บทที่ 269 การข่มขู่ของสมิธ 

"คุณแฟนคะ ดูท่าทางคุณอยากเป็นคนรวยที่สุดในโลกใช่ไหม?" แอนนาถามอย่างยิ้มแย้มทันทีที่เห็นความคิดของเล่ยหมิง

"แน่นอน"

เล่ยหมิงพยักหน้า

หยุนชิงก็ไม่รอช้าที่จะดับไฟในใจของเล่ยหมิง

"การจะเป็นมหาเศรษฐีของโลกต้องใช้เวลาสะสมและพยายามอย่างน้อยเป็นร้อยปี ไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ในชั่วข้ามคืน คุณตอนนี้ก็โชคดีมากแล้วที่ได้สะสมทรัพย์สมบัติมากมายขนาดนี้ เท่าที่ฉันรู้ ในอเมริกา มหาเศรษฐีส่วนใหญ่เป็นแค่หุ่นเชิด ระบบของพวกเขาอยู่ในมือของกลุ่มทุน

คนที่มีทรัพย์สินหลายหมื่นล้านดอลลาร์มีมากมาย และในยุโรปก็เช่นกัน แอนนาเป็นคนจากที่นั่น เธอน่าจะรู้ดีว่าหลายพื้นที่อยู่ในอำนาจของกลุ่มทุน

ในประเทศของเรา ระบบการปกครองค่อนข้างสมบูรณ์แบบจึงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนั้น แต่เงินของเราก็มีค่าน้อยกว่าเงินของพวกเขา ดังนั้นทรัพย์สินสี่แสนล้านของคุณที่นั่นก็แค่ห้าหมื่นกว่าล้านดอลลาร์

ยังมีแถบตะวันออกกลางที่มีราชวงศ์มากมาย ทรัพย์สินของพวกเขานับเป็นล้านล้านดอลลาร์ ต้องใช้ความพยายามหลายรุ่นกว่าจะเกินกว่าพวกเขาได้" หยุนชิงกล่าวพลางกลอกตา

เล่ยหมิงหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจ "ฉันก็เลยหาคนเก่งอย่างพวกเธอมาเป็นแฟนเพื่อช่วยฉันไง!

พี่หยุนชิง ถ้าฉันทำได้ จะไม่ให้เธอทำงานอีก ฉันเห็นหลายคนที่มีลูกแฝด เธออยากจะมีลูกแฝดให้ฉันสักสิบคนแปดคนไหม!"

"ฉันไม่ใช่หมู จะไปคลอดเยอะขนาดนั้นได้ยังไง" หยุนชิงกลอกตาและตอบอย่างไม่พอใจ

เธอไม่รู้เลยว่าคำพูดนั้นจะกลายเป็นจริง ในอีกหลายปีข้างหน้าเธอจะให้กำเนิดลูกแฝดที่ถือเป็นปาฏิหาริย์ของโลก

แน่นอนว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องในอนาคต!

หยุนชิงไม่เชื่อว่าแค่ชีวิตไม่กี่สิบปีของเล่ยหมิงจะสามารถเกินกว่ามหาเศรษฐีในอเมริกา ยุโรป และตะวันออกกลางได้

นั่นมันเป็นไปไม่ได้!

ดังนั้นเมื่อได้ยินคำพูดของเล่ยหมิง

"ถ้าคุณทำได้ ฉันก็จะคลอดลูกให้คุณเอง เพราะเรามีเงินเลี้ยง! ถ้าคลอดไม่ได้ฉันก็จะคลอดเรื่อยๆ จนกว่าฉันจะไม่มีลูกได้" หยุนชิงพูดอย่างเย้ยหยัน

ยังไงก็เป็นไปไม่ได้ ก็แค่ตั้งเป้าไว้แล้วไงล่ะ?

เล่ยหมิงหัวเราะคิกคัก "งั้นเธอก็เตรียมตัวได้เลย!"

ทั้งสามคนพูดคุยกันจนมาถึงร้านอาหาร

หลังจากทานอาหารเสร็จ พวกเขาก็เดินทางไปยังสำนักงานใหญ่ของ Givenchy ในจีน

ที่สำนักงานใหญ่ มีหลายคนรู้ว่าแอนนาเป็นตัวแทนของเจ้านาย และตอนนี้มีผู้ชายอยู่ข้างเธอ

"นั่นใครน่ะ?"

"หรือว่าแอนนาจะทิ้งเจ้านายแล้วมาหาหนุ่มหล่อคนใหม่? แต่พามาที่บริษัทแบบนี้ไม่กลัวเจ้านายรู้หรือ?"

"ขอเบอร์เจ้านายที ฉันจะแจ้งเจ้านายให้รู้ อาจได้เลื่อนตำแหน่งและขึ้นเงินเดือน!"

"โง่รึเปล่า คิดแค่นี้แอนนาจะไม่รู้เหรอ? นั่นต้องเป็นเจ้านายแน่ๆ! ปกติแอนนาเคร่งเครียด ขึ้นลงงานคนเดียว ไม่เคยสนิทกับใคร

แต่ตอนนี้เธอยิ้มแย้มแจ่มใส แสดงว่าได้รับการดูแลดี นั่นแหละคือเจ้านาย!"

"ถูกต้อง! มีงานให้เลขาทำ ไม่มีงานทำให้เลขา ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยยุ่ง แอนนาก็ไม่มีงานทำเช่นกัน"

เล่ยหมิงทั้งสามไม่ได้ยินเสียงซุบซิบเหล่านั้น

พวกเขาเดินตรงไปยังห้องประชุม

ตอนนี้มีชายหนุ่มจากยุโรปกำลังรออยู่ และผู้บริหารระดับสูงของสำนักงานใหญ่ในจีนก็มาครบถ้วน

ตอนนี้ทุกคนเห็นหน้าตาของเจ้านายหนุ่มของพวกเขา ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าหน้าตาอ่อนเยาว์ของเขาทำให้คนอื่นอิจฉา

"คุณคือคุณเล่ยหมิงใช่ไหม? ผมสมิธจากสำนักงานใหญ่ Givenchy ในยุโรป มาพบคุณเพื่อเจรจา

เพราะตอนนี้ Givenchy ในจีนไม่ใช่ของบริษัทแล้ว แต่สิทธิ์ในแบรนด์ยังอยู่ในมือเรา เราต้องการค่าธรรมเนียมสิทธิ์ใช้งานสองร้อยล้านยูโร

นอกจากนี้ เราดูผลกำไรของ Givenchy ในจีนแล้ว อาจต้องกำหนดการแบ่งปันผลกำไรใหม่ คุณดูสัญญาก่อน" สมิธยื่นสัญญาที่ร่างไว้ให้เล่ยหมิง

เล่ยหมิงไม่ได้รับสัญญา แค่พูดเบาๆ "แอนนา ฉีกสัญญานั้น ฉันไม่รับการเจรจาอะไรทั้งสิ้น ถ้าอยากได้ Givenchy กลับไป ก็จ่ายเงินมาซื้อคืนจากฉัน! เพราะตอนแรกฉันก็ใช้เงินซื้อมา"

เขาแสดงท่าทีแข็งกร้าว

ค่าธรรมเนียมสิทธิ์ใช้งานต้องจ่าย แต่ยังจะเอากำไรที่ทำในจีนอีกหรือ?

มันเกินไปแล้ว!

ธุรกิจของ Givenchy มีอยู่ทั่วโลก ไม่ใช่ทุกประเทศที่บริหารโดยสำนักงานใหญ่ บางแห่งขายให้กลุ่มท้องถิ่นที่รู้จักตลาดในพื้นที่

Givenchy เก็บค่าธรรมเนียมสิทธิ์ใช้งานสูงมากสำหรับแบรนด์และเทคโนโลยี

ค่าธรรมเนียมนี้จ่ายไปแล้ว!

ยังจะมาหาผลประโยชน์อีกเหรอ?

เล่ยหมิงจะไม่ยอม

เขาได้ยินจากแอนนา

สำนักงานใหญ่ใช้กลวิธีบางอย่างในการทำสัญญากับ Givenchy ในจีน ทำให้กระแสเงินสดของบริษัทไปที่นั่น

หมายความว่าอีกหลายปีต่อจากนี้ Givenchy ในจีนของเล่ยหมิงจะไม่มีเงินสด ต้องยื่นล้มละลาย

Givenchy สำนักงานใหญ่ใช้โอกาสนี้โจมตีเล่ยหมิงเพื่อซื้อคืน Givenchy ในราคาต่ำ

ถ้าเล่ยหมิงใช้เงินร้อยล้านซื้อมาตอนแรก

ตอนนี้พวกเขาจะซื้อคืนในราคาห้าสิบล้าน

เล่ยหมิงต้องเสียห้าสิบล้านโดยไม่ทำอะไรเลย

เขาสามารถไม่ยอมรับ แต่ผลที่ตามมาคือ Givenchy ในจีนไม่มีเงินสดและต้องล้มละลาย

Givenchy สำนักงานใหญ่คิดผิดว่าซื้อ Givenchy ก็ใช้เงินทั้งหมดของเล่ยหมิงแล้ว

แต่ที่จริงนั่นแค่ส่วนหนึ่งของเล่ยหมิงเท่านั้น

เขามีมากกว่านี้!

"คุณสมิธ คุณเล่ยไม่รับการเจรจาใดๆ คุณสามารถใช้วิธีได้ถ้าสามารถเอาไปได้" แอนนายิ้ม

"แอนนา อย่าลืมว่าใครฝึกเธอมา ตอนนี้เธออยู่ที่นี่ไม่กี่ปี คิดว่าตัวเองเป็นคนจีนแล้วหรือ? เธอทรยศประเทศ" สมิธไม่พอใจ

"คุณสมิธ เรื่องธุรกิจทำไมต้องพูดถึงระดับนั้น? ฉันถูกฝึกที่ Givenchy ใช่ แต่ฉันต้องสนับสนุนแฟนของฉัน ฉันเป็นสะใภ้จีนแล้ว จะให้ฉันทำให้แฟนฉันจนและฉันไม่มีอะไรหรือ?"

แอนนาพูดอย่างดูถูก "Givenchy ฝึกคนมากมาย คนเหล่านั้นอยู่ Givenchy ทุกคนหรือ? คนที่ทำงานใน Givenchy ไม่ใช่คนที่ฝึกจากบริษัทอื่นหรือ? โลกนี้เป็นแบบนั้น คนไปที่สูง น้ำไหลลงที่ต่ำ"

"คุณตั้งใจจะต่อต้านสำนักงานใหญ่หรือ?" สมิธโกรธและตบโต๊ะ

ผู้บริหารระดับสูงอื่นๆ ไม่กล้าพูดอะไร

การเลือกข้างตอนนี้อาจนำมาซึ่งภัยพิบัติ

ด้านหนึ่งเป็นเจ้านายใหญ่ของสาขา

อีกด้านเป็นตัวแทนของสำนักงานใหญ่

เป็นการแย่งชิงอำนาจ ใครชนะจะควบคุมทุกอย่าง ผู้แพ้จะต้องออกไปอย่างน่าอาย

ตอนนี้เรื่องถึงจุดนี้แล้ว!

สมิธขู่ "เรารู้สถานการณ์ที่นี่ดี ถ้าไม่มีเงินทุนพอจะขอให้สำนักงานใหญ่แทรกแซงตลาดหุ้น คุณก็เตรียมล้มละลายได้"

"ทำได้เลย" เล่ยหมิงตอบเบาๆ

สมิธหัวเราะเยาะและเริ่มแจ้งสำนักงานใหญ่

เล่ยหมิงมอบบัตรให้แอนนาเพื่อจัดการ

ทรัพย์สินของ Givenchy ทั้งหมดมีมูลค่าเจ็ดถึงแปดพันล้านยูโร หรือห้าหมื่นกว่าล้านหยวน

ในบัตรนี้มีเงินสดเพียงพอ!

พวกเขาจะสู้กับอะไร? ด้วยปากเหรอ?

เล่ยหมิงไม่กลัว...

และเขามีการสนับสนุนที่แข็งแกร่ง