บทที่ 310 ความตั้งใจฆ่า(ฟรี)

บทที่ 310 ความตั้งใจฆ่า(ฟรี)

"อะไรนะ?"

"จางเซิงอยู่ที่ไหน?"

ทุกคนต่างหันไปมองจางเซิง

เนื่องจากภาพของจางเซิงได้แพร่กระจายไปทั่วจักรวาลที่สองแล้ว ทำให้ทุกคนจำเขาได้

"เป็นจางเซิงจริงๆ!"

"แม่เจ้า เป็นเขาจริงๆ ด้วย!"

"ศัตรูของทั้งจักรวาล!"

เมื่อเห็นว่าเป็นจางเซิงตัวจริงยืนอยู่ที่นี่ ทั้งสองฝ่ายที่กำลังจะต่อสู้ก็หยุดการเผชิญหน้าทันที

การปรากฏตัวของจางเซิงได้ยับยั้งการต่อสู้ครั้งใหญ่ที่กำลังจะเกิดขึ้น

ทั้งซาเคส์และนาโดต่างมองจางเซิงด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

หลังจากทั้งหมด ตอนนี้พวกเขากำลังเผชิญหน้ากับเทพแห่งการทำลายล้างที่น่ากลัวมาก!

จางเซิงรู้สึกจนปัญญากับสถานการณ์นี้

เขายังคงงุนงงกับสถานการณ์ปัจจุบัน

การถูกมองว่าเป็นศัตรูของทั้งจักรวาลโดยไม่มีเหตุผล มันช่างไร้สาระ

ก็แค่ฆ่าคนไปไม่กี่คนเท่านั้นเอง

มันจำเป็นขนาดนั้นเลยหรือ?

พวกเขาทนแพ้ไม่ได้หรืออย่างไร?

ขณะที่จางเซิงกำลังคิดถึงแผนต่อไป คนที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาก็ถอยห่างออกไปทันที

ซาเคส์และนาโดมองตากัน ทั้งคู่สามารถเห็นความคิดในดวงตาของอีกฝ่าย

"โจมตีพร้อมกัน!"

จากนั้น ตระกูลซาโรและสหพันธ์ผู้พิทักษ์ที่เมื่อกี้ยังเผชิญหน้ากันอย่างตึงเครียดก็กลายเป็นพันธมิตรกันทันที

ตอนนี้เป้าหมายของพวกเขามีเพียงจางเซิงคนเดียว

เมื่อเห็นเช่นนั้น สีหน้าของจางเซิงก็ดำลงทันที

ข้าแค่อยากเดินทางไปโลกเทียนเฟิงเท่านั้น!

ทำไมถึงได้ยุ่งยากขนาดนี้?

อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครรู้ความคิดของเขา

ตอนนี้ทุกคนในที่นี้มองเขาราวกับกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่ยิ่งใหญ่

ใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ราวกับกำลังเผชิญหน้ากับปีศาจที่น่ากลัวมาก!

ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ ปีศาจ หรือซอมบี้ ทุกคนมองจางเซิงว่าเป็นคนชั่วร้าย

หลังจากกวาดตามองรอบๆ จางเซิงก็ยักไหล่ พูดเสียงเย็น: "พวกเจ้าทำอะไรกัน? ข้าไม่ได้คิดจะทำอะไรพวกเจ้าสักหน่อย!"

เมื่อได้ยินคำพูดของจางเซิง ทุกคนก็ตะโกนด้วยความโกรธ

"ไอ้ปีศาจกระหายเลือด ยังกล้ามาโอหังอีก รีบมอบตัวเดี๋ยวนี้!"

"ใช่ ศัตรูของทั้งจักรวาล รีบคุกเข่ารับความตายซะ!"

"คุกเข่ารับความตาย!"

"คุกเข่ารับความตาย!"

"คุกเข่ารับความตาย!"

ไม่รู้ว่าใครเริ่มก่อน ทุกคนเริ่มตะโกนใส่จางเซิงพร้อมกัน

"พวกเจ้ามีสิทธิ์อะไรมาตัดสินว่าข้าเป็นศัตรูของจักรวาล?" จางเซิงรู้สึกจนคำพูดกับพวกเขา

"ยังกล้าแก้ตัวอีก ดูวิดีโอนี่สิ!"

นาโดพูดจบก็โบกมือ

วิดีโอสั้นๆ ถูกฉายในอากาศ แสดงภาพจางเซิงสังหารสมาชิกตระกูลซาโรอย่างโหดเหี้ยม

เมื่อเห็นภาพนั้น ทุกคนก็ยิ่งรู้สึกโกรธมากขึ้น

"ไอ้ปีศาจกระหายเลือด รีบตายซะ!"

"มีเจ้าอยู่ ทั้งจักรวาลก็ไม่มีความสงบสุข!"

"ใช่ เจ้ารีบตายไปซะเถอะ!"

ในช่วงเวลานี้ ทุกคนต่างตะโกนใส่จางเซิงด้วยความโกรธแค้น

เมื่อเห็นภาพนี้ นาโดก็ยิ้มมุมปาก แสดงรอยยิ้มโหดร้าย

สิ่งที่เขาต้องการคือปลุกปั่นความโกรธของทุกคน เพื่อเปลี่ยนให้จางเซิงเป็นศัตรูของทุกคน

ตอนนี้เป้าหมายสำเร็จแล้ว!

เขาไม่เชื่อว่าจางเซิงจะสามารถต่อสู้กับคนมากมายขนาดนี้ได้

ตอนนี้ไม่ว่าจางเซิงจะพูดอะไรก็ผิดทั้งนั้น

ตอนนี้ในสายตาของทุกคน เขาคือปีศาจที่ชั่วร้ายที่สุด

จางเซิงเองก็เข้าใจจุดนี้

เขากำหมัดแน่น ดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชา

รังสีฆาตกรรมที่มองไม่เห็นแผ่ออกมาจากร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง

สีหน้าของเขายิ่งดูน่ากลัวมากขึ้น

"ในเมื่อพวกเจ้าบอกว่าข้าเป็นปีศาจกระหายเลือด วันนี้ข้าจะทำตามที่พวกเจ้าต้องการ!"

จากนั้น เขาก็ยื่นมือคว้าไปในอากาศ

นาโดบรรพบุรุษศักดิ์สิทธิ์แห่งตระกูลซาโรยังไม่ทันตั้งตัว ก็ถูกเขาคว้ามาตรงหน้าราวกับเป็นลูกไก่ตัวหนึ่ง

คอถูกจางเซิงบีบแน่น นาโดพูดอะไรไม่ออก

ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

เขาใช้มือทั้งสองโจมตีแขนของจางเซิง หวังจะทำให้มันหัก

แต่ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนอย่างไรก็ไร้ประโยชน์

แขนของจางเซิงยังคงแข็งแกร่งดั่งหินผา ไม่มีรอยขีดข่วนแม้แต่น้อย!

"ตาย!"

เพียงคำเดียวว่า "ตาย" ร่างของนาโดก็เต็มไปด้วยรอยแตกเหมือนใยแมงมุม

"โพละ!"

เสียงระเบิดดังขึ้น ร่างของนาโดแตกออกเป็นชิ้นเนื้อเล็กๆ เปื้อนเลือด

อาบไปด้วยเลือดสด ตอนนี้จางเซิงดูราวกับปีศาจกระหายเลือด!

ช็อค!

ช็อคอย่างที่สุด!

ในช่วงเวลานี้ ทุกคนเบิกตากว้าง มองจางเซิงอย่างไม่อยากเชื่อ

ดวงตาที่เมื่อกี้ยังเต็มไปด้วยความโกรธ ตอนนี้เปลี่ยนเป็นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

สังหารจอมเทพระดับสูงสุดที่มีพลังโลกกว่า 2,000 ด้วยการโจมตีเดียว

จางเซิงคนนี้เป็นอะไรที่ผิดปกติขนาดไหนกัน?

เขาเป็นสิ่งมีชีวิตแบบไหนกันแน่?

พวกเขาจะสู้กับเขาได้อย่างไร?

การที่จางเซิงสังหารนาโดสร้างความสะเทือนใจให้พวกเขามากเกินไป

ทำให้ทุกคนตกใจจนพูดอะไรไม่ออก

แข็งแกร่งเกินไป!

แม้แต่นาโดที่เป็นกำลังระดับสูงสุดยังถูกสังหารในพริบตา

พวกเขาขืนเข้าไปก็เท่ากับเข้าไปตาย!

ทุกคนมองชายที่เปื้อนเลือดจนแดงไปทั้งตัวตรงกลางด้วยความลังเล

ในช่วงเวลานี้ พวกเขาได้รู้ว่าความกลัวคืออะไร

ทุกคนที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพผู้ยิ่งใหญ่ขึ้นไป

พวกเขาล้วนเป็นคนที่โดดเด่นที่สุดจากโลกต่างๆ

ผ่านความยากลำบากนับพันนับหมื่น ลอยตัวขึ้นมาจากโลกที่ตนสังกัด

พวกเขามีเกียรติยศและความรุ่งโรจน์ของตนเอง

เมื่อกลับไปยังโลกของตน ล้วนได้รับการบูชาว่าเป็นเทพเจ้า

แต่เมื่อเห็นพลังของจางเซิง พวกเขากลัวจนไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ

ตอนนี้ จางเซิงหลับตาลง รู้สึกถึงความกลัวของทุกคนที่อยู่ในที่นี้อย่างละเอียด

ฆ่า ฆ่า ฆ่า!

อยากฆ่าคนเท่านั้น!

ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น ฆ่าให้สะใจเถอะ!

ฆ่าทุกอย่างให้หมดสิ้น!

จางเซิงไม่ได้รู้สึกอยากฆ่าคนแบบนี้มานานแล้ว

ในเมื่อพวกนี้กล้ายั่วโมโหเขา ก็ตายกันให้หมดเถอะ!

เมื่อเขาลืมตาขึ้น เขาก็โบกมือ

ประตูนรกขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น

อันเดดนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากข้างใน

จากนั้น ก่อนที่ทุกคนจะทันตั้งตัว เขาก็ตบมือใส่ตำแหน่งที่สหพันธ์ผู้พิทักษ์อยู่อย่างแรง

เงาฝ่ามือขนาดมหึมาพุ่งออกไปทันที

เร็วมาก!

"โพละ!"

เมื่อเงาฝ่ามือขนาดใหญ่ลงมา มันก็ตบซาเคส์ผู้นำสหพันธ์ผู้พิทักษ์ให้กลายเป็นเนื้อบดทันที

รวมถึงผู้พิทักษ์โดยรอบก็ถูกตบเป็นกองเนื้อบดทั้งหมด

เมื่อเห็นภาพนั้น ทุกคนก็สูญเสียความกล้าในการต่อสู้ทั้งหมด ต่างหันหลังวิ่งหนี

"หนีเร็ว!"

"ไอ้นี่บ้าไปแล้ว!"

"ทุกคนรีบหนีเร็ว!"

"ไม่มีทางชนะหรอก!"

ตอนนี้ อันเดดเกือบทั้งหมดมีพลังระดับเทพผู้ยิ่งใหญ่ วิญญาณระดับสูงบางตนมีพลังถึงระดับจอมเทพ

พวกมันรับหน้าที่กั้นคนที่พยายามจะหนี

ตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นคนของตระกูลซาโรหรือสหพันธ์ผู้พิทักษ์ ต่างก็หนีสุดชีวิต

เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้พิทักษ์ตายหมด และจะไม่มีใครช่วยเขาควบคุมประตูลำเลียง จางเซิงจึงใช้ทักษะหุ่นเชิดวิญญาณเปลี่ยนผู้พิทักษ์ทั้งหมดให้เป็นหุ่นเชิดวิญญาณ

จากนั้น เขาก็เริ่มการสังหารอย่างบ้าคลั่งต่อตระกูลซาโรและคนอื่นๆ

ทุกครั้งที่เขาตบมือออกไป ก็สามารถตบคนเป็นกลุ่มให้แตกเป็นชิ้นๆ ได้

บางทีนี่อาจจะเป็นความไร้พ่ายของผู้แข็งแกร่งก็ได้!

ไม่นาน รอบๆ ศูนย์กลางก็ลอยเต็มไปด้วยชิ้นเนื้อเปื้อนเลือด

เลือดลอยอยู่ในอวกาศ

กลิ่นคาวเลือดแผ่ไปทั่วบริเวณ!