บทที่ 197 การล้อมฆ่าและการเปลี่ยนแปลงของสระเลือด (ฟรี)

"หยุดเถอะ มนุษย์ หากเจ้ายังยืนกรานต่อไป เจ้าจะต้องได้รับผลที่เจ็บปวด"

"ถ้าเจ้าเลือกที่จะออกไปตอนนี้ ข้าจะไม่ถือสาเจ้าที่บังอาจมาที่นี่..."

เสียงของมันเยือกเย็น ไม่มีอารมณ์ใดๆ ทำให้คนฟังขนลุก

แม้ว่ามันจะแสร้งทำเป็นถอนหายใจ แต่ความจริงแล้วมันกำลังข่มขู่จงเซิน

"หึ งั้นเจ้าพาคนของเจ้าออกไปจากที่นี่ ปล่อยเหมืองให้พวกข้า ข้าก็จะไม่แตะต้องพวกเจ้า"

"เจ้าคนโง่ นี่มันแย่งพื้นที่กัน ไม่ใช่เล่นเกมเด็กๆ"

จงเซินจับที่แผลที่ท้อง ไม่ยอมรับข้อเสนอของมัน

ตอนนี้เขามาถึงหน้าสระเลือดแล้ว ความแค้นก็เกิดขึ้น ไม่มีคนโง่ที่ไหนจะถอยในตอนนี้

ถ้าปล่อยให้หัวหน้าแมงมุมเสร็จสิ้นการแปลงร่าง มันจะนำทั้งเผ่ามาโจมตีอย่างแน่นอน และจะกลายเป็นเจ้าแห่งพื้นที่นี้

การตัดรากถอนโคนเป็นสิ่งจำเป็น การพูดคุยสันติภาพกับสิ่งมีชีวิตใต้ดินที่โหดเหี้ยมแบบนี้เป็นการพูดไร้สาระ

จงเซินไม่สนใจคำพูดของหัวหน้าแมงมุมเลย

ทีมของเขาเร่งฝีเท้าและมาถึงขอบสระเลือด เมฆหมอกสีดำพยายามเข้ามาในจมูกและปากของพวกเขา

เมฆหมอกนี้มีคุณสมบัติการแปลงร่างเหมือนงูเลื้อย พวกเขาต้องกลั้นหายใจหลบเลี่ยง เมฆหมอกนี้เป็นพลังงานที่เปลี่ยนเป็นวัตถุจริง

จงเซินวาง 【การรักษาผู้ปกป้อง】 เพื่อฟื้นฟูสภาพให้กับนักรบและเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตีครั้งสุดท้าย

นักดาบสามคนก้าวเข้าสระเลือด เลือดข้นๆ ถึงต้นขาของพวกเขา

เมฆหมอกสีดำพยายามจะเข้าไปพันรอบพวกเขาเหมือนเชือก แต่พวกเขาใช้ดาบหนักฟันขาดออก

หัวหน้าแมงมุมไม่สามารถขยับได้ หัวใจของมันเปล่งแสงสีดำ ทุกครั้งที่เต้นจะมีลายเส้นสีดำปรากฏขึ้น

ด้านหลังท้องของมันก็เช่นกัน มีลายเส้นสีดำเหมือนอักษรปีศาจ พลังงานการแปลงร่างสีดำถูกดูดเข้าไปและลึกขึ้นเรื่อยๆ

แม้ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ แต่ร่างกายส่วนบนยังขยับได้ มันยกหอกขึ้นอย่างเยือกเย็น มองนักดาบที่เข้ามาใกล้

จงเซินและทีมอยู่ข้างสระเลือด ป้องกันการโจมตีจากแมงมุมรอบๆ ทำการตรวจสอบและปรับเปลี่ยนครั้งสุดท้าย นักดาบทั้งสามถูกเรียกมาเพื่อตรวจสอบสภาพของหัวหน้าแมงมุม

สระเลือดนี้มีอะไรบางอย่างที่ไม่ธรรมดา จงเซินไม่เสี่ยงให้นักรบของเขาตกอยู่ในอันตราย นักดาบสามคนที่ถูกเรียกออกมาไม่กลัวความตายและมีความแข็งแกร่งพอสมควร

นักดาบทั้งสามเข้าใกล้หัวหน้าแมงมุมในระยะห้าหกเมตร

"เลือดมังกรเดือดพล่าน!"

"การฟันดาบจู่โจม!"

พวกเขาตะโกนออกมา ร่างกายเปล่งแสงสีแดง ดาบหนักของพวกเขาปล่อยแสงสีแดงออกมาและฟันออกไป

แต่ละแสงดาบยาวกว่าหนึ่งเมตร สามแสงดาบจากสามทิศทางฟันเข้าหาหัวหน้าแมงมุม

หัวหน้าแมงมุมใช้หอกกวาดไปข้างหน้า ตัดแสงดาบสองสายออก

แสงดาบที่เหลือฟันเข้าไหล่ของมัน ทำให้เกราะสีทองของมันมีรอยแยกขนาดนิ้ว

เลือดสีดำพุ่งออกมา สร้างความเสียหายให้หัวหน้าแมงมุม

นักดาบทั้งสามเข้าโจมตีใกล้ตัว พวกเขาเห็นว่าหัวหน้าแมงมุมไม่สามารถขยับได้ จึงแยกตัวออกจากกันและโจมตีจากหลายทิศทาง

"ทหารหมาป่าและนักรบโล่เตรียมพร้อมที่ขอบสระ คุ้มครองนักเวทและนักธนู!"

"โดล และฟอร์นัล ฆ่าเข้าไปเลย!"

"เพียร์ส คาร์ลอส ขับเครื่องจักรฉีกเกราะกับข้าลุย!"

"มิรานี ใช้เวทมนตร์ตามสถานการณ์"

"ทาเซีย เอเชีย หากนักดาบทั้งสามหายไป ใช้ศรแสงและลูกศรมรณะคู่โจมตีหัวหน้าแมงมุม!"

จงเซินออกคำสั่งใหม่ วาง 【การรักษาผู้ปกป้อง】 อีกรอบ

จากนั้นเขาและสองเครื่องจักรฉีกเกราะเข้าสู่สระเลือด

หัวหน้าแมงมุมต่อสู้อย่างดุเดือดกับนักดาบทั้งสาม

หอกของมันแทงผ่านเกราะของนักดาบทุกครั้ง สร้างบาดแผลน่ากลัว แต่นักดาบไม่สนใจบาดแผล มุ่งเน้นที่การโจมตีเท่านั้น

แมงมุมไม่สามารถขยับได้ ทำให้การต่อสู้ของมันลำบาก หลังจากการต่อสู้ที่ยาวนาน ร่างกายของมันเต็มไปด้วยบาดแผล

ดาบหนักของนักดาบทิ้งบาดแผลลึกในทุกการฟัน

จงเซินตั้งใจจะใช้ระเบิดโนม แต่พลังงานสีดำที่สระเลือดสามารถสร้างวัตถุจริงและต่อต้านเวทมนตร์ได้ การโจมตีด้วยระเบิดจึงไม่ค่อยได้ผลลัพธ์ตามที่ต้องการ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเปิดการโจมตีตรงไปยังเป้าหมายแทน

จงเซินเปิดโหมดโอเวอร์ไดรฟ์ของเครื่องจักรพาณิชย์ พลังงานเวทมนตร์เพิ่มขึ้น ส่วนข้อต่อเริ่มปล่อยควันสีขาวออกมา เขาลุยไปข้างหน้าในสระเลือด

เมื่อเขาใกล้เข้ามา เขาใช้หมัดเหล็กกระแทกหัวของหัวหน้าแมงมุมอย่างแรง

【-50】

หมัดเหล็กกระแทกกับหมวกเหล็กของหัวหน้าแมงมุมทำให้หัวของมันเอียงไปข้างหนึ่ง

หัวหน้าแมงมุมพยายามหันกลับมา แต่แล้วก็เจอสองนักรบแสงเข้ามาช่วย

ดอลเหลือเวลาไม่ถึงนาที ฟอร์นัลเหลือเวลาไม่ถึงสองนาที พวกเขาแสดงพลังเต็มที่ ดาบสองเล่มในมือฟันใส่หัวหน้าแมงมุมอย่างไม่หยุดหย่อน

ทุกการฟันปล่อยแสงแสงศักดิ์สิทธิ์สีทองออกมา แสงเหล่านี้กำจัดพลังงานสีดำที่พยายามเข้ามาใกล้

นักธนูสองพี่น้องและนักธนูเบาสองคนที่อยู่ขอบสระเลือดก็ยิงธนูอย่างต่อเนื่อง ธนูเหล่านี้ทะลุพลังงานสีดำและเจาะเข้าหัวหน้าแมงมุม แม้ว่าพลังงานสีดำจะขัดขวางอยู่บ้าง แต่ธนูก็ยังสร้างความเสียหายได้

เครื่องจักรฉีกเกราะของก๊อบลินสองตัวเข้ามาอยู่ด้านหลังหัวหน้าแมงมุม พวกเขาใช้ใบเลื่อยตัดขาของหัวหน้าแมงมุม ทำให้มันขยับลำบากขึ้น

หัวหน้าแมงมุมส่งเสียงคำรามดังลั่น แต่ไม่สามารถทำอะไรได้มาก พลังการโจมตีของศัตรูที่รวมตัวกันเป็นไปอย่างหนักหน่วง

แมงมุมที่อยู่รอบๆ สระเลือดไม่กล้าเข้ามาใกล้ พวกมันเหมือนกลัวพลังของสระเลือด เสียงร้องของพวกมันก็ไม่ทำให้พวกมันข้ามเส้นไป

เหลือแต่ราชินีแมงมุมคนสุดท้ายที่ยิงธนูปลายหนามมา แต่ธนูเหล่านั้นไม่สามารถหยุดนักรบที่ไม่มีความกลัวเหล่านี้ได้

นักดาบทั้งสามลดเหลือสองคน จงเซินควบคุมเครื่องจักรพาณิชย์ให้ต่อยหัวของหัวหน้าแมงมุมอยู่เรื่อยๆ

เวลาผ่านไปไม่นาน ชีวิตของหัวหน้าแมงมุมลดลงกว่าพันจุด เกราะสีทองเต็มไปด้วยรอยดาบ หมวกเหล็กบุบไปมากจากการโดนหมัดเหล็กของจงเซิน ขาทั้งสองข้างถูกใบเลื่อยตัดจนขาด

สำหรับหัวหน้าแมงมุม ตอนนี้คือเวลาสิ้นสุดชีวิตของมัน มันเริ่มแสดงความเกลียดชังและความบ้าคลั่ง

มันเก็บหอกใหญ่แล้วก้มลงไปตรงหัวใจข้างซ้าย มันควักหัวใจสีดำสนิทออกมา

หัวใจนี้คือ "หัวใจปีศาจ" ที่พบในซากปรักหักพังของเหมือง มันเป็นหัวใจของผู้ควบคุมปีศาจแห่งเพลิงที่มีอำนาจในอดีต แม้เวลาผ่านไปนับพันปีหัวใจนี้ยังคงมีพลังในการแปลงร่างสิ่งมีชีวิต

หัวหน้าแมงมุมหัวเราะออกมา มันคือเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความคลั่งไคล้ในความแค้น ในสถานการณ์นี้มันยิ่งดูแปลกประหลาดและน่ากลัว

"ข้าจะสาปแช่งเจ้า ตลอดชีวิตและชาติภพ..."

"เตรียมรับการฟื้นคืนชีพของความสยดสยองเถอะ..."

ร่างกายของมันเริ่มหลอมละลายและผสมกับสระเลือด หัวใจปีศาจก็หล่นลงในสระ ทำให้สระเลือดเริ่มเดือดพล่านและเปลี่ยนแปลง

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในพริบตาเดียว การเปลี่ยนแปลงของสระเลือดทำให้จงเซินรู้สึกไม่สบายใจ

"ถอย!"

จงเซินพยายามควบคุมเครื่องจักรให้กระโดดออกจากสระ แต่ไม่สามารถทำได้ สระเลือดสร้างกระแสน้ำวนสีเลือดเหมือนปากใหญ่ที่จะกลืนทุกอย่างลงไป กระแสน้ำวนนี้มีหนวดใหญ่สีเลือดพันรอบเครื่องจักรของเขาไม่ให้หนีออกไปได้

หนวดเหล่านี้ฟาดไปยังรอบๆ สระและกวาดแมงมุมทั้งหมดลงไปในสระ หนึ่งในหนวดพันรอบราชินีแมงมุมพยายามดึงเธอลงไปในสระ

หนวดเหล่านี้แข็งแรงมาก ไม่ว่าแมงมุมจะพยายามหนีอย่างไรก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากการจับกุมได้