ตอนที่แล้วบทที่ 122 อัจฉริยะหรือขยะ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 124 ข้อตกลงสองปี

บทที่ 123 พูดจากลับกลอกลิ้นสองแฉก!


หลัวเฉิงพยุงร่างกายของเขาให้มั่นคง และรู้สึกถึงเลือดที่กำลังสั่นไหวอยู่ในอก จากนั้นมองฉินต้าวหยวนด้วยดวงตาเย็นเยียบ

แม้จะไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดชายผู้นั้นจึงลงมือทำร้ายเขา แต่เจตนานั้นมุ่งเป้ามาที่เขาอย่างชัดเจน!

แววตาและอากัปกิริยาที่เย่อหยิ่งนั้น ประหนึ่งมองเพียงมดปลวกที่อยู่บนพื้น ซึ่งนั่นทำให้หลัวเฉิงโกรธเกรี้ยวเช่นเดียวกัน

จีหยวนเฮ่าก็ทำสีหน้าแบบนี้เหมือนกันในตอนนั้น!

“หลินหานคง พาตัวเขาออกไป!”

ฉินต้าวหยวนตะคอกเสียงเย็นชา

“ขอรับ!”

หลินหานคงและบรรดาศิษย์ฝ่ายนอกทุกคนต่างลุกขึ้น เพื่อขับไล่หลัวเฉิงให้ออกไปจากที่นี่

“เชิญ!”

เมื่อมองหลัวเฉิง ดวงตาของหลินหานคงก็ส่องประกายแสงเยือกเย็น

หากสามารถพาหลัวเฉิงออกจากสำนักซวนหยวนได้ เขาก็สามารถขอให้บรรดาศิษย์พี่ช่วยสังหารหลัวเฉิงได้เช่นกัน ด้วยเหตุนี้เรื่องทุกอย่างก็จะจบ!

“ช้าก่อน!”

หลัวเฉิงตะคอกอย่างเต็มเสียง ขณะดวงตาจ้องยังฉินต้าวหยวน

“ผู้ที่รับผิดชอบในการทดสอบนี้คือผู้อาวุโสเฉินซวน! ข้าผ่านหุบเขาเหลียนซินได้เป็นคนแรกทั้งยังทำลายสถิติอีก จึงได้รับอนุญาตจากผู้อาวุโสเฉินซวนให้ผ่านการทดสอบแล้ว แต่ท่านกลับจะไล่ข้าไปด้วยคำพูดเพียงประโยคเดียว หรือแท้จริงแล้วสำนักซวนหยวนเป็นพวกกลับกรอกคำพูดวาจาไร้น้ำหนักกัน?”

“ไอ้ขยะ! กล้าดีอย่างไรมาโต้ตอบข้า!”

ฉินต้าวหยวนขมวดคิ้วด้วยความโกรธ ดวงตาลุกโชนดุจเปลวไฟแผดเผา แล้วตะโกนบอกหลินหานคงและคนอื่นๆ “รีบพาเขาออกไปเดี๋ยวนี้ หากเขาขัดขืน ก็ลงโทษอย่างรุนแรงตามเห็นสมควร!!”

“ฉินต้าวหยวน ผู้รับผิดชอบในการทดสอบนี้คือข้าไม่ใช่เจ้า”

ผู้อาวุโสเฉินซวนที่เงียบงันมานานจนถึงตอนนี้ เปิดปากแผดเสียงขึ้นทันที

ฉินต้าวหยวนขมวดคิ้ว กล่าวว่า “ผู้อาวุโสเฉิน ท่านต้องการจะรับคนไร้ค่านี้เข้าสำนักซวนหยวนเราจริงหรือ?”

ผู้อาวุโสเฉินซวนไม่ได้กล่าวสิ่งใด แต่สืบเท้าเข้าหาหลัวเฉิงและเพ่งสายตาพินิจวิญญาณยุทธ์ของหลัวเฉิงอย่างละเอียด

เมื่อเวลาผ่านไปพักหนึ่ง คิ้วของผู้อาวุโสเฉินซวนก็ขมวดมากขึ้น

หลินหานคง กล่าวขึ้นในเวลาที่ประจวบเหมาะ “ผู้อาวุโสเฉินซวน ท่านไม่จำเป็นต้องมองให้เปลืองสายตา ก่อนหน้านี้ในเมืองฉีซาน ศิษย์พี่จินหมินได้ตรวจสอบอย่างละเอียดมาแล้ว และพบว่า เขาเป็นวิญญาณยุทธ์ที่ไม่ถือกำเนิดจริงๆ ทั้งยังไร้ดาวแม้เพียงดวง”

“ยิ่งกว่านั้น หลัวเฉิงคนนี้ยังมีนิสัยใจคอคับแคบหยิ่งผยอง และไม่ให้ความเคารพต่อศิษย์พี่จินหมินแม้แต่น้อย หากศิษย์พี่จินหมินไร้เมตตา คนไร้ค่าผู้นี้ก็คงไม่อาจมีชีวิตอยู่จนถึงวันนี้ได้”

หลินหานคงกล่าววาจาสำบัดสำนวน โดยชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนว่า หลัวเฉิงผู้นี้ได้ทำให้จินหมินขุ่นเคือง

ฉินต้าวหยวนก็ตามน้ำกล่าวเสริมว่า “ผู้อาวุโสเฉินซวน ตามกฎของสำนักซวนหยวนเรา แม้แต่ศิษย์บำรุงสำนัก อย่างน้อยก็ต้องมีวิญญาณยุทธ์ระดับสามดาวขึ้นไป”

“หากหลัวเฉิงผู้นี้ได้รับอนุญาตให้เข้าสู่สำนักซวนหยวนเราจริงๆ เกรงว่าจะทำให้สำนักหมอกหยกและสำนักเมฆาอัสนีหัวเราะเยาะเราเป็นแน่ ที่แย่กว่าพวกเขาอาจมองว่าเราเป็นขยะเสียด้วยซ้ำไป!”

ผู้อาวุโสเฉินซวนยังคงนิ่งเงียบ

ด้วยใจเขาไม่ต้องการตระบัดสัตย์วาจา แต่ว่าพรสวรรค์ด้านวิญญาณยุทธ์ของหลัวเฉิงก็แย่เกินจะทนเช่นกัน

วิญญาณยุทธ์ที่ไม่ถือกำเนิด ซ้ำร้ายยังไร้ดาวแม้เพียงดวง ต่อให้เป็นสำนักเล็กๆ ก็ต้องถูกขับไล่เป็นแน่ สำมะหาอะไรกับสามสำนักหลัก

ถัวป้าเลี่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาจ้องยังหลินหานคงและคนอื่นๆ ก่อนชี้หน้าตะคอกเสียงแข็งกร้าว

“พวกเจ้ามันก็ไม่มีอะไรดีไปกว่าขยะนัก เย่อหยิ่งจองหองไร้สมอง! เจ้ากลัวการถูกหัวเราะเยาะหากรับหลัวเฉิงงั้นหรือ แล้วพวกเจ้าไม่กลัวว่าจะถูกหัวเราะเพราะพูดจากลับกลอกลิ้นสองแฉกหรืออย่างไร?”

“เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้กล่าวที่นี่!”

ฉินต้าวหยวนเบิกตาขึ้นด้วยความโกรธพลางโบกมือสะบัด ทันใดปราณอันเยือกเย็นก็พุ่งเข้าใส่ถัวป้าเลี่ยทันที

ถัวป้าเลี่ยตะคอกเสียงเย็นชา พร้อมประสานมือไว้เบื้องหน้า แล้วปลดปล่อยวิญญาณยุทธ์ของตน

โฮก!

ทันใด ร่างพยัคฆ์ขนาดใหญ่สามตาก็ปรากฏขึ้นเบื้องหลังของถัวป้าเลี่ย ทั่วทั้งร่างมันลุกโชนไปด้วยเปลวเพลิงสีแดงฉาน พร้อมกับแสงแห่งดวงดาวเก้าดวงส่องจรัสเจิดจ้า

“โอ้สวรรค์! วิญญาณยุทธ์เก้าดาว!”

เสียงหายใจเข้าลึกของผู้คน ดังสะท้านขึ้นเกือบจะพร้อมกัน

วิญญาณยุทธ์ระดับเก้าดาวนับว่าเป็นวิญญาณยุทธ์อันดับต้นๆ ของวิญญาณยุทธ์ขั้นสูงแล้ว!

เสียงปะทะดังสนั่น ร่างถัวป้าเลี่ยถูกซัดกระเด็นไปไกลเกือบห้าจั้ง และเสื้อคลุมหนังสัตว์ของเขา ก็ถูกฉีกกระชากขาดเป็นชิ้นด้วยพลังอันรุนแรง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด