บทที่ 156 ผู้พิทักษ์โบราณที่แข็งแกร่ง
จงเซินหันกลับไป เดินไปทางคฤหาสน์เจ้าเขตเพื่อดูผู้พิทักษ์โบราณที่โตเต็มที่แล้ว
ต้นไม้ผู้พิทักษ์นี้เป็นต้นแรกที่จงเซินพบในดันเจี้ยน
ตอนนี้ในคืนที่สี่ มันก็เติบโตเต็มที่
จากระยะหลายร้อยเมตร จงเซินก็สามารถเห็นต้นไม้ใหญ่สูงสิบกว่าเมตรที่อยู่ข้างคฤหาสน์เจ้าเขตได้
ยอดไม้ไหวตามลม แสงจันทร์ส่องประกายสีเงิน
ทั้งต้นไม้ส่องแสงสีเงิน
แสงนี้เพียงแค่เคลือบอยู่บนพื้นผิวของต้นไม้
เหมือนกับมีชั้นแสงสีเงินบางๆ เคลือบอยู่
ดูเหมือนว่าจะมีการตอบสนองกับแสงจันทร์บนท้องฟ้า
เมื่อจงเซินเดินไปที่ต้นไม้ ลูน่าและอาเซียก็อยู่ที่นั่นแล้ว
พวกเธอมาถึงก่อนจงเซิน เห็นได้ชัดว่ากำลังรอช่วงเวลาที่ต้นไม้ผู้พิทักษ์จะเกิดขึ้นเต็มตัว
“ท่านเจ้าคะ ต้นไม้ผู้พิทักษ์กำลังดูดซับแสงจันทร์ และกำลังจะเกิดขึ้นเต็มตัวแล้ว”
ลูน่าอธิบายเบาๆ ให้จงเซินฟัง
จงเซินพยักหน้า ไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงแค่มองต้นไม้ที่กำลังเปลี่ยนแปลงด้วยความสนใจ
ไม่นานนัก แสงที่เคลือบต้นไม้ก็เริ่มหดตัว
แสงทั้งหมดถูกรวมเข้าไปในลำต้น
บนลำต้นที่หนาเริ่มมีรอยแตกเปลือกไม้ และลำต้นก็เริ่มเปลี่ยนรูปร่าง ในที่สุดก็ปรากฏเป็นใบหน้า
กิ่งไม้กลายเป็นจมูก เปลือกไม้กลายเป็นคิ้วและตา
ลำต้นที่เปลี่ยนรูปร่างเป็นปาก
ยอดไม้กลายเป็นหัวและผม
“ท่านเจ้าเขตผู้ยิ่งใหญ่ ขอบคุณที่ท่านปลูกข้า”
“ข้าจะมอบชีวิตนี้ เพื่อปกป้องเขตปกครองของท่านอย่างซื่อสัตย์”
มันพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ ราวกับพูดผ่านลำโพงขนาดใหญ่
ทันทีที่พูด มันก็สาบานจะภักดีต่อจงเซิน
จงเซินพยักหน้าอย่างพอใจ รู้สึกยินดี
ต้นไม้ผู้พิทักษ์นี้มีสำนึกที่ดีจริงๆ!
“เจ้าจะได้รับเกียรติยศอันยิ่งใหญ่ร่วมกับเรา!”
จงเซินพยักหน้าเบาๆ เอื้อมมือไปสัมผัสลำต้นผู้พิทักษ์โบราณ
เปลือกไม้นั้นแข็งแรงราวกับเกล็ดหนา มีความแข็งแกร่งมาก!
จากนั้นรายละเอียดคุณสมบัติของผู้พิทักษ์โบราณก็ปรากฏขึ้น
【ผู้พิทักษ์โบราณ: ดิกสัน】
【เผ่าพันธุ์: ต้นไม้ผู้พิทักษ์】
【ความเสียหายจากการขว้าง: 166~169】
【ระยะการยิง: 20 เมตร ~ 1500 เมตร】
【เวลาโจมตี: 5 วินาที】
【ความเสียหายจากการทุบ: 127~130】
【เกราะ: 60】
【ความมั่นคง: 3000】
【ทักษะ: ยืน (ทำให้ผู้พิทักษ์โบราณที่ฝังรากถอนรากออกมา เพื่อเคลื่อนไหวช้าๆ เพิ่มเกราะ 20 จุดกลายเป็นเกราะหนัก การโจมตีเปลี่ยนเป็นการโจมตีใกล้)
ฝังราก (ทำให้ผู้พิทักษ์โบราณที่ยืนอยู่ฝังรากลงในดิน การโจมตีเปลี่ยนเป็นการขว้างระยะไกล ไม่สามารถฝังรากในสถานที่ที่ไม่ใช่ดิน เช่น หิน หนองน้ำ ทะเลสาบ ทะเล)
กินต้นไม้ (ผู้พิทักษ์โบราณกินต้นไม้ ภายใน 30 วินาทีจะฟื้นความมั่นคง 100~800 จุดขึ้นอยู่กับขนาดของต้นไม้)
แสงจันทร์ (อาบแสงจันทร์ช่วยรักษาผู้พิทักษ์โบราณ ฟื้นความมั่นคง 3 จุดต่อวินาที)】
(ในยุคทองของเอลฟ์ พวกที่โลภมากก็ไม่กล้ารุกรานเขตปกครองที่ได้รับการปกป้องโดยผู้พิทักษ์โบราณจำนวนมาก)
คุณสมบัติของผู้พิทักษ์โบราณแข็งแกร่งมาก เทียบเท่ากับหัวหน้า Boss ระดับสูงสีม่วง
แข็งแกร่งกว่าราชินีแมงมุมระดับ 30
และยืดหยุ่นกว่าสิ่งก่อสร้างป้องกัน
ผู้พิทักษ์โบราณสี่ต้น สามารถปกป้องสี่ทิศได้ ระยะการยิง 20 ถึง 1500 เมตรเหนือกว่าหอคอยธาตุขั้น 1 และขั้น 2
ความมั่นคงและเกราะสูง รวมทั้งทักษะกินต้นไม้และแสงจันทร์ ทำให้ผู้พิทักษ์โบราณยากต่อการทำลาย และสามารถรับมือสงครามป้องกันเมืองที่มีความรุนแรงสูงได้
“ดิกสัน ลุกขึ้นยืนให้ข้าดูหน่อย”
จงเซินสนใจสถานะการยืนของผู้พิทักษ์โบราณ
ดิกสันได้รับคำสั่ง รากที่ฝังในดินเริ่มดึงออก
พื้นดินบริเวณหลายเมตรรอบตัวเริ่มยกขึ้น
รัศมีของมันไม่น้อยเลย
รากที่ดึงขึ้นจากดินรวมกันเป็นสองส่วน กลายเป็นขาที่มีรูปร่างเหมือนเท้าขนาดใหญ่
เริ่มเคลื่อนที่ช้าๆ ไปข้างหน้า
ทิ้งหลุมขนาดใหญ่ไว้ที่เดิม
การเคลื่อนที่ไม่เร็ว แต่ขนาดใหญ่ทำให้ระยะทางเคลื่อนที่พอใช้ได้ เทียบเท่ากับการเดินของชาวนาทั่วไป
การสนับสนุนระยะสั้นและการเปลี่ยนตำแหน่งไม่มีปัญหา แต่การเดินทางไกลจะลำบาก
และไม่สามารถข้ามภูมิประเทศที่ขรุขระมากได้
ดิกสันเดินไปหลายสิบเมตร ทิ้งรอยที่ดินถูกบดเป็นทางยาว
มันหยุดเคลื่อนที่ หันช้าๆ มองจงเซิน
“ดีมาก ดิกสัน เจ้าอยู่ที่นี่ชั่วคราวก่อน”
“ตรงนี้ทางทิศตะวันตกมีสัตว์ประหลาดใต้ดินหนาแน่นกว่า”
จงเซินพยักหน้า บอกให้มันฝังรากที่ตำแหน่งนี้
ดิกสันฟังคำสั่ง รากเริ่มเคลื่อนไหว เจาะลงในดิน กลับกลายเป็นต้นไม้ใหญ่อีกครั้ง
ในขณะนั้น หอคอยธาตุที่มุมกำแพงทางทิศตะวันตกยิงลูกธนูไปทางทิศตะวันตก
ผู้พิทักษ์โบราณดิกสันก็รับรู้
มันยื่นกิ่งใหญ่สองกิ่งออกมา และยอดกิ่งเริ่มก่อตัวเป็นผลไม้สีเขียวขนาดเท่าล้อรถ น้ำหนักดูไม่เบา
กิ่งสองกิ่งเหมือนแขน หยิบผลไม้สีเขียวและขว้างออกไปอย่างแรง
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ผลไม้สีเขียวอีกลูกก่อตัวขึ้น และมันขว้างออกไปอีก
หลังจากโจมตีสองครั้ง สัตว์ประหลาดด้านนอกดูเหมือนจะถูกกำจัดหมด
หอคอยและผู้พิทักษ์โบราณดิกสันหยุดการโจมตี
ขณะนั้น เสียงวุ่นวายมาจากทางทิศตะวันตก
ชาวนาและทหารที่ปกป้องพวกเขากลับมาถึงเขตปกครองแล้ว
การโจมตีก่อนหน้านี้อาจเป็นการช่วยปกป้องพวกเขา
จงเซินพอใจมากกับผู้พิทักษ์โบราณ
ไม่ผิดหวังเลยที่เป็นต้นไม้ผู้พิทักษ์ระดับหายาก หากผู้พิทักษ์โบราณอีกสามต้นโตเต็มที่ เขตปกครองจะมีความสามารถในการป้องกันมากขึ้นอีก!
“พวกเจ้าไปพักผ่อนก่อน”
“รอให้ชาวนากลุ่มอื่นกลับมาทั้งหมด ข้าจะจัดตั้งหน่วยล่า”
จงเซินกล่าวกับลูน่า, อาเซีย และทหารที่เพิ่งกลับมา
ทุกคนทำตามคำสั่งและแยกย้ายไปพักผ่อน
ลูน่าพยักหน้า ขึ้นขี่เสือดำแล้วอาบแสงจันทร์
ชาวนาใหม่ถูกส่งไปจัดการโดยสามพั่ง
จงเซินเปิด【คะแนน】 เมื่อดูครั้งแรก เขาก็ตกใจ
【คะแนนปัจจุบัน: 1788】
“แค่หกเจ็ดชั่วโมง ก็ได้คะแนนมากขนาดนี้!”
จงเซินประหลาดใจ เมื่อ【การแลกเปลี่ยนคะแนน】ยังไม่เริ่ม ไม่มีใครรู้ว่าอัตราการแลกเปลี่ยนคะแนนเป็นอย่างไร จึงไม่สามารถประเมินค่าของคะแนนได้
แต่ในระยะเวลาสั้นๆ เพียงหกเจ็ดชั่วโมง สามารถสะสมคะแนนเกือบสองพันคะแนน
หมายความว่าพวกเขาต้องกำจัดสัตว์ประหลาดธรรมดากว่าพันตัว และสัตว์ประหลาดระดับสูงหนึ่งสองร้อยตัว
ครึ่งวันผ่านไป เขาเลื่อนระดับถึง 17 และมีค่า XP เกินครึ่ง
ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร การกำจัดสัตว์ประหลาดให้มากขึ้นและสะสมคะแนนไว้มากย่อมไม่มีผิด!
