บทที่ 95 เฒ่าสีกง
“ฮืออ..” “หยุดร้องไห้นะ” “ฮือออออ…” “โปรดหยุดร้องไห้ก่อน” “ฮือออออออออ..” “ข้าจะพาเจ้าไปกินอาหารอร่อยๆ” “ฮืออ...เราจะกินอะไรดีหรอ” “...” ท่ามกลางความรกร้างว่างเปล่า เด็กหญิงผิวขาวนั่งกอดเข่า หน้าบึ้ง และร้องไห้เสียงดัง ชูเหลียงยืนอยู่ข้างๆ อย่างหมดหนทางและได้แต่ปลอบโยนเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพื่อปกป้องหล...
