ตอนที่ 36 น้ำเต้าจะช่วยให้มีลูกได้จริงเหรอ?

ติงเซียนชานทนไม่ไหวอีกต่อไป

เขาขมวดคิ้วและพูดว่า "คุณหมอซู่ สิ่งที่คุณพูดมานั้นมีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์รองรับหรือเปล่าครับ?"

"เท่าที่ผมรู้ ทั้งในระบบการแพทย์สมัยใหม่และแพทย์แผนจีนโบราณ ไม่มีที่ไหนพูดถึงว่าการกินนกพิราบจะทำให้เป็นหมันเลยนะครับ?"

"หรือว่าภรรยาของผมมีร่างกายที่พิเศษ ที่แพ้เนื้อนกพิราบ?"

ซู่ซวนยิ้มและส่ายหัว "เปล่า ไม่ใช่แบบนั้นครับ"

"เนื้อนกพิราบไม่มีผลต่อการตั้งครรภ์"

"แต่เหตุผลที่ภรรยาของคุณไม่ท้อง ก็เป็นเพราะนกพิราบจริงๆ นั่นแหละ"

ขณะที่ทั้งครอบครัวกำลังงุนงง ซู่ซวนก็ชี้แจงออกมา

เขาอธิบายอย่างสบายๆ ว่า "เนื้อนกพิราบที่ภรรยาของคุณกินนั้น เป็นนกพิราบที่ขโมยมาจากสวนสาธารณะน่ะครับ"

"นกพิราบในสวนสาธารณะนั้นเลี้ยงไว้ให้นักท่องเที่ยวชม"

"ทางผู้ดูแลสวนสาธารณะ เพื่อป้องกันปัญหานกพิราบแพร่พันธุ์มากเกินไป และยากต่อการจัดการ มักจะใส่ยาคุมกำเนิดในอาหารของนกพิราบทุกตัว"

"ถ้ากินนกพิราบแบบนี้ ก็ย่อมไม่สามารถตั้งครรภ์ได้เป็นธรรมดา"

ทั้งสามคนในครอบครัวของจางตานตะลึงงัน

พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าสาเหตุจะเป็นแบบนี้!

ถ้าซู่ซวนไม่บอก เกรงว่าพวกเขาคงคิดไม่ถึง!

"ไอ้พ่อค้าชั่วหน้าเงิน!"

ปอดของจางตานแทบจะระเบิด

เธอทุ่มเทซื้อนกพิราบให้ลูกสะใภ้ แต่กลับเจอเรื่องแบบนี้!

ตอนนี้เธออยากจะบุกไปถล่มร้านขายนกพิราบทรยศนั่นให้ราบคาบ!

"ป้าจาง อย่าโกรธมากเลยครับ"

ซู่ซวนยิ้มอย่างอ่อนโยน

"ตราบใดที่คุณไม่กินนกพิราบจากร้านนั้น ความปรารถนาของคุณก็จะสมหวังภายในหนึ่งปี"

"หนึ่งปี?"

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น จางตันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เธอหรี่ตามองซู่ซวนและพูดด้วยรอยยิ้มขอโทษว่า "คุณหมอซู่ มีวิธีทำให้เร็วขึ้นไหมคะ?"

หัวใจของซู่ซวนเต้นรัว

หากเป็นก่อนที่เขาจะพัฒนาฐานการบ่มเพาะ เขาคงทำอะไรไม่ได้

แต่ตอนนี้ที่เขาอยู่ช่วงกลางของขั้นการหลอมรวมพลังชี่ ทำให้เขาสามารถวาดยันต์ได้มากกว่าเดิมหลายเท่าตัว!

และมียันต์พิเศษที่เหมาะกับสถานการณ์ปัจจุบันพอดี

ซู่ซวนยิ้มบางๆ "ผมเป็นเพียงจิตแพทย์ธรรมดา ความรู้ด้านนี้เลยมีข้อจำกัด"

"ผมทำได้เพียงใช้วิธีการของผม และพยายามทำอย่างเต็มที่ครับ"

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ลูกชายและลูกสะใภ้ของจางตานอดบ่นในใจไม่ได้

ยังจะแกล้งทำเป็นจิตแพทย์อยู่อีกเหรอ?

มีจิตแพทย์คนไหนที่มองปุ๊บรู้ปั๊บว่าเนื้อนกพิราบที่กินมียาคุมกำเนิดอยู่?

ขณะที่ซู่ซวนพูดนั้น เขาหยิบพู่กันที่บรรจุน้ำหมึกสีแดงชาดขึ้นมา แล้ววาดสัญลักษณ์ไม่กี่ขีดบนกระดาษโน้ต

สิ่งที่เขาวาดคือ "ยันต์อวยพร" อันเลื่องชื่อในลัทธิเต๋า

ในสมัยโบราณ มีผู้บำเพ็ญตนจำนวนมากที่เดินตามเส้นทางแห่งเซียน พวกเขาต่างพึ่งพายันต์ขอโอรส-ธิดานี้ ทำให้กิจการของพวกเขารุ่งเรืองเฟื่องฟู

ฮองเฮาในหลายๆ ราชวงศ์ก็เป็นตัวอย่างที่ชัดเจน

ทันทีที่ซู่ซวนวาดเสร็จ ครอบครัวของจางตันก็เห็นแสงจางๆ วาบบนกระดาษโน้ต

เมื่อมองอีกครั้งก็ไม่พบอะไรเลย

หลายคนสงสัยในใจและคิดว่าตัวเองตาฝาด

"คุณป้าจาง นี่คือยาที่คุณต้องการ"

ซู่ซวนยื่นนิ้วสองข้างออกมาโดยไม่ต้องกังวลอะไร ยื่นกระดาษโน้ตให้จางตัน

คนทั้งครอบครัวต่างมุงดูกันอย่างตะลึงเมื่อเห็นสิ่งที่วาดบนกระดาษ

บนกระดาษโน้ตเผยให้เห็นภาพไม้ไผ่เรียวสูงพร้อมด้วยเถาวัลย์พันเกี่ยว

ใต้เถาวัลย์ยังปรากฏน้ำเต้าลูกใหญ่ห้อยระย้า

นี่... นี่มันอะไรกัน?

ครอบครัวสามคนถึงกับอึ้งไป

จางตันเอ่ยถามด้วยความสงสัย "คุณหมอซู่ คุณวาด... นี่มันอะไรกันคะ?"

ซู่ซวนตอบอย่างใจเย็นว่า "เด็กน้อยในน้ำเต้า"

คนทั้งครอบครัวถึงกับอึ้งไปเลย

การวาดเด็กน้อยในน้ำเต้า หมายความว่าอย่างไรกัน?

ซู่ซวนพูดอย่างสบายๆ "ผมเป็นจิตแพทย์ การรักษาจึงใช้เพียงหลักการบำบัดทางจิตวิทยาเท่านั้น"

"เด็กน้อยในน้ำเต้า ตราบใดที่หว่านเมล็ดลงไป ก็จะเติบโตขึ้นในทันทีและได้เก็บเกี่ยวตุ๊กตา"

"ให้ลูกสะใภ้ของคุณพก 'เด็กน้อยในน้ำเต้า' นี้ติดตัว เสมือนเป็นการบอกใบ้ให้กับตัวเอง"

"หากไม่มีอุบัติเหตุใดๆ ทุกความปรารถนาจะสัมฤทธิ์ผลภายในหนึ่งเดือน"

ดวงตาของจางตันเป็นประกาย ทันใดนั้นเธอก็หวนนึกถึงภาพโดเรม่อนเมื่อวาน

เธอยิ้มอย่างสดใสและพูดว่า "ขอบคุณค่ะคุณหมอซู่ ขอบคุณค่ะคุณหมอซู่"

"คุณหมอซู่ ฉันรู้มาตลอดว่าคุณต้องสืบทอดมรดกที่แท้จริงของอาจารย์ไว้แน่ๆ คุณมีความสามารถจริงๆ"

เบื้องหลังเธอ ติงเซียนชานและภรรยาของเขาต่างรู้สึกอึดอัดใจอย่างบอกไม่ถูก

ไม่เป็นไรแน่ใช่ไหม?

ถ้าเมื่อวานไม่ได้เห็นการปรากฏการณ์ของ "โดเรมอน" ด้วยตาของตัวเอง พวกเขาคงคิดว่าคนพูดต้องมีปัญหาทางสมองแน่ๆ

เสียงยินคำพูดคล้ายๆ เดิมดังขึ้นอีกครั้ง แม้จะเชื่ออยู่แล้ว

แต่ภายในใจก็ยังอดไม่ได้ที่จะบ่นอุบ

คนรักของติงเซียนชานอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "แต่คุณหมอซู่ เด็กน้อยในน้ำเต้า... มันเด็กเจ็ดคนไม่ใช่เหรอ?"

"แต่นี้มีแค่น้ำเต้าลูกเดียวเท่านั้น?"

ซู่ซวนเหลือบมองเธอ ยิ้มและพูดว่า "น้ำเต้าออกลูกเป็นน้ำเต้าน้อย ก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอไง?"

"ถ้าวาดเจ็ดน้ำเต้า ผมกลัวว่าร่างกายของคุณจะรับไม่ไหวนะ"

คนรักของติ้งเซียนชานกะพริบตา

ฟังดู...ตรรกะดูสมเหตุสมผลดีนะ...

"ขอบคุณครับ คุณหมอซู่"

ติงเซียนชานพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "ขอรบกวนขอค่าใช้จ่ายทั้งหมดสำหรับการพบแพทย์และรับ "ยา" ในวันนี้ ด้วย เท่าไหร่เหรอครับ?"

ตอนที่พูดถึงคำว่ายา น้ำเสียงของเขาอดไม่ได้ที่จะฟังดูแปลกๆ ไปหน่อย

ยกเว้นซู่ซวนแล้ว คงไม่มีหมอคนไหนในโลกที่สั่งยาที่ฟังดูเวอร์ขนาดนี้ได้

ซู่ซวนพูดว่า "ค่าปรึกษา 2,000 ค่ายา 10,000 รวมเป็น 12,000 ครับ"

"ถูกขนาดนี้เลยเหรอ?"

ครอบครัวของติงเซียนชานรู้สึกตกใจเล็กน้อย

เมื่อวานจางตันจ่ายเงินค่า "ยา" ไป 10,000 หยวน รู้สึกเหมือนโดนหลอก

แต่พอวันนี้ซู่ซวนขายให้พวกเขาในราคา 10,000 หยวน กลับรู้สึกว่าราคานี้ถูกอย่างไม่น่าเชื่อ!

นี่มันช่างเป็นหมอที่ซื่อสัตย์จริงๆ!

สมัยนี้ การทำเด็กหลอดแก้ว เมื่อรวมค่าใช้จ่ายทั้งหมดแล้ว ยังไงก็ต้องจ่ายเป็นแสน!

ติงเซียนชานหันหน้าไปทางอื่น

เขาคิดในใจว่า เขาใช้เงินไป 300,000 หยวนกับซู่ซวนในนามของ "การพบแพทย์"

เพื่อตอบแทนบุญคุณที่ช่วยชีวิตครอบครัวของพวกเขา

ติ้งเซียนชานคิดในใจว่า

อย่างไรก็ตาม การจะผูกมิตรกับ "ผู้มีพลัง" อย่างซู่ซวนนั้น

เขาไม่คาดคิดว่าราคาของซู่ซวนจะ "สมเหตุสมผล" ขนาดนี้

เห็นได้ชัดว่าการใช้เงินเพียงเล็กน้อยนี้ คงไม่บรรลุวัตถุประสงค์ในการผูกมิตรกับคนระดับสูง

ติงเซียนชานรู้สึกใจเต้น เขาพูดว่า "คุณหมอซู่ ที่นี่มีอะไรให้ซื้ออีกไหมครับ?"

"ราคาไม่สำคัญ"

ซู่ซวนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง พยักหน้าและพูดว่า "พอดีมีของอยู่อย่างนึง"

---

กลุ่มที่ 1 พิเศษลดเหลือ 50 แล้วนะเอ้อ! 0_< [กระพริบตา]

เพจ :  แมวหยิบมาแปล