ตอนที่ 37 ขายในราคา 10,000 เท่า คงไม่มีปัญหาอะไรหรอกใช่ไหม?

ในห้องให้คำปรึกษาทางจิตวิทยานี้มีสิ่งของมากมายที่เกี่ยวข้องกับลัทธิเต๋าจริง ๆ

แต่สิ่งของเหล่านั้นล้วนถูกทิ้งไว้โดยอาจารย์คนเก่าผู้ล่วงลับไปแล้วของซู่ซวน

ผลลัพธ์ของมัน... ก็พูดได้ว่า เทียบเท่าได้กับการบำบัดทางจิตวิทยาล้วน ๆ ...

และของพวกนั้นก็ไม่เหมาะกับตัวตนของซู่ซวนในปัจจุบัน

ซู่ซวนไม่ได้ตั้งใจจะนำมันออกมาขาย

เขาเห็นแล้วว่าครอบครัวของจางตันต้องหาวิธี "ส่ง" เงินให้เขาในวันนี้

แม้ว่าซู่ซวนจะเอาห่อกระดาษชำระออกมาแล้วบอกว่ากระดาษชำระนั้นราคา 300,000 หยวน

พวกเขาก็คงซื้อมันโดยไม่ลังเล

แต่นั่นไม่ใช่สไตล์ของซู่ซวน

ซู่ซวนคิดในใจว่า

ยิ่งไปกว่านั้น มันยังอาจทำให้ความชื่อชอบของ "สวรรค์" ลดลง

ซู่ซวนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "มาหาผมอีกสามวัน เมื่อถึงเวลานั้น จะมีสิ่งที่คุณต้องการ"

ติงเซียนชานสะดุ้งเล็กน้อย

โดยไม่รู้ตัว เขาอยากจะถามว่าซู่ซวนรู้ได้ยังไงว่าเขาต้องการอะไร

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เห็นใบหน้าของซู่ซวนที่ดูราวกับเทพเซียนผู้หลุดพ้นจากโลกียะ เขาก็พยักหน้าอย่างครุ่นคิด

"ได้ครับ คุณหมอซู่ งั้นตามที่เราตกลงกันไว้ ผมจะกลับมาในอีกสามวัน"

หลังจากกล่าวลาซู่ซวน ครอบครัวของจางตันก็จากไป

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่ ซู่ซวนก็ปิดประตูห้องให้คำปรึกษาและเดินออกไปคนเดียว

ประเภทของยาในห้องให้คำปรึกษานั้น ช่างดูรกร้างเสียจริง

ซู่ซวนวางแผนที่จะซื้อวัตถุดิบและเพิ่มสูตรใหม่ ๆ

ตัวอย่างเช่น... ยาอายุวัฒนะในตำนาน!

เขาเดินอย่างสบาย ๆ สองสามก้าว ประมาณ 20 เมตร

เขาเข้าไปที่ร้านเล็ก ๆ ชื่อ "เสี่ยวจี ค้าขายของเบ็ดเตล็ด" ข้างห้องให้คำปรึกษา

"เชิญครับ ต้องการซื้ออะไรครับ?"

"เฮ้ย ใช่คุณรึเปล่า อาจารย์เซียวซู่?"

เจ้าของร้านคือ เสี่ยวเฉิง ชายวัยกลางคนรูปร่างอ้วน ใส่เสื้อยืดเก่า ๆ

เขากำลังเพ่งมองวิดีโอนักเรียนสาวในชุดนักเรียนเต้นบนโทรศัพท์ของเขาอย่างหลงใหล

หลังจากเห็นซู่ซวนเข้ามา เขาก็แค่ทักทายเฉย ๆ

เขาเพิ่งสังเกตเห็นว่าซู่ซวนสวมเสื้อกั๊กสีขาวที่สื่อถึงสถานะของเขาในฐานะแพทย์ และเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกตะลึง

"อาจารย์เซียวซู่ คุณ... เปลี่ยนสายงานแล้วเหรอ?"

เขาร้านนี้มาเป็นเวลากว่าสิบปีแล้ว

เขากับอาจารย์ของซู่ซวนเป็นเพื่อนบ้านกันมาเป็นเวลากว่าสิบปี

โดยธรรมชาติ เขารู้จักอาชีพของอาจารย์และลูกศิษย์อย่างชัดเจน

ซู่ซวนยิ้ม: "เจ้าของร้านเสี่ยว ผมเปลี่ยนสายงานมาเป็นจิตแพทย์แล้ว"

"ที่ตั้งเดิมของ "นิกายเทียนจี" [ประตูลับแห่งสวรรค์] ตอนนี้ได้เปิดเป็นห้องให้คำปรึกษาด้านจิตวิทยาแล้ว"

"ถ้าคุณมีปัญหาอะไรด้านจิตใจอะไร ก็มาคุยกับผมได้นะ"

เสี่ยวเฉิงรีบส่ายหัว: "ลืมมันไปเถอะ ผมสบายดี"

ล้อเล่นรึไง!

ไอ้หนุ่มซู่ซวนนี้ เขามีภูมิหลังการศึกษาด้านไหน เขาจะไม่รู้จริงหรือ?

กลัวว่าไม่เคยเรียนจบมหาวิทยาลัยด้วยซ้ำ!

เขาไม่กล้าพบจิตแพทย์ที่เปลี่ยนอาชีพมาครึ่งทางแล้วหรอก!

"อาจารย์เซียวซู่ ไม่สิ คุณหมอเซียวซู่ อยากซื้ออะไรครับ เดี๋ยวผมขายให้ราคาถูกเลย"

ซู่ซวนเหลือบมองของบนชั้นวาง จากนั้นหันกลับมาและพูดว่า "คุณเสี่ยวครับ คุณมีหยก ไม้พีช และทองเหลืองหรือเปล่า?"

เสี่ยวเฉิงขมวดคิ้วและพูดว่า "คุณหมอเซียวซู่ บอกตามตรงนะ ของที่ผมขายในร้านนี้ไม่ใช่ของระดับไฮเอนด์หรอก"

"พูดกันตรงๆ ก็คือ ของพวกนี้เป็นงานฝีมือสมัยใหม่ เป็นสินค้าสำเร็จรูปที่ผลิตจากโรงงานเป็นล็อตๆ"

"วัตถุดิบ... ไม่มีจริงๆ..."

ซู่ซวนพยักหน้า: "ผมเข้าใจแล้ว"

"ถ้าอย่างนั้นก็ขอผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปที่ใช้วัตถุดิบทั้งสามชนิดนี้แล้วกัน"

คุณเสี่ยวนึกอยู่ครู่หนึ่ง "ไม่มีปัญหา ผมจะเลือกของราคาถูกให้คุณเอง แล้วก็พยายามให้ครบส่วนผสมด้วย"

"แต่บอกไว้ก่อนเลย ไม่ว่าจะเป็นไม้มะฮอกกานีกับทองเหลืองไม่เป็นไร แต่สำหรับหยกเนี่ย ราคาจะต่างกันมาก ระดับสูงไปจนถึงต่ำเลยล่ะ"

"หยกที่ร้านผมมีของถูก แต่คุณภาพก็..."

ซู่ซวนพยักหน้า: "ไม่เป็นไร"

เมื่อได้ยินคำพูดของเขา คุณเสี่ยวก็รีบหยิบของบางอย่างขึ้นมา

ทั้งสองเป็นเพื่อนบ้านกันมานานกว่าสิบปีแล้ว ดังนั้น คุณเสี่ยวจึงไม่โกงซู่ซวนแน่นอน

เขาได้รับราคาที่เป็นมิตร

งานฝีมือสมัยใหม่หลายสิบชิ้น บางชิ้นใหญ่เท่ากะละมัง และชิ้นที่เล็กที่สุดเท่าหนู รวมราคาแล้วมากกว่า 1,000 หยวน

ซู่ซวนสแกนคิวอาร์โค้ดและชำระเงิน พร้อมทั้งขอให้คุณเสี่ยวส่งของไปที่ร้านของเขาในภายหลัง

หลังจากสั่งของเสร็จ เขาก็หันหลังและเดินออกไปอย่างสบายๆ

หลังจากเดินออกมาจากร้านเสี่ยวจีค้าขายของเบ็ดเตล็ดพร้อมรอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากของซู่ซวน

เขาต้องการสร้างอาวุธวิเศษ

วัสดุที่ใช้กันทั่วไปคือหยก ไม้มะฮอกกานี และทองเหลือง

วัสดุเหล่านี้ เช่นเดียวกับชาด สามารถบรรจุพลังออร่าไว้อย่างมั่นคงและยาวนาน

ปัญหาด้านวัตถุดิบสามารถแก้ไขได้ง่ายๆ ทำให้เขารู้สึกดีไม่น้อย

ในไม่ช้า คุณเสี่ยวก็ให้คนนำสิ่งของทั้งหมดที่ซู่ซวนสั่งมาให้

หลังจากที่คนขนของออกไป ซู่ซวนพบมีดแกะสลักที่อาจารย์ทิ้งไว้ในห้องเก็บของ

จากนั้นเขาก็หยิบกะหล่ำปลีหยกชิ้นหนึ่งขึ้นมาแล้วมองอย่างตั้งใจอยู่ครู่หนึ่ง

กะหล่ำปลีหยกชิ้นนี้เป็นหนึ่งในสิ่งของที่แพงที่สุดที่ซู่ซวนเลือกซื้อมา

มันมีราคา 180 หยวน!

ทันใดนั้น ซู่ซวนก็เริ่มลงมือแกะสลักอย่างว่องไว เขาขยับมีดอย่างรวดเร็ว และแกะสลักบนกะหล่ำปลีหยก

ในไม่ช้า กะหล่ำปลีก็แทบจำไม่ได้

และแล้ว ซู่ซวนก็หยุดมือ

กะหล่ำปลีหยกได้เปลี่ยนร่างเป็น อุลตร้าแมนทีก้า ที่มีลำตัวท่อนบนสีเขียวมรกต และลำตัวท่อนล่างสีขาว!

"ดีมาก!"

รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของซู่ซวน แสดงความพึงพอใจกับฝีมือของตนเอง

แม้ไม่ได้ใช้มานานหลายปี แต่ทักษะการแกะสลักของเขาก็ไม่ได้ลดน้อยลงเลย

เขาเอื้อมมือออกไปและลูบหัวอุลตร้าแมนทีก้า

วิ้ง~

ทันใดนั้น แสงสีทองก็ส่องออกมาจากอุลตร้าแมนทีก้า!

หลังจากแสงสีทองปรากฏขึ้น มันก็ค่อยๆ เลือนหายไป

หากมองดูอย่างละเอียด จะเห็นว่าบนตัวอุลตร้าแมนทีก้ามีแสงสะท้อนอยู่จางๆ

เหมือนกับมันถูกเคลือบด้วยน้ำมัน

"สำเร็จ!"

ซู่ซวนยิ้มอย่างพอใจ

อาวุธวิเศษที่ใช้ป้องกันบ้านจากวิญญาณชั่วร้าย ดังนั้นจึงมีรูปลักษณ์ของอุลตร้าแมนทีก้า

แบบนี้ก็น่าจะโอเคแล้วนะ

เขาวางอุลตร้าแมนทีก้าบนชั้นวางของในห้องให้คำปรึกษา

จากนั้นเขียนราคาลงบนป้าย

ซู่ซวนคิดอยู่นานแล้วก็เขียนราคา 180 ลงบนป้าย

แต่แล้วเขาก็หยุดชะงัก และเขียนคำว่า "หมื่น" เพิ่มเติมลงท้าย

อืม...

ไหนๆ ก็ซื้อมาในราคา 180 งั้นก็เพิ่มเป็น 10,000 เท่าแล้วขายต่อในราคา 1.8 ล้าน

แบบนี้ก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรหรอก ใช่ไหม?