บทที่ 236 ทะเลาะในรังตัวเองเก่งอะไรกัน! 

เสียงทะเลาะดังขึ้น

ทุกคนในชั้นหนึ่งต่างมองไป

ตอนนี้เล่ยหมิงก็ถูกดึงดูดความสนใจเช่นกัน ในสายตาของเขามีความไม่พอใจ คิดไม่ถึงว่าครั้งแรกที่เขานั่งเครื่องบินจะเจอสถานการณ์แบบนี้

เขามองไปที่พนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน

สายการบินแห่งความสุขเป็นสายการบินอันดับหนึ่งในประเทศ ชุดยูนิฟอร์มของพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินและทุกอย่างได้รับการออกแบบอย่างพิถีพิถัน

ชุดพนักงานต้อนรับที่สวยงาม ทำให้เห็นรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของพนักงานต้อนรับอย่างชัดเจน

ขาเรียวยาวในถุงน่องทำให้คนมองอย่างหลงใหล

ใบหน้าของพนักงานต้อนรับก็สวยงามมาก

ในความเป็นจริง บนอินเทอร์เน็ต พนักงานต้อนรับคนนี้เป็นคนดัง มีชื่อเสียงในฐานะพนักงานต้อนรับที่สวยที่สุด

ตอนนี้พนักงานต้อนรับที่สวยที่สุดกำลังปิดแก้มและขอโทษซ้ำๆ

สำหรับคนธรรมดา พนักงานต้อนรับอาจเป็นอาชีพที่สูงส่ง รายได้ดี แต่สำหรับผู้โดยสารในชั้นหนึ่ง เธอเป็นเพียงพนักงานบริการ

ผู้โดยสารในชั้นหนึ่งส่วนใหญ่มีสถานะทางสังคมสูง รายได้ก็ดีมาก

ดังนั้นจึงไม่ขาดคนที่หยิ่งทะนง

“ขอโทษจริงๆ ขอโทษมากๆ” พนักงานต้อนรับขอโทษซ้ำๆ

ตอนนี้มีหญิงวัยกลางคนในชุดพนักงานต้อนรับเดินเข้ามา “สวัสดีค่ะ คุณหยวนและคุณหยวน! พนักงานต้อนรับคนนี้เพิ่งเริ่มงานไม่นาน ให้ฉันบริการคุณแทนดีไหม? เราไม่มีน้ำบลูเบอร์รี่ในเที่ยวบินนี้ แต่เรามีโค้ก สไปรท์ และน้ำผลไม้สด คุณต้องการอะไรคะ?”

เมื่อผู้จัดการปรากฏตัว หญิงที่ตบพนักงานต้อนรับก็เย็นลง “เอาโค้กก็ได้! แต่ผู้หญิงคนนี้ทำให้ฉันโกรธ ไม่ง่ายที่จะทำให้ฉันใจเย็น คุณจะทำอย่างไร?”

“ฉันจะให้พนักงานต้อนรับขอโทษคุณและชดเชยอย่างไรดี?” ผู้จัดการตอบอย่างอึดอัดใจ

เธอเรียกชื่อสองคนนี้ได้ชัดเจน แสดงว่ารู้จักดี หยวนจือหมิงและหยวนชุนเจียวเป็นพี่น้องกัน

ถ้าเป็นลูกค้าทั่วไป ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นใคร สายการบินสามารถเลือกที่จะเรียกตำรวจได้

แต่สองคนนี้ไม่ธรรมดา เป็นลูกชายและลูกสะใภ้ของผู้บริหารของบริษัท แม้จะเรียกตำรวจก็ไม่มีประโยชน์ กลับจะสร้างปัญหาใหญ่กว่า

แม้ผู้จัดการจะโกรธก็ไม่มีทาง ต้องเลือกที่จะยอมความ

เล่ยหมิงฟังแล้วก็รู้ได้ทันทีว่า สองคนนี้มาตั้งใจหาเรื่อง ไม่ได้ต้องการน้ำบลูเบอร์รี่จริงๆ

ถ้าแค่อยากได้น้ำบลูเบอร์รี่ ทำไมตอนผู้จัดการมา ไม่ยืนยันเรื่องนี้ล่ะ?

น่าสงสัยจริงๆ!

“ขอโทษได้ แต่ให้พนักงานต้อนรับคนนี้คุกเข่าที่พื้นจนกว่าจะถึงที่หมาย ไม่เกินไปใช่ไหม? พวกเรามีฐานะอะไร เธอมีฐานะอะไร!” หยวนชุนเจียวเยาะเย้ย

“ผู้จัดการ!”

พนักงานต้อนรับสวยงามรู้สึกเจ็บปวด เรียกเสียงแผ่วเบา

“คุณหยวน คุณหยวน ฉันจะคุยกับพนักงานต้อนรับก่อนนะคะ” ผู้จัดการลากพนักงานต้อนรับไปด้านข้าง ไม่ไกลจากเล่ยหมิง พูดเสียงเบา “จ้าวซี ฉันรู้ว่านี่ไม่ใช่ความผิดของคุณ แต่พวกเขามีฐานะสูง พ่อของคุณหยวนเป็นผู้บริหารของเรา คุณสู้พวกเขาไม่ได้ ไม่ใช่ว่าลาออกก็จบ พวกเขาจะจัดการคุณได้ทันที คุณทำงานหนักหลายปีเพื่อเข้าสายการบินและเข้าบริษัทเพราะเรื่องเล็กน้อยนี้ คุณคิดว่าคุ้มไหม?

ฉันรู้ว่าคุณเจ็บปวด แต่โลกเป็นแบบนี้ ไม่ใช่แค่คุณถูก คุณต้องยอมรับ ฉันก็เคยถูกดูถูกในตอนเริ่มงาน แต่ในงานบริการ เราต้องอดทน

ฉันรู้ว่าครอบครัวคุณลำบาก ถ้าคุณทนไม่ไหว ความพยายามของคุณจะสูญเปล่า อนาคตของคุณก็จะหยุดนิ่ง สุดท้ายคุณจะออกจากบริษัทอย่างน่าเศร้า

คุณพยายามเรียนเพื่ออะไร? ถ้าไม่งั้นไปทำงานในโรงงานดีกว่า…”

คำพูดนี้ทำให้จ้าวซีรู้สึกเจ็บปวด

แต่ความจริงเป็นแบบนี้

เธอคิดถึงครอบครัว น้ำตาก็เริ่มไหล “ได้ค่ะ ผู้จัดการ ฉันจะทำให้คุณหยวนและคุณหยวนพอใจ”

“ดีแล้ว! ฉันจะพยายามไม่ให้คุณต้องบริการเที่ยวบินที่พวกเขานั่ง” ผู้จัดการถอนหายใจ

ถ้าเป็นไปได้ เธอก็อยากให้มีความยุติธรรม

แต่ถ้าไม่ทำตามที่คุณหยวนและคุณหยวนต้องการ ไม่ใช่แค่จ้าวซีที่จะแย่ แม้แต่เธอก็อาจจะโดนด้วย

“คุณหยวน คุณหยวน!”

ผู้จัดการนำเครื่องดื่มมาให้

“ตกลงกันได้ไหม? พนักงานของคุณจะยอมคุกเข่าต่อหน้าเราจนกว่าเราจะลงจากเครื่องบินหรือไม่? คุณรู้ไหมว่าถ้าทำให้เราโกรธจะเป็นอย่างไร?” หยวนชุนเจียวแต่งหน้าพูดเสียงขมขื่น

“พนักงานของเราตกลง นี่เป็นความผิดของเธอ เราฝึกอบรมไม่ดี เธอมีครอบครัวลำบาก น้องชายกำลังเรียน พ่อแม่แก่ชรา เธอเป็นเสาหลักของครอบครัว ขอร้องอย่าเอาเรื่องเธอเลย” ผู้จัดการอธิบาย หวังให้สองคนนี้ปล่อยจ้าวซีไป

“งั้นก็ขายตัวสิ! หน้าตาแบบนี้ไม่ใช่ยั่วยวนผู้ชายเหรอ? ทำไมต้องแกล้งทำเป็นน่าสงสาร! จะเอาเรื่องหรือไม่เป็นเรื่องของฉัน ถ้าเธอไม่ยอมคุกเข่าก็ไม่ต้องพูดต่อ” หยวนชุนเจียวเยาะเย้ย

จ้าวซีรู้สึกเจ็บปวด ดูเหมือนว่าฝ่ายนั้นจะไม่ยอมปล่อยเธอไป!

เธอไม่ได้ทำอะไรผิด…

ทำไมผู้หญิงคนนี้ต้องมาแกล้งเธอแบบนี้ เธอไม่เข้าใจ!

ถ้าเธอไม่คุกเข่า ก็ต้องถูกกลั่นแกล้ง ถ้าทำตามที่ฝ่ายนั้นต้องการ ก็อาจมีโอกาสรอด

จากมุมมองของจ้าวซี นี่คือทางเดียว

จ้าวซีกัดริมฝีปาก มองหยวนชุนเจียวอย่างเจ็บปวด!

ขณะที่เธอกำลังจะคุกเข่า มือเล็กๆ ของเธอถูกจับไว้

จ้าวซีหันไปมองคนที่มาจับเธอ รู้สึกใจเต้นแรง เป็นผู้ชายหน้าตาดี มีเสน่ห์สุดๆ

เหมือนประธานในละครทีวี!

เขาจะทำอะไร?

จ้าวซีก็เป็นผู้หญิงธรรมดา มีฝันว่าอยากได้เจ้าชายขี่ม้าขาว

“คุณไม่ได้ทำผิด ทำไมต้องคุกเข่า ผู้หญิงคนนี้ตบคุณโดยไม่มีเหตุผล! คุณควรลุกขึ้นและต่อต้าน” เล่ยหมิงพูดอย่างเย็นชา

เขาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ตอนนั้นเขาดูสถานการณ์อยู่

คิดไม่ถึงว่าสองคนนี้จะเป็นคนของสายการบินแห่งความสุข

พวกเขาอ้างอิงสถานะของตัวเองเพื่อกลั่นแกล้งพนักงานบริษัทตัวเอง!

เล่ยหมิงทนไม่ได้

ถ้าคุณกลั่นแกล้งคนอื่นบริษัท ยังถือว่ามีฝีมือ

แต่ในรังตัวเองเก่งอะไรกัน?