ตอนที่ 1236 ฉันค่อนข้างเป็นคนสบายๆ
“ไม่! มันอาจจะไม่เป็นแบบนั้นก็ได้!”
ในเวลานี้ จู่ๆ ผู้กำกับก็ได้พูดแทรกขึ้นมา
“ทำไมล่ะครับผู้กำกับ คุณมีความคิดเห็นที่แตกต่างจากพวกเราอย่างงั้นเหรอ?”
ผู้ช่วยผู้กำกับก้าวออกมาข้างหน้าและถามอย่างสงสัย
“ฉันไม่คิดว่าท่านหลี่ฟานจะเข้ามายุ่งเกี่ยวกับชีวิตประจำวันของยูกิเอะ”
“บางทีหลังจากที่ยูกิเอะฝึกฝนกับท่านหลี่ฟานเสร็จแล้ว เธออาจจะกลับมาหาพวกเราก็ได้”
“ในตอนนั้น พวกเราไม่จำเป็นต้องสร้างเอฟเฟ็กต์พิเศษที่ใช้ในการถ่ายทำอีกต่อไป!”
“ยูกิเอะจะต้องสามารถใช้ทักษะที่เธอเรียนรู้มาจากท่านหลี่ฟาน เพื่อสร้างเอฟเฟกต์พิเศษที่สมบูรณ์แบบออกมาได้อย่างแน่นอน!”
“ใช่แล้ว มันต้องเป็นแบบนั้น!”
ผู้กำกับกำหมัดแน่นและมองดูท้องฟ้าอย่างคาดหวัง
ทีมงานทุกคนมองดูใบหน้าของผู้กำกับและไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอยู่พักหนึ่ง
ในมุมมองของพวกเขา เนื่องจากยูกิเอะกลายเป็นลูกศิษย์ของหลี่ฟาน สถานะของเธอก็มาถึงสูงสุดแล้ว
ดังนั้นเธอคงจะไม่กลับมาเป็นนักแสดงและถ่ายทำภาพยนตร์อีกต่อไป
ท้ายที่สุดแล้ว ถึงแม้ว่าดาราภาพยนตร์จะเป็นอาชีพที่มีเสน่ห์มากในหมู่คนทั่วไป
แต่ในสายตาของคนระดับสูง ดาราภาพยนตร์ก็ไม่ใช่อาชีพที่มีเสน่ห์มากนัก
อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่ได้เข้าไปขัดจังหวะจินตนาการของผู้กำกับ
เพราะแม้แต่พวกเขาเองก็ยังคาดหวังว่า หลังจากที่ยูกิเอะฝึกฝนกับหลี่ฟานเสร็จแล้ว เธอจะสามารถกลับมาหาพวกเขาเพื่อถ่ายทำหนังที่ยังสร้างไม่เสร็จให้สำเร็จ
และพวกเขาก็ยังหวังคาดอีกว่า ยูกิเอะจะสามารถถ่ายทำหนังเรื่องอื่นๆ ไปได้มากขึ้นเรื่อยๆ
…
คฤหาสน์ของหลี่ฟาน ในห้องนั่งเล่น
ตราลูกศิษย์ปรากฏขึ้นต่อหน้าของหลี่ฟานพร้อมกับร่างของโคยูกิ
“ที่นี่... ที่นี่คือที่ไหน?”
หลังจากที่โคยูกิลืมตาขึ้น เธอก็มองไปที่สภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคยโดยรอบและพึมพำด้วยความประหลาดใจ
“ยินดีต้อนรับ ที่นี่คือคฤหาสน์ของฉันเอง”
“ส่วนฉัน ฉันคิดว่าฉันคงไม่จำเป็นต้องแนะนำตัวเองหรอกใช่ไหม?”
ด้านหลังโคยูกิ หลี่ฟานพูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
โคยูกิรีบหันกลับมาทันที เมื่อเธอได้ยินเสียงของหลี่ฟานที่อยู่ด้านหลัง
“คุณ… ไม่สิ ท่านคือท่านหลี่ฟานจริงๆ เหรอ?!”
โคยูกิมองดูบุคคลแปลกหน้าแต่คุ้นเคยที่อยู่ตรงหน้าเธออย่างระมัดระวัง จากนั้นดวงตากลมโตที่สวยงามของเธอก็สดใสขึ้นมาทันที
“เธอคิดว่าฉันจะเป็นตัวปลอมหรือเปล่า?” หลี่ฟานยกมือทั้งสองข้างขึ้นแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม
“เป็นท่านหลี่ฟานจริงๆ!” ดวงตาที่สวยงามของโคยูกิเบิกกว้าง จากนั้นเธอก็พุ่งเข้าไปกอดหลี่ฟานโดยตรง
ฉากนี้ทำให้ปามุยและอัทซุยที่อยู่ในห้องนั่งเล่นด้วยเบิกตากว้าง
ก่อนหน้านี้ทั้งสองคนยังคงกังวลเกี่ยวกับความสุขของซามุยอยู่เลย
แต่ตอนนี้มันก็มีลูกศิษย์หญิงหน้าตาดีเพิ่มขึ้นมาอีกคนแล้ว
อีกทั้งเมื่อเธอมาถึงที่นี่ เธอก็พุ่งเข้าไปกอดหลี่ฟานโดยตรง
ชั่วขณะหนึ่ง การแสดงออกของปามุยและอัทซุยดูซับซ้อนมาก
หลี่ฟานเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ถึงแม้ว่าเขาจะแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นว่าโคยูกิตื่นเต้นมาก แต่เขาก็ไม่ได้ผลักไสเธอออกไป
หลังจากนั้นไม่นาน โคยูกิก็ตระหนักได้ว่าเธอทำอะไรลงไป
เธอจึงรีบปล่อยมือของเธออย่างรวดเร็ว ก่อนจะถอยไปข้างหลังหนึ่งก้าว แล้วพูดกับหลี่ฟานด้วยความตื่นตระหนก
“ฉันขอโทษ ท่านหลี่ฟาน”
“ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันแค่ตื่นเต้นมากเกินไป!”
ขณะพูด โคยูกิก็รีบโค้งคำนับให้กับหลี่ฟานอย่างรวดเร็ว
ไม่น่าแปลกใจเลยที่โคยูกิจะตื่นเต้นมาก เพราะก่อนหน้านี้เธอเต็มไปด้วยความผิดหวังอันล้นพ้น
แต่ในตอนนี้ ไม่เพียงแต่ตราลูกศิษย์จะตอบสนองต่อเธอเท่านั้น แต่หลี่ฟานยังแสดงความคิดที่จะรับเธอเป็นลูกศิษย์ด้วย!
สิ่งนี้มันจะไม่ทำให้โคยูกิรู้สึกตื่นเต้นได้อย่างไร!
ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็มีเป้าหมายที่ตัวเองต้องการทำให้สำเร็จอยู่!
อีกทั้งเป้าหมายนี้ก็ยังต้องการให้เธอได้รับความแข็งแกร่ง เพื่อให้เธอสามารถบรรลุมันได้อีกด้วย!
“ไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอก ยูกิเอะ ไม่สิ คาซาฮานะ โคยูกิ”
“ฉันค่อนข้างเป็นคนสบายๆ”
“กับอีแค่ถูกลูกศิษย์กอด ฉันจะไปโกรธได้ยังไงกัน”
หลี่ฟานกล่าวด้วยรอยยิ้มพร้อมกับใช้มือลูบหัวของเธอเบาๆ
หลังจากที่โคยูกิได้ยินคำพูดของหลี่ฟาน และได้เห็นการแสดงออกอันอ่อนโยนของเขา อารมณ์ที่ตึงเครียดของเธอก็ผ่อนคลายลงอย่างมากในทันที
แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น เมื่ออยู่ต่อหน้าของหลี่ฟาน โคยูกิก็ยังต้องการสงวนท่าทีของตัวเองเล็กน้อย และไม่กล้าที่จะประมาท
…
