บทที่ 276 ตะลึงกันไปหมด
**เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น!**
ในขณะที่แฟนของหลิวเสี่ยวหยู่กำลังโทรศัพท์อยู่นั้น โทรศัพท์ของเล่ยหมิงก็ดังขึ้นอย่างกะทันหัน
ทุกคนต่างมองไปที่เล่ยหมิงด้วยความไม่พอใจและพูดขึ้นว่า
“ทำไมไม่ปิดเสียงโทรศัพท์ล่ะ! แฟนของเสี่ยวหยู่กำลังคุยเรื่องซื้อบ้านสำคัญอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นเพราะคุณ คุณจ่ายไหวเหรอ?”
“ใช่ คุณทำแบบนี้ได้ยังไง!”
“รีบวางสายก่อน รอให้แฟนของเสี่ยวหยู่จัดการเรื่องให้เสร็จก่อนค่อยรับสายก็ไม่สายเกินไป”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เล่ยหมิงยักไหล่และวางสายไปอย่างง่ายดาย
แต่ทันทีที่เขาวางสาย แฟนของหลิวเสี่ยวหยู่ก็พูดขึ้นด้วยความไม่เข้าใจ “นี่มันเรื่องอะไร? ทำไมบ้านที่โทรมานานแล้วถึงถูกวางสายไปทันที หรือมีคนเสนอราคาที่ดีกว่า? ไม่ได้ เราไม่สามารถปล่อยให้หลุดมือไปได้!”
พูดจบแฟนของหลิวเสี่ยวหยู่ก็โทรกลับไปอีกครั้ง
แต่ทันใดนั้นเอง โทรศัพท์ของเล่ยหมิงก็ดังขึ้นอีกครั้ง
“คุณทำบ้าอะไรเนี่ย!”
“ไม่เห็นเหรอว่าเขายังยุ่งอยู่ คุณทำตัวไร้สาระ!”
“ถ้าคุณทำแบบนี้อีก เราจะไม่ต้อนรับคุณแล้ว รีบออกไปเลย”
ทุกคนเริ่มด่าเล่ยหมิงแทบทุกคนแสดงความไม่พอใจ
แต่ใบหน้าของเล่ยหมิงกลับมีรอยยิ้มเยาะ
“คุณแน่ใจเหรอ?”
เขาพูดด้วยเสียงที่เยือกเย็นและไม่พอใจ “ถ้าผมออกไปจากที่นี่ บ้านหลังนั้นคุณจะไม่มีวันได้ซื้อเลย! เชื่อไหม?”
เสียงหัวเราะหลุดออกมาจากหลิวเสี่ยวหยู่เป็นคนแรก
เธอเบิกตากว้างมองเล่ยหมิงด้วยท่าทางเต็มไปด้วยความสนุกสนาน
คนนี้กล้าพูดแบบนี้จริงๆ?
น่าตลกจริงๆ!
ทุกคนมองเล่ยหมิงด้วยสายตาเยาะเย้ย ไม่มีใครเข้าใจว่าเล่ยหมิงเอาความกล้ามาจากไหนถึงพูดแบบนี้
เขาไม่กลัวคนหัวเราะเยาะหรือ?
แต่ในขณะที่ทุกคนกำลังสงสัยในตัวเล่ยหมิง ใบหน้าของเขาก็มีรอยยิ้มเยาะเย้ย และเขากดรับสายทันที
“ทุกคนเงียบก่อน! เจ้าของบ้านรับสายฉันแล้ว” แฟนของหลิวเสี่ยวหยู่พูดด้วยความตื่นเต้น
แต่ในโทรศัพท์กลับไม่มีเสียงใดๆ แต่จากโทรศัพท์ของเล่ยหมิงกลับมีเสียงสะท้อนเล็กน้อย
ทุกคนต่างหันมามองด้วยความไม่เชื่อ
“เกิดอะไรขึ้น?”
“คุณไม่ได้โทรหาเจ้าของบ้านเหรอ ทำไมโทรไปที่คนนี้ล่ะ หรือว่าโทรผิด?”
“ฉันไม่รู้สิ ฉันตรวจสอบหมายเลขแล้ว มันถูกต้อง เป็นหมายเลขที่ตัวแทนให้ฉัน บอกว่าเจ้าของบ้านเป็นมหาเศรษฐี ทนายที่มอบหมายก็เป็นทนายชื่อดังด้วย หรือว่าตัวแทนให้หมายเลขผิด?”
ทุกคนต่างพูดคุยด้วยความสงสัย ในใจของทุกคนเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ
ทำไมโทรหาเจ้าของบ้านถึงโทรไปที่เล่ยหมิงได้?
“เล่ยหมิง คุณกำลังขายบ้านอยู่เหรอ? หรือว่าบริษัทมีปัญหา?” หลิวเยี่ยนหยู่รู้ว่าเล่ยหมิงรวยมาก ไม่คิดว่าจะต้องขายบ้าน
แต่ตอนนี้กลับขายบ้าน แสดงว่าต้องมีปัญหาอะไรแน่ๆ คิดถึงตอนที่เธอกับเล่ยหมิงไปเที่ยวกันไม่กี่วันหมดเงินไปเกือบสิบล้าน
บ้านหลังหนึ่งก็หมดไปแล้ว!
“ขอโทษนะ ที่วันนั้นฉันไปเที่ยวกับคุณใช้เงินเกือบสิบล้าน ทำให้คุณลำบาก ฉันยังมีเงินอยู่บ้าง คุณต้องการไหม ถึงจะน้อยแต่น่าจะพอช่วยได้” หลิวเยี่ยนหยู่พูดด้วยความจริงใจ
“ไม่ต้องหรอก บ้านนั้นไม่ใช่ของฉัน เป็นทรัพย์สินที่ผู้บริหารบริษัทโกงและศาลยึดมา มันกลายเป็นของฉัน มีเป็นร้อยหลัง! ฉันคิดว่าไม่ต้องการมากขนาดนั้นก็เลยขาย” เล่ยหมิงพูดอย่างไม่สนใจ
ทุกคนตกตะลึง!
บ้านเป็นร้อยหลัง?
เป็นทรัพย์สินที่ผู้บริหารโกงมา
แม้แต่ผู้บริหารที่โกงก็มีบ้านเป็นร้อยหลัง
แล้วบริษัทของเขาจะรวยแค่ไหนกัน...
หลายคนมองเล่ยหมิงและหลิวเสี่ยวหยู่
อาจจะมีอะไรเข้าใจผิดอยู่
“หยานหยู่ นี่เป็นเรื่องจริงเหรอ?” พ่อของหลิวเยี่ยนหยู่ถามด้วยความไม่เชื่อ
“เป็นเรื่องจริงค่ะ คุณเข้าใจเล่ยหมิงผิดแล้ว เพราะคุณบอกอยากเจอเขา ฉันเลยเตรียมของขวัญล่วงหน้า แทนที่เขาจะซื้อของแพง ฉันเลยซื้อของที่ถูกลง แต่กลายเป็นของปลอมทำให้เกิดความเข้าใจผิด” หลิวเยี่ยนหยู่พูดอย่างไม่สบายใจ “ส่วนเรื่องน้ำมันหมด รถนั้นเป็นของบริษัทเล่ยหมิง ดังนั้นก็เป็นของเขาด้วย เรื่องนี้ขึ้นข่าวแล้ว ค้นหาได้”
เมื่อได้ยินคำพูดของหลิวเยี่ยนหยู่
ทุกคนหันมามองเล่ยหมิง
ไม่มีใครกล้าเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง!
มันน่าทึ่งเกินไป
แต่แฟนของหลิวเสี่ยวหยู่โทรหาเจ้าของบ้านที่เป็นเล่ยหมิง มันก็หมายความว่ามีความจริงอยู่บ้าง
ทุกคนมองเล่ยหมิงด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปเหมือนเห็นกองเงินกองทอง
บ้านเป็นร้อยหลัง...
ถ้าเล่ยหมิงให้พวกเขาหลังหนึ่ง ชีวิตนี้ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องบ้านอีกแล้ว
ทุกคนมองเล่ยหมิงด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป
หลายคนเริ่มรู้สึกเสียใจที่ทำให้เล่ยหมิงโกรธ!
“เอ่อ พี่เขย ถ้าแฟนของฉันซื้อบ้านจากคุณ คุณช่วยลดราคาให้หน่อยได้ไหม?” หลิวเสี่ยวหยู่ถามด้วยหน้าด้าน
เหมือนว่าเธอไม่เคยพูดจาดูถูกเขา
ใบหน้าเล่ยหมิงเต็มไปด้วยความดูถูก
เขาเคยเห็นคนหน้าด้าน แต่ไม่เคยเห็นคนหน้าด้านขนาดนี้!
หลิวเสี่ยวหยู่เกินกว่าที่เขาคิดจริงๆ
เล่ยหมิงมองหลิวเสี่ยวหยู่ด้วยความดูถูกและพูดอย่างเย็นชา “ทำไมไม่บอกให้ฉันให้บ้านฟรีๆ เลยล่ะ? ลดราคาให้คุณ ใครจะลดราคาให้ฉัน วันนี้คุณต้องจ่ายเต็มทุกหยวน บ้านของฉันไม่ขาดคนซื้อ!”
ใบหน้าของหลิวเสี่ยวหยู่ซีดลง
เล่ยหมิงพูดถูก
เพราะเป็นทรัพย์สินจากหลี่ต้าฉาง และรีบขาย
ดังนั้นตอนตั้งราคา
ราคาต่ำกว่าบ้านราคาเท่ากันทั่วไปอีก ซึ่งลดราคาไปแล้วหลายหมื่นหยวน
มีคนมากมายแย่งซื้อ!
ถ้าเธอได้ใจเล่ยหมิง ก็อาจจะได้รับฟรี แต่ในสถานการณ์แบบนี้ ไม่ขึ้นราคาเพิ่มก็ถือว่าโชคดีแล้ว
ยังกล้าขอลดราคาอีก นี่ไม่ใช่ฝันไปเหรอ?
เล่ยหมิงจะทำธุรกิจแบบนี้ได้ยังไง!
