บทที่ 121 เรียนรู้ทักษะ จัดเตรียมกองทัพออกเดินทาง!
“ทะเลสาบนั้นอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของอาณาเขตฉัน ห่างจากอาณาเขตประมาณยี่สิบหลี่”
“ทิศทางอื่น ฉันไม่สังเกตเห็น แต่ทิศทางที่ฉันมาไม่น่าจะมีถ้ำประหลาดปรากฏขึ้น”
เจียงอีเล่าอย่างละเอียด
จงเซินฟังเสร็จแล้วก็เริ่มบอกเรื่องถ้ำที่ปรากฏให้เธอฟัง
ไม่กี่นาทีต่อมา หลังจากฟังคำพูดของจงเซิน เจียงอีก็ไม่สามารถนั่งอยู่เฉยๆ ได้!
เธอเปิด【ช่องทาง】ตรวจสอบซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนยืนยันว่าคำพูดของจงเซินเป็นความจริง
ดังนั้นจึงหมายความว่า ต่อไปต้องมีทหารประจำการเพื่อปกป้องอาณาเขตและชาวบ้านมากขึ้น
นอกจากนี้ ความเสี่ยงในการออกไปเก็บรวบรวมและสำรวจจะเพิ่มขึ้น
เธอเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมจงเซินถึงต้องลงทุนสร้างกำแพงเมือง
“เป็นอะไรไป นั่งไม่ติดเลยเหรอ?”
“อย่ากังวล เราจะออกเดินทางในไม่ช้า”
จงเซินเห็นท่าทางของเธอก็หยอกล้อ
แล้วพาเธอออกจากอาคารหลักของผู้นำ พาไปที่สนามเริ่มรวบรวมกองทัพ
ใช้เวลารวบรวม เขาเปิด【ส่วนตัว】เริ่มแจกจุดคุณสมบัติส่วนตัว
ตอนนี้เขามีระดับ 15 มีห้าจุดที่จะแจก
เขาเพิ่ม 2 จุดในความคล่องตัว, 2 จุดในสติปัญญา, และ 1 จุดในเสน่ห์
สำหรับจุดทักษะที่แจกได้อีก 7 จุด เขาเพิ่ม 1 จุดใน【การโจมตีหนัก】, 1 จุดใน【การวิ่ง】, 1 จุดใน【การปล้น】, 1 จุดใน【การจัดการสิ่งของ】, 1 จุดใน【การโน้มน้าวใจ】, และ 2 จุดใน【การควบคุม】
【ชื่อ: จงเซิน】
【อายุ: 21】
【เผ่า: โลก/มนุษย์】
【ระดับ: LV15】
【ค่าประสบการณ์: 3750/10250】
【ค่าชีวิต: 308】
【จำนวนควบคุม: 28/88】
【พลัง: 32】
【ความคล่องตัว: 21】
【สติปัญญา: 15】
【เสน่ห์: 18】
【จุดคุณสมบัติที่เหลือ: 0】
【จุดทักษะที่เหลือ: 0】
【ความชำนาญในการใช้อาวุธที่เหลือ: 0】
【คุณสมบัติโดยละเอียด: (คลิกเพื่อขยาย)】
【ความชำนาญในการใช้อาวุธ: (คลิกเพื่อขยาย)】
จงเซินดูคุณสมบัติของตัวเอง
ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกดีใจ หยิบหนังสือทักษะที่เก็บไว้มานานสองเล่มออกมา
【การฟันหนัก】และ【แปลงร่างเป็นปีศาจ】ทั้งสองทักษะนี้
ตอนนี้จงเซินสามารถเรียนรู้ได้แล้ว
เขารีบหยิบและเรียนรู้ทันที!
หนังสือทักษะทั้งสองเล่มกลายเป็นแสงสองสายซึมเข้าสู่ร่างกายของจงเซิน
ความรู้เกี่ยวกับทักษะจำนวนมากสลักอยู่ในสมองของเขา ทำให้เขาเข้าใจทักษะได้ทันที
โดยเฉพาะ【แปลงร่างเป็นปีศาจ】มีการสลักสัญลักษณ์ประหลาดบางอย่าง ทำให้ร่างมนุษย์สามารถแปลงเป็นปีศาจได้!
ในทักษะของจงเซิน การฟันสองครั้งเป็นทักษะระดับ 3, การฟันหนักและการพุ่งถือโล่เป็นทักษะระดับ 1
การอัปเกรดทักษะ นอกจากใช้【หนังสือประสบการณ์ทักษะ】แล้ว การใช้ทักษะหลายครั้งก็สามารถอัปเกรดได้
แต่【แปลงร่างเป็นปีศาจ】เป็นข้อยกเว้น ทักษะนี้เป็นทักษะเปลี่ยนร่างที่พิเศษมาก ไม่มีระดับทักษะ การเพิ่มคุณสมบัติทั้งหมดตามเปอร์เซ็นต์ จึงเป็นทักษะสูงสุดที่ไม่ล้าสมัย
แต่ว่าหลังใช้แล้วจะมีสถานะเสียเปรียบอยู่ ใช้เป็นท่าไม้ตายฆ่าไม่ตายเท่านั้น
ในขณะเดียวกัน ทหารของเขาได้รวบรวมกันครบแล้ว
จงเซินยังมีใบเรียกเก้าฉบับ ซึ่งทั้งหมดยิงได้จากการล่าสัตว์ของวินเรสซาเมื่อคืนนี้
แปดฉบับเป็นใบเรียกนักรบหมาป่า หนึ่งฉบับเป็นใบเรียกดรูอิดกรงเล็บ
จงเซินใช้ใบเรียกทั้งหมดในทันที
วงเวทย์การเรียกเก้ารายการปรากฏขึ้นพร้อมกัน ทำให้เจียงอีที่ยืนอยู่ข้างๆ ตกใจจนไม่สามารถบรรยายความรู้สึกของตัวเองได้
“นี่มันอะไรเนี่ย! ต้องเวอร์วังขนาดนี้เลยเหรอ!”
“ในอาณาเขตมีทหารมากกว่ายี่สิบคนแล้วยังมีใบเรียกเก้าใบที่ยังไม่ได้ใช้???”
เธอตำหนิในใจ
ถ้าเธอรู้ว่าจงเซินมีวีรบุรุษโบราณระดับม่วงหนึ่งคน เธอคงจะกระโดดขึ้นมาแล้ว
ตอนนี้ในอาณาเขตมีนักรบหมาป่ารวมยี่สิบเอ็ดคน และดรูอิดกรงเล็บสองคน
“คอลบี้ คุณนำทีมหมาป่าสิบเอ็ดคนไปกับฉัน”
“ฟาเวส, ไอเซีย, ลุนซ่า·ฟงซินเจอร์, ลูน่า, เหล็กเส้น และปีศาจถ้ำสามคน ออกเดินทางไปกับฉัน”
“นักรบหมาป่าที่เหลือเก้าคน ให้ห้าคนอยู่และปกป้องค่ายร่วมกับผู้ทำลายล้างก๊อบลิน ปกป้องชาวนาและคนหัวหมาป่า”
“แน่นอน ผู้ทำลายล้างก๊อบลินยังต้องเก็บไม้ด้วย”
“ที่เหลือไปพบกับวินเรสซาที่ทางเหนือ”
เขาจัดทีมอย่างรวดเร็ว
ทหารสามสิบห้าคนถูกแบ่งเป็นสามกลุ่มที่มีขนาดต่างกัน
จงเซินพาทหารยี่สิบคนไป, เจ็ดคนปกป้องค่าย, แปดคนสนับสนุนวินเรสซาในถ้ำ
จงเซินให้ทาเซียและพี่น้องนักแม่นธนูสองคนรวมถึงนักธนูสองคนแก่ค่ายวินเรสซา
ให้ระยะไกลเป็นหลัก และสนับสนุนด้วยนักรบหมาป่าสี่คน
และให้อาวุธลูกธนูห้าชุดและลูกหน้าไม้ห้าชุดเพื่อใช้ในการต่อสู้
จากนั้นทุกคนก็เริ่มเคลื่อนไหว
กลุ่มทหารทั้งหมดมารวมกันต่อหน้าจงเซิน
เต็มไปด้วยความฮึกเหิมและมั่นใจ
“ฟาเวส นี่คือคฑาแห่งกระดูกผู้พยากรณ์ มอบให้คุณ!”
จงเซินหยิบ【คฑากระดูกผู้พยากรณ์】มอบให้ฟาเวส
อุปกรณ์ระดับดี ช่วยเพิ่มความเสียหายทางเวทมนตร์สูงกว่าคฑาที่เขามีอยู่
ฟาเวสซาบซึ้งจนน้ำตาแทบไหล อาณาเขตมีผู้ใช้เวทมนตร์สามคน เมื่อวานเขาเห็นทาเซียและไอเซียได้รับอุปกรณ์ระดับหายาก อิจฉาจนแทบไม่ได้นอน
อันที่จริง ผู้นำไม่ลืมเขา!
คฑาระดับดีเยี่ยมก็ถือว่าเยี่ยมมากแล้ว!
“ท่านครับ! ข้าจะต่อสู้เพื่อท่านจนเลือดหยดสุดท้าย!”
เขาคุกเข่าข้างหนึ่ง รับคฑากระดูกด้วยมือทั้งสอง สถานการณ์ดูซาบซึ้งมาก
【เนื่องจากการให้ของท่าน】
【ฟาเวส ผู้ใช้เวทมนตร์ไฟ มีความภักดีเพิ่มขึ้น 15 จุด ปัจจุบันความภักดี 95】
จงเซินเห็นฟาเวสซ
าบซึ้งมาก ทำให้รู้สึกละอาย
“พอแล้ว เราออกเดินทางกันเถอะ”
“เจียงอี คุณต้องกลับอาณาเขตหรือไม่?”
จงเซินโบกมือ สั่งทหารให้เตรียมพร้อม และถามเจียงอี
“อืม ฉันต้องทิ้งทหารบางส่วนไว้ที่บ้าน เพื่อรับมือกับสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้นหลังจากสิ้นสุดช่วงมือใหม่”
เจียงอีพยักหน้า กล่าวด้วยความละอาย ทหารแปดคนที่เธอพามาเปรียบเทียบกับกองทัพของจงเซินเป็นเรื่องเล็กน้อย นอกจากนี้เธอยังต้องแบ่งกำลังเพื่อเพิ่มการป้องกันอาณาเขต
ดังนั้น การแบ่งผลประโยชน์แปดสอง ก็ถือว่าคุ้มค่ามากแล้ว
“ดี เราออกเดินทางกันเถอะ”
“เราจะหยุดที่อาณาเขตของคุณชั่วครู่ เราต้องเร่งสำรวจให้เสร็จสิ้นก่อนสิ้นสุดช่วงมือใหม่เที่ยงนี้”
จงเซินกล่าวอย่างจริงจัง
ทหารทั้งหมดขึ้นม้า จงเซินขี่หมูป่าตามเจียงอีไปทางตะวันออกเฉียงใต้
ในขณะเดียวกัน มีเงาบางอย่างเคลื่อนที่เหมือนคลื่นน้ำ หลบซ่อนตัวติดตามทางตะวันออกเฉียงใต้ ตามกลุ่มคนไปอย่างเงียบๆ