บทที่ 49 โลกใบนี้ชั่งสวยงาม

บทที่ 49 โลกใบนี้ชั่งสวยงาม

เขาสกัดน้ำยาจากหัวใจ ตามลักษณะ ส่วนผสม และผลของยา เขาพบยาที่คล้ายกันในห้องสมุด

การดูแลหัวใจของผู้ที่กำลังจะตายให้มีชีวิตรอดทั้งกลางวันและกลางคืน

หลักการทั่วไปก็คือ การปล่อยพลังงานไปยังอวัยวะนั้นอย่างต่อเนื่อง

ยาเช่นนี้ราคาแพงมาก แม้ว่าโซล จะได้รับคริสตัลเวทมนตร์มาจากเพ็กกี้ แต่เขาก็ยังไม่สามารถหาซื้อมันได้

มันเป็นยาช่วยชีวิตที่พ่อมดฝึกหัดระดับ 2 คนนั้นใช้เงินทั้งหมดของเขาเพื่อซื้อมันมา

โชคดีถึงแม้โซลจะไม่มีเงินจ่าย แต่เขาก็ยังสามารถสกัดมันออกมาๅได้

เพียงแต่มันสายไปหน่อยกว่าเขาจะได้หัวใจมา การทดลองกินเวลากว่า 1 วัน 1 คืน เขาจึงสามารถ สกัดยาจากหัวใจที่ไม่บริสุทธิ์ออกมาได้เพียง 2 3 หยดเท่านั้น

แต่มันก็เพียงพอสำหรับเขาแล้ว

โซลเปิดขวดด้วยมือข้างเดียว แล้วโน้มตัวลงไปเลียมัน

พลังงานบริสุทธิ์ระเบิดออกมาแทรกซึมผ่านปลายลิ้มเข้าสู่ร่างกายราวกับมันเป็นสิ่งมีชีวิต

โดยไหลตามลำคอ หลอดอาหาร กระเพาะ ลำไส้ ก่อนจะเลี้ยวไปยังมือซ้าย

ความเจ็บปวดที่มือซ้ายของเขาลดลงอีกครั้งจนหายไปทีละน้อย

สิ่งที่ตามมาคืออาการมึนหัว

โซลกระพริบตา ขาของเขาสั่น เขาต้องการก้าวไปข้างหน้า แต่กลับกำลังถอยหลัง ในที่สุดจุดศูนย์ถ่วงของร่างกายก็เริ่มไม่มั่นคงทำให้เขาต้องนั่งลงบนพื้น

อาการมึนหัวไม่ต่างจากก่อนหน้านี้

ตรงกันข้ามมันกับให้ความรู้สึกมีความสุขและอิ่มเอมใจ

เขาเงยหน้าขึ้นสูง

"แหะ แหะ"

โซลยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัวอาการมึนหัวยังคงอยู่ เขานอนลงบนพื้นมองเพดานที่อยู่เหนือหัว

เพดานเริ่มหมุน ราวกับมันยื่นมือให้โซล เชิญชวนให้เขาออกไปเต้นรำ

โซล ยื่นมือขึ้นบนเพดานอย่างมีความสุข ราวกับเขายืนขึ้นและเต้นรำกับเพดาน

เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังเต้นรำกับเพดาน โดยมีคู่อื่นๆ อยู่ด้วย

พวกเขาล้อมกันเป็นวงกลม

ล้อมรอบ ล้อมรอบ ล้อมรอบ

เขาคิดว่าเพดานนั้นสวยงาม

เขาอยากจะก้มหัวลงไปจูบมันจริงๆ

ตอนที่โซลพยายามจะยืดคอออกไป ก็มีเสียง "ปัง" ดังขึ้น ทันใดนั้นเพดานก็ตกลงมา

โซลได้สติคืนมาในช่วงเวลาสั้นๆ เขามองไปด้านข้าง

ประตูสีแดงถูกผลักให้ถูกเปิดออก มีฟองอากาศหลากสีพุ่งเข้ามาจากด้านนอก

มันมีสี ดำ , น้ำเงิน , ขาว , ม่วง , แดง , เหลือง , เขียว , เทา...

มีฟองอากาศมากมาย เหมือนกับเครื่องทำฟองอากาศขนาดใหญ่นับร้อยเครื่องเปิดพร้อมกันจนเต็มห้อง

ภายในฟองอากาศเหล่านั้น มีสิ่งมีชีวิตรูปร่างคล้ายมนุษย์เดินอยู่

"อ่ะ รุ่นพี่ไบรอน?" โซล จดจำได้ทันทีว่าอีกฝ่ายคือไบรอน เขาต้องการยื่นมือไปทักทาย แต่เขาไม่สามารถทำได้

รุ่นพี่ไบรอนคนนั้นดูแปลกมาก

โซลหรี่ตาลง

แขนทั้ง 2 ข้างของรุ่นพี่ไบรอนขยายออก ตา ปาก และจมูกของเขาไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่ควรอยู่

มีเพียงเส้นผม และหูของรุ่นพี่เท่านั้นที่อยู่ที่เดิม

"โซล ตื่นสิ! โซล เจ้าต้องตื่น!!"

เสียงนั้นดังเข้ามาในหูของโซล แต่เขาไม่เค้าว่ามันหมายถึงอะไร

"โซล!"

"ตื่น——ได้——แล้ว"

เสียงของไบรอนเริ่มเปลี่ยนไป

ในที่สุด โซลก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เกี่ยวกับภาพตรงหน้าเขา

เขาส่ายหัวอย่างแรง

แต่ในขณะที่เขาเคลื่อนไหว โลกทั้งใบก็เหมือนกับฟองอากาศ ที่มีฟ้องอากาศจำนวนนับไม่ถ้วน

ห้องเก็บศพทั้งหมดกระจัดกระจายออกไป

ไบรอน ที่แปลกประหลาดได้สลายหายไป โซลเองก็ไม่ได้อยู่ที่เดิมอีกต่อไป

เขาเห็นแขนของเขาแหวกว่ายอยู่ในอากาศเหมือนกับปลาตัวเล็ก ปากของเขาเปิดและปิดออกขณะที่ลอยอยู่ ดวงตาทั้ง 2 ของเขาจ้องมองซึ่งกันและกัน

"ไม่! ทั้งหมดนี้มันเป็นภาพลวงตา"

โซล หลบตาเพื่อหลบหนี เขาเคยส่ายหัวแล้วมันไม่ได้ผล

ดวงตาของเขาเหม่ยลอยออกไป ภาพในปัจจุบันไม่ควรจะเป็นภาพที่เขาเห็นเช่นนี้

โซลได้ยินเสียงของไบรอนอย่างเลือนลาง

"รี- บ อ - อ - ก ม - า"

"เขาพูดอะไรหน่ะ?"

โซลครุ่นคิดอย่างหนัก

"ดูเหมือนข้าต้องหา ตำแหน่งแกนกลาง"

สมองของโซลครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว โลกตรงหน้าเขาก็เริ่มหมุนเร็วเช่นกัน

โซลรู้สึกเวียนหัวอย่างรุนอรง

"ตำแหน่งแกนกลาง ข้าต้องหาบางสิ่งบางอย่างที่สามารถช่วยให้ข้ารับรู้โลกใบใหม่ได้"

มีอะไรที่พอจะสามารถปรับการรับรู้ของโซลได้ไหมนะ?

ดวงตาของเขาหันไปทางซ้ายอย่างสิ้นหวัง...

ในที่สุด โซลก็ได้เห็นมัน

สิ่งที่ลอยอยู่เหนือไหล่ซ้ายของเขา มันมีหนังสือปกแข็งเล่มนี้ลอยอยู่อย่างเงียบๆ

ทันใดนั้น ตัวหนังสือสีเงินหลายตัวก็ปรากฏขึ้นที่หน้าปกของหนังสือ

โซลไม่เห็นตัวหนังสือเหล่านั้น แต่เขาก็อ่านมันได้

บันทึกของพ่อมดแห่งความตาย!

เมื่อหนังสือปรากฏขึ้น ไหล่ซ้ายของโซลกลับสู่ตำแหน่งเดิมในที่สุด

จากนั้นอกซ้าย แขนซ้าย ตัว คอ แขนขาส่วนล่าง มือและเท้าของเขา รวมถึงเส้นผม

ในที่สุดทุกส่วนของโซล ก็กลับสู่ที่เดิม ในที่สุดโลกเบื้องหน้าโซลกลับสู่สภาพปกติในที่สุด

เขาค่อยๆ ลุกขึ้นจากพื้น มองดูไบรอนที่กำลังจ้องมองเขาด้วยสายตาที่จริงจัง

"รุ่นพี่ ขอบคุณขอรับที่ช่วยข้าเอาไว้"

บางแผลแห่งใหม่ปรากฏขึ้นที่คอของไบรอน ดูเหมือนจะเป็นเพียงการเตือนจากโซล

แต่ในตอนนั้นเขาก็ส่ายหัว "เจ้าช่วยตัวเองเอาไว้"

เขาเดินเข้าหาโซล มองดูเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า

"เจ้าทำแบบนั้นได้ยังไง? เจ้าสามารถทำการเปลี่ยนแปลงร่างกายของพ่อมดได้สำเร็จโดยยังคงสภาพจิตใจเอาไว้ได้"

ไบรอนอ้าปากค้าง เอื้อมมือไปหยิบ ลูกแก้วคริสตัลสีดำออกมา

โซล รู้เรื่องนี้ดี มันเป็นเครื่องมือสำหรับทดสอบพลังเวทมนตร์

"เจ้าลองดู"

โซล ยกลูกแก้วคริสตัลขึ้นมา

ความมืดมิดภายในลูกบอลคริสตัลจางหายไปอย่างรวดเร็ว

"11 จูลล..." ดวงตาของไบรอนเผยความซับซ้อนออกมาอีกครั้ง เขามองดูโซลราวกับเขาเพิ่งเห็นคนที่ถูกรางวัลใหม่ญ หลังจากที่ซื้อล๊อตเตอรรี่เป็นครั้งแรก

เขารู้ว่าโซลกำลังทดลองเปลี่ยนแปลงร่างกายของพ่อมด มันมีโอกาสสำเร็จระดับ 1 แต่เขาไม่คิดว่าโซลจะทำการเปลี่ยนแปลงร่างกายพ่อมดสำเร็จด้วยตัวเองเช่นนี้

แผนการเปลี่ยนแปลงร่างกายนี้มันอันตรายอย่างมาก ทันทีที่ไบรอนเห็นโซล เขาก็สัมผัสได้ว่าโซลกำลังจะกลายเป็นฟองอากาศสลายหายไป

นี่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเขาทำการเปลี่ยนแปลงร่างกายของพ่อมด?

เห็นได้ชัดว่าแม้แต่สติของพ่อมดฝึกหัดระดับ 2 ก็พังทลายลงได้อย่างง่ายดาย

แต่ลูกแก้วคริสตัลสีดำได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนแล้วว่าโซลนั้นเป็นพ่อมดฝึกหัดระดับ 1 จริงๆ

แต่เขาหาตำแหน่งแกนกลางของเขาเจอได้อย่างไรก่อนที่เขาจะหมดสติ?

โซล ไม่รู้ว่าเวลานี้ไบรอนคิดไปมากขนาดไหน เมื่อดูปฏิกิริยาของลูกแก้วคริสตัลสีดำ เขาก็กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ

หลังจากนั่งสมาธิมาชั่วระยะเวลา 1 พลังเวทมนตร์ของโซล ก็เพิ่มขึ้นจาก 4 จูล เป็น 5 จูล เท่านั้นเอง

แต่หลังจากเปลี่ยนแปลงมือซ้ายได้สำเร็จ พลังเวทมนตร์ของเขาก็เพิ่มขึ้นเป็น 11 จูล ทันที

เขาทำตามข้อกำหนดของอาจาร์ยแคซได้สำเร็จ แถมยังเหลือเวลาอีกตั้งครึ่งเดือน

เขายังคงสัมผัสได้ภายในมือซ้ายของเขา ยังมีพลังเปลี่ยนแปลงหลงเหลืออยู่

พลังเวทมนตร์ของเขาจะต้องเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน

ไม่เพียงเท่านั้น ประโยชน์ที่ใหญ่ที่สุดในการทดลองครั้งนี้ก็คือหนังสือปกแข็งของเขา

ในที่สุดเขาก็ได้รู้ชื่อมัน

กลายเป็นว่ามันคือ บันทึก ที่ซิดเคยพูดถึง

บันทึกแบบไหนที่สามารถทำนายความตายได้ มันจะน่ากลัวเกินไปแล้ว?

แล้วซิดรับรู้การมีอยู่ของบันทึกนี้ได้ยังไงกัน?

"โซล" เสียงเรียกของไบรอนขัดจังหวะความคิดของโซล เขาถูมือเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า "เจ้าช่วยขายสูตรการเปลี่ยนแปลงร่างกายนี้ให้ข้าได้ไหม"