บทที่ 237 ขณะกำลังขยาย พญานกประหลาดบุกจู่โจม (ฟรี)

ด้วยพลังปัจจุบันของจงเซิน นอกเหนือจากสัตว์ประหลาดระดับผู้นำแล้ว เขาสามารถไม่ใส่ใจสิ่งอื่นได้

แน่นอน ถ้าสัตว์ประหลาดระดับผู้นำถูกดึงดูดโดยการขยายพื้นที่พัก จงเซินก็ยิ่งยินดี เพราะสัตว์ประหลาดระดับผู้นำแต่ละตัวหมายถึงรางวัลมากมาย

และสถานที่ที่สัตว์ประหลาดระดับผู้นำอาศัยหรือซ่อนอยู่มักมีหีบสมบัติหรือรางวัลอื่นๆ

การขยายพื้นที่พักระดับ 3 สำหรับจงเซินไม่มีความยาก

การโจมตีรอบนี้ประกอบด้วยเม่นทุ่งหญ้าและโจรขี่ม้าสิบกว่าคน เมื่อเขาเห็นว่าเป้าหมายคือโจรขี่ม้า จงเซินตัดสินใจปิดหอคอยป้องกันทั้งหมด และสั่งให้ผู้พิทักษ์โบราณหยุดการโจมตี

โจรขี่ม้าพวกนี้ขี่ม้าทุ่งหญ้าหลากสีสันและถือดาบโค้ง พวกเขาวิ่งมาจากทิศตะวันตกของพื้นที่พัก จงเซินนำทหารออกไปต่อสู้กับพวกเขาเอง

“ทุกคน จัดการพวกโจร อย่าทำร้ายม้า!”

จงเซินสั่งการ โจรพวกนี้ระดับไม่สูง หัวหน้าทีมเป็นโจรระดับหัวหน้า ระดับเดียวกับคาร์ไลล์ พวกเขาคงกำลังลาดตระเวนใกล้พื้นที่พักแล้วถูกดึงดูดมาโดยการขยายพื้นที่พัก

โจรพวกนี้ดูดุร้าย มีแผลเป็นที่ใบหน้า หรือมีหนวดเคราเต็มหน้า ใบหน้าดูดุดัน แดงก่ำจากการดื่มเหล้า

นักรบหอกโล่แปลงร่างเป็นมังกรยกโล่ หอกชี้ไปข้างหน้า ทหารขี่หมาป่าและลูน่าใช้ความสามารถของพาหนะเพื่อเคลื่อนไหวจากสองข้าง ล้อมโจรเข้ามา

นักเวทย์เริ่มท่องคาถา วินเรสซายกธนู เล็งเป้าหมายและยิงลูกธนูออกไป

ลูกธนูพุ่งตรงเข้าตาโจรคนหนึ่ง ทะลุเข้าไปครึ่งลูกธนู เป็นบาดแผลร้ายแรง ตัวเลขความเสียหายใหญ่โผล่ขึ้นมา โจรคนนั้นตกจากม้าและถูกม้าเหยียบย่ำ

พื้นหญ้าทันทีที่เปื้อนเลือด การต่อสู้หลังจากสิ้นสุดช่วงมือใหม่ก็โหดร้ายและนองเลือดมากขึ้น

จงเซินใช้หอกสู้ภัยฟาดโจรสามสี่คนตกจากม้า

โจรที่เหลือถูกโจมตีโดยลูกธนูและเวทย์มนตร์ ไม่ทันได้ถึงประตูเมืองก็ถูกฆ่าหมด

ทางอีกด้านหนึ่ง เม่นทุ่งหญ้าถูกทหารขี่หมาป่าชุดที่สองขวางไว้ เม่นพวกนี้สามารถยิงหนามจากหลังเป็นการโจมตีระยะไกลได้

เม่นแต่ละตัวขนาดเท่าหมาป่าเต็มไปด้วยหนาม

จงเซินเคยกินเนื้อเม่นย่าง ซึ่งอร่อยกว่าเนื้อหมาป่าย่างมาก เนื้อนุ่มและไม่มีรสกลิ่น

การขยายพื้นที่พักไม่ใช่ความท้าทาย แต่เป็นการให้ประโยชน์กับจงเซิน

โจรถูกฆ่าทั้งหมด เม่นถูกฆ่าและถูกนำกลับไปที่พื้นที่พัก แยกเนื้อและหนังออกสำหรับอาหาร

เนื้อเม่นจะเป็นอาหารเย็นคืนนี้

จงเซินกลับมาที่ประตูบ้านและเตรียมขยายพื้นที่พักต่อ

【พื้นที่พัก: ระดับ 3】

【ศาลเจ้าหลัก: ระดับ 2】

【พื้นที่ขยายที่สามารถทำได้ในปัจจุบัน: รัศมี 4000 เมตร เสร็จสิ้นภารกิจขยายพื้นที่พักจะขยายได้สำเร็จ】

【คลิกเพื่อเริ่มขยาย】

การขยายพื้นที่พักระดับ 4 จะดึงดูดศัตรู 30 คนในรัศมี 20 กิโลเมตร

จงเซินไม่หวั่นกลัวใคร เขาเปิดหอคอยป้องกันและให้ผู้พิทักษ์โบราณกลับมาทำงาน คลิกเริ่มขยาย เมื่อพื้นที่พักขยายเป็นระดับ 4 จะมีรัศมี 8 กิโลเมตร ครอบคลุมพื้นที่ 50.4 ตารางกิโลเมตร

การขยายพื้นที่พักสำหรับจงเซินต้องการพื้นที่ใหญ่ขึ้น เพื่อสร้างกองทัพที่แข็งแกร่ง

ภารกิจขยายพื้นที่พักระดับ 4 เริ่มต้น ศัตรูเริ่มมาถึงหลังจากรอไม่กี่นาที

ครั้งนี้มีหมาป่าทุ่งหญ้าและก๊อปลินสอดแนม พร้อมสัตว์ประหลาดอื่นๆ

ก๊อปลินเป็นสิ่งหายาก ตั้งแต่การต่อสู้ในเหมือง

ก๊อปลินพวกนี้เป็นสอดแนมเบา คอยหาข่าวและเป้าหมาย แต่วันนี้โชคไม่ดีถูกดึงดูดมาและถูกทหารฆ่า

ทางอีกด้านหนึ่ง หมาป่าทุ่งหญ้า 20 กว่าตัววิ่งมาถึงเขตพื้นที่พัก ถูกผู้พิทักษ์โบราณยิงและหอคอยธนูยิง

หมาป่าทุ่งหญ้าตัวใหญ่ถูกยิงจนเต็มไปด้วยลูกธนู แต่ยังคงวิ่งต่อ

แต่ถึงจะดุร้าย หมาป่าทุ่งหญ้าก็ไม่สามารถผ่านการป้องกันของหอคอยและผู้พิทักษ์ได้ เมื่อทหารไปถึง พวกมันถูกฆ่าหมด

ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง จงเซินก็ขยายพื้นที่พักจากระดับ 1 เป็นระดับ 4 การเตรียมตัวนานทำให้การอัพเกรดง่ายขึ้น

ตอนนี้จงเซินอยู่ในอันดับที่ 4 บนกระดานคะแนนพื้นที่พัก

การขยายพื้นที่พักระดับ 4 เสร็จสิ้นแล้ว จงเซินสั่งให้ทหารลากซากหมาป่ากลับไป ก๊อปลินถูกถอดอุปกรณ์และฝังห่างจากพื้นที่พัก

จงเซินเตรียมทำภารกิจขยายพื้นที่พักระดับต่อไป

【พื้นที่พัก: ระดับ 4】

【ศาลเจ้าหลัก: ระดับ 2】

【พื้นที่ขยายที่สามารถทำได้ในปัจจุบัน: รัศมี 5000 เมตร เสร็จสิ้นภารกิจขยายพื้นที่พักจะขยายได้สำเร็จ】

【คลิกเพื่อเริ่มขยาย】

การขยายพื้นที่พักระดับ 5 จะดึงดูดศัตรู 40 คนในรัศมี 25 กิโลเมตร

จงเซินหวังว่าจะมีสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งเข้ามาบ้าง

จงเซินคลิกเริ่มขยาย พื้นที่พักจะขยายในรัศมี 5 กิโลเมตร ศัตรูเพิ่มขึ้น 10 คน

ศัตรูส่วนใหญ่จะเป็นสัตว์ประหลาดธรรมดา แต่ถ้าไม่มีศัตรูเหลือ ศัตรูที่แข็งแกร่งจะถูกเลือก

จงเซินหวังว่าจะได้เผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่ง แต่ไม่อยากเผชิญกับพวกโลภแบบน่าเกลียด

หลังจากคลิก ภารกิจขยายพื้นที่พักระดับ 5 เริ่มขึ้น

จากระยะไกล จงเซินได้ยินเสียงฝูงวัวป่าทุ่งหญ้าวิ่งเข้ามา มีวัวป่ามากกว่า 30 ตัว

วัวป่าทุ่งหญ้าถูกโจมตีโดยการโจมตีระยะไกลและหอคอยธนู ทหารขี่หมาป่าล้อมรอบฝูงวัว

การขยายพื้นที่พักไม่ใช่ความท้าทายใหญ่สำหรับจงเซิน เป็นการฝึกทหารและทดสอบการป้องกัน

ขณะที่จงเซินกำลังดูการต่อสู้ เงาดำพุ่งผ่านเหนือพื้นที่พัก

จงเซินเงยหน้ามอง เห็นนกยักษ์สีดำบินอยู่เหนือพื้นที่พัก ขนาดของมันไม่ต่างจากนกอินทรีนักรบ

หอคอยธนูเริ่มยิงไปที่นกยักษ์ ผู้พิทักษ์โบราณก็เช่นกัน นกยักษ์หลบการโจมตีแต่ไม่ยอมจากไป ดูเหมือนจะเตรีย

มโจมตี

จงเซินเห็นที่นั่งบนหลังนกยักษ์ มีคนขี่อยู่ นกบินเร็ว จงเซินมองไม่ชัด

นกยักษ์บินวนอยู่เหนือพื้นที่พัก ถูกยิงและเลือดไหล แต่ไม่ยอมจากไป

นกยักษ์ร้องเสียงดังและพุ่งลงมา พ่นลมหายใจเย็นใส่

จงเซินเห็นคนขี่นกยักษ์ใส่หมวกหนังและชุดเกราะเบาพร้อมตรากา

ชัดเจนว่าเป็นสมาชิกของโบสถ์โรคระบาดราเวน

เขามีท่าทางไม่แน่ใจ จงเซินก็เดาสถานการณ์ได้แล้ว