บทที่ 102 สัญลักษณ์แห่งความดุร้าย สังหารผู้พยากรณ์สัตว์ใยแมงมุม

เมื่อการพันธนาการของมือผีสิ้นสุดลง

แสงสีดำก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของจงเซิน

มีนักรบโครงกระดูกสามตัวสูงใหญ่เดินออกมาจากแสงสีดำ

พุ่งตรงไปยังนักเวทและนักธนูที่อยู่แถวหลัง!

นักรบโครงกระดูกทั้งสามตัวนี้มีขนาดใหญ่กว่านักธนูโครงกระดูกที่ทาเซียเรียกออกมา

พวกมันสวมเกราะที่ขาดรุ่งริ่ง ถือดาบสั้นที่เป็นสนิม หัวกะโหลกที่มีแสงสีฟ้ากะพริบ และสวมหมวกเหล็กที่พังทลาย

อาจเป็นเพราะระดับทักษะของพวกมัน ทำให้ดูแข็งแกร่งกว่ามาก

จงเซินเพิ่งยกโล่ขึ้นเตรียมป้องกันนักเวท

แต่ก็เห็นใบหน้าของทาเซียที่อยู่ใกล้ที่สุดมีรอยยิ้มบ้าคลั่ง

เธอเก็บคทาเข้าที่ขอบเอวของเสื้อคลุม

หยิบค้อนโซ่หนามสั้นจากเอวขึ้นมา จับไว้ในมือ และเข้าสู่โหมดต่อสู้ระยะประชิด

“ความตายไม่ใช่จุดจบของการเหี่ยวเฉา!”

“ยอมรับการลงทัณฑ์ของโชคชะตาเถอะ!”

เธอยกค้อนโซ่หนามสั้นขึ้นฟาดหัวนักรบโครงกระดูกอย่างแรง

หัวของนักรบโครงกระดูกแทบจะหลุดออก

【-23】

ความเสียหายไม่มาก แต่ดูถูกได้มาก

ไอเซียที่อยู่ข้างๆ ก็ไม่ยอมน้อยหน้า ยกคทาขึ้นและเตรียมพุ่งออกไป

“ในนามของแสงศักดิ์สิทธิ์ ยอมรับการลงทัณฑ์เถอะ!”

โชคดีที่จงเซินหยุดเธอไว้

เจ้าพวกนี้ก็อยากจะแข่งขันกันด้วย

“อย่าเล่น ฆ่าพวกมัน!”

จงเซินตะโกนพร้อมกับฟันดาบออกไป

【-72】

ความเสียหายของเขาสูงมาก เพียงแค่คุณสมบัติของเขาก็เทียบเท่ากับทหารระดับสองถึงสาม

นี่คือข้อดีของการเป็นผู้นำที่แข็งแกร่ง

บางครั้ง ผู้นำที่กล้าหาญมักจะนำทัพไปสู่ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่กว่า!

นักรบโครงกระดูกทั้งสามตัวถูกสังหารอย่างรวดเร็ว กลายเป็นกองกระดูก

ขณะนั้น แนวป้องกันด้านหน้ากลับมาตึงเครียดอีกครั้ง

นักรบสัตว์ใยแมงมุมแถวหน้าถูกฆ่าไปหลายตัว

แต่ก็มีสัตว์ใยแมงมุมใหม่เข้ามาเสริมทันที

และผู้พยากรณ์สัตว์ใยแมงมุมยังคอยยิงศรเนโครแมนเซอร์ก่อกวนทหารแถวหน้า

เมื่อจงเซินและพวกเก็บกวาดนักรบโครงกระดูกเสร็จ

ทหารแถวหน้าก็เริ่มแสดงอาการเหนื่อยล้า

ปาเจี้ยยังพอรับได้เพราะมีการป้องกันสูงมาก แต่ทหารหมาป้าส่วนใหญ่มีพลังชีวิตเหลือเพียงครึ่งเดียว

เพื่อรับมือกับความกดดันที่เพิ่มขึ้น จงเซินหยิบหินสีขาวนวลจากช่องเก็บของ

มีลายอุ้งเท้าหมีแกะสลักอยู่บนหินนั้น

มันคือไอเทมเรียกใช้ครั้งเดียวที่เขาได้จากดันเจี้ยนก่อนหน้านี้【สัญลักษณ์แห่งความดุร้าย】!

โดยไม่ลังเล เขาใช้มันทันที!

แสงสามกลุ่มเริ่มปรากฏบนหัวของสัตว์ใยแมงมุมตามความคิดของเขา

ต่อมา หมีร่างยักษ์สูงห้าเมตรสามตัวที่มีขนาดเท่ากับนักรบหมีตกลงมาจากแสง

สร้างที่ว่างสามที่กลางฝูงสัตว์ใยแมงมุม

【หมีใหญ่ lv20】

【เผ่าพันธุ์: สัตว์ร้าย】

【ความเสียหายจากการกระแทก: 41~43】

【พลังชีวิต: 650】

【ค่าเกราะ: 20】

【ต้านทานเวทมนตร์: 10】

【ทักษะ: เหยียบทำลาย lv3 (หมีใหญ่เหยียบพื้น ทำให้ศัตรูในรัศมีห้าเมตรสั่นสะเทือนและมึนงงสองวินาที และได้รับความเสียหายจากการกระแทก 30 แต้ม),

กลายเป็นหิน lv5 (เมื่อพลังชีวิตของหมีใหญ่ลดลงต่ำกว่า 10% จะเข้าสู่สภาวะกลายเป็นหิน ค่าเกราะเพิ่มขึ้น 30 แต้ม มีความทนทาน 1000 แต้ม ระยะเวลา 30 วินาที)】

หมีใหญ่สามตัว lv20 เหมือนกับภูเขาลูกเล็กๆ ตกลงมาเหมือนก้อนหินยักษ์ กระแทกนักรบสัตว์ใยแมงมุมล้มระเนระนาด

ดึงดูดไฟจำนวนมากในทันที

หมีใหญ่ทั้งสามตัวเดินลุยไปข้างหน้าอย่างดุดัน เหยียบสัตว์ใยแมงมุมจนกระเด็น

ภายใต้การควบคุมของจงเซิน พวกมันเคลื่อนที่เหมือนเครื่องจักรกลสามคัน บุกไปข้างหน้าผ่านทางเหมือง

พวกมันเต็มไปด้วยสัตว์ใยแมงมุม

ความเสียหายเกิดขึ้นต่อเนื่องบนหัวของพวกมัน

พลังชีวิตลดลงอย่างรวดเร็ว

เมื่อพวกมันเต็มไปด้วยสัตว์ใยแมงมุม หมีใหญ่ทั้งสามตัวใช้ทักษะเหยียบทำลาย!

คลื่นกระแทกปรากฏขึ้น สัตว์ใยแมงมุมรอบๆ กลายเป็นแสงสีขาวหรือหยุดนิ่ง

จงเซินเห็นผู้พยากรณ์สัตว์ใยแมงมุมที่ซ่อนอยู่ในฝูงสัตว์ใยแมงมุมแล้ว

เขาส่งถังน้ำพุจันทราให้ฟาเวส

สั่งให้เขาใช้ช่องว่างนี้ฟื้นฟูสภาพและพลังชีวิตให้ทหารหมาป้า

ส่วนตัวเขาเองก็ถือโล่และดาบพุ่งเข้าไป

นี่เป็นโอกาสดีที่จะสังหารผู้พยากรณ์สัตว์ใยแมงมุม

ตัวมันเป็นผู้บังคับบัญชาของสัตว์ใยแมงมุม หากไม่มีมัน สัตว์ใยแมงมุมที่เหลือก็จะไม่สามารถจัดแนวโจมตีได้อย่างรัดกุม

“ปาเจี้ย ใช้การชนเลือด!”

ในขณะที่หมีใหญ่สามตัวกำลังดึงดูดไฟจากศัตรู นี่เป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะโจมตีผู้พยากรณ์สัตว์ใยแมงมุม!

“ฮึมฮึม!”

ปาเจี้ยพ่นลมหายใจสีขาวสองสายจากจมูก

พุ่งชนเลือด!

รถบรรทุกเคลื่อนที่กลับมาอีกครั้ง พุ่งชนสัตว์ใยแมงมุมระหว่างทางจนกระเด็น

จงเซินตามหลังมา หลบเลี่ยงนักรบสัตว์ใยแมงมุมที่ค่อยๆ ล้อมเข้ามา

มาถึงหน้าผู้พยากรณ์สัตว์ใยแมงมุมพร้อมกับปาเจี้ย

“ปัง!”

เขี้ยวใหญ่สีเลือดของปาเจี้ยพุ่งชนผู้พยากรณ์สัตว์ใยแมงมุมอย่างแรง

【-66】

ค่าเกราะใยแมงมุมของมันลดลงอีกครั้ง

จงเซินมาถึงแล้ว

เขาใช้ทักษะของ【แหวนกูล】เรียกกูล lv10 สองตัว

กูลสองตัวปีนขึ้นไปบนร่างผู้พยากรณ์สัตว์ใยแมงมุมอย่างรวดเร็ว

เริ่มกัดอย่างบ้าคลั่ง

“ปาเจี้ย เรียกหมูป่า!”

แสงสีแดงสว่างวาบ มีหมูป่าสองตัวเพิ่มขึ้นข้างจงเซิน

พุ่งชนผู้พยากรณ์สัตว์ใยแมงมุม

จงเซินก็ฟันดาบไปด้วย

พวกเขาต้อง

ทำลายเกราะใยแมงมุมก่อนถึงจะทำร้ายตัวจริงได้

ด้านหลัง หมีใหญ่สามตัวมีพลังชีวิตลดลงต่ำกว่า 10%

เข้าสู่สภาวะกลายเป็นหินทันที

กลายเป็นรูปปั้นหมีใหญ่ที่มีค่าเกราะ 50 แต้มและความทนทาน 1000 แต้ม

รูปปั้นสามตัวขวางทางสัตว์ใยแมงมุมเหมือนหินในแม่น้ำ แบ่งกระแสน้ำออก

ลดความกดดันที่ด้านหน้าและด้านหลังได้มาก

ด้านหลังของทีมและจงเซินที่อยู่ด้านหน้าเริ่มโจมตีต่อเนื่อง

ภายใต้การโจมตีอย่างบ้าคลั่ง เกราะใยแมงมุมของผู้พยากรณ์สัตว์ใยแมงมุมก็ถูกทำลาย

“ฟันสองขั้น!”

จงเซินไม่พลาดโอกาส ใช้ทักษะทันที!

【-79】

【-79】

ความเสียหายสูงมาก

พลังชีวิตของผู้พยากรณ์สัตว์ใยแมงมุมลดลงต่ำกว่า 250 แต้ม

จากนั้นก็ถูกโจมตีต่อเนื่อง

รูปปั้นหมีใหญ่สามตัวมีความทนทานสูง รับความเสียหายจำนวนมาก

เมื่อจงเซินเสียบดาบเข้าไปในอกของผู้พยากรณ์สัตว์ใยแมงมุม

มันกรีดร้องครั้งสุดท้าย

เสียงกรีดร้องน่าสยดสยอง ทำให้หูของจงเซินสั่นสะเทือน

เสียงสะท้อนในเหมือง

ในที่นั้น จงเซินได้รับการแจ้งเตือนการสังหารแล้ว!