บทที่ 462: ขอให้เจ้าสนุก
เฟิ่งมู่ชิงเชื่อมั่นในวิธีการทำงานของจวินเฟยเทียนจึงพยักหน้าเห็นด้วย “เช่นนั้นข้าขอฝากเรื่องนี้ไว้กับท่านเจ้าเมืองจวิน” “นี่ก็ดึกมากแล้ว เจ้ากับประมุขเฟิ่งกลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ ส่วนที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้า” ผู้เป็นเจ้าเมืองกล่าว “เจ้าค่ะ/อืม” พ่อลูกตระกูลเฟิ่งตอบรับแล้วหันหลังเดินออกไปทันที...