็กคนนี้เดือนนี้ไม่มียอดขาย คงกำลังร้อนใจ ใครก็ต้อนรับหมดเลย? ด้วยประสบการณ์ของข้าที่ทำงานนี้มาหลายปี เด็กหนุ่มคนนี้ซื้อดาบเหล็กราคา 10 ตำลึงได้ก็ถือว่าดีแล้ว"

"ใช่ไหมล่ะ? ต้อนรับคนบ้านนอกแบบนี้ ข้าว่ายืนพักตรงนี้ยังดีกว่าเลย"

ไม่ไกลนัก พนักงานสาวหลายคนมองมาทางหลู่หมิง กระซิบกระซาบกัน

แม้เสียงจะเบา แต่ก็ลอยเข้าหูหลู่หมิง ชิวเยว่ และคนอื่นๆ ทุกคำ

"คุณชาย.." ชิวเยว่ดึงแขนเสื้อหลู่หมิง

"ไม่เป็นไร!" หลู่หมิงยิ้มให้ชิวเยว่ พวกนี้เป็นแค่คนธรรมดา เขาก็ไม่อยากถือสาอะไร

กำลังจะถามพนักงานสาวหน้ากลมว่ามีอาวุธวิเศษระดับสูงกว่านี้ไหม แต่ก็ถูกเสียงที่ไม่น่าฟังขัดจังหวะ

"โอ้โห นี่ไม่ใช่คุณชายหลู่หมิงหรอกหรือ? ลมอะไรพัดท่านมาที่นี่?" พร้อมกับเสียงนั้น ชายหญิงคู่หนึ่งเดินเข้ามา

ชายหน้าเต็มไปด้วยแผลฝี รูปร่างไม่สูง แต่กลับสวมเสื้อคลุมเงินหรูหรา

หญิงสาวหน้าตาดีพอใช้ แต่เชิดหน้า ท่าทางยโส

"หลู่ปิง หลู่เม่ย" สีหน้าของหลู่หมิงเปลี่ยนไป

ตระกูลหลู่แบ่งเป็น 1 สายหลักและ 7 สายรอง รวม 8 สาย

สองคนนี้ หลู่หมิงรู้จัก คนหนึ่งเป็นลูกชายของหัวหน้าสายที่ 5 อีกคนเป็นลูกสาวของหัวหน้าสายที่ 6

คนที่พูดเมื่อครู่คือหลู่ปิง

หลู่ปิงมองดูหลู่หมิง ค่อนข้างดูถูก พูดว่า "ยังไงล่ะ? หลู่หมิง ได้ยินว่าเจ้าปลุกสายโลหิตไม่สำเร็จ รวบรวมพลังบริสุทธิ์ก็ไม่ได้ ยังจะมาซื้ออาวุธเหมือนคนอื่นอีกหรือ? หรือว่าจะซื้อมีดพร้าไปฆ่าไก่?" แล้วหัวเราะ

"หลู่หน้าฝี หลีกไป เจ้าขวางทางข้า" หลู่หมิงตอบอย่างใจเย็น

"หลู่หมิง เจ้า...เจ้าว่าอะไรนะ?" หลู่ปิงเกลียดที่สุดเวลามีคนเรียกเขาว่าหน้าฝี ตอนนี้หลู่หมิงกลับเรียกเขาแบบนี้ต่อหน้าสาวสวยมากมาย โดยเฉพาะต่อหน้าหลู่เม่ย ทำให้เขาโกรธจัด

"หลู่หน้าฝี ข้าบอกให้เจ้าหลีกไป!" หลู่หมิงตะโกน

"หลู่หมิง เจ้าอยากตาย เจ้ายังคิดว่าตัวเองเป็นคุณชายสายหลักอยู่หรือ? พอการประชุมตระกูลผ่านไป คุณหนูเหยาขึ้นเป็นหัวหน้าตระกูล เจ้าก็ไม่ใช่อะไรแล้ว เจ้าเข้าใจไหม? เจ้ายังกล้าหยามข้าอีก? เร็ว ตอนนี้รีบมาประจบข้า คุกเข่าขอโทษข้า ตอนนั้นข้าอาจจะให้เจ้ากินข้าวสักชามก็ได้" หลู่ปิงตะโกนเหมือนหมาป่าที่ถูกแทง

แต่หลู่หมิงเพียงแค่มองเขาเย็นชา ราวกับมองคนโง่

"หลู่หมิง เจ้าคอยดู"

แววอำมหิตวาบขึ้นในดวงตาหลู่ปิง เขาสูดหายใจลึกพยายามสงบสติอารมณ์

จากนั้นก็มองหลู่หมิงอย่างเยาะเย้ย "หลู่หมิง ข้าพูดถูกใช่ไหม เจ้ามาซื้อมีดพร้าไปฆ่าไก่? ก็นั่นแหละ ด้วยฐานะของเจ้า จะซื้ออะไรดีๆ ได้?"

"คุณชายหลู่ปิง ยินดีต้อนรับค่ะ ท่านต้องการอะไร บอกมาได้เลยเจ้าค่ะ"

พนักงานสาวหลายคนรีบมาล้อมรอบหลู่ปิง ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มประจบ

"ฮึๆ!" เห็นข้างๆ หลู่หมิงมีแค่พนักงานสาวหน้ากลมคนเดียว หลู่ปิงยิ้มเยาะอย่างภาคภูมิใจ แกล้งพูดเสียงดังว่า

"วันนี้เป็นวันเกิดน้องสาวหลู่เม่ยของข้า ข้าจะซื้ออาวุธวิเศษให้เธอเป็นของขวัญ บอกมาสิ มีอาวุธวิเศษดีๆ อะไรแนะนำบ้าง"

เน้นคำว่า 'อาวุธวิเศษ' เป็นพิเศษ

"คุณชายหลู่ปิงจะซื้ออาวุธวิเศษหรือเจ้าคะ!"

ดวงตาของพนักงานสาวเหล่านั้นเปล่งประกาย ต่างแนะนำกันใหญ่

"คุณชายหลู่ปิง ดาบสนเขียวนี้เป็นอย่างไรเจ้าคะ? อาวุธวิเศษระดับ 1 ชั้นล่าง มีลายสนอยู่ภายใน"

"ดาบน้ำแข็งเงินนี้ก็ไม่เลวนะเจ้าคะ"

แต่หลู่เม่ยดูอาวุธวิเศษเหล่านั้นแล้วส่ายหน้า เห็นได้ชัดว่าไม่ถูกใจ

หลู่ปิงกัดฟัน ตะโกนว่า "อย่าเอาอาวุธวิเศษระดับ 1 ชั้นล่างพวกนั้นมาหลอกข้า เอาอาวุธวิเศษระดับ 1 ชั้นกลางของพวกเจ้าออกมา"

"คุณชายหลู่ปิงจะซื้ออาวุธวิเศษระดับ 1 ชั้นกลางหรือคะ?" พอได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของพนักงานสาวเหล่านั้นก็เปล่งประกาย ตื่นเต้นจนตัวสั่น ราวกับถูกฉีดยากระตุ้น รุมล้อมหลู่ปิงเพื่อขาย

อาวุธวิเศษชั้นกลางหนึ่งอัน ราคาอย่างน้อย 800 ตำลึงขึ้นไป ถ้าขายได้ ค่าคอมมิชชั่นของพวกเธอก็ไม่น้อยเลย จะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร?

ข้างๆ หลู่หมิง พนักงานสาวหน้ากลมมองอย่างอิจฉา เธอขี้อายมาก ไม่สามารถแข่งขันกับพนักงานคนอื่นๆ ได้เลย

หลังจากการแนะนำอย่างเอาเป็นเอาตาย หลู่ปิงก็เลือกอาวุธวิเศษระดับ 1 ชั้นกลางหนึ่งอัน คือ ดาบสายลมใส ราคา 1,000 ตำลึง

หลู่ปิงจ่ายธนบัตรอย่างเจ็บใจ สองใบ มูลค่า 500 ตำลึงต่อใบ ยังแกล้งโบกในมือ มองหลู่หมิงด้วยสายตาดูถูก

"ยังไงล่ะ? หลู่หมิง เจ้ายังไม่เลือกอาวุธที่จะซื้อหรือ? หรือว่าอาวุธที่นี่ต่ำเกินไป เจ้าไม่สนใจ? ฮ่าๆๆ!"

หลู่ปิงหัวเราะอย่างโอหัง

"แน่นอนสิ ท่านพี่หลู่ปิง เขาเป็นคุณชายสายหลัก จะสนใจอาวุธวิเศษระดับ 1 ชั้นกลางได้อย่างไรกัน?"

หลู่เม่ยหัวเราะเบาๆ ถือดาบสายลมใส มองซ้ายมองขวาอย่างพึงพอใจ

"พวกเจ้ารู้ได้อย่างไร? ข้าก็รู้สึกว่าอาวุธที่นี่ต่ำเกินไปจริงๆ"

ทันใดนั้น หลู่หมิงพูดอย่างประหลาดใจ

จากนั้นก็พูดกับพนักงานสาวหน้ากลมว่า "คุณหนู ที่นี่มีอาวุธวิเศษระดับ 1 ชั้นบนไหม? เอาออกมาให้ข้าดูหน่อย"

"อะไรนะ?" ทั้งห้องเงียบกริบทันที รวมทั้งพนักงานสาวหน้ากลม ชิวเยว่ และพนักงานสาวคนอื่นๆ หลู่ปิง หลู่เม่ย ต่างมองหลู่หมิงตาค้าง

"อะไรนะ? หลู่หมิง เจ้าจะซื้ออาวุธวิเศษระดับ 1 ชั้นบน? เจ้ารู้หรือไม่ว่าอาวุธวิเศษระดับ 1 ชั้นบนราคาเท่าไหร่? นี่ไม่ใช่แค่พูดเล่นๆ นะ เจ้าซื้อได้จริงหรือ?" แววตาของหลู่ปิงวาบขึ้น ตะโกนใส่หลู่หมิง

อาวุธวิเศษระดับ 1 ชั้นบนหนึ่งอัน ราคาอย่างน้อยก็หลายเท่าของอาวุธวิเศษระดับ 1 ชั้นกลาง เขาไม่มีทางเชื่อว่าหลู่หมิงจะซื้อได้

"คุณชาย ท่านบอกว่าจะซื้ออาวุธวิเศษระดับ 1 ชั้นบนจริงหรือเจ้าคะ?" พนักงานสาวหน้ากลมถามอย่างไม่อยากเชื่อ

"อย่างไร? ที่นี่ไม่มีอาวุธวิเศษระดับ 1 ชั้นบนหรือ? หรือว่ากลัวว่าเงินที่ข้าพกมาไม่พอ?"

หลู่หมิงยิ้ม หยิบธนบัตรปึกหนึ่งออกมาจากอก ล้วนเป็นธนบัตรมูลค่า 500 ตำลึงต่อใบ มีสิบกว่าใบ

"เจ้า...เจ้ามีธนบัตรมากมายขนาดนั้นได้อย่างไร?" เห็นธนบัตรปึกใหญ่ในมือหลู่หมิง ลูกตาของหลู่ปิงแทบจะถลนออกมา

หลู่เม่ยและพนักงานสาวคนอื่นๆ ก็แทบจะกลอกตาออกมาเช่นกัน

ส่วนชิวเยว่ก็อ้าปากค้าง มองหลู่หมิงอย่างตกตะลึง

"ดูเหมือนคุณชายจะได้รับโชคลาภมาจริงๆ นะ" ชิวเยว่คิดในใจ