ตอนที่ 294 ประตูที่แตกร้าวและฉีกขาด(ฟรี)

ตอนที่ 294 ประตูที่แตกร้าวและฉีกขาด

“คุณได้ไอเทมรับหอกหนามพันเล่ม ระดับ B เกรดสีส้ม ผลพิเศษ สามารถยิงหนามพิษจากปลายของหอกหนามได้ต่อเนื่อง 1,000 เล่มต่อหนึ่งวัน พิษสามารถสร้างความเจ็บปวดและทำลายเนื้อเยื่อของศัตรูที่โดนได้ ผลของพิษขึ้นอยู่กับระดับของผู้ที่โดน”

หอกสีดำเงาเล่มหนึ่งปรากฏในมือของลุค หอกยาว 2 เมตรหนาเท่ากับท่อนแขนของลุค มันไม่มีลวดลายใด ๆ นอกจากสีดำ ทั้งเล่มไม่มีการแยกส่วน มันผสานเป็นชิ้นเดียวกันจนแทบแยกไม่ออกว่ายังสามารถยิงหนามพิษออกมาได้

ปลายของหอกนั้นแหลมคมอย่างมาก เป็นอาวุธที่ใช้ทิ้งแทงได้อย่างยอดเยี่ยม เขาลองแทงมันลงที่ซากปะการังจุดหนึ่ง ซึ่งมันทะลุได้อย่างง่ายดาย แต่ว่ากลับไม่มีพิษออกมาจากตอนที่แทง

จึงได้ลองเปลี่ยนมาใช้ความสามารถยิงหนามพิษปลายของหอกถูกยิงออกไปในทันที พร้อมกับแทงเข้าลึกและมีพิษซึมออกมาที่หอกที่ถูกยิง ขณะเดียวกันที่หัวหอกก็งอกออกมาแทนที่อันเก่า ถ้าไม่ใช่เพราะการสังเกตอย่างตั้งใจ ก็คงคิดว่าหัวหอกอันนี้ไม่เคยถูกยิงออกไปเลย

การเปลี่ยนแทนที่ได้อย่างรวดเร็วมากจนลุคก็ยังอดชมมันไม่ได้ นี่คงเป็นเหตุผลที่เม่นทะเลก่อนหน้านั้นถึงยิงถล่มใส่ลุคได้รวดเร็วเท่ากับความเร็วของระดับ A เริ่มต้น

ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนถือปืนกลไว้ในมือไม่มีผิด

“น่าเสียดายที่เจ้านี้เป็นแค่เพียงไอเทมระดับ B ถ้าเป็นไอเทมระดับ A มันจะน่ากลัวมาก แต่ถ้าเป็นระดับ A เม่นทะเลตัวนั้นก็คงจัดการยากขึ้นไปอีก เพราะไม่รู้ว่าความเร็วในการยิงของมันจะบรรลุไปถึงระดับไหน”

ลุคปล่อยมือไอเทมหอกหนามพันเงาก็หายไปในทันที

ก่อนที่เขาจะมุ่งหน้าไปที่ทิศทางของเกาะจันทร์เสี้ยวต่อ

...

การเดินทางครั้งก่อนต้องใช้เวลาหลายวันจากเกาะจันทร์เสี้ยวกลับไปถึงเผ่าน้ำไหล แต่จากที่นั่นเดินทางมาถึงที่นี่ลุคใช้เวลาแค่หนึ่งวันเท่านั้น

หนึ่งวันมาถึง แต่ลุคก็ต้องพบว่าเขาแทบจะจดจำสภาพของทะเลไร้ขอบเขตไม่ได้ด้วยซ้ำ ถ้าไม่ใช่เพราะมองเห็นทิศทางด้านหน้าว่ามีหมู่เกาะอยู่และหนึ่งในนั้นมีเกาะจันทร์เสี้ยวที่เป็นเอกลักษณ์เขาก็คิดว่าคงมาผิดที่ซะแล้ว

เพราะตอนนี้เกาะทั้งหมดนั้นแทบไม่ต่างจากภูเขาหัวโล้นที่มีแค่เพียงก้อนหินและเศษซากของต้นไม้สีดำที่ยืนต้นตาย

พอมองพวกมันก็ทำให้ลุคนึกถึงสถานที่หนึ่ง ป่าที่ตั้งของเผ่าไม้ดำ ทั้งป่าที่แห่งนั้นต้นไม้ถูกกัดกร่อนด้วยพลังแห่งความตายและปนเปื้อนด้วยเชื้อซอมบี้ จนไร้ซึ่งชีวิตใด ๆ

สถานที่นี้ได้กลายเป็นแบบนั้นไปแล้ว ส่วนที่มันเปลี่ยนแปลงไปได้มากขนาดนี้นั้นคงเป็นเพราะที่นี่คือสถานที่ซึ่งใกล้กับประตูมิติความหวังมากที่สุด

ลุคบินลงบนยอดของภูเขาที่สูงที่สุดในเกาะจันทร์เสี้ยว ด้านล่างไม่ไกลจากตีนเขามีหุบเขาที่ตั้งของศิลาจากลึกแห่งทวยเทพที่ด้านใต้นั้นเป็นสุสานของเอแจ็กซ์มนุษย์วานรผู้ที่พาเผ่าพันธุ์มนุษย์วานรมายังโลกนี้เมื่อนานมาแล้ว มันยังมีซากยานที่เป็นทางเข้าเหลือไว้ด้วย

ตอนนี้สถานที่นั้นเห็นชัดเจนมากกว่าเก่า เพราะไม่มีใบของต้นไม้และเถาวัลย์ปกปิดพวกมันไว้

ลุคละสายตาจากสถานที่นั้นและได้แต่มองไปยังทิศทางด้านหน้า ซึ่งทำให้ใจของเขาตึงเครียดเป็นอย่างมาก

แม้จะก้าวขึ้นมาเป็นระดับ A แล้ว แต่เมื่อคิดถึงเงามืดในโลกล่มสลายของเผ่ามนุษย์สามตา เขาก็รู้สึกว่าตัวเองนั้นอ่อนแอไม่ต่างจากเดิม

โลกอันเดด โลกลึกลับที่ทรงพลังมากที่สุด ศัตรูของเผ่าเทพที่ทรงพลังจนขนาดแม้แต่สหพันธรัฐหรือกระทั่งเอเชอร์ที่เป็นเหนือระดับ A ยังต้องหวั่นกลัว แล้วเขาที่เป็นเพียงระดับ A กลับกำลังจะเผชิญหน้ากับพวกมัน

โลกยุคโบราณมีประตูที่เชื่อมต่อไปยังโลกล่มสลายอย่างน้อยก็สองแห่ง และโลกล่มสลายก็เชื่อมต่อไปยังโลกอันเดด นี่คือเหตุผลที่โลกของเผ่าสามตาจึงเปลี่ยนเป็นโลกล่มสลาย

ถ้าอย่างนั้นอีกไม่นานโลกยุคโบราณก็อาจจะกลายเป็นโลกล่มสลายใบที่สอง เพราะตอนนี้ประตูมิติโลกสมบูรณ์ ประตูความหวังเกิดการแตกร้าวและฉีกขาดอย่างที่ไม่เคยเป็นหรือเห็นที่ไหนมาก่อน

“ที่ประตูที่ควรจะปิดผนึกไปความสามารถของมิริน แต่ทำไมถึงเกิดรอยแตกที่ประตูและยังรอยฉีกของประตูมิติที่ขยายออกไปนั้นอีก มันเหมือนกับช่วงที่เกิดการฉีกของมิติและทำให้เกิดประตูมิติโลกสมบูรณ์แห่งที่ 3”

ลุคมองด้วยแววตาเคร่งขรึมกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า

“พลังงานพวกนั้นไหลออกมาจากที่นั่น แต่ว่าดูเหมือนประตูจะยังไม่พังลงโดยสมบูรณ์และเผ่าอันเดดยังไม่สามารถข้ามมาที่นี่ได้”

ลุคเบาใจลงเล็กน้อย แต่ถึงจะยังไม่เจอกับเผ่าอันเดดโดยตรง แต่จากสถานการณ์แล้ว ถ้าทะเลไร้ขอบเขตแปดเปื้อนไปด้วยพลังงานความตายและปนเปื้อนเชื้อซอมบี้มันจะสร้างสิ่งมีชีวิตอันเดดมากมายแค่ไหนกัน

ในโลกล่มสลายตอนนั้นฟาเดย์เคยกล่าวกับลุคถึงเรื่องทะเลนรก เชื้อซอมบี้ไม่ได้ติดจากแค่การโดนกัด แต่ยังติดได้จากการปนเปื้อนในแหล่งนี้ ซึ่งในโลกนั้นมันเปลี่ยนทะเลขนาดใหญ่ให้กลายเป็นสถานที่เต็มไปด้วยมอนสเตอร์และสัตว์ที่บ้าคลั่งจากเชื้อซอมบี้

อสูรกายที่เต็มไปทั่วท้องทะเล มันน่ากลัวขนาดเป็นหนึ่งในสาเหตุของการล่มสลายทั้งโลกมนุษย์เผ่าสามตา แล้วในโลกยุคโบราณที่เต็มไปด้วยมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งมากมาย

มันจะน่ากลัวขนาดใหญ่!

ลุคอดที่จะกลัวไม่ได้ ตอนนี้กิลด์เทพศาสตราวุธหลบหนีจากโลกมนุษย์มาตั้งหลักที่นี่ แต่โลกยุคโบราณนี้กลับเจอกับผลกระทบการบุกรุกของเผ่าอันเดด

เขายังไม่เห็นหนทางในการหยุดยั้งการแพร่กระจายของเชื้อซอมบี้และพลังงานความตายที่รั่วไหลออกมาจากประตูมิติด้านหน้านี้เลย

“เวลาเริ่มหมดลงแล้ว ฉันต้องควบคุมเผ่ามนุษย์วานรให้เร็วที่สุด แม้แต่เผ่าแวร์บีสต์ก็ด้วย ถ้าโลกนี้ต้องการอยู่รอด ทุกสิ่งมีชีวิตต้องร่วมมือกัน”

ลุครู้ว่าแค่กิลด์เทพศาสตราวุธกับกองทัพมนุษย์ไม่กี่แสนคนไม่เพียงพอในการหยุดยั้งหายนะนี้ เขาต้องใช่ทุกอย่างในโลกนี้ที่ใช้ได้และจำกัดการแผ่เชื้อซอมบี้ไม่ว่าจะจากเผ่าพันธุ์ไหน

ถ้าไม่มีสิ่งมีชีวิตที่ติดเชื้อได้เชื้อซอมบี้นี้ก็ไร้ความหมาย ทีนี้ก็แค่รับมือกับเผ่าอันเดดเท่านั้น ถึงแม้ว่าเผ่าอันเดดที่เล่าลือกันจะน่ากลัว แต่มันก็โดนข้อจำกัดด้วยกฎของมิติ ไม่อย่างนั้นทั้งเผ่าเทพและเผ่าอันเดดคงทำลายโลกมิติอื่น ๆ ไปหมดแล้ว

“หวังว่าไอรินจะได้รับข้อความและรีบมาที่นี่” ลุคทำได้เพียงเฝ้ารอไอรินมา เพราะเขามีเรื่องจะถามกับนักบวชมนุษย์วานรว่าพวกนั้นจัดการจำกัดพื้นที่การขยายของพลังงานความตายได้ยังไง

เขานึกถึงป่าที่ถูกทอดทิ้ง แม้จะกินพื้นที่ขนาดใหญ่ แต่พลังงานความตายที่กัดกินป่าแห่งนั้นก็ไม่ได้ขยายออกมาข้างนอก ลุคไม่แน่ใจว่าเกี่ยวกับวิธีการของพวกนักบวชหรือไม่ หรือเป็นเพราะความพิเศษของประตูบานนั้นที่ไม่เสถียร แต่ไว้ค่อยให้ไอรินไปสอบถามพวกนักบวชของอาณาจักรมนุษย์วานรก็คงจะได้คำตอบเอง

ระหว่างนี้ลุคจึงออกล่ามอนสเตอร์รอบ ๆ ประตูมิติที่อยู่ในทะเลไร้ขอบเขตนี้ก่อนที่พวกมันปนเปื้อนเชื้อจนกลายเป็นซอมบี้และแพร่เชื้อได้

โดยเฉพาะถ้าพวกมันคลุ้มคลั่งและขึ้นไปบนแผ่นดินใหญ่ก็จะเปลี่ยนมอนสเตอร์ในป่าให้กลายเป็นซอมบี้ไปด้วย สถานการณ์จะยิ่งเลวร้ายมากกว่านี้หลายเท่า

ยิ่งเข้าใกล้ประตูมากเท่าไหร่ก็ยิ่งพบว่ามีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น ส่วนใหญ่มีตั้งแต่ระดับ B ขึ้นไป ตัวอื่น ๆ เขาคิดว่าคงโดนกินหมดแล้ว

แต่ดูแล้วยิ่งพวกมันเข้าใกล้ก็ยิ่งปนเปื้อนเท่านั้นและดูเหมือนพอปนเปื้อนมากเข้าก็ทำให้เชื้อและพลังงานความตายที่รั่วไหลออกมาจากประตูกลายเป็นสิ่งที่พวกมันเสพติดและพยายามกลืนกินมากเท่านั้น

ตอนนั้นเองลุคก็เห็นภูเขาเนื้อลูกหนึ่ง

“เดี๋ยวนั้นมันอันเดดพันหัว”

อันเดดพันหัวคืออันเดดที่ลุคเคยเจอตอนที่เดินผ่านรอยเลื่อนที่โลกล่มสลาย พวกนี้ชอบอยู่ในหนองน้ำและจับอันเดดตัวอื่น ๆ มารวมร่างกายของตัวเอง เป็นพวกอึดและทรงพลังและน่าขยะแขยงที่สุดสายพันธุ์หนึ่งของอันเดด

แต่หลังจากที่ลุคมองดูดี ๆ เขาก็พบว่ามันไม่ใช่

“มันไม่ใช่ แค่มันเหมือนกับมอนสเตอร์ทากทะเลปีศาจ” ลุคเผยความระวังทันที

มอนสเตอร์ทากทะเลปีศาจ เป็นหนึ่งในมอนสเตอร์ที่มีการบันทึกไว้ในสารานุกรมมอนสเตอร์ที่ไกอาบันทึกไว้ มันไม่ได้ถูกค้นพบที่โลกยุคโบราณครั้งแรก แต่กลับพบที่โลกด้านหลังของประตูมิติโลกสมบูรณ์แห่งที่ 2

มอนสเตอร์ชนิดนี้น่ากลัวตรงนี้มันฆ่าตายยาก เพราะมันสามารถแตกตัวเองและเกิดเป็นอีกตัวหนึ่งได้ถ้าถูกตัด แถมมันยังมีพละกำลังมหาศาลอีกด้วย

“ใครจะไปคิดว่ามอนสเตอร์ทากทะเลปีศาจจะกลายสภาพจากสีเขียวเป็นสีดำคล้ำแบบนี้ แถมมันก็ยังเอาอวัยวะของมอนสเตอร์ตัวอื่น ๆ มาต่อเข้ากับตัวเองด้วย เจ้านี้ถ้าปล่อยไว้ก็จะกลายเป็นพันหัวระดับ A แน่นอน”

ถึงขนาดมันจะใหญ่ แต่ตอนนี้มันคือระดับ B สูงสุด ถ้าปล่อยไว้อีกสักครึ่งเดือนมันคงกลืนกินมอนสเตอร์รอบ ๆ สะสมพลังงานและเชื้อซอมบี้อย่างรวดเร็วจากซากมอนสเตอร์ที่ปนเปื้อนตัวอื่น ๆ และกลายเป็นซอมบี้พันหัวระดับ A แน่นอน

ลุคตัดสินใจฆ่ามันก่อนที่จะกลายเป็นปัญหา

หอกหนามปรากฏขึ้นในมือของลุคอีกครั้ง ถึงจะไม่ใช่ไอเทมในระดับ A ที่สามารถต่อกรกับระดับ A ได้ แต่ว่ามันเหมาะสมมากที่สุดในการลงมือครั้งนี้ เนื่องจากว่าถ้าเขาตัดหรือทำให้ร่างกายมันแตกกระจาย ทากทะเลปีศาจก็จะเกิดตัวใหม่ขึ้นมาจากชิ้นส่วนพวกนั้น

ดังนั้นวิธีในการฆ่ามันคือฆ่ามันโดยที่ไม่ตัดมัน การเผ่าก็เป็นวิธีที่ดี แต่ร่างกายที่ใหญ่โตเกือบ 300 เมตรแบบนี้ต้องใช้ไฟขนาดไหนเขาก็ไม่แน่และมันเสียเวลาเกินไป

ดังนั้นพิษคืออีกตัวเลือกหนึ่งและบังเอิญว่าไอเทมหอกหนามพันเงาที่พึ่งได้มานั้นก็ยิงหนามพิษที่ทำลายเนื้อเยื่อได้พอดี

ในมือของลุคถือหอกและบินเข้าไปใกล้มันในทันที ระยะยิงของหอกในมืออยู่ที่ 1,000 เมตร แต่ถ้าจะให้รุนแรงคือระยะที่น้อยกว่า 500 เมตร

ตอนนี้ลุคอยู่ห่างมันหลายกิโลเมตรต้องเข้าไปใกล้มันกว่านั้น