บทที่ 147 ใกล้จะถูกเปิดเผยตัวตน
“ฮี้!!!” เสียงม้าร้องอย่างโหยหวนดังแทรกกลางค่ำคืน เกือบจะพร้อมกันกับที่เว่ยฉางเทียนตะโกนว่า “ไป” รถม้าสีดำก็พุ่งออกจากตรอก วิ่งไปตามถนนว่างเปล่าด้วยความเร็วสูง นี่ไม่ใช่เพราะจางซานมีปฏิกิริยาเร็วเป็นพิเศษ แต่เป็นเพราะว่าเขาเช่นเดียวกับเว่ยฉางเทียน รู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลในสายลมนั้น แม้จะเบาบาง แต...