บทที่ 256 คุณอาจเป็นแมวน้ำมะนาวกลับชาติมาเกิดใช่ไหม? 

เล่ยหมิงตอนนี้เพียงแค่ต้องการหัวเราะ

อะไรคือคำว่าคนแบบคุณจะหาผู้ชายแบบไหนได้?

เยี่ยนหยู่มีบุคลิกที่สงบเงียบ ดูเหมือนน้องสาวข้างบ้าน แต่งหน้าบางเบา ดูสะอาดสดชื่น

อย่างน้อยเมื่อเล่ยหมิงเห็นเยี่ยนหยู่ ก็รู้สึกสบายใจ ไม่เกิดความรู้สึกขุ่นเคือง

ในทางกลับกัน เก้าเหมียวแต่งหน้าเข้ม แม้รูปร่างดี แต่การแต่งตัวที่เปิดเผยเกินไปทำให้บุคลิกดูไม่น่าดู

หากเป็นนักถ่ายทอดสดในกล้องก็ยังพอได้

แต่ถ้าเห็นตัวจริงแล้ว ดูเหมือนผู้หญิงลมพัดมาจากข้างถนนเท่านั้น และถ้าแค่พูดถึงหน้าตา เยี่ยนหยู่ก็นำเก้าเหมียวไปหลายช่วง

ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้มั่นใจมาจากไหน?

เยี่ยนหยู่หน้าแดง อายที่ถูกด่าต่อหน้าฝูงชนเช่นนี้

ในขณะนั้น เล่ยหมิงวางแขนเบา ๆ บนไหล่ของเยี่ยนหยู่ เพื่อให้กำลังใจเธอ

"เก้าเหมียวใช่ไหม? ฉันว่าคุณเป็นแมวน้ำมะนาวกลับชาติมาเกิดหรือเปล่า? อะไรคือเยี่ยนหยู่คนแบบนี้ไม่ดีพอสำหรับคุณ? หน้าและหน้าอกที่ทำขึ้นมาด้วยการผ่าตัด คุณคิดว่าความงามของคุณเป็นธรรมชาติหรือ? คุณยังกล้าเชื่อว่าคำชมเชยและเกียรติยศที่ได้รับเป็นของคุณเอง? สามคะแนนความสวย ห้าคะแนนแต่งหน้า เจ็ดคะแนนฟิลเตอร์ใช่ไหม? เยี่ยนหยู่แม้ไม่ใช่ผู้หญิงที่น่าทึ่ง แต่ฉันคิดว่าคนอื่น ๆ คงให้คะแนนเธอเกินเก้าสิบ แต่คุณกล้าเอารูปเก่ามาเทียบไหม?"

เล่ยหมิงพูดพร้อมรอยยิ้มเยาะ

นี่คือข้อมูลจากระบบ

ระบบไม่สนว่าคุณเป็นสาวที่ทำขึ้นมาสวยแค่ไหน ระบบจะบอกคะแนนเดิมของคุณเท่านั้น

เล่ยหมิงเห็นชื่อจริงของเก้าเหมียวในระบบ ซึ่งเป็นชื่อธรรมดา ๆ คือ หยางไคหลี่

ในส่วนของความสวยมีเพียงสี่สิบคะแนน ไม่ถึงระดับคนธรรมดา ควรรู้ว่าคนธรรมดามีคะแนนความสวยประมาณหกสิบ

ผู้หญิงที่สวยจะมีคะแนนประมาณเจ็ดสิบ ดาราหรือผู้ประกาศข่าวมีคะแนนประมาณแปดสิบ

ผู้หญิงที่มีคะแนนเกินเก้าสิบเป็นหายากในระดับพันต่อหนึ่ง

ควรรู้ว่าตามประชากรจีน 1.4 พันล้านคน

เมื่อหักลบคนแก่และเด็ก ประชากรอายุ 15-35 ปีมีประมาณสามสี่ร้อยล้านคน ในยุคที่ควบคุมการเกิดอย่างเข้มงวด

ประชากรหญิงในกลุ่มอายุนี้มีเพียงหนึ่งร้อยล้านคน

ผู้หญิงที่มีคะแนนเกินเก้าสิบเป็นหายากเหมือนแพนด้า

คะแนนเก้าสิบห้าคะแนนยิ่งหายาก

เล่ยหมิงถึงแม้ว่าผู้หญิงรอบตัวเขาจะมีคะแนนความสวยสูง แต่ก็ไม่สนใจคนธรรมดา

สุดท้ายเล่ยหมิงยังเชื่อว่าเสน่ห์ของเขาเป็นเหตุผลหลัก

ระบบมีส่วนช่วยเสน่ห์ของเขามาก

เล่ยหมิงพูดโดยไม่ยั้ง

เก้าเหมียวฟังแล้วหน้าเปลี่ยนสี ก่อนหน้านี้เธอทำเงินจากการทำธุรกิจผิดกฎหมาย และไปทำศัลยกรรมที่ต่างประเทศ

ไม่มีบันทึกในประเทศนี้ แล้วคนนี้รู้ได้ยังไง?

แต่ไม่ว่าจะยังไง เรื่องนี้ยอมรับไม่ได้ เก้าเหมียวหัวเราะเยาะแล้วพูดว่า "ไม่ได้น้อยใจที่ไม่ได้ คุณผู้ชายทั้งหลาย คุณแค่นี้เอง?"

"ไม่ได้น้อยใจที่ไม่ได้? ผู้หญิงข้างตัวฉันทั้งสวยกว่าคุณ ร่างกายดีกว่าคุณ บุคลิกดีกว่าคุณเป็นร้อยเท่า คุณมีความกล้าพูดแบบนี้จากไหน?" เล่ยหมิงพูดอย่างดูถูก

เก้าเหมียวฟังแล้วโกรธจนพูดไม่ออก

เธอรู้ตัวดีว่าแตกต่างจากเยี่ยนหยู่ แต่ไม่ยอมรับ

สมัยนี้สวยไปทำไม ยังไงก็ต้องมีผู้ชาย มีเงินถึงจะมีค่า

เธอมองไปที่เมิ่งผู้รักการผจญภัย

"ท่านชาย ระหว่างผู้หญิงสองคนทะเลาะกัน ในฐานะผู้ชายผมไม่อยากแทรกแซง แต่คุณด่าแฟนผม ผมยอมไม่ได้! คุณควรขอโทษตอนนี้ มิฉะนั้น คุณควรพิจารณาผลที่ตามมา ผมมีอำนาจในเมืองหลวง" เมิ่งผู้รักการผจญภัยพูดขึ้นมาสนับสนุนแฟนสาว "แฟนผมเป็นยังไง ผมรู้ดีที่สุด!"

"ขอโทษ ด่ารถเก่าของคุณเป็นความผิดของผม แต่รถเก่าของคุณไม่ใช่เรื่องใหญ่ อย่าหาเรื่องไม่ใช่ผมไม่อยากบอกความจริง ขอโทษยังไม่พอ กลับมาพูดเสียใจด้วย" เล่ยหมิงส่ายหัว ดูผิดหวัง

เมิ่งผู้รักการผจญภัยรู้เรื่องนี้แต่ไม่อยากเปิดเผยความจริง

เขาอยากอยู่ในฝัน

เมิ่งผู้รักการผจญภัยมองไปที่เล่ยหมิง "นายด่าแฟนฉัน นายต้องจ่ายราคา! นายคงพอมีเงินบ้างแต่ถ้านายรู้จักฉัน นายจะเสียใจที่ทำแบบนี้ นายขอโทษตอนนี้ ฉันอาจปล่อยนายไป คิดถึงผลลัพธ์ให้ดี"

"ให้ฉันเห็นผลลัพธ์เถอะ!" เล่ยหมิงพูดอย่างไม่ใส่ใจ

"เยี่ยนหยู่ เธอควรบอกแฟนว่าอย่าทำตัวอวดดี ถ้าเขารู้ว่าพวกเรามีอะไร เขาจะไม่พูดแบบนี้ หาแฟนยากและเขาอาจเป็นคนจน ดูสิเราเป็นสตรีมเมอร์เหมือนกัน ฉันไม่อยากทำให้ความสัมพันธ์แย่ลง" เก้าเหมียวพูดด้วยท่าทีดูถูก

เล่ยหมิงแทบจะหัวเราะ

เยี่ยนหยู่ไม่รู้ว่าทรัพย์สินของเล่ยหมิงมีมากแค่ไหน

เช่นโรงแรมฮิลตันที่เธอเพิ่งไปดูวันนี้ มูลค่ามากกว่า ห้าหมื่นล้าน

เมิ่งผู้รักการผจญภัยเทียบไม่ได้

โอ้อวดความรวยกับเล่ยหมิง? นั่นแค่ทำให้ตัวเองอาย

เล่ยหมิงเงียบ ทำให้เมิ่งผู้รักการผจญภัยคิดว่าเขาประสบความสำเร็จ "นายไม่รู้จักฉันเมิ่งต้าเต๋อ นายควรค้นหาในอินเตอร์เน็ต ฉันมีบริษัทกี่แห่ง แล้วค่อยตัดสินใจขอโทษ"

เล่ยหมิงไม่คิดจะค้นหา

เยี่ยนหยู่หยิบมือถือออกมา ใช้นิ้วที่ทาสีเล็บสีชมพูเคาะที่หน้าจอ เข้าเว็บไซต์ ค้นหา

ไม่นาน ชื่อ เมิ่งต้าเต๋อ และบริษัทของเขาปรากฏบนหน้าจอ

"มีบริษัทอะไรบ้าง?" เล่ยหมิงถาม

"ตอนนี้เขามีบริษัทจัดส่งวัตถุดิบอาหารที่จัดส่งให้กับโรงแรมหลายแห่งในเมืองหลวง และมีบริษัทวัสดุก่อสร้างที่ทำงานร่วมกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์ใหญ่ ๆ ในสองอุตสาหกรรมนี้เขาเป็นผู้นำ

นอกจากนี้ยังมีบริษัทอาหารฟาสต์ฟู้ดที่จัดส่งอาหารให้กับอาคารสำนักงานและสายการบิน สนามบินในเมืองหลวงเกือบผูกขาดโดยพวกเขา

มูลค่าบริษัทประมาณ 3 หมื่นล้าน กำไรหลายสิบล้านทุกเดือน กำไรสุทธิต่อปี 3-4 พันล้าน สองพันล้านเป็นของเมิ่งต้าเต๋อ"

เยี่ยนหยู่พูดด้วยความประหลาดใจ ผู้ชายที่ดูธรรมดานี้มีทรัพย์สินไม่ธรรมดา

เก้าเหมียวเชื่อมต่อกับคนแบบนี้ได้ยังไง?

เยี่ยนหยู่รู้สึกสงสัย

เมื่อได้ยินเยี่ยนหยู่พูด เก้าเหมียวและเมิ่งผู้รักการผจญภัยยิ่งพอใจ

"ได้ยินไหม! ขอโทษตอนนี้ยังทัน มิฉะนั้น เตรียมตัวรับผล" เมิ่งผู้รักการผจญภัยพูดอย่างภูมิใจ

พนักงานรอบข้างได้ยินก็พูดไม่ออก มูลค่าทรัพย์สิน 3 หมื่นล้าน กำไรสุทธิต่อปี 3-4 พันล้าน

นี่คนมีเงินมากแค่ไหน?