บทที่ 640 : เปลวไฟที่เผาไหม้ (2)
[แปลโดยแฟนเพจ BamแปลNiyay มาติดตามในแฟนเพจเพื่อติดตามข่าวสารได้นะ]
[ลงแบบราคาถูกแค่ใน my-novel แต่จะลงช้ากว่าThai-novel 100 ตอน]
[หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนจะไม่มีการกลับมาแก้ให้นะครับ]
บทที่ 640 : เปลวไฟที่เผาไหม้ (2)
ปัง!
ดาบมังกรสีนิลและลาเวนเทียปะทะกัน
เซริสถอยหลังไปหลายเมตรแต่ยังทรงตัวอยู่ได้
'ยิ่งร่างกายแหลกสลายเท่าไหร่….'
บ่น!
เปลวเพลิงที่เจิดจ้าลุกโชนออกมาจากทั่วร่างของเซริสมากเท่านั้น
ปัง!
ลาเวนเทียสะบัดดาบมังกรสีนิลของนายท่านออกไปอย่างรุนแรง
นายท่านตั้งหลักและกระโดดถอยหลังไปไกล
'ร้อน'
เส้นประสาททั่วร่างขาดออกจากกันหมดแล้ว
ตอนนี้ในเส้นเลือดของเซริสมีเปลวไฟไหลเวียนแทนเลือด
การโจมตีครั้งที่ 8
ดาบปะทะกันกลางอากาศ
อากาศสั่นสะเทือน คลื่นกระแทกทำให้เศษชิ้นส่วนแห่งหายนะแห่งหายนะที่กองเป็นภูเขาถูกทำลายลงไปเป็นบริเวณกว้าง
เธอไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังต่อสู้แบบไหนอยู่
เซริสเหวี่ยงดาบของเธอออกไปโดยสัญชาตญาณ
'เปลวไฟแห่งปฐมบท'
เป็นตำนานที่เล่าขานกันในเนลม์ไฮมฟ์
ว่ากันว่ามันส่องสว่างดินแดนที่เคยมีเพียงหมอกและความหนาวเย็น ให้สว่างไสวกว่าที่ใดในจักรวาล
'ลุกโชนยิ่งขึ้น'
ฟึ่บ!
ฟู่ววว!
เปลวไฟลุกโชนจากส่วนลึกในร่างกายของเธอ
หัวใจของเธอเต้นแรงและสูบฉีดเปลวไฟไปทั่วร่าง
'พลัง....'
ต้องแลกมาด้วยอะไรบางอย่าง
ชัยชนะต้องแลกมาด้วยการเสียสละ
'มากขึ้น มากขึ้นกว่านี้ มากขึ้นอีก!'
เปลวไฟเชื่อมต่อกระดูกที่แตกหักเข้าด้วยกัน
เส้นประสาทถูกเชื่อมต่อใหม่ กล้ามเนื้อเต้นเป็นจังหวะอย่างรุนแรง
ความทรงจำของเธอฉายกลับมาอย่างรวดเร็ว ภาพเหตุการณ์ตั้งแต่ตอนที่เธอมาที่ห้องรอครั้งแรก จนถึงตอนที่ต่อสู้กับนายท่านของเธอในที่แห่งนี้ เธอต่อสู้ ต่อสู้ และต่อสู้อีกครั้ง เพื่อนายท่านของเธอและเพื่อตัวเธอเอง
'ความเจ็บปวดทั้งหมดนั้น'
ความพยายามทั้งหมดและตลอดทั้งปี
ถ้ามันมีอยู่เพียงชั่วครู่นี้
หากต้องใช้เวลาหลายสิบปีในการเตรียมตัวสำหรับช่วงเวลานี้
“ฉันจะไม่ยอมแพ้”
เซริสพึมพำ
“ฉันจะไม่แพ้นายทาานหรอกนะคะ”
ฟู้วววววว!
เปลวไฟที่สว่างไสวกว่าครั้งไหน ๆ
ผมของเซริสเปลี่ยนเป็นสีขาว
และเปลวไฟแห่งชีวิตก็เริ่มลุกโชน
'ท่านยอมเสียสละตัวเองเพื่อความเป็นนิรันดร์'
การโจมตีครั้งที่ 9.
ดาบสีแดงและดาบสีดำปะทะกัน
เปลวไฟและความมืดหมุนวนไปมา ทำให้อากาศรอบข้างร้อนระอุ
'แต่เธอยอมเสียสละเพื่อช่วงเวลานี้'
นี่คือ 'การเรียกสติ' นายท่าน
ร้อน
ร้อนยิ่งกว่าเดิม
การโจมตีครั้งที่ 10
ก้าวข้ามขีดจำกัดของขีดจำกัด และก้าวข้ามขีดจำกัดนั้นอีกครั้ง
เขตชายแดนทั้งหมดที่จมอยู่ในความมืดสว่างขึ้นเศษชิ้นส่วนแห่งหายนะที่ซ่อนตัวอยู่ไม่กี่ตัวดิ้นรนเข้ามาใกล้ แต่ก็ละลายกลายเป็นฟองอากาศ
ดวงตาของเซริสส่องแสงราวกับดวงอาทิตย์
การเผาไหม้ต้องใช้ฟืน
และเธอเลือกที่จะเป็นฟืนนั้นเสียเอง
การโจมตีครั้งที่ 11
ลาเวนเทียและดาบมังการสีนิลก็พุ่งเข้ามาโดยเล็งไปที่จุดสำคัญของกันและกัน หมายจะโจมตีจุดสำคัญของกันและกัน แทง ฟัน สะท้อน และแทงอีกครั้ง ทุกครั้งที่ปะทะกัน จะเกิดการระเบิดและเปลวไฟพวยพุ่ง
การโจมตีครั้งที่ 12
การโจมตีครั้งที่ 13
การโจมตีครั้งที่ 14 การโจมตีครั้งที่ 15 การโจมตีครั้งที่ 16
ก่อนที่เปลวไฟจะมอดดับลง
ก่อนที่ชีวิตของเธอจะขาดสะบั้น
'มาจบเรื่องนี้กันเถอะ'
ดาบเพลิงของเธอฟาดฟันนายท่านโดยไม่หยุดหย่อน
ความเร็วเสียง ความเร็วเหนือเสียง ความเร็วแสง ความเร็วเหนือแสง
การโจมตีที่เกินขอบเขตพุ่งใส่นายท่าน
ถึงกระนั้นมันก็ถูกป้องกันได้
นายท่านยกดาบขึ้นมาป้องกันราวกับว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติของเขา
'นายท่าน…ยอดเยี่ยมจริงๆ'
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเซริส
นายท่านตอบโต้กลับอย่างสุดกำลังด้วยใบหน้าที่สงบนิ่ง
'พลังของนายท่าน'
ฮีโร่ระดับ 7 ดาวทั่วไปนั้นไม่สามารถทนอยู่ได้แม้แต่วินาทีเดียว
ในห่วงมิติและเวลาที่เชื่องช้า
ในเสี้ยววินาที การโจมตีและการโจมตีหลายร้อยครั้งปะทะกัน
เปลวไฟที่ลุกโชนได้กลืนกินร่างของเซริส
'เร็วขึ้นกว่านี้'
ในที่สุดเซริสก็สามารถเห็นมันได้แล้ว
เธอสามารถสัมผัสได้แล้วว่านายท่านกำลังเหวี่ยงดาบแบบไหน
ลาเวนเทียงอและวาดเส้นเส้นโค้งสีแดง
ฉึก
เสียงของเหลว
เลือดสีดำไหลออกมาจากไหล่ซ้ายของนายท่าน
แต่นายท่านไม่ยอมหยุด ดาบมังกรสีนิลหมุนเป็นเกลียวเฉือนเนื้อสีข้างของซิริส ต่เธอไม่รู้สึกเจ็บปวด อวัยวะที่ไม่จำเป็นต่อการต่อสู้ได้หายไปแล้ว ร่างกายของเธอวิวัฒนาการเป็นเครื่องจักรเพื่อช่วงเวลานี้
'เธอแข็งแกร่งขึ้น'
โครม!
นายท่านเซถอยหลังจากแรงโจมตี
เซริสรีบวิ่งไปหานายท่านที่กำลังเซไปมา
'มากขึ้น อีกนิด อีกนิด'
ทุกครั้งที่เปลวไฟลุกโชน
ทุกครั้งที่ชีวิตของเธอสั้นลง
เปลวไฟก็ยิ่งรุนแรงขึ้น
ดวงตาของนายท่านหรี่ลง
เขาจัดประเภทสิ่งมีชีวิตตรงหน้าว่าเป็น 'ศัตรูที่แข็งแกร่ง'
เกล็ดมังกรปลิวว่อนสื้อคลุมสะบัดพลิ้วขณะที่ร่างของนายท่านลอยขึ้น เซริสพุ่งเข้าใส่พร้อมกับเปลวเพลิงที่ลุกโชน ดาบสีแดงและดาบสีดำปะทะกันอีกครั้ง
กี๊ซซซซซซ!
เศษชิ้นส่วนแห่งหายนะที่เข้ามาก็ไม่ใช่ปัญหา
เศษชิ้นส่วนแห่งหายนะที่บุกรุกเข้ามาถูกทำลายด้วยแรงกระแทกจากการต่อสู้
'พลังนายท่านมีมากขนาดไหน'
แคร๊ง!
ประกายไฟจากลาเวนเทียและดาบมังกรสีนิล
'เธอต้องปีนขึ้นไปสูงแค่ไหน....ถึงจะยืนอยู่เคียงข้างนายท่านได้'
ร่างของเซริสกำลังลุกไหม้ตั้งแต่หัวจรดเท้า
ผงขี้เถ้าสีเทาลอยอยู่ด้านหลังของเธอ
ตอนนี้เธอไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นมนุษย์อีกต่อไป เป็นเพียงเปลวไฟที่มีชีวิต
เมื่อเปลวไฟมอดดับ ก็จะเหลือเพียงเถ้าถ่าน
'แต่ถึงอย่างไรก็ตาม'
เธอก็ยังแข็งแกร่ง
แข็งแกร่งอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
ยิ่งเซริสโจมตีอย่างหนักหน่วงเท่าไหร่ นายท่านเขาก็ยิ่งตอบโต้กลับด้วยพลังที่มากกว่าเป็นสองเท่า นายท่านไม่เคยถอยแม้จะเผชิญหน้ากับการโจมตีมากมายจากเธอ
ราวกับว่านายท่านกำลังประกาศด้วยร่างกายของเขา
ไม่ว่าใครจะเข้ามาต่อสู้ เขาก็จะไม่มีวันแพ้
เสื้อคลุมสะบัดพลิ้ว
ดาบมังกรสีนิลทะยานสูงขึ้นไปอีก
และแล้ว การโจมตีครั้งที่ 328
ดาบนั้นยืดออกไปหลายสิบเมตรและล้อมรอบตัวเซริสเอาไว้
เสียงน่าขนลุกดังขึ้น ราวกับว่าผิวหนังของเธอกำลังถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ
ซวก!!
แขนขวาของซิริสขาดทันที
แขนที่ถือลาเวนเทียถูกตัดขาดและกระเด็นขึ้นไปพร้อมกับเลือดที่พุ่งออกมา
ควับ
เกล็ดที่แหลมคมควักลูกตาซ้ายของเธอออก
วิสัยทัศน์ด้านซ้ายของเซริสมืดลง
"นายท่าน"
เซริสหัวเราะ
ท่ามกลางภาพที่พร่ามัว นายท่านกำลังเดินมาหาเธอช้า ๆ
"นี่มันเกินไปแล้วนะ"
นายท่านจะแข็งแกร่งเกินไปแล้ว
ต่อให้เธอเพิ่มพลังเป็นพันเป็นหมื่นเท่า เธอก็ยังไม่สามารถเอาชนะได้งั้นเหรอ
สุดท้าย เธอก็ไม่สามารถไปถึงจุดที่นายท่านยืนอยู่ได้งั้นเหรอ?
แต่เซริสกลับมั่นใจ
'ถ้าเป็นแบบนี้'
เธอสามารถเอาชนะได้
ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใครก็ตาม
ถึงจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่เหนือกว่าพระเจ้า ก็สามารถคว้าชัยชนะมาได้
เซริสมองไปข้างหน้า
ดาบมังกรสีนิลแทงทะลุหัวใจของเธอ แต่มันไม่สามารถหยุดเธอได้ เธอรับรู้มันโดยสัญชาตญาณ แม้ว่าเธอจะใช้ที่เรียกได้ว่ามีมาตั้งแต่โบราณและเผาตัวเองจนถึงที่สุด เซริสก็ไม่สามารถเอาชนะนายท่านได้
'แต่ครั้งนี้…”
ฉึก
ปลายดาบมังกรสีนิลเจาะทะลุหน้าอกของเซริส
เซริสปล่อยมือซ้ายของเธอทันที
"ฉัน….ชนะ….แล้ว"
ร่างของเธอล้มลงด้านข้าง
「…….」
นายท่านก้มมองลงที่หน้าอก
กริชสีขาวบริสุทธิ์เล่มหนึ่งปักอยู่ที่หน้าอกซ้ายของเขา….