บทที่ 839 ตั๊กแตนขวางรถม้า!
บทที่ 839 ตั๊กแตนขวางรถม้า! วานรมารบรรพกาล ขนสีขาวทั่วร่างกาย แต่ละเส้นตั้งชัน ราวกับยักษ์ที่ค้ำจุนสวรรค์ เท้าเหยียบพื้นดิน ศีรษะชนท้องฟ้า! พลังร่างกายแข็งแกร่งอย่างยิ่ง ทำให้มิติพื้นที่โดยรอบเกิดคลื่นเป็นระลอก ดวงตาสีดำแดงที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร จ้องมองไปที่คนทั้งเก้าในปราณมารอย่างไม่ลดละ ครึ่งก้านธ...
