บทที่ 132 ขอให้ท่านชาร์ลปล่อยเราไป
บทที่ 132 ขอให้ท่านชาร์ลปล่อยเราไป ความถี่ของภัยพิบัติก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน ภูเขาไฟที่ไม่มีที่สิ้นสุดในใจกลางโลกกลายเป็นม่านลาวาท้องฟ้าสีแดงเข้มและปะทุออกมาจากรอยแตก และสึนามิก็โหมกระหนํ่าและทำลายทุกชีวิต ภัยพิบัติทางธรรมชาตินับไม่ถ้วน เช่น พายุไต้ฝุ่น คลื่นพายุ ความเสียหายจากน้ำแข็ง โคลนถล่ม และอื่นๆ ...