บทที่ 5 การตัดสินใจที่เด็ดขาด

หลู่หมิงใจสั่น กลั้นหายใจ ตั้งใจฟังอย่างระมัดระวัง

"ฮ่าๆ แน่นอนสิ ข้าทุ่มเทความพยายามอย่างมากเพื่อล่อเอาอนุภรรยาคนหนึ่งของหัวหน้าโจรงูทรายมาเป็นของข้า หลังจากนั้นถึงได้ทราบเรื่องทางลับนี้จากปากของนางนั่นแหละ ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าสนิทกับข้าที่สุด ข้าก็คงไม่พาเจ้ามาด้วยหรอก"

อีกเสียงหนึ่งดังขึ้น

ฟังออกว่าทั้งสองคนเป็นคนหนุ่ม

"ข้ารู้อยู่แล้ว พี่เฟิงหล่อเหลาสง่างาม มีเสน่ห์ล้นเหลือ สตรีคนไหนจะต้านทานเสน่ห์ของพี่เฟิงได้" เสียงแรกประจบสอพลอ

"ฮ่าๆ!" พี่เฟิงคนนั้นดูภาคภูมิใจมาก แล้วพูดต่อ "ที่นี่มีถ้ำแห่งหนึ่ง พวกเราพักที่นี่ก่อน รอให้หัวหน้าตระกูลของเรากับโจรงูทรายปะทะกัน แล้วค่อยแอบเข้าไปในรังของโจรงูทราย ทรัพย์สมบัติของหัวหน้าโจรงูทรายก็จะเป็นของพวกเราทั้งหมด"

พูดจบ ชายหนุ่มสองคนอายุราว 17-18 ปีก็เดินเข้าไปในถ้ำ

พอเข้าไปในถ้ำ พวกเขาก็เห็นหลู่หมิงทันที

"หลู่หมิง เจ้านี่เอง? ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่?" ชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีไฝดำบนใบหน้าอุทานด้วยความประหลาดใจ

"คนของตระกูลหลี่" หลู่หมิงก็ตกใจเช่นกัน

เขารู้จักชายหนุ่มสองคนนี้ พวกเขาเป็นลูกหลานหนุ่มของตระกูลหลี่ ซึ่งเป็นตระกูลฝ่ายมารดาของหลี่ผิง

คนหนึ่งชื่อ หลี่เฟิง หน้าตาหล่อเหลา ส่วนคนที่มีไฝดำชื่อ หลี่เฟย

"หลู่หมิง เจ้าได้ยินที่พวกเราคุยกันทั้งหมดใช่ไหม?" หลี่เฟิงจ้องหลู่หมิงด้วยสีหน้าบึ้งตึง

หลู่หมิงตอบ "ก็ได้ยินนั่นแหละ"

"หลู่หมิง เมื่อเจ้าได้ยินแล้ว ก็ถือว่าโชคไม่ดีแล้วล่ะ" หลี่เฟิงเผยแววอาฆาตในดวงตา

"พวกเจ้าจะฆ่าข้าหรือ?" สีหน้าของหลู่หมิงเคร่งเครียดขึ้น

"หลู่หมิง ชาติหน้าจำไว้ให้ดี ให้ฉลาดกว่านี้หน่อย คนไร้ค่าอย่างเจ้าอย่าเพิ่งไปไหนมาไหน ไม่งั้นจะหาเรื่องตายใส่ตัวได้ง่ายๆ" น้ำเสียงของหลี่เฟิงเย็นชา แฝงความดูถูก

"พี่เฟิง ไม่จำเป็นต้องให้ท่านลงมือหรอก ข้าจะจัดการมันเอง" หลี่เฟยก้าวออกมาหนึ่งก้าว ไม่ได้สนใจหลู่หมิงเลยแม้แต่น้อย

แม้ทั้งสองคนจะเห็นศพเสือในถ้ำ แต่พวกเขาไม่คิดว่าหลู่หมิงเป็นคนฆ่า คิดแค่ว่าคงเป็นสัตว์ร้ายหรือสัตว์วิเศษตัวอื่นฆ่า

พวกเขารู้ดีว่าหลู่หมิงมีฝีมือแค่ไหน

หลี่เฟิงพยักหน้า พูดว่า "อืม จัดการให้เร็ว กำจัดคนไร้ค่านี่แล้วพวกเราจะได้รีบพักผ่อน"

"พี่เฟิง วางใจได้ จบในหนึ่งกระบวนท่า" หลี่เฟยยิ้มอย่างโหดเหี้ยม ใช้มือจิกเข้าหาลำคอของหลู่หมิง

หลี่เฟยมีวิชาอยู่ในระดับกลางของการเปิดเส้นลมปราณ เปิดเส้นลมปราณได้ห้าเส้น การโจมตีครั้งนี้มีพลังอย่างน้อย 500 ชั่ง ถ้าโดนเต็มๆ หลู่หมิงไม่ตายก็บาดเจ็บสาหัส

"ในเมื่อพวกเจ้าจะฆ่าข้า ข้าก็ต้องฆ่าพวกเจ้าก่อนแล้วล่ะ"

หลู่หมิงพูดเบาๆ แววตาโหดเหี้ยมวาบขึ้นในดวงตา ร่างกายขยับ ชกออกไปหนึ่งหมัด

หมัดมังกรเพลิง! หมัดนี้ออกทีหลังแต่ถึงก่อน ซัดเข้าที่หน้าอกของหลี่เฟยโดยตรง

ตูม! หลี่เฟยราวกับกระสอบทราย ถูกซัดกระเด็นออกไป กระแทกกำแพงถ้ำอย่างแรง เลือดพุ่งออกจากปาก แล้วก็สิ้นลม

หลี่เฟยถูกหลู่หมิงฆ่าด้วยหมัดเดียว

"เจ้า...เจ้าฆ่าหลี่เฟย? เป็นไปได้ยังไง?" หลี่เฟิงตาเบิกกว้าง เต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ ร้องตะโกน "เจ้าไม่ใช่คนไร้ค่าหรอกหรือ? เจ้าฆ่าหลี่เฟยได้ยังไง?"

"คนไร้ค่าหรือ? ฮึๆ งั้นให้ 'คนไร้ค่า' คนนี้ส่งเจ้าไปพบบรรพบุรุษแล้วกัน" หลู่หมิงยิ้มเย็น

"ส่งข้าไปพบบรรพบุรุษ? น่าขัน ข้าเปิดเส้นลมปราณได้แปดเส้นแล้ว เจ้าจะฆ่าข้าได้ยังไง? เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นหลี่เฟยหรือไง? ตายซะ!"

หลี่เฟิงสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว ชักดาบออกมา แทงเข้าใส่หลู่หมิง

อย่างไรก็ตาม หลี่เฟิงเป็นเพียงนักรบธรรมดา วิชาไม่ได้ระดับ ฝีมือยิ่งแย่ จะเป็นคู่ต่อสู้ของหลู่หมิงได้อย่างไร?

หลู่หมิงใช้วิชาย่างเท้ามังกรงูหลบแสงดาบของหลี่เฟิง แล้วชกออกไปหนึ่งหมัด ซัดเข้าที่ท้องของหลี่เฟิง

หลี่เฟิงร้องด้วยความเจ็บปวด กระเด็นออกไปเช่นกัน ล้มลงบนพื้น อาเจียนเป็นเลือด

แต่หลี่เฟิงมีวิชาแก่กล้ากว่า จึงเพียงแค่บาดเจ็บสาหัส ไม่ถึงกับเสียชีวิต

"แค่ขยะอย่างเจ้า ยังกล้าด่าข้าว่าเป็นคนไร้ค่าอีกหรือ?"

หลู่หมิงเดินเข้าไปหาหลี่เฟิง ปล่อยกลิ่นอายฆาตกรรมอันเฉียบคม

"อย่า อย่าฆ่าข้า" หลี่เฟิงกลัวจนแทบขวัญหนีดีฝ่อ ร้องขอชีวิตไม่หยุด

เขาไม่เคยคิดฝันเลยว่าหลู่หมิงจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้

"ทางลับไปยังรังของโจรงูทรายอยู่ที่ไหน? บอกมา"

หลู่หมิงถาม

ที่จริงหลู่หมิงสามารถฆ่าหลี่เฟิงได้ด้วยหมัดเดียว ที่ไม่ฆ่าเขาก็เพราะเรื่องรังของโจรงูทราย

โจรงูทรายเป็นกลุ่มโจรที่อาละวาดอยู่แถวเทือกเขาสัตว์วิเศษ ทำการเผา ฆ่า ปล้นสะดม ไม่มีความชั่วใดที่ไม่ทำ

แต่เนื่องจากอยู่ในป่าเขา ภูมิประเทศซับซ้อน จึงยังไม่ถูกปราบปรามได้

หลายปีมานี้ โจรงูทรายสะสมทรัพย์สมบัติไว้มากมาย ถ้าได้มา หลู่หมิงก็จะมีเงินซื้อยาลูกกลอนมังกรเสือ

"เจ้าอยากรู้ทางลับไปรังโจรงูทรายใช่ไหม ข้าบอกเจ้าได้ แต่เจ้าต้องไว้ชีวิตข้า"

หลี่เฟิงสบตา พูด

ในใจเขาคิด พอกลับไปคราวนี้ เขาจะต้องแก้แค้นหลู่หมิงอย่างบ้าคลั่ง ไม่เพียงแต่หลู่หมิง แม้แต่แม่ของเขา ก็จะต้องไม่ให้ตายดี

"ตอนนี้เจ้าไม่มีสิทธิ์ต่อรองกับข้า ถ้าไม่พูด ข้าจะฆ่าเจ้าทันที" เสียงของหลู่หมิงเย็นเยียบ จ้องหลี่เฟิงด้วยสายตาเต็มไปด้วยความมุ่งฆ่า

หลี่เฟิงใจหาย พลางร้องว่า "ได้ ข้าจะบอก ข้าจะบอก"

จากนั้น หลี่เฟิงก็เล่าถึงทางลับไปยังรังของโจรงูทราย

"ตอนนี้ข้าไปได้แล้วใช่ไหม?" หลี่เฟิงพูดหลังจากเล่าจบ

หลู่หมิงยิ้มเย็น พูดว่า "ไป? ปล่อยเจ้าไป ให้เจ้ากลับมาแก้แค้นข้าหรือ?"

พูดจบ ก็ชกเข้าที่หน้าอกของหลี่เฟิง ฆ่าเขาทันที

หลายปีมานี้ หลู่หมิงมองโลกนี้ทะลุปรุโปร่งแล้ว

ในโลกของนักรบ ผู้อ่อนแอเป็นอาหารของผู้แข็งแกร่ง บางครั้ง ถ้าเจ้าไม่ฆ่าคนอื่น คนอื่นก็จะฆ่าเจ้า ดังนั้น หลู่หมิงจึงไม่ปรานีต่อศัตรู เพราะถ้าใจอ่อน คนที่ตายก็จะเป็นตัวเอง

หลังจากนั้น หลู่หมิงก็ค้นตัวหลี่เฟิงและหลี่เฟย

สองคนนี้ก็จนพอสมควร มีเงินในตัวรวมกันไม่ถึง 50 ตำลึง

แต่ในตัวหลี่เฟิง เขาค้นพบคัมภีร์ลับเล่มหนึ่ง

《ดาบสายฟ้าอักษรเดี่ยว》 เป็นวิชาดาบที่ไม่ได้ระดับ แม้จะไม่สูงนัก แต่พอดีกับหลู่หมิง

ตอนนี้หลู่หมิงมีวิธีโจมตีแค่หมัดมังกรเพลิงเท่านั้น พอดีจะได้ฝึกวิชาดาบสักอย่าง

เก็บคัมภีร์ ธนบัตร และหญ้าระฆังเงินทั้งหมดเข้าไปในวังเทพสูงสุด จากนั้นหลู่หมิงก็ออกจากถ้ำ มุ่งหน้าไปยังทิศทางของรังโจรงูทรายตามที่หลี่เฟิงบอก

รังของโจรงูทรายอยู่บนยอดเขาแห่งหนึ่ง ห่างออกไปกว่า 30 ลี้

ยอดเขานี้สามด้านเป็นหน้าผาสูงชัน แม้แต่ลิงวิเศษก็ปีนไม่ได้ มีเพียงทางด้านหน้าที่มีเส้นทางแคบๆ ขึ้นไปบนเขา

หลู่หมิงใช้เวลาเต็มสองชั่วโมงกว่าจะมาถึงบริเวณใกล้ยอดเขานี้ ระหว่างทางเกือบเจอสัตว์อสูรหลายครั้ง

สัตว์อสูรทั้งแข็งแกร่งและดุร้าย แบ่งเป็น 9 ระดับ แต่ละระดับแบ่งเป็น 9 ขั้น ส่วนนักรบ ตั้งแต่ระดับนักรบขึ้นไป แต่ละระดับก็แบ่งเป็น 9 ขั้นเช่นกัน

ดังนั้น แม้แต่สัตว์อสูรระดับ 1 ขั้น 1 ที่อ่อนแอที่สุด ก็ยังเทียบเท่านักรบระดับ 1 ขั้น 1 ซึ่งหลู่หมิงในตอนนี้ไม่สามารถรับมือได้เลย

หลู่หมิงรอคอยอยู่แถวนั้น ตามที่หลี่เฟิงบอก วันนี้หลี่ฟู่หัวหน้าตระกูลหลี่จะนำยอดฝีมือของตระกูลมาล้อมปราบโจรงูทราย

แน่นอนว่าหลี่ฟู่ไม่ได้มีน้ำใจขนาดนั้นที่จะกำจัดภัยให้ประชาชน เป้าหมายของเขาก็คือทรัพย์สมบัติที่โจรงูทรายปล้นสะดมมาหลายปี

และแล้ว ไม่นานนัก ก็มีเงาร่างนับร้อยปรากฏในป่า พุ่งไปยังรังของโจรงูทรายอย่างรวดเร็ว

"ศัตรูบุกมา!" บนยอดเขา มีเสียงตะโกนดังขึ้น

ตามมาด้วยเสียงโห่ร้องต่อสู้อย่างดุเดือด

"ถึงเวลาแล้ว" หลู่หมิงขยับตัว ใช้วิชาย่างเท้ามังกรงู เคลื่อนที่ไปในป่า

ไม่นาน เขาก็มาถึงด้านหลังของรังโจรงูทราย ที่นี่มีทางลับแคบๆ ที่ขึ้นไปบนยอดเขาได้

นี่เป็นเส้นทางหนีที่โจรงูทรายเตรียมไว้ให้ตัวเอง หากวันใดต้านทานการโจมตีของศัตรูไม่ไหว ก็จะหนีไปทางนี้