ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 565 แย่งชิง

ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 565 แย่งชิง

นั่นก็คือ กู่หยางไม่ใช่จอมจักรพรรดิที่ถูกปิดผนึก แต่กลับมาจากโลกเบื้องล่าง พลังที่เขาแสดงออกมาจึงยิ่งน่าตกใจ

ในเวลาเดียวกัน ก็หมายความว่า... เขาคือมหาจอมจักรพรรดิรุ่นเยาว์ลำดับที่ 101 อย่างแท้จริง!

เรื่องเช่นนี้...

มองไปทั่วสามพันโลก ก็ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!

มหาจอมจักรพรรดิรุ่นเยาว์ลำดับที่ 101 ปรากฏขึ้นในยุคสมัยหนึ่งของโลกใบนี้

ทำลายสถิติประวัติศาสตร์โดยสมบูรณ์ เป็นครั้งแรกที่เต๋าสวรรค์ทำลายกฎ!

มหาจอมจักรพรรดิรุ่นเยาว์ที่แม้แต่เต๋าสวรรค์ยังต้องทำลายกฎ ไม่อาจจินตนาการได้ว่าพรสวรรค์และศักยภาพของเขาจะน่าสะพรึงกลัวถึงเพียงใด

แม้แต่ทรราช... เพียงแค่คิด ก็รู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่ง

เกรงว่า... ศักยภาพและโชคชะตาของเขา มหาจอมจักรพรรดิรุ่นเยาว์ในอดีต... ไม่มีใครเทียบได้!

หลังจากความตกตะลึง

ทรราชทั้งสิบต่างก็มีสีหน้าคลั่งไคล้ขึ้นมาทันที

โอกาส!

นี่มันโอกาสอันยิ่งใหญ่!

มหาจอมจักรพรรดิรุ่นเยาว์เช่นนี้ ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา นี่เป็นโอกาสอันยิ่งใหญ่เกินกว่าจะจินตนาการได้สำหรับตำหนักเต๋าเซียนสวรรค์

หากกู่หยางกลายเป็นศิษย์ของตำหนักเต๋าเซียนสวรรค์ ในอนาคต โอกาสที่เขาจะบรรลุขอบเขตจอมจักรพรรดิ... จะต้องมากกว่าเจ็ดส่วน! นี่เป็นโอกาสที่น่ากลัวยิ่งนัก

ในเวลาเดียวกัน หากกู่หยางกลายเป็นจอมจักรพรรดิ พลังของเขาในหมู่จอมจักรพรรดิ... ก็จะต้องเป็นชั้นยอด!

แม้กระทั่ง... ในอนาคต เขาอาจจะมีโอกาสก้าวเข้าสู่... โลกเซียนในตำนาน!

อนาคตของตำหนักเต๋าเซียนสวรรค์... ช่างสดใส

ในเวลาเดียวกัน สำหรับตัวพวกเขาเอง... ก็มีประโยชน์มหาศาลเช่นกัน

แน่นอนว่า ตอนนี้... โอกาสที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น... ปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา!

"กู่หยาง ข้าคือ ทรราชไป๋หลิง ขอเพียงเจ้ารับข้าเป็นอาจารย์ ข้าจะทุ่มเทกำลังทั้งหมดเพื่อบ่มเพาะเจ้า ทำให้เส้นทางสู่ขอบเขตจอมจักรพรรดิของเจ้าราบรื่น"

ทันใดนั้น ไป๋หลิงก็กล่าวขึ้น

เสียงนั้นดังก้องกังวาน ราวกับเสียงฟ้าร้อง สั่นสะเทือนฟ้าดิน

ได้ยินเช่นนี้ ผู้คนมากมายต่างก็ตกตะลึง

บัดซบ ทรราชไป๋หลิงถึงกับ...

ต้องการรับศิษย์ด้วยตัวเอง!

ต้องรู้ว่า... ทรราช... ก็มีแข็งแกร่งหรืออ่อนแอที่แตกต่างกัน

ขอบเขตทรราช แบ่งออกเป็น...

ทรราชแรกเริ่ม ทรราชปฐพี และทรราชสวรรค์!

ส่วนไป๋หลิง... อยู่ในขอบเขตทรราชสวรรค์! ในหมู่ทรราช นับว่าเป็นยอดฝีมือไร้เทียมทาน!

แต่ยอดฝีมือไร้เทียมทานเช่นนี้ ตอนนี้กลับเผยสีหน้าเช่นนั้นออกมา แววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความคลั่งไคล้

ยิ่งไปกว่านั้น... แววตาที่คลั่งไคล้นั้น ราวกับว่าคนธรรมดาได้พบกับหญิงงามไร้ที่เปรียบยากที่จะควบคุมตัวเอง อยากจะกลืนกินกู่หยาง

ทรราช ยอดฝีมือไร้เทียมทานเช่นนี้... จะเผยสีหน้าเช่นนี้ออกมาได้อย่างไร มันเหลือเชื่อจริง ๆ

ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างก็จ้องมองด้วยความตกใจ ไม่ว่าจะเป็นขอบเขตศักดิ์สิทธิ์หรือขอบเขตเทพ ล้วนเป็นเช่นนี้

ตู้เยว่หนิงก็อึ้งงันไปเช่นกัน

บรรพบุรุษของนาง... อยู่แค่ขอบเขตทรราชแรกเริ่ม ไม่สามารถเทียบกับไป๋หลิงที่อยู่ในขอบเขตทรราชสวรรค์ได้

แต่...

ไป๋หลิงที่เป็นถึงทรราชสวรรค์... กลับแสดงท่าทีเช่นนี้ออกมา

จะพูดว่าอย่างไรดี...

กู่หยาง... ผิดปกติเกินไป! แม้แต่ยอดฝีมือขอบเขตทรราชสวรรค์ยังใจสั่น

ขณะที่ทุกคนกำลังตกใจ

กู่หยางกลับมีสีหน้าสงบนิ่ง ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งใด

"ไป๋หลิง! เจ้าคนแก่ขี้โกง คิดจะแย่งคนกับข้าหรือ!"

"สหายน้อยกู่ อย่าไปเป็นศิษย์ของตาแก่นั่น เขาเป็นคนใจแคบ ไม่เหมาะจะเป็นอาจารย์ เจ้ามาเป็นศิษย์ของข้า ฉื่อเหยียนเถอะ ข้าจะสอนเจ้าอย่างเต็มที่"

ในเวลานี้ ทรราชผมสีแดงที่มีดวงตาสีแดงก็ยืนออกมา กล่าวด้วยน้ำเสียงโกรธเคือง

ขณะที่อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่าน บนฟ้าก็มีรัศมีสีแดงปรากฏขึ้นมากมาย รัศมีนั้น... กลับเป็น...

กฎเทียมแห่งเพลิง!

นี่คืออำนาจของทรราช! พูดเพียงคำเดียว หรือแม้กระทั่งอารมณ์เปลี่ยนแปลง ก็สามารถทำให้ฟ้าดินแปรเปลี่ยน ปลุกกฎเทียมให้ปรากฏ!

"เจ้าพูดบ้าอะไร! ข้าใจแคบตั้งแต่เมื่อไหร่ ฉื่อเหยียน เจ้าคนแก่ขี้โกง เพื่อแย่งคนกับข้า ถึงกับใส่ร้ายป้ายสีข้าเช่นนี้ ข้าจะไม่ไว้หน้าเจ้า!"

ไป๋หลิงโกรธจนหนวดเคราแทบกระดิก ฟันของเขาก็กัดแน่น

และขณะที่อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่าน บนท้องฟ้าก็มีรัศมีสีขาวปรากฏขึ้นมากมาย สอดคล้องกับรัศมีสีแดง

เห็นฉากนี้

ยอดฝีมือมากมายต่างก็จ้องมองด้วยความตกใจ ดวงตากระตุกไม่หยุด

บัดซบ...

ฉื่อเหยียน ยอดฝีมือไร้เทียมทานที่เทียบเท่าไป๋หลิง ก็มาแย่งชิงกู่หยางด้วย!

นี่มัน...

ยิ่งใหญ่เกินไปแล้ว!

"หยุดเถียงได้แล้ว เรื่องสอนศิษย์ ข้าเก่งกว่าพวกเจ้า ให้ข้ามาสอนเขาเถอะ"

"เฮยเล่ย แกเป็นแค่ทรราชปฐพี จะมาวุ่นวายอะไร!"

"ทรราชปฐพีแล้วอย่างไร การสอนศิษย์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับขอบเขต ขอบเขตของข้าอาจจะไม่สูงเท่าพวกเจ้า แต่ศิษย์ของข้าไม่ด้อยไปกว่าศิษย์ของพวกเจ้า"

"ถูกต้อง ข้าก็เห็นด้วยกับเฮยเล่ย ข้าก็รู้สึกว่าตัวเองสอนศิษย์ได้ดี ให้ข้ามาเป็นอาจารย์ของเขาเถอะ"

"เฮยเล่ยไม่เท่าไหร่ แต่ถู่หลิง เจ้าเป็นแค่ทรราชแรกเริ่มจะมาวุ่นวายอะไร"

"ทรราชแรกเริ่มแล้วอย่างไร ขยะอย่างพวกเจ้าไม่มีคุณสมบัติที่จะรับศิษย์!"

"บัดซบ! พวกเจ้าคนแก่นี่ ใช้อายุที่มากกว่าข้าหลายร้อยล้านปีมาข่มเหงข้าหรือ!"

"เหอะ อย่ามาพูดเรื่องอายุ ขอบเขตสำคัญที่สุด!"

ขณะที่ฉื่อเหยียนกับไป๋หลิงกำลังแย่งชิงกัน ทรราชคนอื่น ๆ ก็เข้ามาร่วมวง พวกเขาเถียงกันหน้าแดงก่ำ แม้กระทั่งไม่สนใจภาพลักษณ์และศักดิ์ศรีของทรราช เริ่มด่าทอกันอย่างรุนแรง

ฉากนี้...

ทำให้ยอดฝีมือมากมายต่างจ้องมองด้วยความตกใจ

พวกเขารู้สึกเพียงแค่ว่าภาพลักษณ์ไร้เทียมทานของทรราช... ได้พังทลายลง

ในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะอิจฉากู่หยาง

บัดซบ...

เจ้าหมอนี่ทำบุญมาด้วยอะไร ถึงทำให้ทรราชทั้งสิบแย่งชิงกัน แม้กระทั่งไม่สนใจภาพลักษณ์ เริ่มด่าทอกัน ไม่นานก็จะลงมือกันแล้ว

แต่เมื่อคิดถึงความผิดปกติของกู่หยาง...

พวกเขาก็เงียบลง

ชาชิน...

ชาชินเสียแล้ว...

เขา... ก็มีคุณสมบัติที่ทำให้ทรราชทั้งสิบต้องแย่งชิงกัน

พวกเขาเหล่าคนที่ไม่มีความสามารถ... ก็ทำได้เพียงแค่มองด้วยความอิจฉา

ใบหน้าของตู้เยว่หนิงก็กระตุกไม่หยุด ไม่คิดเลยว่าสถานการณ์จะกลายเป็นเช่นนี้

ไม่เพียงแต่นาง...

ผู้อาวุโสในตำหนักเต๋าเซียนสวรรค์ แม้กระทั่งจ้าวตำหนัก... ก็มองหน้ากันอย่างจนใจ

ส่วนศิษย์แท้จริงทั้งสิบ... ไม่อยากพูดอะไรแล้ว

กู่หยางมองทรราชที่กำลังแย่งชิงเขา สีหน้าของเขายังคงสงบนิ่ง เพียงแต่ในดวงตานั้น... กลับมีแววประหลาดปรากฏขึ้น

หากเขาไม่คิดจะเข้าร่วมตำหนักเต๋าเซียนสวรรค์ ไม่อยากทำให้ทรราชเหล่านี้ไม่พอใจ...

เขาอยากจะพูดออกมาจริง ๆ ว่า...

ทรราช... ยังไม่มีคุณสมบัติพอที่จะรับเขาเป็นศิษย์

ท้ายที่สุดแล้ว...

นอกจากขอบเขตที่แข็งแกร่งแล้ว สิ่งที่ทรราชสามารถสอนคนอื่นได้ ก็คงจะเป็นวิชาระดับทรราช พลังกฎเทียม

วิชาระดับทรราช... ตอนนี้เขามีหนทางเป็นของตัวเองแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากเข้าร่วมตำหนักเต๋าเซียนสวรรค์ ก็คงจะสามารถอ่านวิชาระดับทรราชทั้งหมด รวมถึงคัมภีร์จักรพรรดิได้อย่างง่ายดาย

ส่วนกฎเทียม... ไม่จำเป็นต้องให้ทรราชมาสอนเขา

ท้ายที่สุด...

เขามีระบบปรับแต่ง!

สิ่งที่ทรราชสามารถมอบให้เขาได้... ก็คงจะเป็นอาวุธทรราช โอสถระดับสูง...

ของระดับต่ำ... เขาดูถูก!

"พอได้แล้ว!"

ในเวลานี้ เสียงหนึ่งที่เต็มไปด้วยอำนาจก็ดังก้องกังวานไปทั่วฟ้าดิน ราวกับเสียงของเต๋าสวรรค์ ทำให้ผู้คนไม่อาจต้านทานได้ เกิดความหวั่นเกรงขึ้นมา

และขณะที่เสียงนั้นปรากฏขึ้น...

บนท้องฟ้าก็มีเกล็ดหิมะตกลงมา

เกล็ดหิมะเหล่านี้ไม่ใช่เกล็ดหิมะธรรมดา แต่กลับแฝงไปด้วยพลังอันแปลกประหลาด!

ขณะที่เกล็ดหิมะปรากฏขึ้น ไม่ว่าจะเป็นนิมิตที่ไป๋หลิงหรือฉื่อเหยียนสร้างขึ้น ล้วนหายไปโดยสิ้นเชิง

บนท้องฟ้า...

มีเพียงเกล็ดหิมะที่กำลังโปรยปรายลงมา

ทุกคนจ้องมองด้วยความตกใจ ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

มีเพียงคนส่วนน้อยเท่านั้นที่เข้าใจบางอย่าง ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจ

ในเวลาเดียวกัน

ทรราชทั้งสิบก็ม่านตาหดตัว พวกเขาหยุดการทะเลาะวิวาท มองไปยังที่แห่งหนึ่ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเคารพ

ที่นั่น...

มีร่างเงาหนึ่งปรากฏตัวขึ้น

นางมีผมสีขาว บนผมประดับประดาด้วยปิ่นปักผมรูปเกล็ดหิมะ

ร่างกายของนางเล็กจิ๋วราวกับเด็กน้อย ใบหน้าของนางงดงาม แต่กลับเต็มไปด้วยความเย็นชา ราวกับตุ๊กตาที่น่ารัก

นางสวมชุดสีขาว เท้าที่ขาวเนียนปรากฏต่อหน้าทุกคน บนข้อเท้าของนางยังมีกระดิ่งสีขาวคู่หนึ่ง ขณะที่นางก้าวเดินไปในอากาศ ก็มีเกล็ดหิมะปรากฏขึ้น ห้วงมิติก็กระเพื่อม เป็นภาพที่แปลกประหลาดยิ่งนัก

ในเวลาเดียวกัน กระดิ่งบนข้อเท้าของนางก็ส่งเสียงไพเราะออกมา ราวกับเสียงเต๋า ทำให้จิตใจของผู้คนสั่นไหว

และหญิงสาวเช่นนี้...

กลับทำให้ทรราชทั้งสิบแสดงความเคารพออกมา

เพราะนางชื่อ มู่หรงเฉียนเสวี่ย เป็นผู้อาวุโสใหญ่แห่งตำหนักเต๋าเซียนสวรรค์ ยิ่งเป็น...

ขอบเขตกึ่งจอมจักรพรรดิ!

เป็นยอดฝีมือไร้เทียมทานภายใต้ขอบเขตจอมจักรพรรดิ และยังเป็นผู้พิทักษ์ตำหนักเต๋าเซียนสวรรค์ตลอดหลายปีมานี้!

ภายใต้สายตาประหลาดใจ ตกตะลึง และเคารพของทุกคน หญิงสาวผมขาวที่ราวกับเด็กน้อยคนนี้ เดินตรงไปยังกู่หยาง หยุดอยู่ห่างจากกู่หยางเพียงหนึ่งเมตร ดวงตาที่เย็นชาของนางสบตากับกู่หยาง