เครื่องจำลองสยองขวัญ บทที่ 82 ปีศาจสางผม

โครม... โครม...

ถนนไม่ได้รับการซ่อมแซมมานาน มีหลุมบ่อและรอยแตกอยู่บ้าง

รถโดยสารแล่นไปบนถนนค่อนข้างสั่นสะเทือน ตัวรถส่งเสียงโคลงเคลงหนักๆ

ในรถที่มืดสลัว

มีเพียงที่นั่งคนขับที่มีไฟสว่าง

คนขับมุ่งมั่นขับรถ กระจกหน้ารถสว่างขึ้นเพราะไฟหน้ารถ เผยให้เห็นทิวทัศน์ภายนอก

ภายใต้ท้องฟ้าสีน้ำเงินมืด เป็นเนินเขาลูกเล็กๆ ทอดยาวต่อเนื่องกันไป

ตอนนี้ รถโดยสารกำลังแล่นอยู่บนถนนข้างเนินเขาลูกเล็ก เนินเขาถูกปกคลุมด้วยหญ้ารก มองเห็นรูโพรงที่คนสามารถก้มตัวเข้าไปได้อยู่บนเนินเขาอย่างรางๆ

-- นี่คือสถานที่ที่คนท้องถิ่นเรียกว่า 'ถ้ำคนป่า'

ว่ากันว่าแต่ก่อนคนป่าอาศัยอยู่ในถ้ำเหล่านี้

จุดสนใจของซูอู่ไม่ได้อยู่ที่ทิวทัศน์นอกรถ

แต่อยู่ที่พนักงานเก็บตั๋ว 'เสี่ยวหลี่' ที่ถูกเปลี่ยนตัวขึ้นมาระหว่างทาง ซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งเล็กๆ ข้างที่นั่งคนขับ

ภายใต้แสงสลัวจากที่นั่งคนขับ

เสี่ยวหลี่ที่แต่งหน้าจัดวางกระเป๋าสะพายไว้บนตัก

เธอถือกระจกกลมเล็กๆ อันหนึ่ง กำลังส่องกระจกพลางหวีผมด้วยหวีเล็กๆ

ด้านหลังกระจกกลมดูเหมือนห่อหุ้มด้วยทองแดง

บนทองแดงสลักลวดลายดอกไม้ เช่น ดอกไม้จีน ดอกโบตั๋น

'เสี่ยวหลี่' หวีผมอย่างตั้งใจ

เมื่อเทียบกับหน้าตาของเธอ เธอมีผมยาวสีดำเงางามที่สาวๆ หลายคนอิจฉา ตอนนี้สยายผมยาว แบ่งกลางศีรษะ ใช้หวีเล็กๆ หวีผมให้เรียบลื่นเป็นเงางามยิ่งขึ้น

ซู่ ซู่...

พร้อมกับที่เธอหวีผมอย่างพิถีพิถัน ผมหลายๆ เส้นร่วงลงมาจากหน้าผากของเธอ

ยังไม่ทันตกถึงพื้น ก็สลายหายไปในอากาศ

ผมครึ่งหน้าของเธอยิ่งหวียิ่งบาง จากหนาหนึ่งชั้นกลายเป็นบางหนึ่งชั้น

จากบางหนึ่งชั้น กลายเป็นเห็นหนังศีรษะสีคล้ำๆ

ในที่สุด ผมครึ่งหน้าของเธอก็ถูกหวีจนหมด!

เห็นหน้าผากเงาวับของตัวเอง 'เสี่ยวหลี่' ไม่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติเลย กลับยิ้มอย่างมีความสุข ราวกับเห็นตัวเองอีกคนหนึ่งที่มีหน้าตาต่างออกไปในกระจก!

ครึ่งหน้าของเธอไม่เหลือผมสักเส้น

แต่ครึ่งหลังกลับมีผมดกหนาราวกับเมฆ!

"ปัญหาผมร่วงของคุณเป็นมานานแค่ไหนแล้ว?"

ตอนนี้ ซูอู่ที่นั่งอยู่แถวหน้าสุดของรถ คอยสังเกตการณ์ 'เสี่ยวหลี่' อย่างเงียบๆ มาตลอด จู่ๆ ก็เอ่ยปากถาม 'เสี่ยวหลี่'

"อ๊ะ!"

'เสี่ยวหลี่' ตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นอย่างไม่คาดคิด!

เธอ 'หันหน้ามา'

-- ปกติเธอควรจะหันข้างมามองทางซูอู่ แต่ตอนนี้เธอกลับหันไปทางตรงข้ามกับซูอู่

เพราะว่า ตอนนี้ท้ายทอยของเธอที่ควรจะถูกผมหนาปกคลุม กลับงอกใบหน้าออกมา!

เป็นใบหน้ารูปไข่

แก้มแดงดั่งท้อ ตาสวยดั่งเมล็ดแอปริคอต ริมฝีปากแดง ฟันขาว

ดูเป็นกุลสตรีจากตระกูลใหญ่

ใบหน้าที่ล้อมรอบด้วยเส้นผมหนาสวยนี้ มองซูอู่ด้วยสายตาเย็นชา -- ดวงตาของเธอสะท้อนภาพผู้โดยสารทั้งหมดในรถ

เธอสวมเสื้อคลุมยาวสีดำแดง

บนเสื้อคลุมปักลวดลายวงกลม

มองใกล้ๆ นั่นคือลายที่พัฒนามาจากตัวอักษร 'อายุยืน'!

เธอสวมเสื้อคลุมศพ!

'หญิงสาว' หันตัวมา ยกแขนขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ ข้อต่อไม่ได้งอเลย ราวกับว่านี่คือแขนของเธอมาตั้งแต่ต้น เริ่มลูบไล้เส้นผมอันหนาหนา

อย่างไรก็ตาม ใต้แสงไฟ ยังคงเห็นว่าครึ่งหลังของศีรษะเธอล้านเลี่ยน ไม่มีเส้นผมงอก

เธอใช้นิ้วสางผมอย่างละเอียดอ่อนและนุ่มนวล

'ซู่ ซู่...'

เสียงสางผมแผ่วเบาดังขึ้นจากด้านหลังซูอู่

ซูอู่รู้สึกขนลุกซู่

หันไปมอง ผู้โดยสารบางส่วนที่ไม่ได้หลับและสังเกตเห็นสถานการณ์ที่ที่นั่งคนขับ ตอนนี้ต่างนั่งตัวตรงบนที่นั่ง ทำท่าเหมือนกับ 'หญิงสาว' ทุกประการ สางผมของตัวเองอย่างพิถีพิถัน!

ในนั้นมีคนหัวล้านคนหนึ่ง

เขาลูบหัวล้านเลี่ยนของตัวเองไม่หยุด

หัวยิ่งลูบยิ่งเงา

จู่ๆ ในชั่วขณะหนึ่ง เขาสะดุ้งโหยง สายตาที่เลื่อนลอยกลับมามีสติ ก้มมองมือที่เต็มไปด้วยน้ำมันจากหัว -- งุนงงเล็กน้อย ตัวเองกำลังทำอะไรอยู่?

คนหัวล้านเงยหน้าขึ้นมองข้างๆ

พี่ชายผมบางกลางศีรษะสางผมจนส่วนที่เหลือ 'ผืนดิน' ด้านหน้าทะลุถึงกัน!

เกิดอะไรขึ้น?

ผีหลอกหรือ?

ความคิดมากมายผุดขึ้นในใจคนหัวล้าน เขาเห็นชัดๆ ว่าพี่ชายผมบางกลางศีรษะสางผมของตัวเองลงมา

แต่เส้นผมพวกนั้นลอยวนไปมาอย่างไร้เสียง

ไม่ได้ตกถึงพื้น

แต่หายไปกลางอากาศ!

เขาไม่สามารถเข้าใจปรากฏการณ์นี้ได้!

จากนั้น สถานการณ์ที่ทำให้เขาไม่เข้าใจยิ่งกว่าก็เกิดขึ้น -- พี่ชายที่นั่งข้างๆ เขา หายตัวไปอย่างไร้เสียงไร้ร่องรอย!

ผู้โดยสารหญิงที่นั่งฝั่งตรงข้ามคั่นด้วยทางเดิน ก็หายไป!

ที่นั่งรอบๆ ที่เกือบเต็มไปด้วยคน มีผู้โดยสารเกือบ 60% หายไป!

คนที่เหลืออยู่เห็นคนข้างๆ หายไปกะทันหัน ก็ตกใจจนเงยหน้ามองไปรอบๆ ดูสถานการณ์!

"ผี!"

"แม่เจ้า --"

"เกิดอะไรขึ้น?!"

เสียงร้องตกใจของผู้โดยสารดังเต็มรถ

บางคนเงยหน้ามองไปที่ที่นั่งคนขับ เห็นหญิงสาวที่นั่งอย่างสง่าข้างที่นั่งคนขับ จึงสางผมตามอย่างแข็งทื่อเหมือนหุ่นยนต์

"อย่าเงยหน้ามอง!

ก้มหัวลงใต้เบาะที่นั่งไป!"

ตอนนี้ ชายหนุ่มคนหนึ่งลุกขึ้นยืนจากที่นั่งแถวหน้าสุดด้านขวาของรถ ร่างของเขาถูกห่อหุ้มด้วยความมืดหนาทึบ เสียงเย็นเยียบดังออกมาจากปากเขา

แม้ว่าทุกคำที่เขาพูดออกมาจะธรรมดาสามัญ

แต่กลับทำให้ผู้โดยสารที่แม้แต่กับเจ้าหน้าที่รัฐก็ยังกล้าอาละวาด ยอมก้มหัวลงอย่างว่าง่าย ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองสถานการณ์ข้างหน้า

พรสวรรค์ 'ศิลปะการพูด' ส่งผล

คนหัวล้านรีบก้มหัวลงใต้พนักพิงเบาะ เขาเพิ่งผ่านประสบการณ์ 'สางผม' มา รู้ดีถึงความเหนือธรรมชาติของมัน

ในใจร้องโอดครวญ เข้าใจแล้วว่าตัวเองเจอผีจริงๆ!

ที่นั่งแถวหลังด้านข้างเขา มีผู้หญิงคนหนึ่งไม่ฟังคำสั่งของซูอู่ เงยหน้ามองไปด้านหน้าด้วยความหวาดกลัว: "แฟนฉันไปไหน? แฟนฉันไปไหน?

อาอู๋ --"

สายตาของหญิงคนนั้นยังไม่ทันสัมผัสกับ 'กุลสตรี' ที่นั่งอยู่ข้างที่นั่งคนขับ เธอเห็นเงาหลังซูอู่รวมตัวกันเป็นก้อนใหญ่ยักษ์ ชนเพดานรถ

จากนั้น ก้อนสีดำนั้นบางส่วนยุบตัวลง บางส่วนนูนขึ้น

ในชั่วพริบตาก็กลายเป็นหน้าเสือ!

เสือร้ายอ้าปากแยกเขี้ยว เสียงคำรามดังออกมาจากปากสีดำใหญ่: "หุบปาก! ก้มลงไป!"

เธอตกใจกับเสียงคำรามของเสือจนขาอ่อน

ก้มหัวลงทันที!

"คนขับ จอดรถ เปิดประตูรถ อย่าหันไปมองข้างหลัง ออกไปทางประตูด้านคนขับ"

ถึงตอนนี้ คนขับที่ที่นั่งคนขับตัวสั่นด้วยความกลัว แต่ยังสามารถควบคุมมือให้มั่นคง ขับรถได้ค่อนข้างราบรื่นบนถนน

ซูอู่มองคนขับที่ที่นั่งคนขับแวบหนึ่ง คาดว่าเขาคงทนไม่ได้นานนัก จึงเตือนเขา

ฉี่ด --

คนขับราวกับได้รับการอภัยโทษ รีบเหยียบเบรกรถโดยสาร กดเปิดประตู

แล้วรีบกระโดดลงจากประตูข้างที่นั่งคนขับวิ่งหนีไป!

รถโดยสารจอดอยู่ข้างทาง ประตูหน้าหลังเปิดออกทั้งคู่

"ทุกคนก้มตัวลง คลานออกไปทางประตูหลัง อย่ามองด้านหน้า ออกไปแล้วรีบโทรเรียกคนมาช่วย!"

"อย่าผลักกัน คนแก่ เด็ก คนป่วย คนพิการเดินหน้า คนหนุ่มสาวอยู่ด้านหลัง"

หัวเสือสีดำที่ 'งอก' ออกมาจากหลังซูอู่ออกคำสั่งเสียงเย็น

ภายใต้การข่มขวัญของหัวเสือดำ และการเสริมพลังของพรสวรรค์ 'ศิลปะการพูด' ไม่มีใครกล้าไม่เชื่อฟังคำสั่งของซูอู่ ทุกคนก้มตัวเข้าแถว ค่อยๆ คลานออกทางประตูหลัง

บางคนมีญาติพี่น้องเพื่อนฝูงถูกดึงเข้าไปในเหตุการณ์เหนือธรรมชาติ อดเป็นห่วงไม่ได้

ลงจากรถแล้วถามผ่านตัวรถเข้าไปข้างใน: "แฟนฉันยังไม่รู้ว่าอยู่ไหน จะทำยังไงดี?"

"พวกคุณออกไปก่อน

ใครอยากตายพร้อมครอบครัวก็อยู่ต่อได้"

ซูอู่ละสายตาจาก 'กุลสตรี' หันไปมองผู้หญิงนอกรถแวบหนึ่ง

อีกฝ่ายถูกเขาจ้องมอง ตกใจจนหนีบขาแน่น แต่ก็ไม่ยอมแพ้ อาศัยที่ซูอู่อยู่ในรถเอื้อมไม่ถึงเธอ จึงตะโกนด่า: "นายมีท่าทีอะไรแบบนั้น? ฉันแค่ --"

เธอพูดยังไม่ทันจบ เงาใต้เท้าเธอพลันงอกมือใหญ่เท่ากับบุ้งกี๋รถตักออกมา คว้าตัวเธอไว้ ลากเข้าไปในรถทันที!

โครม!

มือนิ้วสีดำยักษ์พุ่งชนตัวรถเป็นรูใหญ่!

เศษชิ้นส่วนบางชิ้นบาดผิวหนังผู้หญิง ทำให้เธอเต็มไปด้วยรอยแผล เลือดไหลนอง ถุงน่องบนขาก็ขาดวิ่น

ผู้หญิงตกใจกับเหตุการณ์กะทันหันนี้ ถึงกับไม่ได้ร้องกรี๊ดออกมาในทันที

พอเธอได้สติ ก็พบว่าตัวเองกลับมาอยู่ในรถที่น่าสยดสยองอีกครั้งแล้ว

มือดำยักษ์ยังใส่ใจกดเธอลงบนที่นั่ง ให้เธอได้เห็นสถานการณ์ที่ที่นั่งคนขับ

ที่นั่งใต้ก้นเธอค่อยๆ เปียกชื้นเป็นวงกว้าง

เสียงของซูอู่ดังขึ้นข้างหู: "เธอไม่ต้องไปแล้ว

เธออยู่ที่นี่ รอแฟนเธอเถอะ"

ไม่!

ฉันอยากไป!

ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่!

ใบหน้างดงามของผู้หญิงซีดขาว น้ำตาคลอ เธอตะโกนในใจสุดเสียง พยายามหนีออกจากรถที่เต็มไปด้วยสิ่งเหนือธรรมชาติคันนี้

แต่ร่างกายของเธอไม่ฟังคำสั่งของเธอ

-- เธอเห็นหญิงสาวหน้ารูปไข่ที่นั่งอย่างสง่าข้างที่นั่งคนขับ ยังคงสางผมอย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้าง

ดังนั้น เธอจึงแก้มัดผมหางม้าของตัวเอง สยายผม แล้วเริ่มใช้มือสางผม

ซูอู่สบตากับหญิงสาวหน้ารูปไข่

เขารู้สึกถึงพลังเหนือธรรมชาติบางๆ พันรอบตัวเขา

พยายามควบคุมมือทั้งสองข้างของเขา ให้เขาสางผมโดยไม่รู้ตัว -- แต่เพราะมือปีศาจศพคลั่งดึงเงาดำมาห่อหุ้มร่างกาย กั้นพลังเหนือธรรมชาติบางๆ นั้นไว้ภายนอก พลังเหนือธรรมชาติระดับนี้จึงไม่สามารถส่งผลต่อซูอู่ในตอนนี้ได้

เขาหันไปมองผู้หญิงด้านหลัง

ที่ลากผู้หญิงคนนี้เข้ามาในรถ หนึ่งคือเพราะอีกฝ่ายแสดงออกว่าไม่อยากจากไป อยากอยู่เป็นตายร่วมกับแฟนหนุ่ม

สอง ก็อยากใช้ผู้หญิงคนนี้ดูว่ากลไกการทำงานของสิ่งเหนือธรรมชาติในรถคืออะไร?

คนที่สางผมแล้วหายตัวไป

ตายไปแล้วจริงๆ หรือ?

ผมที่หน้าผากของผู้หญิงร่วงหล่นซู่ๆ

ไม่นาน ครึ่งหน้าของเธอก็ล้านเลี่ยน

พลังเหนือธรรมชาติพันรอบตัวเธอ -- ตรงกันข้ามกับเธอ ผมด้านหลังศีรษะของหญิงสาวหน้ารูปไข่ยิ่งดกหนาขึ้นเรื่อยๆ

จากนั้น ร่างของผู้หญิงวูบหายไป ซูอู่ไม่รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของพลังเหนือธรรมชาติเลย ไม่ว่าจะเข้มข้นขึ้นหรือจางลง เธอก็หายตัวไปเฉยๆ