บทที่ 202 รอจนกว่ากำปั้นของข้าจะใหญ่ที่สุด
ระหว่างทางกลับ จูอู๋หยางก็พบกับศิษย์ของตระกูลจูและตระกูลเจินที่กำลังตีกัน เป็นผู้ฝึกตนระดับฝึกลมปราณขั้นต้นทั้งหมด จูอู๋หยางขี้เกียจลงมือ จึงเตะหัวหน้าผู้ฝึกตนของตระกูลเจินสลบไปสองสามคน ได้รับหินทะลวงขีดจำกัดสิบกว่าก้อน แล้วก็จากไป เมื่อกลับมายังยอดเขาเพลิงตะวัน ก็พบว่ายอดเขาเพลิงตะวันทั้งยอดตกอยู่...
