บทที่ 33 แผนที่! เริ่มล่า!
บทที่ 33 แผนที่! เริ่มล่า!
“แบบนี้นี่เอง”
อู๋เทียนพยักหน้า
ในชีวิตก่อน ช่วงยุคราชวงศ์หยวน
เหล่าขุนนางมองโกลใช้อำนาจ ‘สิทธิ์ในคืนแรก’ บังคับครอบครองหญิงสาวชาวฮั่นที่แต่งงานใหม่
ชาวฮั่นจึงทำตามธรรมเนียม ‘ทำแท้งลูกคนแรก’ เพื่อป้องกันไม่ให้เชื้อสายถูกปนเปื้อน พวกเขาจะฆ่าลูกคนแรกที่เกิดมา
คล้ายกับสถานการณ์ของมนุษย์ในโลกนี้มาก!
ครู่ต่อมา
ชาวเมืองก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ท่ามกลางคำปลอบใจจากชาวเมืองมากมาย สาวน้อยอาลิเซียยังคงนิ่งเงียบ แต่สีหน้าของเธอก็ดีขึ้นบ้างแล้ว เธอลงจากหลังอู๋เทียนแล้วเดินตามพ่อแม่กลับบ้านไป
ส่วนอู๋เทียน ผู้ใหญ่บ้านก็จัดให้เขาพักในโรงแรมที่สะอาด
แน่นอน
เขาไม่มีเวลามาเที่ยวเล่นในหมู่บ้านเล็กๆ แห่งนี้หรอก เมื่อผู้ใหญ่บ้านจัดการเรื่องต่างๆ เสร็จ เขาก็เข้าไปหาทันที
“ค่ายก็อบลิน?”
ในห้องนั่งเล่น
ผู้เฒ่าคาร์ลขมวดคิ้วอย่างสงสัย “ท่านนักบวช ท่านต้องการ...”
“ผมต้องการกำจัดก็อบลินในพื้นที่แถบนี้ คุณน่าจะรู้ว่าค่ายก็อบลินอยู่ตรงไหนใช่ไหม?”
อู๋เทียนยิ้ม
ผู้เฒ่าคาร์ลพยักหน้า “รู้สิ รู้อยู่แล้ว แต่ท่านนักบวช ทำไมท่านถึงคิดจะไปคนเดียว... ท่านไม่ต้องการให้ชาวเมืองช่วยเหลือหน่อยเหรอ? กองกำลังอาสาและนักล่าของเมืองเราก็ไม่เลวนะ”
“ท่านนักบวชช่วยเหลือผู้คนมากมาย ชาวเมืองต้องยินดีช่วยเหลือท่านอย่างแน่นอน”
แต่พอได้ยินแบบนั้น อู๋เทียนก็ปฏิเสธทันที
“ไม่ต้องหรอก บอกสถานที่มาเถอะ ผมคนเดียวก็พอแล้ว!”
“เอ่อ... ก็ได้”
ผู้เฒ่าคาร์ลเคารพอู๋เทียนมาก จึงไม่พูดอะไรต่อ เขาเดินเข้าไปหยิบแผนที่ที่ทำจากหนังแกะออกมาจากในห้อง
บนแผนที่
มีการทำเครื่องหมายจุดรวมตัวของก็อบลินทั้งขนาดเล็กและขนาดใหญ่ทั้งหมดหกแห่ง
“ท่านครับ ในพื้นที่แถบนี้มีค่ายก็อบลินสามแห่ง และชุมชนก็อบลินอีกหนึ่งแห่ง”
“ในรัศมีร้อยไมล์ มีเพียงเท่านี้”
อู๋เทียนหยิบแผนที่ขึ้นมาดูรายละเอียดต่างๆ บนแผนที่อย่างพึงพอใจ
ไม่ต้องพูดถึงที่ไกลๆ
ค่ายก็อบลินที่อยู่ใกล้ๆ มีถึงสามแห่ง และยังมีชุมชนก็อบลินอีกหนึ่งแห่ง
แน่นอน หนึ่งในนั้นถูกทำลายโดยอู๋เทียนไปแล้ว
เหลือเพียงสองค่ายและหนึ่งชุมชน
“ท่านครับ โปรดระวังตัวด้วย ในชุมชนก็อบลินมีก็อบลินวีรบุรุษอยู่”
ผู้เฒ่าคาร์ลเตือน
“ท่านนักบวชไม่ถนัดการต่อสู้ การไปคนเดียวมันอันตรายเกินไป”
“ไม่ต้องห่วง”
อู๋เทียนยิ้ม เขาหยิบแผนที่ขึ้นมาดูอีกครั้ง เลือกค่ายก็อบลินที่อยู่ใกล้ที่สุด จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไป
ตอนนี้เป็นเวลาโพล้เพลพอดี
กองกำลังอาสาที่ประตูเมืองเห็นอู๋เทียนกำลังจะออกไป พวกเขาก็หลีกทางให้และเปิดประตูเหล็กด้วยท่าทางนอบน้อม
......
ดวงอาทิตย์ทางทิศตะวันตก ค่อยๆ เลือนหายไปบนท้องฟ้า
แสงสีเหลืองส้มปกคลุมท้องฟ้า บ่งบอกถึงการมาเยือนของยามราตรี
ในป่าลึก
หน้าค่ายก็อบลินแห่งหนึ่ง ก็อบลินพลธนูหลายตนกำลังจ้องมองไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง
ทันใดนั้นเอง
เสียง ‘โครม!’ ดังขึ้น ศพของก็อบลินพลังยักษ์หลายตนลอยออกมาจากป่าลึก ร่วงลงมาอยู่หน้าประตูค่าย
“เกิดอะไรขึ้น?”
“นั่นศพพรรคพวกเรา!”
“กรร! มีผู้บุกรุก!”
......
ก็อบลินพลธนูรีบตีระฆังเตือนภัยทันที พวกมันง้างธนูเล็งไปที่ป่าลึก
ไม่นาน
เด็กหนุ่มชาวมนุษย์หน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่งก็เดินออกมา
“มนุษย์!”
“ฆ่ามัน!”
สายธนูสั่นสะเทือน ลูกธนูพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า
“กว่าจะเจอค่ายนี้”
อู๋เทียนไม่ได้สนใจลูกธนูเหล่านั้นเลย เขาใช้ ‘บาเรียเจิดจรัส’ กับตัวเอง!
วูมมม!
บาเรียแสงรูปวงรีสีขาวห่อหุ้มร่างของเขาเอาไว้
ปัง ปัง ปัง!
ลูกธนูพุ่งเข้าใส่บาเรียแสง เกิดเป็นระลอกคลื่น จากนั้นก็ร่วงลงสู่พื้นอย่างอ่อนแรง
......
‘บาเรียเจิดจรัส’
ค่าป้องกัน: 350/550
ฟื้นฟูพลังชีวิต: 100/วินาที
......
‘รัศมีแห่งการดูดซับ’
เอฟเฟกต์: ลด 50 ดาเมจต่อการโจมตีที่ได้ผล 1 ครั้ง
การใช้: 1 ค่าพลังเวทย์/วินาที
......
พลังโจมตีของก็อบลินพลธนูคือ 100 แต้ม รัศมีแห่งการดูดซับดูดซับไป 50 แต้ม พลังโจมตีที่ได้ผลของพวกมันจึงเหลือเพียง 50 แต้ม เมื่อโจมตีใส่ ‘บาเรียเจิดจรัส’ จึงทำลายค่าป้องกันของมันลดลงได้ไม่ถึงครึ่ง!
“เวทมนตร์รักษา!”
อู๋เทียนเล็งไปที่ก็อบลินพลธนูตนหนึ่ง ปล่อยลูกบอลแสงแห่งรัตติกาลพุ่งเข้าใส่!
-500!
สังหารในทันที!
จากนั้นแสงศักดิ์สิทธิ์ก็แผ่กระจายออกไป ก็อบลินพลธนูที่ยืนอยู่ด้วยกันทั้งหมดต่างก็ได้รับผลกระทบ!
-500! -500! -500!
โครม โครม โครม!
สี่ศพร่วงลงสู่พื้น
ติ๊ง! สังหารก็อบลินพลธนู 4 ตน ได้รับค่าประสบการณ์ 200 แต้ม
......
อู๋เทียนไม่ได้สนใจการแจ้งเตือนของระบบ
เพราะเสียงเตือนภัยของก็อบลินพลธนู ทำให้ก็อบลินจำนวนมากพุ่งออกมาจากค่าย ทั้งก็อบลินพลังยักษ์ ก็อบลินพลธนู ก็อบลินอัศวิน... มากมายจนนับไม่ถ้วน!
“เข้ามาเลย! มาเริ่มต่อสู้กัน!”
อู๋เทียนเผยรอยยิ้มตื่นเต้นออกมา
“รัศมีแห่งพลังชีวิต! เปิดใช้งาน!”
“รัศมีแห่งพละกำลัง! เปิดใช้งาน!”
ชั่วพริบตา
จากเด็กหนุ่มร่างผอมบาง กล้ามเนื้อทั่วร่างของอู๋เทียนพลันปูดโปนขึ้น ร่างกายสูงขึ้นสามเชียะ กลายเป็นชายร่างกำยำ!
“พุ่งชนหมู่!”
ตูมมม!
ราวกับอสูรร้ายพุ่งเข้าใส่
อู๋เทียนเปล่งประกายแสงสว่างไปทั่วร่าง พุ่งตรงเข้าไปในฝูงก็อบลิน!
