(ตอนพิเศษ) บทที่ 54 นี่เอ็งไปปล้นรังบอสมาเรอะ!?

(ตอนพิเศษ) บทที่ 54 นี่เอ็งไปปล้นรังบอสมาเรอะ!?

หลังจากพี่น้องหยอกล้อกันได้สักพัก ก็เข้าเรื่องกันเสียที

"พี่จะไปสืบเรื่องนี้เงียบๆ" หยางอี้อี้พูดด้วยสีหน้าจริงจัง "เสี่ยวเทียน นายอย่าได้คิดทำอะไรบุ่มบ่ามเด็ดขาด!"

"รู้แล้วน่า แล้วแต่พี่เลย" อู๋เทียนพยักหน้า

"ในทีมผจญภัยขาประจำของพี่ มีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง นางเส้นใหญ่ น่าจะสืบอะไรได้บ้าง" หยางอี้อี้พูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

ปกติเธอเป็นคนที่หยิ่งในศักดิ์ศรีมาก ไม่เคยรับของขวัญจากผู้ชายที่มาจีบ แม้แต่ของมีค่าที่เพื่อนสนิทอยากมอบให้ เธอก็ปฏิเสธ

แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องด่วน หยางอี้อี้จึงจำต้องยอมบากหน้าไปขอให้ช่วย

อู๋เทียนนั่งเงียบๆ มองหยางอี้อี้โทรศัพท์ติดต่อเพื่อนของเธอ

เขาไม่ได้เอ่ยความคิดของตัวเองออกมา เพราะยังไงซะหยางอี้อี้ก็เป็นแค่นักเรียน ถ้าปล่อยให้เธอจัดการกับศัตรูเอง เธอก็คงไม่กล้าลงมือฆ่าใครอยู่แล้ว

ส่วนอู๋เทียน... ตัดสินโทษประหารศัตรูไปแล้วเรียบร้อย!

ดังนั้น เขาจะไม่เปิดเผยความร้ายกาจของตัวเองออกมา เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องบานปลาย

ไม่นาน หยางอี้อี้ก็คุยโทรศัพท์เสร็จ

"อ้อ ใช่แล้ว พี่ นี่ผมได้ของดีมา อยากให้พี่เอาไปใช้" อู๋เทียนพูดขึ้น

"ของนักรบคลั่ง(เบอร์เซิร์กเกอร์)เหรอ?" หยางอี้อี้กระพริบตา ก่อนจะยิ้มออกมา "ขอบใจนะ!"

"แต่อันที่จริง ของที่นายได้มาก็น่าจะเลเวลไม่เกิน 10 ใช่มั้ยล่ะ พี่ไม่เอาหรอก"

"ดูของก่อนค่อยพูดก็ได้น่า" อู๋เทียนยิ้ม

เขาสะบัดมือ ขวานยักษ์เล่มหนึ่งกับหนังสือเล่มหนึ่งก็ปรากฏขึ้น ลอยลงมาอยู่บนพื้น

...

[ขวานปีศาจสามานย์]

เลเวล: 5

คุณภาพ: สีม่วง

คุณสมบัติ: พละกำลัง +25 ความว่องไว +15

ช่องทักษะ 1: พลังอสูรร้าย โจมตีสร้างความเสียหายเพิ่มเติม เท่ากับ พละกำลัง x 10

คำอธิบาย: ขวานยักษ์เล่มนี้เปี่ยมไปด้วยพลังทำลายล้างอันน่าสะพรึงกลัว

...

[ฟันลมหมุน]

คุณภาพ: สีม่วง

คำอธิบาย: สามารถเรียนรู้ทักษะโจมตีกายภาพแบบวงกว้างที่ทรงพลังได้ แต่ต้องแลกกับการที่ร่างกายอ่อนแอลงอย่างมากหลังใช้งาน

...

เลเวลของอุปกรณ์ ส่งผลอย่างมากต่อประสิทธิภาพก็จริง แต่ไม่ใช่ทั้งหมด!

อย่างหยางอี้อี้ เธอใช้ขวานเลเวล 10 แต่คุณภาพอยู่ที่สีเขียวเท่านั้น!

เมื่อเทียบกับ [ขวานปีศาจสามานย์] ที่เลเวล 5 แต่มีคุณภาพสีม่วงแล้ว มันห่างชั้นกันไปไกลเลย!

แล้วยังมีหนังสือทักษะสีม่วงอีกเล่ม...

หยางอี้อี้ถึงกับตาค้าง ซักพักใหญ่จึงพูดตะกุกตะกักว่า "เสี่ยว... เสี่ยวเทียน นาย... นายไปปล้นรังบอสมาเรอ!?"

"แค่เปิดหีบสมบัติข้างทางได้มาน่ะ" อู๋เทียนพูดหยอก

หยางอี้อี้มองค้อนเขาอย่างไม่จริงจังนัก ก่อนจะหยิบขวานยักษ์ขึ้นมาลองเหวี่ยงด้วยความตื่นเต้น

ฟิ้ว! ฟิ้ว!

ขวานยักษ์ฉาบแสงเงินวาววับ

มองร่างเพรียวบางของหยางอี้อี้ถือขวานยักษ์เหวี่ยงไปมา อู๋เทียนถึงกับเหงื่อตก กลัวว่าเธอจะถือไม่อยู่แล้วฟาดตัวเองเข้า

"แล้วยังมีทักษะอีก!"

หยางอี้อี้ตรวจสอบ [ฟันลมหมุน] พอเห็นเอฟเฟกต์ทักษะก็ตื่นเต้นจนตัวสั่น รีบเข้ามากอดอู๋เทียน หอมแก้มเขาฟอดใหญ่

"น้องรัก พี่รักนายที่สุดเลย!"

"เอ๊ย ไปไกลๆ เลย!"

...

วันรุ่งขึ้น

หยางอี้อี้ไปสอนเรื่องอารยธรรมแห่งกฎเกณฑ์ให้อาลิเซีย ส่วนอู๋เทียนไปที่สมาคมนักผจญภัย นำของที่ไม่ใช้แล้วไปฝากขาย

เขาฟาร์มในมิติ [ก็อบลินคลั่ง] มาหลายวัน ได้อุปกรณ์ขยะที่ไม่ได้ใช้เยอะแยะ ก็เลยเอามาขายทิ้งซะเลย

ส่วนอุปกรณ์กับหนังสือทักษะที่ฝากขายไว้คราวก่อน ก็ขายออกไปหมดแล้ว

อู๋เทียน "เศรษฐีใหม่" ไม่ได้สนใจเงินก้อนนี้เท่าไหร่ เดินออกจากสมาคมไปอย่างสบายใจ

หลังจากเขาจากไป

ภายในห้องทำงานของศูนย์ฝากขาย

เหล่าโจวลูบคางพลางพูดกับทางประตูหลังว่า "เสี่ยวเซี่ยน หลานคิดว่ายังไง?"

"คุณปู่ หนูว่าเขาน่าจะเป็นนักผจญภัยเดี่ยวค่ะ!"

หญิงสาวแสนสวยในชุดกี่เพ้าลายคราม เดินออกมาจากหลังม่าน อายุราวๆ ยี่สิบปี ใบหน้าอ่อนเยาว์เต็มไปด้วยความมั่นใจ

"ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะ?" เหล่าโจวพยักหน้าเล็กน้อย

หญิงสาวในชุดกี่เพ้าพูดว่า "เขามาที่นี่สองครั้งติดต่อกัน แถมของที่เอามาขายก็เป็นอุปกรณ์ของก็อบลินทั้งหมด น่าจะเป็นการผจญภัยในมิติเดียวกัน จากการที่เขาเลือกขายของที่ศูนย์ฝากขาย แสดงว่าไม่ใช่คนในตระกูลใหญ่โตอะไร บวกกับท่าทางที่เขาปฏิบัติต่อเหรียญเงิน ทำให้เห็นว่าเขามั่นใจในตัวเองสูงมาก ถึงขนาดไม่แยแสเหรียญเงินไม่กี่ร้อยเหรียญ"

"ถ้าเป็นนักผจญภัยแบบทีมหรือปาร์ตี้ เงินที่ได้ก็ต้องแบ่งกัน คงไม่ มีท่าทีไม่แยแสแบบนี้แน่ๆ สรุปคือ เขาเป็นนักผจญภัยเดี่ยวค่ะ!"

"ส่วนที่อุปกรณ์ทั้งหมดเป็นของมอนสเตอร์ประเภทก็อบลิน... ก็น่าจะเป็นมิติ [ก็อบลินคลั่ง] ที่เคยปรากฏในเมืองสุ่ยเฉิง!"

"การที่เขาไปคนเดียวได้ แสดงว่าเก่งมาก อาจจะมีพรสวรรค์กับอาชีพระดับสีม่วงก็ได้!"

หญิงสาวในชุดกี่เพ้าพูดไปพลาง ก็คิดอะไรบางอย่างออก จึงมองไปที่เหล่าโจว

"หรือที่คุณปู่พูดเรื่องนี้ขึ้นก็เพราะ..."

"เด็กคนนี้... อาจจะเป็นผู้ช่วยชีวิตของหลานก็ได้" เหล่าโจวตอบอย่างลึกลับ

"?"

หญิงสาวในชุดกี่เพ้าทำหน้างุนงง

เหล่าโจวหัวเราะเบาๆ ก่อนจะกระซิบอะไรบางอย่าง...