บทที่ 232 ลูกพลับนิ่ม
บทที่ 232 ลูกพลับนิ่ม เฉินเต้าเสวียนมองไปที่ผู้ฝึกตนหนุ่มตรงหน้าที่มีขอบเขตบ่มเพาะเพียงสร้างรากฐาน จิตใจของเขาก็ขยับเล็กน้อย ประสานมือแล้วพูดว่า “ถูกแล้ว” “เยี่ยมเลย!” ผู้ฝึกตนหนุ่มพูดอย่างสุภาพอีกครั้ง “ไม่ทราบว่าเชิญสหายเต๋าขึ้นเรือมาสนทนากันได้หรือไม่?” “ถ้าเช่นนั้น ก็รบกวนแล้ว” เมื่อพูดจบ แขกและ...
