ตอนที่แล้วบทที่ 47 การปรากฏตัวของนักผจญภัย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 49 ใช้กำปั้นสั่งสอนศัตรู!

บทที่ 48 เอ็งหาเรื่องผิดคนแล้ว!


บทที่ 48 เอ็งหาเรื่องผิดคนแล้ว!

ผู้มีพรสวรรค์พิเศษ!

ดวงตาของทั้งกลุ่มพลันเปล่งประกายความตื่นเต้นออกมา

ทว่าเมื่อเห็นอู๋เทียน พวกเขาก็เข้าใจได้ในทันที

อู๋เทียนเองก็เป็นผู้ตื่นรู้เช่นกัน แน่นอนว่าที่เขาอยู่ที่นี่ต่อเพราะรับรู้ถึงตัวตนของเด็กหญิงตัวน้อยคนนั้น!

“การจะชักชวนผู้มีพรสวรรค์พิเศษไม่ใช่เรื่องง่าย เกรงว่าเขาก็ยังทำได้ไม่สำเร็จถ้างั้นพวกเรา...”

ทุกคนต่างสบตากันอย่างรู้กัน

ส่วนอีกด้านหนึ่ง

อู๋เทียนก็กำลังสังเกตพวกเขาอยู่เช่นกัน

“ทักษะประเมินขั้นต้น” ที่เขามี ทำได้เพียงมองเห็นเลเวลและอาชีพของอีกฝ่าย มีทั้งมือปืน นักเวทย์ นักบวช อัศวิน นักรบ และอื่น ๆ รวมทั้งหมด 7 คน อยู่ในช่วงเลเวล 14-20

คนที่มีเลเวลสูงสุดคือชายหนวดเครารกรุงรัง เป็นนักรบเลเวล 20

อาลิเซียเพ่งตาขึ้นมองอย่างพิจารณา ก่อนจะกระซิบข้างหูอู๋เทียนเบา ๆ ว่า "พี่ชาย หนูไม่เห็นคนที่พยายามจะทำร้ายพี่เลย"

"ชู่ว"

ในใจของอู๋เทียนรู้อยู่แล้ว จึงเปิดใช้งาน "รัศมีแห่งพลังชีวิต" "รัศมีดูดซับ" และอื่น ๆ อย่างเงียบ ๆ

ด้วยความตั้งใจของเขา อาลิเซียยังได้รับผลของรัศมีด้วย ทำให้เธอตื่นเต้นจนกำหมัดแน่น

เวลาผ่านไปครู่หนึ่ง

หลังจากทานอาหารเสร็จ

โดลันคิดว่าอย่างไรเสียก็ต้องลงทะเบียนสถานะ "วีรบุรุษ" ให้กับอู๋เทียนอยู่แล้ว จึงไม่ได้ปฏิเสธคำขอของกลุ่มชายหนวดเคราที่ต้องการลงทะเบียนเป็นบุคลากรของสมาพันธ์ เขาจึงลุกขึ้นและจากไปพร้อมกับอัศวินคนอื่น ๆ

เมื่อพวกเขาจากไป

ชายหนวดเคราก็หันมายิ้มให้อู๋เทียน “ไง น้องชาย”

“สวัสดีครับ”

อู๋เทียนยิ้มบาง ๆ

“อายุยังน้อยแบบนี้ก็มาที่โลกสีฟ้าแล้วเหรอ ไม่กลัวอันตรายรึไง”

ชายหนวดเคราดูใจกว้าง

ถ้าเป็นสถานการณ์ปกติ อู๋เทียนคงรู้สึกดีกับเขาแล้ว

แต่...

ตอนนี้เขาจะไม่ลดความระมัดระวังเป็นอันขาด

“ก็กลัวนะ แต่พวกคุณเองก็มาไม่ใช่เหรอ”

อู๋เทียนยังคงสีหน้าเรียบเฉย

ชายหนวดเคราพอได้ฟังก็มองเขาด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนเหลือบมองมาทางอาลิเซีย แล้วพูดเบา ๆ ว่า "น้องชาย คุยกันตรงๆ พวกพี่ให้เหรียญเงินร้อยเหรียญ แล้วนายไปซะดีไหม?"

เหรียญเงินร้อยเหรียญ แล้วไป?

เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้อู๋เทียนเอาเหรียญเงินร้อยเหรียญไป แล้วล้มเลิกความตั้งใจที่จะชักชวนผู้มีพรสวรรค์พิเศษ

อู๋เทียนยิ้มบาง และพูดว่า "งั้นผมให้คุณสองร้อยเหรียญเงิน คุณช่วยเต้นระบำชาวเกาะโดยสวมกระโปรงหญ้าให้ดูหน่อยเป็นไง?"

"......"

ชายหนวดเคราหรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะ "ไม่แปลกใจเลยที่เลเวลแค่ 10 ก็กล้ามาที่โลกสีฟ้าแบบนี้ นายคงเป็นคุณชายจากตระกูลใหญ่สินะ ถึงไม่สนใจเงินแค่ไม่กี่ร้อยเหรียญ"

"ไม่ทราบว่าคุณชายมาจากเมืองไหน? พวกเราจากเมืองสุ่ยเฉิง เป็นทีมย่อยของกิลด์นักผจญภัยระดับ B "หมาป่าทมิฬ"

เมื่อเห็นว่าใช้เงินไม่ได้ผล ชายหนวดเคราก็เปิดเผยภูมิหลังของตัวเองออกมาทันที

กิลด์ระดับ B ถือว่าเป็นกิลด์ใหญ่

กิลด์หลักไม่ได้อยู่ในเมืองเล็กๆ อย่างเมืองสุ่ยเฉิง ทำให้พวกเขาที่เป็นแค่คนของกิลด์หมาป่าทมิฬระดับ B  พวกเขาไม่กลัวตระกูลเล็ก ๆ บางตระกูล

"ผมไม่คิดจะเสวนากับพวกคุณ"

อู๋เทียนไม่ชอบพูดไร้สาระ เขาจึงพูดอย่างเย็นชาว่า "ในเมื่อโจรมาแล้ว จะมาอำพรางตัวเองอยู่ทำไม"

"?"

ชายหนวดเคราตกใจ เหงื่อเย็นผุดขึ้นเต็มตัว

ในทีมของพวกเขามีโจรอยู่จริง ฝ่ายนั้นเพิ่งเข้ามาในร้านเหล้า ถูกพบตัวแล้วงั้นเหรอ?

ทันใดนั้น

ความลังเลในใจของชายหนวดเคราก็ถูกแทนที่ด้วยความหวาดกลัว

ความคิดที่จะฆ่าหายไปจนหมด เขากล่าวอย่างอึดอัดใจ "สัญชาตญารของน้องชายช่างเฉียบคม งั้นพี่ชายว่า..."

เขาส่ายหัว ตั้งท่าจะถอย

แต่ดูเหมือนคนในทีมจะเข้าใจความหมายของเขาผิด

ผู้ตื่นรู้คนหนึ่งตะโกนว่า "ลงมือ!"

วินาทีต่อมา

ข้างกายอู๋เทียน โจรคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้น กริชในมือแปรเปลี่ยนเป็นเงาหลายสิบเล่ม พุ่งเข้าหา!

"กรี๊ดดด!!"

อาลิเซียร้องเสียงหลง

ภาพที่เธอเห็นในหัวก็เป็นแบบนี้!

แต่...

อู๋เทียนเตรียมพร้อมอยู่แล้ว จะถูกนักฆ่าจัดการได้ง่าย ๆ งั้นเหรอ?

เขาสะบัดมือไปคว้ากริชเอาไว้!

-0!

"......"

ผู้ตื่นรู้อาชีพนักฆ่าเดิมมีแววตาชั่วร้าย แต่พอเห็นตัวเลข "-0" ที่ปรากฏขึ้นบนหัวของอู๋เทียน ใบหน้าของเขาก็กลายเป็นสีเขียว

ไม่เสียเลือด!?

เขาเป็นนักฆ่าเลเวล 16 เชียวนะ แถมเมื่อกี้โจมตีแบบไม่ทันตั้งตัวด้วยซ้ำ

แต่เจ้าเด็กนักบวชนี่กลับไม่เสียเลือดเลยเนี่ยนะ!?

"เอ็งหาเรื่องผิดคนแล้ว เจ้าหนู!"

อู๋เทียนแสยะยิ้มเย็นชา คว้าคอของนักฆ่าแล้วจับเหวี่ยงกระแทกลงพื้น!

โครม——!!!

-1350!

ตัวเลขความเสียหายอันน่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้น

แถบหลอดเลือดของนักฆ่าหายวับไปในพริบตา

แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นเพราะทักษะเอาตัวรอดบางอย่าง อีกฝ่ายถึงยังไม่ตายในทันที แต่เงาของเขากลับรับความเสียหายถึงตายแทน ทำให้เขายังเหลือ HP อยู่ 1 จุด จึงสามารถรอดชีวิตมาได้ รีบถอยหลังอย่างหวาดกลัว

"มันไม่ใช่นักบวช!"

"แล้วมันก็ไม่ใช่เลเวล 10 แน่นอน มันต้องใช้ทักษะอำพรางข้อมูลตัวเอง!"

"ฆ่ามัน!"

สีหน้าของกลุ่มนักผจญภัยเปลี่ยนไป นักฆ่าโจมตีไม่เข้า จึงเป็นไปไม่ได้ที่อีกฝ่ายจะเป็นนักบวชเลเวล 10!

ชายหนวดเคราตัดสินใจเด็ดขาด ละทิ้งความกลัว คว้าดาบใหญ่ออกมาแล้วพุ่งเข้าใส่อู๋เทียนพร้อมกับคำราม!

ปัง ปัง——!

ในชั่วพริบตา โต๊ะ เก้าอี้ เคาน์เตอร์ และผนังของร้านเหล้าก็พังทลาย

กลุ่มผู้ตื่นรู้ต่างลงมือ ทักษะและอาวุธปืนถูกใช้ออกมา...

อู๋เทียนยิ้ม ดวงใจแห่งความเงียบงันที่คอเปล่งประกายสีแดงเลือดออกมา...

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด