บทที่ 241 ฉันขออวยพรไม่ให้ถูกคุกคาม
“อ๊า...” แม้จะมีศิษย์สำนักกู่ตู้เหมินบางคนรู้สึกถึงความผิดปกติตั้งแต่แรกเริ่ม และรีบเตือนขึ้นมาทันที แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว เวลาผ่านไปหนึ่งเค่อ ทันใดนั้นก็มีศิษย์สำนักกู่ตู้เหมินระดับฝึกลมปราณหลายคนร้องล้มลงอย่างทรมาน ทั่วร่างมีควันสีดำลอยขึ้นมา คล้ายกับแสงสีดำที่ผู้อาวุโสสูงสุดของส...
