บทที่ 7 ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว

ออกจากตลาดกลับมาถึงบ้าน หลู่หมิงรีบเข้าสู่วังเทพสูงสุดทันที

เขาเปิดกล่องไม้จันทน์ใบหนึ่ง ข้างในมียาลูกกลอนมังกรเสือ 30 เม็ดเรียงอย่างเป็นระเบียบ

นี่เป็นยาลูกกลอนมังกรเสือระดับ 1 ชั้นล่าง ใช้เปิดเส้นลมปราณเส้นที่ 7 ถึง 9 ยาระดับ 1 ชั้นล่างน่าจะเพียงพอ ส่วนยาระดับ 1 ชั้นกลาง หลู่หมิงตั้งใจจะใช้เปิดเส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์สามเส้น

หลู่หมิงหยิบยาลูกกลอนมังกรเสือหนึ่งเม็ดกลืนลงไป

หลังจากกลืนยาลูกกลอนมังกรเสือ บริเวณกระดูกสันหลังร้อนวาบ มีแสงสีแดงวาบขึ้นมา เกิดแรงดึงดูดมหาศาล ดูดซับพลังของยาทั้งหมดเข้าไป จากนั้นพลังบริสุทธิ์ก็พุ่งออกมาจากกระดูกสันหลัง

"สายโลหิตของข้าคืออะไรกันแน่? ความเร็วในการดูดซึมยานี้ช่างน่ากลัวเสียจริง!"

หลู่หมิงคิด จากนั้นก็ควบคุมพลังในร่างกาย ให้ไหลเวียนในเส้นลมปราณที่เปิดแล้ว กลายเป็นพลังบริสุทธิ์รูปมังกรเล็กๆ หลายสาย สุดท้ายก็พุ่งเข้าสู่เส้นลมปราณเส้นที่ 7

พลังบริสุทธิ์รูปมังกรคมกริบ พุ่งทะลวงอย่างรวดเร็ว ไม่นาน จุดสำคัญแรกของเส้นลมปราณเส้นที่ 7 ก็ถูกเปิด

จากนั้นก็ไม่มีอะไรหยุดยั้งได้ จุดสำคัญถูกเปิดทีละจุดๆ

เมื่อพลังบริสุทธิ์ไม่พอ หลู่หมิงก็กลืนยาลูกกลอนมังกรเสืออีกเม็ด เปลี่ยนเป็นพลังบริสุทธิ์ แล้วบุกเบิกต่อ

เส้นลมปราณเส้นที่ 7 ถึง 9 เรียกว่า เส้นลมปราณสวรรค์ แน่นอนว่าไม่ง่ายเหมือนเส้นก่อนหน้านี้

ผ่านไปสองวันติดต่อกัน หลู่หมิงดูดซึมยาลูกกลอนมังกรเสือไป 24 เม็ด จึงเปิดเส้นลมปราณสวรรค์ทั้งสามเส้นได้สำเร็จ

วิชาของหลู่หมิงพุ่งขึ้นถึงจุดสูงสุดของระยะปลายของการเปิดเส้นลมปราณ

เมื่อฝึกมาถึงตรงนี้ แท้จริงแล้วก็สามารถเริ่มรวบรวมวงพลังเพื่อก้าวข้ามสู่ระดับนักรบได้แล้ว แต่แน่นอนว่าหลู่หมิงไม่ทำเช่นนั้น เป้าหมายของเขาคือเปิดเส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์สามเส้น แล้วค่อยก้าวข้ามสู่ระดับนักรบ

อย่างไรก็ตาม เส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่ว่าจะเปิดได้ง่ายๆ ต้องบอกว่ายากมาก หลู่หมิงไม่รีบร้อนที่จะเริ่มบุกเบิกเส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์ แต่กลืนยาลูกกลอนมังกรเสือระดับ 1 ชั้นล่างที่เหลืออีก 6 เม็ดทั้งหมด เปลี่ยนเป็นพลังบริสุทธิ์

หนึ่งวันต่อมา พลังบริสุทธิ์ในร่างของหลู่หมิงเข้มข้นและหนักแน่นขึ้น ตอนนี้เขาจึงเริ่มบุกเบิกเส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์

เขาหยิบยาลูกกลอนมังกรเสือระดับ 1 ชั้นกลางหนึ่งเม็ดกลืนลงไป เช่นเดียวกัน ถูกสายโลหิตที่กระดูกสันหลังดูดซึม พลังที่แข็งแกร่งกว่ายาระดับ 1 ชั้นล่างหลายเท่า ไหลเข้าสู่ร่างกายของหลู่หมิง

สมกับเป็นยาระดับ 1 ชั้นกลาง

หลู่หมิงฝึก《คัมภีร์มังกรรบ》 ควบคุมพลังบริสุทธิ์ เริ่มบุกเบิกเส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์เส้นแรก

โครม! หลู่หมิงรู้สึกว่าทั้งร่างสั่นสะเทือน ชาไปทั้งตัว แต่จุดสำคัญแรกของเส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์เส้นแรกก็ยังไม่เปิด

หลู่หมิงไม่ท้อแท้ เริ่มสะสมพลังแล้วบุกเบิกต่อ

โครม! โครม! บุกเบิกติดต่อกัน 7 ครั้ง ในที่สุดจุดสำคัญแรกของเส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์เส้นแรกก็ถูกเปิด พลังแท้มหาศาลพุ่งเข้าสู่จุดสำคัญแรกของเส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์เส้นแรก

ร่างกายของหลู่หมิงมีจุดสว่างปรากฏขึ้นทีละจุดๆ นั่นคือจุดสำคัญที่ถูกเปิด รวมทั้งหมด 81 จุด ตอนนี้จุดที่ 82 ก็สว่างขึ้น สว่างกว่า 81 จุดก่อนหน้านี้มาก

"เพียงแค่เปิดจุดสำคัญเดียวเท่านั้น ข้ารู้สึกว่าพลังแท้ในร่างกายหนาแน่นขึ้น ต้องฝึกต่อไป"

หลู่หมิงบุกเบิกต่อ แต่เส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์ก็คือ เส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์ พลังที่ใช้มหาศาลน่ากลัว

ผ่านไปสามวันติดต่อกัน ยาระดับ 1 ชั้นกลาง 36 เม็ดถูกใช้หมด จึงเปิดจุดสำคัญทั้ง 9 จุดของเส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์เส้นแรกได้สำเร็จ

"พลังช่างแข็งแกร่งเหลือเกิน ตอนนี้พลังบริสุทธิ์ล้วนๆ ของข้าคงมีถึง 1,500 ชั่งแล้วสินะ?"

ดวงตาของหลู่หมิงเปล่งประกายด้วยความยินดี

ก่อนหน้านี้ ตอนที่เขาอยู่ในจุดสูงสุดของระยะกลางของการเปิดเส้นลมปราณ ใช้หมัดมังกรเพลิงร่วมด้วย จึงจะมีพลังถึง 1,000 ชั่ง หากไม่รวมพลังเสริมจากหมัดมังกรเพลิง พลังบริสุทธิ์ล้วนๆ น่าจะอยู่ที่ 700-800 ชั่ง

ตอนนี้เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าเต็มๆ

โดยทั่วไป นักรบที่อยู่ในจุดสูงสุดของระยะปลายของการเปิดเส้นลมปราณ พลังแท้ล้วนๆ ควรอยู่ที่ประมาณ 1,000 ชั่ง ส่วนการรวบรวมวงพลัง ก้าวข้ามสู่นักรบระดับ 1 ขั้น 1 พลังบริสุทธิ์ล้วนๆ จะเพิ่มเป็น 2,000 ชั่ง

2,000 ชั่งเท่ากับพลังของวัวหนึ่งตัว

แน่นอนว่าการคำนวณนี้ไม่รวมพลังเสริมจากวิชาและสายโลหิต หากรวมด้วย พลังก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นไปอีก "ยาลูกกลอนมังกรเสือหมดแล้ว แต่ข้ายังไม่รีบไปซื้อ หลายวันมานี้วิชาก้าวหน้าเร็วเกินไป ต้องใช้เวลาเสริมสร้างความมั่นคงสักหน่อย พร้อมกับฝึกวิชาต่อสู้ไปด้วย"

การฝึกวิทยายุทธ์ต้องก้าวไปทีละขั้น หากก้าวหน้าเร็วเกินไปจะทำให้รากฐานไม่มั่นคง ดังนั้น หลู่หมิงจึงตั้งใจจะใช้เวลาเสริมสร้างความมั่นคงสักพัก แล้วค่อยไปซื้อยาลูกกลอนมังกรเสือ เพื่อบุกเบิกเส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์อีกสองเส้นที่เหลือต่อไป

จากนั้น หลู่หมิงก็เริ่มฝึกหมัดมังกรเพลิงและวิชาย่างเท้ามังกรงู

เวลาผ่านไปเจ็ดวันในพริบตา

วันนี้ ถือโอกาสที่หลี่ผิงและชิวเยว่ไม่อยู่ หลู่หมิงฝึกหมัดมังกรเพลิงในลาน

ฟู่! ฟู่! ลมหมัดพัดกระโชก ร่างของหลู่หมิงบิดเหมือนมังกรใหญ่ ทุกหมัดที่ชกออกไปทำให้อากาศระเบิด

ฮึ! สุดท้าย หลู่หมิงตะโกน ชกหมัดใส่ก้อนหินขนาดเท่าศีรษะในลาน ตูม! ก้อนหินแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ

"วิชาต่อสู้ ระดับที่สี่ ชำนาญอย่างยิ่ง"

หลู่หมิงหยุดฝึก ใบหน้าเปล่งประกายด้วยความยินดี

หลังจากฝึกฝนเจ็ดวัน ในที่สุดก็ฝึก หมัดมังกรเพลิงถึงระดับที่สี่

"คุณ...คุณชาย ท่านเก่งขึ้นขนาดนี้แล้วหรือเจ้าคะ?" จู่ๆ ก็มีเสียงใสดังมาจากประตู ฟังดูประหลาดใจมาก

"ชิวเยว่!" หลู่หมิงตกใจ ไม่คิดว่าการฝึกวิชาในลานครั้งหนึ่งจะถูกชิวเยว่เห็นเข้า

ตอนนี้ ชิวเยว่มองก้อนหินที่หลู่หมิงทำแตก แล้วมองหลู่หมิง น้ำตาคลอ วิ่งมาหาหลู่หมิงแล้วจับมือเขาไว้แน่น

"คุณชาย ดีจังเลยเจ้าค่ะ คุณชายเก่งขนาดนี้ กลายเป็นยอดฝีมือในวิถีนักรบแล้ว ถ้าคุณนายรู้ จะดีใจแค่ไหนกัน" พูดพลางน้ำตาก็ไหลพรากๆ

ชิวเยว่แม้จะร่างกายค่อนข้างอ่อนแอ แต่ก็เป็นสาวสวยเต็มตัว ตอนนี้ร้องไห้น้ำตานองหน้า ทำให้หลู่หมิงใจอ่อน ยื่นมือไปเช็ดน้ำตาบนใบหน้าชิวเยว่

"ชิวเยว่ ข้าฝึกวิชาสำเร็จ เจ้าไม่ควรดีใจหรือ? ทำไมต้องร้องไห้ด้วย?"

"คุณชาย ข้าดีใจให้ท่านเจ้าค่ะ"

ชิวเยว่บ่นเสียงอ่อย จู่ๆ ก็รู้สึกตัวว่ามือน้อยๆ ของตนยังกุมมือของหลู่หมิงแน่น รู้สึกถึงความอบอุ่นจากฝ่ามือของเขา หัวใจเต้นรัวราวกับกวางน้อยตกใจ กระโดดถอยหลังไปหลายก้าวเหมือนกวางน้อยตื่นตระหนก ใบหน้าแดงก่ำ

มองใบหน้าอายๆ ของชิวเยว่ ดวงตาที่มีน้ำตาคลอ หลู่หมิงเผลอพูดออกมาว่า

"ชิวเยว่ เจ้าช่างงดงามเหลือเกิน"

ครั้งนี้ ใบหน้าของชิวเยว่ยิ่งแดงขึ้นไปอีก เหมือนแอปเปิ้ลสุกงอม ก้มหน้าต่ำ พูดเบาๆ ว่า

"คุณชาย ท่าน...พูดอะไรน่ะ?"

"กระแอม! ฮ่าๆ ชิวเยว่ เมื่อเร็วๆ นี้ข้าได้รับโชคลาภบางอย่าง จึงมีวิชาถึงเพียงนี้ แต่รายละเอียดตอนนี้ยังไม่สามารถบอกเจ้าได้"

หลู่หมิงกระแอมแล้วรีบเปลี่ยนเรื่อง

ชิวเยว่กะพริบตาโตที่มีน้ำตาคลอ มองหลู่หมิงลึกๆ แล้วพูดว่า "คุณชาย แล้วจะบอกคุณนายไหมเจ้าคะ?"

"ตอนนี้ยังไม่ได้!" หลู่หมิงตอบ

"เจ้าค่ะ ข้าสัญญากับท่าน"

ชิวเยว่พูดจบ ครุ่นคิดครู่หนึ่ง ราวกับตัดสินใจอะไรบางอย่าง แล้วพูดว่า

"คุณชาย ข้าอยากขอร้องท่านสักอย่าง"

"อะไรหรือ?" หลู่หมิงถาม ชิวเยว่กัดริมฝีปาก พูดว่า "คุณชาย ท่าน...ท่านช่วยสอนชิวเยว่ฝึกวิทยายุทธ์ได้ไหมเจ้าคะ?"

หลู่หมิงตกใจ ถามว่า "ชิวเยว่ เจ้าอยากฝึกวิทยายุทธ์หรือ?"

"ใช่เจ้าค่ะคุณชาย ชิวเยว่อยากฝึกวิทยายุทธ์ เพื่อจะได้ตอบแทนพ่อแม่ในอนาคต และชิวเยว่หวังว่าต่อไปจะได้ใช้กำลังของตัวเองช่วยเหลือคุณชายและคุณนาย" ชิวเยว่ตอบ

หลู่หมิงพยักหน้า เขารู้เรื่องราวชีวิตของชิวเยว่บ้าง พ่อแม่ของชิวเยว่เป็นครอบครัวยากจนนอกเมืองเฟิงหัว และชิวเยว่ก็ไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของพวกเขา แต่เป็นเด็กที่พวกเขาเก็บมาเลี้ยง

เพราะยากจนเกินไป ตอนชิวเยว่อายุ 8 ขวบจึงถูกขายให้ตระกูลหลู่ กลายเป็นสาวใช้คนสนิทของหลี่ผิง เติบโตมาด้วยกันกับหลู่หมิง เธอแก่กว่าหลู่หมิงหนึ่งปี สนิทกันเหมือนพี่น้อง

"ได้ ชิวเยว่ แต่ร่างกายเจ้าผอมบางเกินไป ต้องกินยาเสริมเลือดก่อน เพิ่มพูนเลือดและพลัง แล้วข้าจะลองช่วยเจ้าปลุกสายโลหิตดู"

หลู่หมิงยิ้ม ตกลงกับชิวเยว่

"คุณชาย ท่านตกลงแล้วหรือ? ดีจังเลยเจ้าค่ะ" ชิวเยว่ดีใจมาก แทบจะกระโดดเข้าไปในอ้อมกอดของหลู่หมิง แต่สุดท้ายก็อดกลั้นไว้ ใบหน้าแดงก่ำ

หลู่หมิงยิ้ม พลางพูดว่า "ชิวเยว่ พอดีข้าก็จะไปซื้อของ พวกเราไปตลาดด้วยกันเถอะ จะได้ซื้อยาเสริมเลือดมาด้วย"