บทที่ 636 : ประเภทภารกิจ : ก้าวข้ามบางสิ่งที่เหนือธรรมชาติ (12)
[แปลโดยแฟนเพจ BamแปลNiyay มาติดตามในแฟนเพจเพื่อติดตามข่าวสารได้นะ]
[ลงแบบราคาถูกแค่ใน my-novel แต่จะลงช้ากว่าThai-novel 100 ตอน]
[หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนจะไม่มีการกลับมาแก้ให้นะครับ]
บทที่ 636 : ประเภทภารกิจ : ก้าวข้ามบางสิ่งที่เหนือธรรมชาติ (12)
“ฉันว่าเราเข้าใจบางอย่างผิดไป….”
เซริสสบตากับเจนน่า
“เจนน่า ชิราอิใช่ไหม?”
“ใช่แล้ว ฉันเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่ภักดีอันดับหนึ่งและคู่หูของพี่ชายฉันในทาวน์เนีย!”
ตะเบ๊ะอย่างแรง
เซริสยิ้ม
“นายท่านเป็นคนแบบไหน?”
"ดีสุดๆ"
เจนน่าสีหน้าลำบากใจ
เจนน่าลังเลครู่หนึ่งและก็เปิดปากของเธอขึ้นมา
"คนซึน ไม่ค่อยเป็นมิตร พูดแต่เรื่องของตัวเองเท่านั้นประมาณนี้ไหมนะ?”
“....”
"มันแย่มากจริงๆ เราอยู่ด่วยกันมาตั้งนาน แต่เขาก็จากไปโดยไม่มีแม้แต่จะบอกลา เอาแต่ใจตัวเองมาก นี้มันน่าหงุดหงิดจริงๆ"
เจนน่าเม้มริมฝีปากของเธอ
จากนั้นการแสดงออกของเธอก็เปลี่ยนไป
"แต่ก็... เขาไม่ใช่คนเลว"
"เขาเป็นคนเลว เขาไม่ได้เป็นแค่คนไม่ดี"
คาทีโอตอบสั้นๆ
"งั้นเหรอ"
เซริสพยักหน้า
สัตว์ประหลาดปนเปื้อนกำลังเข้ามาจากถนนด้านหน้า
อย่างน้อยก็น่าจะหลักร้อยเป็นอย่างต่ำ
“เจนน่า และคาทีโ
"..."
"ขอร้องล่ะ ช่วยเราด้วยนะ"
เซริสโค้งคำนับให้ทั้งสองเป็นมุม 90 องศา
เจนน่ายกมือทั้งสองข้างขึ้น
"พี่สาว ไม่จำเป็นต้องทำขนาดนั้น...!"
“ไม่ ดูเหมือนว่าจะพวกเธอจะสนิทกับนายท่านมากกว่าพวกเรา ขอบคุณที่ต่อสู้กับนายท่านแทนพวกเราที่ทำเช่นนั้นไม่ได้หากไม่มีพวกเธอ…นายท่านอาจจะไม่รอด”
สมาชิกที่อยู่ข้างหลังไม่ได้พูดอะไร
รีเจียนกอดอกและพิงกำแพง ขณะที่นิฮาคุยืนมองนิ่งๆ
ยูเน็ตก้มหน้าลงราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่
"ช่างเป็นภาพที่น่าสนใจจริงๆ"
เสียงผิวปากสูง
เมื่อหันกลับไปมอง
ชายผู้มีใบหน้าคมคายเดินออกมาจากด้านหลังของเรือเหาะที่กำลังลุกไหม้
“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็นสิ่งนี้ การที่รองนายท่านอันทรงเกียรติแห่งเนลม์ไฮมฟ์ยอมโค้งคำนับให้คนอื่น”
ชายคนนั้นยิ้มอย่างผ่อนคลาย
ฝักดาบที่เอวของเขาส่งเสียงกระทบกันทุกครั้งที่เขาก้าวเดิน
"ไอ้โง่นี่เป็นใคร! กล้าดียังไงมาพูดกับเซรีิส..."
"หยุด"
"แต่มัน!"
"ได้โปรด"
นิฮาคุถอยกลับด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย
“เวคิสนายมาช้านะ ก็บอกให้มาด้วยกันตั้งแต่แรก”
"ไม่เป็นไร ขอบคุณ ฉันไม่อยากทนกับการนั่งบนเรือเหาะบ้าๆ นั่นเป็นครั้งที่สอง"
ชายคนนั้นมองไปรอบๆ
สัตว์ประหลาดปนเปื้อนหลายร้อยหลายพันรายล้อมถนน
รอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเขา
"มีคนออกมาต้อนรับเยอะแยะเลย ไม่ง่ายเลยนี้"
"……นายคือ"
“ฉันเวคิส คนที่เธอเรียกเขาว่านายท่านหรืออะไรสักอย่างฉันอยู่กับผู้ชายคนนั้นในทาวน์เนีย”
เวคิสหันไปหาอารอนและพูดอย่างเจ้าเล่ห์
เวคิสปรับสีหน้าของเขาอีกครั้งและเปิดปากของเขาพูดขึ้น
"อย่าถามฉันว่าฉันมาที่นี่ได้ยังไง มีพอร์ทัลที่เชื่อมกับทาวน์เนียบนเรือ ฉันออกมาผ่านไปหลังจากที่พวกเธอเล่นอะไรกันก็ไม่รู้”
“.....”
“มันน่าทึ่งมาก ที่คนแบบเธอมาโค้งให้เราแบบนี้”
เวคิสหัวเราะ
เซริสสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดขึ้น
"ฉันขอให้คุณ..."
"ไม่จำเป็น"
ฉึก!
ทันใดนั้น เวคิสก็กระโดดขึ้นพร้อมกับชักดาบออกมา
แมงมุมที่ปนเปื้อนซึ่งกำลังเข้ามาใกล้จากอาคารด้านบนถูกตัดออกและพ่นเลือดสีดำออกมา
"ฮู่ว"
เวคิสพึมพำในขณะที่ตัวเขาเต็มไปด้วยเลือด
ฉันไม่อยากให้มันจบแบบยุ่งเหยิง ไม่ว่าจะแก้ปัญหาได้หรือตายทั้งหมด ฉันเกลียดตอนจบที่คลุมเครือ"
เวคิสเบิกตากว้าง
จิตสังหารที่รุนแรงสั่นไหวในดวงตาของเขา
"เริ่มกันเลย"
เขาสีขาวงอกออกมาจากหน้าผากของเบลคิส
[รอยประทับ 'เลือดมังกรขาว' ถูกเปิดใช้งานแล้ว!]
ครืน!
ดาบของเวคิสสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
คลื่นสีขาวบริสุทธิ์ส่งเสียงออกมาจากใบมีดที่อยู่เหนือด้ามจับ
ปัง!
เวคิสกระโดดสูงมากจนพื้นยางมะตอยถูกทำลาย
เวคิสเปลี่ยนท่าทางกลางอากาศแล้วฟาดดาบลง
คลื่นที่มองไม่เห็นพัดไปข้างหน้า
สัตว์ประหลาดปนเปื้อนที่ขวางทางถูกตัดเป็นชิ้นๆ ในทันที
หลังจากนั้นเวคิสก็กระโจนเข้าไปท่ามกลางสัตว์ประหลาดปนเปื้อนนับร้อย
เลือดและเศษซากของสัตว์ประหลาดปนเปื้อนเริ่มกระจัดกระจายไปทั่ว
"เอาล่ะนะ!"
เจนน่าหยิบธนูออกมาจากด้านหลังของเธอ
ลูกธนูสามสามดอกอยู่บนคันธนูแล้ว
ปิ๊ง!
เจจน่าเจาะหน้าผากของสัตว์ประหลาดปนเปื้อนและยิ้มให้เซริส
"เราจะเคลียร์ทางข้างหน้าให้ งั้นพี่สาวกับเพื่อนๆก็ประหยัดพลังงานไว้ใช้ในช่วงเวลาสำคัญนะคะ"
"..."
"เราแค่ทำในสิ่งที่เราต้องทำคือแค่นี้ใช่ไหม?”
“ใช่!”
มีคนตอบมาจากด้านหลัง
เซริสหันกลับมามองอีกครั้ง
หญิงสาวที่สวมเสื้อผ้าหนังบาง ๆ กระแทกหมัดของเธอเข้าด้วยกัน
“พวกเราตระกูลสตรอมไม่เคยลืมบุญคุณเขาคนนั้น”
คิชาชา บิคชาบี
เธอเป็นฮีโร่เผ่าพันธ์ุสัตว์ร้ายของทาวน์เนีย
หูเสือที่งอกออกมาบนหัวของหญิงสาวกระดิก
“แด่ฮาน อิสรัต นักรบผู้สูงศักดิ์ของเรา”
เฮ้!~~~~~
เด็กผู้หญิงหลายสิบคนที่อยู่ด้านหลังคิชาช่าส่งเสียงร้อง
พวกเธอเป็นฮีโร่จากชนเผ่าพันธ์ุเดียวกันกับคิชาช่า
แกร๊ก
คิชาช่าบิดข้อมือของเธอ
สายเลือดของราชาสัตว์ร้าย พลังที่ไม่เคยมีมาก่อนพแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของหญิงสาว
“ถึงเวลานักรบแล้ว!”
พวกเธอวิ่งสี่ขาและวิ่งไปข้างหน้าพร้อมกัน
สัตว์ประหลาดปนเปื้อนซึ่งยื่นหัวออกมาจากด้านหน้าถูกโจมตีอย่างไร้ความปราณีโดยการโจมตีของคิชาช่า
ถัดจากซากปรักหักพังของเรือเหาะทุนนิยมตระกูลโฮ
พอร์ทัลทรงกลมปรากฏขึ้น
ฮีโร่มากมายออกมาจากประตูมิติ แต่ละคนถืออาวุธไว้ครบมือ
กำลังเสริมของเนลม์ไฮมฟ์ไม่สามารถมาที่นี่ได้
ปัจจุบันพวกเขากำลังซ่อมแซมของตนอยู่
'ทาวน์เนีย'
คุณภาพของฮีโร่แต่ละตัวอาจน้อยกว่าเนลม์ไฮมฟ์
ในการต่อสู้ครั้งนี้พวกเขาอาจจะไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น
แต่
'พวกเขาเสี่ยงชีวิตเพื่อนายท่าน’
นั้นมันก็ชัดเจน
เซริสไม่สามารถลดความจริงใจของพวกเขาได้
“คุณเซริส”
อารอนพูดขณะมองไปที่เซริส
"ไปกันเถอะ"
ดวงตาของเซริสจมลง
ดวงตาของเธอจับจ้องไปที่สิ่งกีดขวางด้านนอกถนน
นายท่านจะรออยู่อีกฟากหนึ่งของกำแพง
'นายท่าน ฉันจะไปหานายท่านตอนนี้แหละค่ะ'
เซริสคว้าลาเวนเทียไว้แน่น
