บทที่ 50 การเปลี่ยนแปลงที่น่าตกตะลึง

บทที่ 50 การเปลี่ยนแปลงที่น่าตกตะลึง

ความคิดแรกของเขาคือเขาจะขายเท่าไหร่ดี?

ไบรอนรู้ดีกว่า สูตรการเปลี่ยนแปลงร่างกายของพ่อมดโดยทั่วไป สามารถทำหน้าที่เป็นรากฐานการสร้างแหล่งรายได้ขนาดเล็กได้

แต่ ไบรอน ต้องการกลั่นแกล้งโซล ที่เป็นเพียงพ่อมดฝึกหัดระดับ 1 ใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้เพื่อรับซื้อในราคาที่ต่ำ

แม้ว่าจะไม่สามารถซื้อได้ ไบรอนก็ยังคงรู้สึกละอายใจ

นี่ไม่ใช่การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมกัน เนื่องจากในปัจจุบันระดับของพวกเขาต่างกันเกิดไป

หลังจากครุ่นคิดอย่างรอบครอบแล้ว โซลก็ปฏิเสธไบรอนไป

"ข้าขอโทษด้วยขอรับ รุ่นพี่ ไม่ใช่ว่าข้าไม่ต้องการมอบมันให้กับท่าน ข้าเพียงแค่กลัวว่าจะมีแค่ข้าเท่านั้นที่ประสบความสำเร็จ"

สูตรการเปลี่ยนแปลงร่างกายของเขานั้นอันตรายมากจริงๆ

ภายใต้สถานการณ์ปกติ ที่พ่อมดฝึกหัดไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตำแหน่งแกนกลางคืออะไร เขาทำได้เพียงเฝ้ารอการพังทลายของจิตใจ แล้วจมอยู่ในความสุขจอมปลอมที่ได้รับจากการเปลี่ยนแปลงร่างกายพ่อมด เฝ้ารอความตายมาเยือนอย่างช้าๆ

แต่โซลมีวัตถุที่เหมาะสำหรับใช้เป็นตำแหน่งแกนกลางอยู่พอดี นั้นก็คือ บันทึกของพ่อมดแห่งความตาย

แม้ว่าโซล จะยังไม่รู้ความหมายที่แท้จริงของตำแหน่งแกนกลาง แต่เขาก็ยังพอจะสามารถเดาได้หลังจากการทดลองนี้

นั้นคือสิ่งที่ช่วยให้พ่อมดที่แท้จริงและพ่อมดฝึกหัดรักษาจิตใจให้อยู่บนโลกนี้ได้อย่างมั่นคง

แต่จะเรียก บันทึกของพ่อมดแห่งความตาย มันจะลำบากเกินไป นับจากนี้เป็นต้นไปเรียกว่ามัน บันทึก ดีกว่า

แม้ไบรอนจะไม่ปรากฏตัว เขาก็จะไม่ตาย

เมื่อโซล ใกล้ตาย บันทึกก็จะปรากฏตัวขึ้นแสดงการคงอยู่ของเขา เมื่อเขาเห็นบันทึก โซลก็จะสามารถรักษาจิตใจให้มั่นลงและไม่พังทลายลงไป

เมื่อโซลคิดเกี่ยวกับมันในตอนนี้ ความรู้สึกของการแตกสลายของจิตใจ และสติที่ค่อยๆพังทลายลง นำไปสู่การตายของกายจิตนั้นช่างน่าสะพรึงกลัวจริงๆ

"สูตรการเปลี่ยนแปลงร่างกายสำหรับเจ้าคนเดียว?" ไบรอน ถอนหายใจออกมา หลังจากได้ยินคำอธิบายชองโซล

"ถึงอย่างนั้นข้าก็ต้องการ ข้าไม่ได้จะเปลี่ยนแปลงร่างกาย แต่ข้าแค่อยากเข้าใจแนวคิดสูตรการเปลี่ยนแปลงของเจ้าเท่านั้น"

"แถมข้ายังเป็นหนี้เจ้าอยู่ด้วย.... ตอนนี้ข้าเป็นหนี้เจ้าเทียบเท่ากับ 100 คะแนน" จู่ๆ ไบรอน ก็รู้สึกแย่ "ตอนนี้เจ้าต้องการสิ่งใดหรือไม่?"

โซล ตกตะลึง เขายังไม่ได้พูดสิ่งใด แต่รุ่นพี่กับพูดเรื่องหนี้ขึ้นมาเองเลยงั้นเหรอ?

"รุ่นพี่ ท่านช่วยข้าตรวจสภาพร่างกายของข้าก่อนได้หรือไม่?"

แม้ว่าไบรอนจะรู้สึกว่า สิ่งนี้ไม่คุ้มกับรางวัลของโซล แต่เขาก็ยังคงหยิบของต่างๆ ออกมาจากท้องของเขาอย่างมีความสุข

ด้วยความช่วยเหลือจากรุ่นพี่ไบรอน ผู้มีประสบการณ์อย่าง 10 ปีในฐานะพ่อมดฝึกหัดระดับ 2 ในที่สุดโซลก็เข้าในสถานการณ์ในปัจจุบันของเขา

พลังเวทมนตร์ในปัจจุบันของเขาอยู่ที่ 11 จูล และเมื่อพลังงานจากมือซ้ายกระจายออกไปจนหมด พลังเวทมนตร์ของเขาจะเพิ่มขึ้นไปได้อย่างน้อย 13 จูล ก่อนมือซ้ายของเขาจะสมบูรณ์

พลังจิตของโซล เพิ่มขึ้นเล็กน้อย

นี่เป็นเรื่องที่หาได้ยากมาก อาจเป็นเพราะประสบการณ์ที่เขาได้เผชิญมาทำให้ความสามารถของพลังจิตของโซล เพิ่มขึ้นไม่มากนัก

การพัฒนาพลังจิตไม่เหมือนกับพลังเวทมนตร์ มันต้องอาศัยการทำสมาธิ แม้จะช้ามากแต่มันก็จะค่อยๆเพิ่มขึ้น

พลังจิตนั้นเป็นเหมือนคุณสมบัติพื้นฐานของมนุษย์ ยกเว้น การเปลี่ยนแปลงร่างกายของมนุษย์ที่เกิดขึ้นได้ยาก การเพิ่มขึ้นของความสามารถ ในสถานการณ์พิเศษ เป็นเรื่องยากที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งขึ้น

ตัวอย่างก็คือ การใช้ภารชะตักน้ำ

หากพ่อมดฝึกหัดที่มีพรสวรรค์ด้านเวทมนตร์ต่ำจะสามารถเปลี่ยนไปใช้ชามที่ใหญ่กว่าได้

แต่ความเร็วในการส่งน้ำจะอยู่ที่ 100 เมตร ต่อ 9 วินาทีเท่านั้น ไม่ว่าจะเร็วแค่ไหนก็ตาม

นอกจากนี้แม้มือซ้ายของโซลจะดูน่าเกลียด มันดูเหมือนกับมือเทียม แต่มันก็ส่งผลต่อการเคลื่อนไหวของเขาแถมมันยังยืดหยุ่นมากอีกด้วย

การเปลี่ยนแปลงของมือนั้นปลอดภัย การเปลี่ยนแปลงดวงตา ปาก หรืออวัยวะภายใน แต่ผลที่ตามมาก็จะน้อยกว่ามาก

สำหรับการเปลี่ยนแปลงร่างกายครั้งต่อไป โซลจะค่อยๆตรวจสอบต่อไป ในอนาคต

"จงรักษาสติเอาไว้"

นี่คือสิ่งที่ไบรอนเตือนโซลซ้ำแล้วซ้ำเหล่า

"ไม่อย่างนั้น สักวันนี้ ตัวเขาจะไม่ใช่เจ้าอีกต่อไป"

โซลรู้สึกว่า ประโยคนี้สามารถเข้าใจได้ว่า ให้เขานึกอยู่เสมอว่าเขาเป็นใครอยู่เสมอ

เขานึกถึงการ์ตูนและนิยาย ที่เขาในเคยอ่านในชีวิตก่อน ในเกมทดสอบที่เขาเคยเล่น...

เอา สำหรับตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว

ไบรอนยังได้อธิบาย "ตำแหน่งแกนกลาง" ให้โซลฟังอีกด้วย

ความรู้นี้มันไม่ใช่สิ่งที่ โซล จะสามารถเชี่ยวชาญได้ในตอนนี้ แต่ใครกันที่บอกให้เขาใช้ตำแหน่งแกนกลางเพื่อทำให้การเปลี่ยนแปลงร่างกายของพ่อมดสมบูรณ์?

ตอนนี้โซลเพียงต้องการเพิ่มพลังเวทมนตร์ของเขาให้ถึง 50 จูล และศึกษา เวทมนตร์ระดับ 1 เพื่อยกระดับตัวเขาให้กลายเป็นพ่อมดฝึกหัดระดับ 2 ได้สำเร็จ

หลังจากกลายเป็นพ่อมดฝึกหัดระดับ 2 แล้ว โซลก็จะสามารถกลายเป็นพ่อมดฝึกหัดระดับ 3 ได้ตราบใดที่เขายังคงเพิ่มพลังเวทมนตร์และศึกษาเวทมนตร์ต่อไป

สุดท้ายแล้ว เขามีตำแหน่งกลางที่ใช้สำหรับการก้าวเป็นพ่อมดฝึกหัดระดับ 3 แล้ว

ในช่วงเริ่มต้นของเขา โซลสามารถเอาชนะอุปสรรคที่ยากที่สุดและเอาชนะผู้อื่นได้ก่อนจะก้าวขึ้นเป็นพ่อมดฝึกหัดระดับ 3 ซะอีก

ในที่สุด โซลก็เข้าใจแล้วว่าทำไมไบรอนจึงมองเขาด้วยความอิจฉา และขับข้องใจ

เพราะทันทีที่เขาเข้าโรงเรียนอนุบาล เขาก็เรียนไปถึงมหาวิทยลัยแล้ว

เหลือแค่รอให้โตก็เท่านั้น

ไบรอน ไม่ได้ถามโซลว่าเขาทำได้ยังไง หรือว่า ตำแหน่งแกนกลางของเขาคือสิ่งใด

"ก่อนที่เจ้าจะกลายเป็นพ่อมดฝึกที่แท้จริง อย่าได้บอกข้อมูบใดๆ เกี่ยวตำแหน่งแกนกลางของเจ้าให้ผู้อื่นรู้ และอย่าค้นหาตำแหน่งแกนกลางของผู้อื่น หากผู้ใดรู้ตำแหน่งแกนกลางและกำหนดเป้าหมายมาที่เจ้า มันมีเพียงความตายเท่านั้นที่รอเจ้าอยู่"

โซล พยักหน้า

มันเปรียบเสมือนจุดตายหรือเหล่านักสู้ ถ้าถูกคนอื่นโจมตีเข้าที่จุดนั้น พวกเขาก้จะตายลง

สุดท้าย ไบรอนบอกโซล ว่าจะทดสอบความสามารถของมือซ้าย เพื่อตรวจสอบคุณสมบัติเฉพาะของมือซ้ายอย่างไร

ความตั้งใจเดิมของการเปลี่ยนแปลงร่างกายของพ่อมดของเขาก็เพื่อเพิ่มพลังเวทมนตร์ นี่เป็นส่วนที่เป็นพื้นฐานที่สุด

แต่การเปลี่ยนแปลงร่างกายของพ่อมดที่ทรงพลัง อย่าง ไบรอน หรือ คงชา สามารถเปลี่ยนแปลงร่างกายตัวเองให้เป็นไพ่ตายได้

เมื่อมาถึงตอนนี้ บาลแผลของไบรอนก็หายดีแล้ว

เขาตัวสั่นสะท้าน

วันนี้ไบรอนแทงตัวเองมากกว่า 10 ครั้งแล้ว

เลือดในร่างกายของเขากำลังจะหมด

ไบรอนปฏิเสธข้อเสนอของโซลที่จะไปส่งเขา แลเดินโซเซออกจากชั้น 2 ของหอคอยตะวันออกไป

และเมื่อโซลดูเวลาอีกครั้ง เขาก็พบว่ามันเพิ่ม 5 โมงครึ่งเท่านั้นเอง

เขากลับมานั่งที่โต๊ะทดลองและมองไปยังโต๊ะที่รก รู้สึกราวกับว่ามันผ่านไป 10 กว่าวันแล้ว

สายตาของเขาค่อยๆ มองไปยังไหล่ซ้านของเขา

พริ้ววว

"การเปลี่ยนแปลงนี้มันเจ๋งเป็นบ้า"

.....

เจนน่าจับเสื้อของนางเอาไว้แน่น ดูตื่นกลัว นางนอนเอาไว้ซึกอยู่บนเตียงในห้องพักของนาง

ห้องพักของหอคอยพ่อมดเป้นสถานที่ปลอดภัยที่สุด

นางคิดอย่างนั้นเสมอ

ดังนั้น ไม่ว่าน่าจะเรียนหนักแค่ไหนในระหว่างวัน หรืออาจาร์ยและรุ่นพี่ที่น่าเจอจะน่ากลัวแต่ไหน นางก็นอนหลับสบายเมื่อมาถึงตอนกลางคืน

แต่วันนี้นางนอนไม่หลับ

นางเปิดเสื้อออกอีกครั้ง ดวงตาของนางหรี่ลงจ้องมองไปยังหน้าอกของนาง

เจนน่ามาจากครอบครัวที่มีฐานะดี ร่างของนางพัฒนาไปตามอายุ รูปร่างของเริ่มเป็นสวดทรง

บางครั้งนางก็ยังแอบชื่นชมร่างกายของนางขณะอาบน้ำ

แต่วันนี้ นางเป็นแมลงปรากฏขึ้นกลางหน้าอกของนาง

แมลงนั้นคลานออกมาหน้าอกของนาง ตัวมันยาวเท่ากับนิ้วและดูไม่เป็นอันตราย

แต่ที่น่ากลัวคือแมลงนั้นมีหน้าตาเหมือนเจนน่า

"รุ่นพี่ซิด พูดถูกจริงๆ ด้วย พวกเราถูกคำสาปเข้าแล้ว" เจนน่าไม่กล้ามองอีกต่อไปและซุกหัวลงบนหมอน "จะมีกลุ่มคนที่ไม่เห็นแก่ตัวอยู่บนโลกนี้ได้อย่างไร"

"เพราะเหตุใดชมรมช่วยเหลือต้องโจมตีพ่อมดฝึกหัดหน้าใหม่อย่างพวกเราด้วย?"

เจนน่าไม่เข้าใจว่าทำไมรุ่นพี่ลั่วไคที่น่ารัก และยังเป็นสหายที่ปรึกษาปัญหาร่วมกันถึงได้สาปแช่งนางอย่างเลวร้ายเช่นนี้

"ถ้ารุ่นพี่ ซิดไม่เตือนข้า..." ร่องรอยของความหลงไหลปรากฏขึ้นในดวงตาของหญิงสาว แต่มันก็ถูกแทนที่ด้วยความตื่นกลัวอย่างรวดเร็ว "ข้าเกรงว่าข้าก็คงเหมือนคนอื่นๆ ไม่ได้รับรู้ถึงความอันตราย แต่ข้าถูกสาปไปแล้ว ข้าควรทำอย่างไรดี"

นิ้วเท้าของเจนน่าขดขึ้น ขยำผ้าปูที่นอน

"่น่าเสียดายที่ รุ่นพี่ซิด ไม่สามารถขจัดคำสาปนี้ได้ เขาไม่กล้าเผชิญหน้ากับลั่วไคอย่างเปิดเผย" เจนน่าขมวดคิ้วอีกครั้ง "ในฐานะพ่อมดฝึกหัดหน้าใหม่ ข้าจะขจัดคำสาปของชมรมช่วยเหลือได้อย่างไรกัน?"

ทันใดนั้น ก็มีบางอย่างปรากฏขึ้นในหัวของเจนน่า

"เคลี่ เป็นเคลี่ นางไปงามชุมนมของชมรมช่วยเหลือเพียงครั้งเดียวและไม่เคยกลับมาอีกเลย เป็นไปได้ไหมว่านางค้นพบคำสาปนี้มานานแล้ว"

"บ้าเอ้ย แล้วทำไมนางไม่เตือนพวกเราล่ะ!!"

.

.

*****สวัสดีครับ ในตอนนี้ บันทึกมรณะของพ่อมดแห่งความตาย VIP 1 เปิดแล้วนะครับ

ติดตามได้ใน เพจ facebook : ราชันกลายพันธุ์ - นิยายแปลไทย