บทที่ 217 แผงข้อมูลของมาเรียล (ฟรี)

จงเซินมีภารกิจที่จะมอบหมายให้มาเรียล แต่ก่อนอื่นต้องพาเธอทำความคุ้นเคยกับเขตปกครองก่อน

มาเรียลดูตื่นเต้นกับหอคอยธนูธาตุและสิ่งก่อสร้างที่แปลกตาอย่างหอคอยเวทมนตร์ ดวงตาของเธอเป็นประกายด้วยความอยากรู้อยากเห็น ตอนที่พ่อของเธอถูกขับไล่ออกจากบอสบอง เธอยังไม่เกิด เธอเกิดและโตขึ้นในหมู่บ้านซีทาโน ไม่เคยออกไปไกล แม้แต่บอสบองก็ไม่เคยไป

ในหมู่บ้านไม่มีโรงเรียน เธอได้เรียนรู้ทุกอย่างจากพ่อของเธอ มาเรียลจึงรู้สึกตื่นเต้นกับทุกอย่างในเขตปกครองของจงเซิน ไม่ว่าจะเป็นนักรบที่เก่งกล้า ชาวนาที่ทำงาน หรือมอนสเตอร์ในหลุมธรณีที่เดินเตร็ดเตร่อยู่รอบๆ เขตปกครอง

สำหรับมาเรียล การเข้าร่วมเขตปกครองของจงเซินเหมือนกับการเปิดประตูสู่โลกใหม่ ทุกอย่างเป็นเรื่องใหม่และน่าตื่นเต้น

อายุ 16 ปีของเธอยังอยู่ในวัยรุ่น เต็มไปด้วยความบริสุทธิ์และไม่มีความกังวลมากนัก เธอเพียงต้องการไล่ตามความฝันของการเป็นฮีโร่ของเธอ

หลังจากพามาเรียลเดินดูรอบๆ แล้ว พวกเขาก็กลับมาที่หน้าประตูบ้านพักจอมทัพ จงเซินพามาเรียลนั่งบนกล่องเก็บของในลานเล็กๆ สองผู้ขุดทองยังคงถูกแขวนไว้ใต้หอคอยธนูธาตุ เมื่อเห็นจงเซินกลับมา พวกเขาก็เริ่มคร่ำครวญหนักขึ้น พยายามดึงดูดความสนใจของจงเซินและมาเรียล

มาเรียลมองดูผู้ขุดทองที่ถูกแขวนด้วยความอยากรู้อยากเห็น แต่จงเซินรีบปิดตาเธอ

“เด็กๆ ไม่ควรดูสิ่งสกปรกเหล่านี้”

“ฉันจะสอนบทเรียนให้กับสุนัขสองตัวนี้ก่อน”

จงเซินพูดอย่างเย้ยหยัน พร้อมมองไปที่ผู้ขุดทองทั้งสองด้วยสายตาที่แสดงถึงความหมายลึกซึ้ง

ไม่ใช่นักรบทุกคนที่จงเซินต้องปฏิบัติด้วยความเคารพ มาเรียลที่ถูกปิดตา พยักหน้าและก้มศีรษะอย่างเชื่อฟัง จงเซินปล่อยมือและมาเรียลก็สวมสร้อยคอ【สร้อยคอประสานธรรมชาติ】ไว้ที่คอของเธอ

สาวๆ มักจะไม่สามารถต้านทานเสน่ห์ของเครื่องประดับได้ ไม่ว่าจะอายุ 80 หรือ 5 ปีก็เหมือนกัน มาเรียลลูบจี้ใบไม้เบาๆ รู้สึกถึงพลังชีวิตที่แผ่ออกมาและสัมผัสที่อบอุ่น จากนั้นเธอก็ซ่อนมันไว้ในคอเสื้อ

จงเซินหันสายตาหนีไปเล็กน้อยอย่างไม่สบายใจ จากนั้นหันกลับมามองมาเรียลอีกครั้ง เขาต้องการตรวจสอบคุณสมบัติของมาเรียลเพื่อวางแผนการฝึกฝน แม้แต่ฮีโร่ที่มีพรสวรรค์ด้านหลังบ้านก็ต้องมีอาชีพต่อสู้และต้องเพิ่มเลเวลเพื่อให้ได้ทักษะและคุณสมบัติ

แผงข้อมูลของมาเรียลปรากฏขึ้นต่อหน้าจงเซิน

【ฮีโร่: มาเรียล (สีเขียว)】

【คุณสมบัติ: ดี】

【อายุ: 16】

【เผ่า: มนุษย์】

【ระดับ: LV1】

【ค่าประสบการณ์: 0/400】

【ค่าพลังชีวิต: 155】

【จำนวนคนที่ควบคุมได้: 0/22】

【พลัง: 6】

【ความเร็ว: 8】

【สติปัญญา: 16】

【เสน่ห์: 22】

【ค่าคุณสมบัติที่สามารถแบ่งได้: 0】

【ค่าทักษะที่สามารถแบ่งได้: 0】

【ค่าความเชี่ยวชาญในอาวุธที่สามารถแบ่งได้: 0】

【คุณสมบัติละเอียด: (คลิกเพื่อขยาย)】

【ความเชี่ยวชาญในอาวุธ: (คลิกเพื่อขยาย)】

【ทักษะฮีโร่: (คลิกเพื่อขยาย)】

【ทักษะฮีโร่ระดับเจ้าเมือง: (คลิกเพื่อขยาย)】

【ความภักดี: 85】

แผงข้อมูลนี้ไม่โดดเด่นนัก โดยเฉพาะเมื่อเปรียบเทียบกับวินเรสซา ความแตกต่างยิ่งชัดเจน

ความแตกต่างอยู่ที่คุณสมบัติและประสบการณ์ ฮีโร่เก่ามีประสบการณ์การรบและการนำทัพที่สมบูรณ์กว่า เมื่อถูกเรียกมาอีกครั้ง ฮีโร่เก่าจะมีคุณสมบัติและทักษะมากกว่า

จงเซินเปิดดู【ทักษะฮีโร่】ของมาเรียล หวังว่าจะมีทักษะพิเศษ

【ทักษะติดตัว: รักการเรียน (เพิ่มประสิทธิภาพการอ่าน 20%)

มุ่งมั่น (เพิ่มค่าประสบการณ์ที่ได้รับ 20%)】

ทักษะฮีโร่ของมาเรียลมีเพียงสองทักษะติดตัว หนึ่งคือเพิ่มประสิทธิภาพการอ่าน อีกหนึ่งคือเพิ่มค่าประสบการณ์ที่ได้รับ

หมายความว่ามาเรียลใช้เวลา 80 ชั่วโมงในการอ่านหนังสือที่ต้องการเวลา 100 ชั่วโมง นอกจากนี้การเพิ่มเลเวลก็เร็วกว่าอีกด้วย

นอกจากทักษะติดตัวสองทักษะนี้ ไม่มีทักษะการต่อสู้ใดๆ มาเรียลเป็นคนรักการเรียนอย่างแท้จริง

จงเซินเปิดดู【ทักษะฮีโร่ระดับเจ้าเมือง】 ไม่มีทักษะเจ้าเมืองเลยทั้งหมดเป็นระดับ 0

มาเรียลเป็นฮีโร่ที่มีคุณสมบัติพื้นฐาน แต่ยังมีศักยภาพในการเติบโต จงเซินต้องทุ่มเทเวลาในการฝึกฝน

ความเสน่ห์และสติปัญญาของมาเรียลยังได้รับการเพิ่มจากสร้อยคอประสานธรรมชาติ มิฉะนั้นคุณสมบัติของเธอจะต่ำกว่านี้ เธอมีคุณสมบัติดีกว่าชาวนาธรรมดาเล็กน้อย

จงเซินเก็บแผงข้อมูลและลุกขึ้น ตบไหล่มาเรียลเบาๆ

“ไป เราจะไปเก็บเลเวลกัน”

“ระดับของเธอยังต่ำเกินไป คุณสมบัติยังไม่พอ”

เขาค้นหาชุดเกราะเบาที่เหมาะกับมาเรียลจากกล่องเก็บของ และมอบ【หน้าไม้ล่าสัตว์】ให้เป็นอาวุธชั่วคราว

“เก็บเลเวล?”

“มันคืออะไร…”

มาเรียลถามด้วยความสงสัย ไม่เข้าใจคำศัพท์บางคำที่จงเซินพูด

จงเซินยิ้มอย่างอดทนและอธิบาย

“เก็บเลเวลคือการต่อสู้กับมอนสเตอร์”

“โดยการฆ่ามอนสเตอร์จะทำให้ความสามารถของเธอเพิ่มขึ้น”

“ฮีโร่ที่แข็งแกร่งต้องผ่านการฝึกฝนในสนามรบ”

“เธอไม่กลัวใช่ไหม?”

มาเรียลนั่งบนกล่องเก็บของ มองหน้าจงเซินที่ยิ้มอยู่ และส่ายหัวอย่างแน่วแน่

“ไม่กลัว ฉันอยากต่อสู้ ฉันอยากเลเวลอัพ!”

“ฉันจะเป็นฮีโร่ที่เก่งและแข็งแกร่ง!”

เธอลุกขึ้นยืนและถือหน้าไม้ เดินตามจงเซินเพื่อแสดงความมุ่งมั่น

จงเซินยิ้มกว้างขึ้นและพามาเรียลออกจากลานเล็กๆ วันนี้เขาไม่ได้วางแผนจะออกสำรวจไกล แต่จะสร้างทีมล่าตีและพามาเรียลไปเก็บเลเวล

นอกจากการเพิ่มเลเวลแล้ว สิ่งที่สำคัญกว่าคือการฝึกฝนในสนามรบ ให้เธอเติบโตทั้งร่างกายและจิตใจอย่างรวดเร็ว

จงเซินต้องจัดเตรียมทีมสำรวจใหม่ให้เป็นทีมประจำที่มีสมาชิกคงที่ การสำรวจสามารถปรับแต่งทีมโดยเพิ่มนักรบหมาป่าหรือหน่วยรบอื่นๆ ตามภารกิจ แต่ทีมสำรวจหลักจะไม่เปลี่ยนแปลง

ด้วยการเพิ่มขึ้นของชนิดทหารในเขตปกครอง การแบ่งกลุ่มและความเชี่ยวชาญเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ การจัดทหารเป็นกลุ่มจะทำให้จงเซินสามารถจัดการได้สะดวกขึ้น