บทที่ 222 ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง
เถียเซ่อยืนอยู่บนกำแพงเมือง ถือดินสอถ่านในมือ วาดเส้นสุดท้ายลงบนขาตั้งวาดภาพ เขาถอนหายใจยาว รู้สึกเสียดายเล็กน้อย บนผืนผ้าใบหนังแกะ เป็นภาพวาดนครคริสตัลจากมุมมองเฉียงบนลงล่าง เมืองถูกปกป้องด้วยกำแพงสูงใหญ่สี่ด้าน แต่ละด้านมีเสาโอเบลิสก์สูงตระหง่านตั้งอยู่ นี่คือโทเท็มที่เทพโบราณทิ้งไว้ เทพเหยาไม่ได...
