บทที่ 111 ตดของเปาเย่สั่นสะเทือนฟ้าดิน

"หัวหน้าทีม!" สมาชิกสมาคมมังกรฟ้าตะโกนเสียงดัง "เครื่องพังเพราะไอ้หนูนี่!"

สมาชิกที่ทดสอบรายการอื่นๆ ต่างก็หันมามองทางนี้กันหมด

"พอแล้ว ไม่ต้องตะโกน ฉันเห็นหมดแล้ว คนอื่นทำการทดสอบต่อไป!"

หลิวต้าเผิงพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่ในใจกลับปั่นป่วนอย่างมาก

โอ้โห เจอของดีเข้าให้แล้ว!

ฮี่ๆๆ... ใจเย็นๆ ต้องไม่ทำตัวเสียฟอร์มต่อหน้าลูกน้องและเด็กๆ พวกนี้

ไม่ใช่แค่หลิวต้าเผิงที่เห็น แต่นักเรียนที่รอการทดสอบทุกคนก็เห็นด้วย!

จางซีเป่าต่อยให้เครื่องเสียด้วยหมัดเดียว!

ช่างเทคนิคบอกว่ายังไงนะ เครื่องรับน้ำหนักได้สูงสุด 9,999 กิโลกรัม แสดงว่าพลังหมัดของจางซีเป่าต้องเกิน 9,999 กิโลกรัมสิ นี่มันยังเป็นมนุษย์อยู่หรอ?

หานเหม่ยเหม่ยที่ยืนรออยู่อีกแถวถามอย่างตกใจ "นายเป็นใครกันแน่? เป็นปีศาจอะไรแปลงร่างมาหรือเปล่า?"

จางซีเป่ากลอกตา "ยัยบ้า!"

"สะท้อนกลับ! สะท้อนกลับ! สะท้อนกลับ!"

หานเหม่ยเหม่ยทำท่าปัดป้องด้วยนิ้วมือ แล้วพยักหน้า "อืม ตรวจสอบเรียบร้อย เป็นจางซีเป่าตัวจริงไม่ผิดแน่"

"แล้วจะให้คะแนนยังไงล่ะ?" สมาชิกสมาคมมังกรฟ้ากะพริบตาถามหลิวต้าเผิง "500 กิโลกรัมก็ให้คะแนนเต็มแล้ว แล้วจะให้คะแนนไอ้ตัวประหลาดนี่เท่าไหร่ดี?"

หลิวต้าเผิงคิดสักครู่ แล้วตอบ "ใส่ 100+ ไว้ก่อน เดี๋ยวฉันจะไปถามกรรมการจากสมาคมมังกรแดงทีหลัง"

จากนั้นหลิวต้าเผิงก็พูดกับจางซีเป่าด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ "ทำเต็มที่ต่อในรายการถัดไป!"

ทำเต็มที่เหรอ? ฉันเพิ่งใช้แรงแค่เจ็ดส่วนเองนะ!

จางซีเป่าชำเลืองมองหลิวต้าเผิง

แกล้งทำเป็นนิ่งไปเถอะ! เมื่อกี้เห็นหนังตากระตุกตั้งหลายที คิดว่าฉันไม่เห็นหรือไง?

รายการถัดไปเป็นการทดสอบความเร็ว วิ่ง 100 เมตร

อันนี้ไม่ต้องใช้เครื่อง ก็เลยไม่ต้องกังวลว่าจะทำเครื่องพัง

งานของหลิวต้าเผิงแต่เดิมคือคอยดูการทดสอบพลังอย่างเดียว แต่พอเครื่องพังเพราะจางซีเป่า เขาก็เลยถือโอกาสติดตามดูการทดสอบของจางซีเป่าตลอด

หลิวต้าเผิงเข้าไปแทนที่เจ้าหน้าที่ทดสอบ แล้วบอกจางซีเป่า "พร้อมเมื่อไหร่ก็วิ่งได้เลย ฉันจะจับเวลาให้เอง"

จริงๆ แล้วไม่จำเป็นต้องมีคนจับเวลา เพราะการทดสอบนี้ใช้เลเซอร์วัดความเร็ว หลิวต้าเผิงแค่อยากรู้ผลของจางซีเป่าทันทีเท่านั้น

จู่ๆ ก็มีลมพัดวูบหนึ่ง ฝุ่นเข้าตาหลิวต้าเผิง พอเขาขยี้ตาสองที จางซีเป่าก็ยืนอยู่ที่เส้นชัยแล้ว

เครื่องวัดแสดงผล: 3.43 วินาที

หลิวต้าเผิงเลิกคิ้ว ความเร็วของจางซีเป่าเร็วกว่าเสือชีตาห์นิดหน่อย

"โอเค ต่อไป!"

"รายการต่อไป ทดสอบการตอบสนอง"

เครื่องที่ใช้ทดสอบยังเป็นแว่น VR ที่คล้ายกับเกมตัดผลไม้

ช่างเทคนิคอธิบาย "ผ่าน 20 ด่านได้คะแนนเต็ม ผ่าน 1 ด่านได้ 5 คะแนน"

จางซีเป่าผิวปาก แล้วพูดอย่างสบายๆ "อันนี้ฉันถนัด!"

ตอนฝึกชกมวยกับเปาผู้เฒ่าในห้องเก็บอุปกรณ์ ทุกครั้งที่ฝึกเสร็จ จางซีเป่าก็จะเล่นเกมทดสอบนี้เพื่อคลายเครียด

จางซีเป่าสวมอุปกรณ์เองอย่างคล่องแคล่วโดยไม่ต้องให้ช่างเทคนิคช่วย

เมื่อเทียบกับคนอื่นที่ทำการทดสอบอย่างงุ่มง่าม จางซีเป่าดูเหมือนกำลังเล่นเกมในร้านอินเทอร์เน็ตมากกว่า

ซึ่งก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ

ทุกครั้งที่เล่นเสร็จ จางซีเป่าก็จะลบข้อมูลแล้วเริ่มใหม่ เปาผู้เฒ่าไม่รู้หรอกว่าจางซีเป่าเล่นเกมนี้ถึงด่าน 99 แล้ว

"เหลืออีกด่านเดียวเท่านั้น วันนี้ต้องเล่นให้จบ!"

จางซีเป่าถือคอนโทรลเลอร์เริ่มทดสอบ นี่ไม่ใช่แค่การผ่านด่านแล้ว แต่เป็นการท้าทายตัวเอง

ต้องเล่นให้จบด่านสุดท้าย!

จางซีเป่าโบกคอนโทรลเลอร์เร็วขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นเงาพร่าสองเส้นในอากาศ

หนึ่งด่าน สองด่าน สามด่าน...

จนถึงด่าน 80 กว่า จางซีเป่าก็ยังเล่นต่อ ทั้งที่เขาได้คะแนนเต็มไปนานแล้ว

"เฮ้อ..."

สมาชิกสมาคมมังกรฟ้าคนหนึ่งทำเสียงดังด้วยฟัน ชี้ไปที่จางซีเป่าแล้วพูดกับเพื่อน "ถ้าเอาเขาไปอยู่บ้านเกิดฉัน รับรองเป็นมือชั้นเซียนในการทำลูกชิ้นเนื้อวัวแน่ๆ!"

"ต้องเลือกเนื้อขาที่ดีที่สุด ใช้ค้อนเหล็กใหญ่สองอันทุบ ต้องทุบอย่างน้อยสองหมื่นครั้งถึงจะได้ลูกชิ้นเนื้อวัวหนึบๆ สักชาม ด้วยความเร็วมือของหนุ่มคนนี้ วันหนึ่งคงทำได้หลายสิบชามแน่ๆ เจ้าของร้านคงดีใจจนบ้าเลย!"

"หยุดพูดได้แล้ว พูดจนน้ำลายฉันไหลออกมาแล้วเนี่ย!"

"เฮ้ ไม่เลวนะ ถึงด่านสุดท้ายแล้ว!"

สองคนนั้นจบบทสนทนา แล้วจ้องมองจางซีเป่าตาไม่กะพริบ

"ว้าว ไก่ไฟสองดาบ?"

จางซีเป่าสลับฟันคอนโทรลเลอร์สองอันในมือ เสียงระเบิดเบาๆ ดังก้องในอากาศ คอนโทรลเลอร์พลาสติกคุณภาพสูงเริ่มส่งเสียงครางด้วยความทนไม่ไหว

ปัง!

จางซีเป่าฟันอากาศอีกครั้ง ทำลายฟองอากาศสีสันสดใสลูกสุดท้ายในสายตา มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย

สำเร็จแล้ว ผ่านด่านสุดท้ายได้!

เขาถอดแว่น VR ออก พบว่าทุกคนในสนามกีฬากำลังจ้องมองเขาอยู่

"มองอะไรกัน? มองอีกฉันจะกินพวกแกหมด!"

พวกช่างเทคนิคส่ายหัว หนุ่มคนนี้เก่งก็เก่งจริง แต่ดูเหมือนสมองจะไม่ค่อยปกติ

"อืออ... งั้นไปทำรายการสุดท้ายกัน"

"ตามฉันมา!"

หลิวต้าเผิงพาจางซีเป่าไปทดสอบรายการสุดท้าย เขาตัดสินใจแล้วว่า พอจางซีเป่าเรียนจบมหาวิทยาลัย จะต้องดึงตัวมาอยู่สมาคมมังกรดำเป่ยซื่อให้ได้!

"ถึงแม้การทดสอบก่อนหน้านี้คุณจะทำได้ดี แต่การทดสอบครั้งนี้ก็สำคัญมาก มันเกี่ยวข้องกับว่าในอนาคตคุณจะก้าวไปได้ไกลแค่ไหน"

หลิวต้าเผิงพาจางซีเป่ามาถึงหน้าประตูบานหนึ่ง แล้วเตือนเขาก่อนจะให้เข้าไปคนเดียว

จางซีเป่าเปิดประตูเข้าไป พบว่าข้างในมีชายแก่ผมเกล้ามวยเล็กๆ นั่งอยู่ สวมชุดเต๋าสีเขียว

ชายชราผมขาวผิวเหี่ยวย่น แต่ดวงตากลับเปล่งประกายเจิดจ้า เห็นจางซีเป่าเข้ามาก็เอ่ยปากพูดคำเดียว "นั่ง"

จางซีเป่านั่งลงอย่างว่าง่าย ชายแก่คนนี้ให้ความรู้สึกอันตรายมาก ยังไงก็ควรทำตัวสงบเสงี่ยมไว้ดีกว่า

"ยื่นมือมา ฉันจะลองสัมผัสจุดลมปราณของเจ้าก่อน ดูว่าเจ้าจะสามารถฝึกฝนลมแห่งความบริสุทธิ์ได้หรือไม่"

แย่แล้ว จะให้จับมืออีกแล้วเหรอ?

จางซีเป่ารู้สึกไม่ดี เขากินยาลูกกลอนชำระไขกระดูกมาแล้ว จุดลมปราณทั้งหมดเปิดหมด หลังจากกินยาลูกกลอนเสริมพลังปราณ ร่างกายก็สะสมพลังลมบริสุทธิ์ไว้ปริมาณมาก

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังกลืนเมล็ดบัวไฟหกพันปีและเลือดฟีนิกซ์เข้าไปด้วย ไฟประหลาดในร่างกายเหมือนระเบิดนิวเคลียร์ขนาดเล็ก ถ้าโดนชายแก่คนนี้จับเข้า ก็คงจะแตกพ่ายหมด!

เขายังอยากใช้ชื่อเปาเย่ไปก่อเรื่องในดินแดนลี้ลับอยู่เลย!

คิดหาทางออก คิดเร็ว!

"ยังไม่รีบยื่นมือมาอีก?" ชายชราเงยหน้ามองจางซีเป่า

ช่างมันแล้ว ใช้ไม้ตายเลย กลยุทธ์หนีด้วยอุจจาระ!

"รายงานครับ ผมอยากขี้!"

"หยาบคาย! อดทนไว้!"

จางซีเป่ากอดท้อง "ไม่ไหวแล้ว มันมาถึงกล้ามเนื้อหูรูดแล้ว!"

ชายชราทำหน้าเบื่อหน่ายโบกมือไล่ "งั้นรีบไปรีบกลับ!"

ที่หน้าประตู หลิวต้าเผิงถามด้วยสีหน้าแปลกๆ "ทำไมเพิ่งเข้าไปก็ออกมาแล้วล่ะ?"

"ธุระส่วนตัวครับ!" จางซีเป่ากอดท้องวิ่งไปห้องน้ำ

ในห้องน้ำ

จางซีเป่าเคาะหัวตัวเอง "วิญญาณคัมภีร์ วิญญาณคัมภีร์ รีบออกมาช่วยหน่อย ถ้าไม่ออกมา ตัวตนลับของฉันก็จะถูกเปิดโปงแล้ว!"

คัมภีร์สีทองปรากฏขึ้นในอากาศ

"มีของวิเศษอะไรที่ช่วยปิดบังพลังลมบริสุทธิ์และไฟประหลาดของฉันไหม? เอาออกมาสักอย่างสองอย่างให้ฉันใช้แก้เฉพาะหน้าหน่อย!"

วิญญาณคัมภีร์ส่งความคิดมาให้จางซีเป่า: ของวิเศษมี แต่ฉันอยากกินตับมังกรและไขกระดูกนกฟีนิกซ์

"กินบ้าอะไรตับมังกรไขกระดูกนกฟีนิกซ์ คราวที่แล้วก็ให้ไข่มุกในตัวของอินทรีปีกเหล็กไปแล้ว เอาฉันไปเคี้ยวๆ กินซะเลยดีกว่า!"

วิญญาณคัมภีร์เปิดปิดอย่างน้อยใจ แล้วมียาเม็ดสีดำลอยออกมาจากหน้าคัมภีร์ - เซี่ยชี่ตัน (ยาถ่ายลม) 『เซี่ยชี่ตัน: ยาวิเศษขั้นเซียนระดับเจีย ท่านต้งเทียนเหลาเหรินปรุงขึ้น ใช้ลงโทษนักปราชญ์ที่อาศัยวรยุทธ์ข่มเหงผู้คนธรรมดา ผู้กินยานี้จะสูญเสียพลังลมบริสุทธิ์ทั้งหมด วรยุทธ์จะสลายไป ภายในสามวันจะไม่ต่างจากคนธรรมดา』

"ขอบใจ คราวหน้าเข้าดินแดนลี้ลับจะพาไปกินของดีๆ"

วิญญาณคัมภีร์หายตัวไป จางซีเป่ากลืนยาเม็ดสีดำเข้าไปทันที

พอกินเซี่ยชี่ตันเข้าไป จางซีเป่ารู้สึกว่าพลังชี่บริสุทธิ์ในร่างกายค่อยๆ จางหายไป

"เอ๊ะ? แย่แล้ว!"

พลังชี่หายไปจริงๆ แต่ท้องของจางซีเป่าก็พองขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ทำให้เขากลายเป็นหญิงท้องแก่ใกล้คลอดในพริบตา

จางซีเป่าถอดกางเกงลง "ที่แท้มันระบายแบบนี้นี่เอง? ออกทางด้านหลัง? ท่านต้งเทียนเหลาเหรินปรุงอะไรขึ้นมากันแน่!"

เสียงดังสนั่นดังออกมาจากห้องน้ำ ทำให้ทุกคนสะดุ้งตกใจ

『แผ่นดินไหวเหรอ?』 มีคนถามอย่างสงสัย

ไม่ใช่ นั่นคือเสียงตด!