เครื่องจำลองสยองขวัญ บทที่ 73 การปะทะ

"ผมไปก่อนนะครับ"

รถเมล์ค่อยๆ จอดที่ป้าย มีเพียงซูอู่กับหวังจื่อโหย่วที่ลงจากรถ

หวังจื่อโหย่วรีบทักซูอู่เสียงดัง แล้วจากไปก่อน

แม้ว่าทั้งสองคนจะไปบริษัทเหมือนกัน แต่เขาก็ไม่อยากเดินไปด้วยกันกับซูอู่

ซูอู่เข้าใจความรู้สึกของอีกฝ่าย

เขาพยักหน้า มองส่งอีกฝ่ายจากไป

แล้วหันไปมองรถเมล์สาย 602 ที่ค่อยๆ แล่นออกไป

ผู้โดยสารในรถยังคงมีสีหน้าเหมือนเดิม ไม่รู้เลยว่ารถเมล์คันนี้จะพาพวกเขาไปยังสถานีสุดท้ายของชีวิต

โคมไฟสีแดงบนท้องฟ้าสว่างขึ้นอีกครั้ง

แสงสีแดงเข้มอาบไปทั่วย่านธุรกิจนี้ คนที่ปรากฏตัวระหว่างตึกเป็นครั้งคราวล้วนไม่มีศีรษะบนคอ

ซูอู่มองหวังจื่อโหย่วเดินสวนกับผู้หญิงในชุดทำงานที่ไร้ศีรษะ แต่เขากลับไม่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติเลย

มองดูหวังจื่อโหย่วเข้าไปในตึกเลขที่ 6 ได้ห้านาที ซูอู่จึงก้าวเดินเข้าไปในตึกเลขที่ 6

เดินขึ้นบันไดไปยังชั้น 8 ที่เป็นที่ตั้งของบริษัทป๋อหยู่

หลังจากเผชิญหน้ากับหมอในลิฟต์ในด่านนักสู้ เขาก็เริ่มหลีกเลี่ยงการขึ้นลิฟต์

พื้นที่ในลิฟต์แคบเกินไป ง่ายต่อการถูกสิ่งเหนือธรรมชาติขัดขวาง

ในสถานการณ์แบบนั้น มีแต่ต้องเผชิญหน้ากันตรงๆ แทบไม่มีทางเลือกอื่น

ตึก ตึก ตึก...

เสียงฝีเท้าของซูอู่ดังขึ้นในช่องบันได ไม่เร็วไม่ช้า

ไฟเซ็นเซอร์สว่างขึ้นทีละชั้น

แล้วก็ดับลงทีละชั้น

ซูอู่เดินมาถึงทางเดินชั้น 8 เห็นบริษัทที่ตนเคยทำงานอยู่ในห้องกระจก

เพื่อนร่วมงานเจ็ดแปดคนก้มหน้ายืนอยู่ที่โต๊ะทำงาน ท่าทางเหมือน 'กำลังฟังโอวาท'

หวังจื่อโหย่วก็อยู่ในนั้นด้วย

หวงจือเฉิงยืนอยู่หน้ากระดานไวท์บอร์ด มือทั้งสองประสานกันแนบท้องน้อย สายตากวาดมองลูกน้องที่โต๊ะทำงาน

ทันใดนั้น เขาเหมือนรู้สึกบางอย่าง

ดวงตาสีแดงก่ำจ้องมองมาทางซูอู่

พิษอันรุนแรงของสิ่งเหนือธรรมชาติก็ล้นทะลักออกมาจากห้องในเวลาเดียวกัน ลอยวนไปมาในอากาศไม่หยุด!

"ในพวกเรา มีคนที่ยังไม่ได้เซ็นสัญญาอยู่คนหนึ่ง"

หวงจือเฉิงจ้องมองซูอู่ที่เดินเข้ามาในสำนักงานจากปลายทางเดิน แต่ไม่ได้พูดอะไร

เสียงอีกเสียงหนึ่งดังมาจากห้องทำงานของเจ้านาย

พร้อมกับเสียงนั้น 'หลินกวางหยวน' เจ้านายที่แทบไม่ค่อยปรากฏตัวในบริษัท เดินออกมาจากห้องทำงานโดยถือไม้เท้า

เขาเดินไม่เร็วไม่ช้า

การถือไม้เท้ายิ่งทำให้เขาดูสง่างามราวกับกำลังเดินเล่นในสวน

เมื่อ 'หลินกวางหยวน' เอ่ยปาก เพื่อนร่วมงานทั้งหมดในสำนักงานก็จับจ้องมาที่ซูอู่

ทุกคนมีดวงตาสีแดงก่ำ

กลิ่นเหม็นเน่าของศพลอยอยู่ในอากาศ

"ซูอู่ 'สัญญาให้หุ้นจูงใจ' ฉบับนี้ คุณจะเซ็นไหม?"

'หลินกวางหยวน' ถือแฟ้มเอกสารไว้ในมือ เขย่าเบาๆ มองซูอู่อย่างมีนัยสำคัญ

ในดวงตายังมีความประหลาดใจอยู่บ้าง

ไม่คิดว่าไม่ต้องไปตามตัวคนนี้มา เขากลับวิ่งมาหาเอง

เขาคงคิดว่าจะได้เซ็น 'สัญญาให้หุ้นจูงใจ' จริงๆ สินะ?

น่าเสียดาย พอมาถึงที่นี่แล้ว เขาก็ไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจอีกต่อไป

จะเซ็นอะไรก็ต้องให้ผมเป็นคนกำหนด

"ของเล่นของคุณนั่นผมไม่กล้าเซ็นหรอกครับ" ซูอู่มองอย่างเย้ยหยัน ส่ายหน้าพลางพูดว่า "คุณดูเพื่อนร่วมงานพวกนี้สิ เพื่อเงินเดือนไม่กี่หยวนต้องทำงานล่วงเวลาทุกวัน ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?

ตาแดงกันไปหมดแล้ว!

ถ้าเซ็นสัญญาให้หุ้นจูงใจอะไรนั่นของคุณ ไม่ต้องขายชีวิตให้คุณทั้งชาติเลยเหรอ?

ไม่เซ็น ไม่เซ็น ชาตินี้ไม่มีทางเซ็นแน่"

"ผมว่าคุณสมองเสียไปแล้ว

เป็นโรคประสาท" หลินกวางหยวนจ้องมองซูอู่ที่เดินเข้ามา อีกฝ่ายให้ความรู้สึกผิดปกติ

แต่ตอนนี้เขาได้เปลี่ยนคนมากมายให้เป็นซอมบี้แล้ว

มีซอมบี้มากมายให้ใช้งาน

ยังมีอะไรต้องกังวลอีก?!

"คุณยังไม่เข้าใจสถานการณ์ของตัวเองตอนนี้ ไม่เป็นไร เดี๋ยวคุณก็จะเข้าใจว่าคุณกำลังเผชิญหน้ากับสถานการณ์แบบไหน..."

หลินกวางหยวนเคาะไม้เท้าลงพื้น

ตึง ตึง ตึง!

อื้อ ---

ทันใดนั้น ไฟทั้งหมดในสำนักงานก็กะพริบอย่างรุนแรง สว่างๆ มืดๆ ทำให้ใบหน้าของเพื่อนร่วมงานทั้งหมดสว่างๆ มืดๆ ตามไปด้วย

มีเพียงดวงตาสีแดงคู่แล้วคู่เล่าที่ยังคงเด่นชัดในสภาพแวดล้อมที่สว่างๆ มืดๆ นี้!

สภาพแวดล้อมทั้งหมดได้รับผลกระทบจากกลิ่นอายพลังเหนือธรรมชาติ!

เลือดซึมออกมาจากรอยแยกของผนังกระจก แผ่ซ่านเป็นปื้นใหญ่บนกระจกใส

ผมเหมือนสาหร่ายทะลุผ่านช่องประตู งอกและสานกันอย่างบ้าคลั่งบนพื้น ราวกับจะทอเป็นพรมผม

ร่างเลือดอาบหลายร่างเดินออกมาจากความมืด

พวกเขาล้วนเป็นผู้โดยสารบนรถเมล์สาย 602 นั่น!

ทุกคนรุมเข้าหาซูอู่!

ในสำนักงานที่ชั่วพริบตาเดียวกลายเป็นนรกอเวจี หลินกวางหยวนยังคงอยู่ในชุดสูทเนี้ยบ ยังคงท่าทางเป็นนักธุรกิจมืออาชีพที่เฉลียวฉลาดและมีประสิทธิภาพ

เขาจ้องมองซูอู่ที่ถูกซอมบี้ล้อมไว้ ดวงตาเจือแววคลุ้มคลั่ง "ยินดีต้อนรับสู่ --- นรก!"

วูบ วูบ วูบ วูบ!

มือที่เปรอะเปื้อนเลือดหลายคู่ยื่นมาคว้าซูอู่!

"จัดการกับผมซึ่งเป็นแค่คนธรรมดา คุณไม่จำเป็นต้องจัดฉากใหญ่โตขนาดนี้หรอกนะ"

"ผมว่า คุณต่างหากที่เก็บกดมานานเกินไป จนสมองเสียไปแล้ว"

ฝูงซอมบี้รวมตัวกันที่ตำแหน่งที่ซูอู่ยืนอยู่ก่อนหน้านี้ แต่พวกมันกระโจนเข้าใส่อากาศธาตุทั้งหมด!

ไฟในสำนักงานยังคงสว่างๆ มืดๆ

เงาหลายสายทับซ้อนบิดเบี้ยว

ซูอู่หายตัวไป

มีเพียงเสียงของเขาที่ดังขึ้นซ้ายบ้างขวาบ้าง บนบ้างล่างบ้าง!

สีหน้าของ 'หลินกวางหยวน' เคร่งขรึมขึ้นในทันที เขาพูดเสียงเข้ม "เพื่อน ถ้ารู้แต่แรกว่าเราเป็นพวกเดียวกัน ผมจะต้องลงมือกับคุณทำไม?

นี่เป็นความเข้าใจผิด เรามาเปลี่ยนศัตรูเป็นมิตรกันดีไหม?

ผมยินดีแสดงความจริงใจ..."

เขาตัดสินใจในทันทีว่า แม้ซูอู่จะไม่ใช่ผู้ควบคุมสิ่งเหนือธรรมชาติ แต่ก็ต้องเป็นคนพิเศษที่มีวิธีการเฉพาะตัวแน่ๆ!

ดังนั้นจึงรีบปรับท่าทีที่มีต่อซูอู่ทันที

หลังจากหลินกวางหยวนพูดจบ ผ่านไปสักครู่ซูอู่จึงตอบกลับ เขาดูเหมือนจะสนใจอยู่บ้าง "หืม? แล้วคุณเตรียมแสดงความจริงใจอะไรล่ะ?"

"ก็แน่นอนว่า ---" หลินกวางหยวนยิ้มกว้าง

ฝูงซอมบี้พุ่งเข้าใส่มุมมืดแห่งหนึ่ง!

เขาตัดสินใจได้ว่าเสียงของซูอู่มาจากที่นั่น!

โครม! โครม! โครม!

ซ่า ซ่า ซ่า ---

ซอมบี้จำนวนมากวิ่งชนไปทั่วสำนักงาน ชั่วพริบตาเดียวก็ชนโต๊ะเก้าอี้ล้มระเนระนาด ทำแฟ้มเอกสารร่วงหล่นไม่รู้กี่แฟ้ม!

กระดาษปลิวว่อนราวกับหิมะปกคลุมพื้นเรียบ

หลินกวางหยวนจ้องมองบริเวณที่ฝูงซอมบี้ล้อมไว้อย่างแน่วแน่ แต่กลับไม่ทันระวังความเย็นเฉียบที่จ่อลำคอ --- ความมืดข้นเหนียวลุกขึ้นจากเงาด้านหลังเขา กลายร่างเป็นซูอู่

ซูอู่มือหนึ่งกดเบาๆ บนไหล่หลินกวางหยวน อีกมือหนึ่งถูกเงาดำปกคลุม เปลี่ยนเป็นเคียว จ่อที่ลำคอหลินกวางหยวน!

"คุณหลิน นี่คือความจริงใจที่คุณเตรียมไว้หรือ?"

"ชิ้ว ---" หลินกวางหยวนสูดหายใจเฮือก!

ในชั่วพริบตา ศีรษะของเขาถูกเคียวดำสนิทตัดขาดลง เลือดดำเน่าเหม็นไหลทะลักออกมาจากลำคอ

ร่างทั้งร่างเน่าเปื่อยอย่างรวดเร็ว ส่งกลิ่นเหม็นเน่าของศพอย่างรุนแรง!

แม้แต่ศีรษะที่ซูอู่ตัดลงมา ก็กลายเป็นหัวของ 'ซินเฉียวเกอ' อดีตเพื่อนร่วมงาน!

สับเปลี่ยนตัวตาย!

ใช้ร่างตายแทน!

ซูอู่โยนศีรษะนั้นทิ้งทันที ร่างกายกลายเป็นของเหลวในพริบตา หลอมรวมเข้ากับเงาใต้เท้า!

ในเวลาเดียวกัน

ดวงตาสีเขียวอมเหลืองจำนวนมากงอกออกมาจากซากศพของ 'ซินเฉียวเกอ' ที่กลายเป็นเศษเนื้อ แสงสีเขียวอมเหลืองส่องไปทั่ว

ทำให้บริเวณโดยรอบไม่มีเงา!